Fjárhagsáætlun Mosfellsbæjar fyrir árið 2020 og næstu þrjú ár þar á eftir var lögð fram til fyrri umræðu í bæjarstjórn þann 30. október.
Fjárhagsáætlunin gerir ráð fyrir að tekjur verði 13.380 m.kr., gjöld án fjármagnsliða 12.402 m.kr., fjármagnsliðir 628 m.kr. og að rekstrarafgangur verði 350 m.kr. Fyrirhugað er að framkvæma fyrir 2.970 m.kr. sem að mestu rennur til skóla-, gatna- og veitumannvirkja. Gert er ráð fyrir að íbúum fjölgi um rúmlega 5% milli ára, en þeir eru nú um 12.000. Þetta kemur fram í tilkynningu frá Mosfellsbæ.

Leikskólagjöld lækki um 5%
Áætlunin gerir ráð fyrir að framlegð verði 10,6% og að veltufé frá rekstri verði jákvætt um 1.277 m.kr. eða tæplega 10%. Skuldaviðmið skv. sveitarstjórnarlögum verði 79% í árslok.
Gert er ráð fyrir hóflegri hækkun gjaldskráa til samræmis við stefnumörkun lífskjarasamninganna en að leikskólagjöld lækki um 5%, auk þess sem álagningarprósentur fasteignagjalda lækka.
Áfram verður aukning á nýjum plássum á leikskólum fyrir 12–18 mánaða börn og er gert ráð fyrir að fjölga um 25 pláss á árinu 2020.
Á sviði fjölskyldumála eru lagðir til auknir fjármunir í málefni fatlaðs fólks, meðal annars með stofnun heimilis fyrir geðfatlaða.
Á sviði menningarmála er lagt til að framlag í lista- og menningarsjóð hækki um 14% auk þess sem stefnumörkun um starfsemi Hlégarðs ljúki og auknum fjármunum verði varið í endurbætur hússins.

Kraftur einkennir samfélagið
„Það er okkur Mosfellingum sem fyrr fagnaðarefni að rekstur og starfsemi Mosfellsbæjar er í miklum blóma og kraftur einkennir samfélagið okkar sem er í örum vexti,“ segir Haraldur Sverrisson bæjarstjóri.
„Þjónusta við íbúa og viðskiptavini eflist stig af stigi, Helgafellsskóli er í byggingu og nýtt fjölnota íþróttahús var tekið í notkun um síðustu helgi. Allt er þetta gert til að mæta þörfum íbúa núna og til framtíðar, byggja upp gott samfélag og auka lífsgæði og velferð íbúa.“
Síðari umræða um fjárhagsáætlun Mosfellsbæjar fyrir árið 2020 fer fram miðvikudaginn 27. nóvember.

Sóley Rut Jóhannsdóttir ætlaði sér alltaf að verða dýralæknir en hætti við og fór í Byggingatækniskólann í Reykjavík í húsgagna- og húsasmíði. Hún er nú með tvö sveinspróf í hendi aðeins 26 ára gömul og lætur ekki staðar numið þar því hún byrjaði í meistaranámi nú í haust.
Hún segir að iðngreinarnar henti jafnt konum sem körlum og að atvinnutækifærin séu óteljandi.

Sóley Rut er fædd í Reykjavík 10. mars 1993. Foreldrar hennar eru þau Katrín María Káradóttir fagstjóri og dósent í fatahönnun við Listaháskóla Íslands og Jóhann Bjarki Júlíusson flugvirki hjá British Airways.
Sóley Rut á eina systur, Salvöru Lóu Stephensen, fædda 2017. Faðir hennar er Sigurður Sverrir Stephensen barnahjartalæknir.

Flutti til Parísar
„Ég ólst upp að mestu leyti í miðbæ Reykjavíkur hjá mömmu minni en foreldrar mínir slitu samvistum þegar ég var á öðru ári. Árið 2000 fluttum við mæðgur til Parísar þar sem mamma fór í nám og þar bjuggum við í 5 ár.
Við mamma komum alltaf heim til Íslands á sumrin því hún starfaði sem fjallaleiðsögumaður. Ég var þá mikið hjá afa og ömmu og hjá vinafólki og á því góðan hóp af aukaforeldrum sem mér þykir ákaflega vænt um. Þar á meðal er guðmóðir mín, Kristín Sólveig Kristjánsdóttir, en börn hennar urðu svolítið eins og systkini mín.
Faðir minn, Bjarki, og Eva eiginkona hans hafa búið erlendis meira og minna alla mína ævi en ég hef líka verið mikið hjá þeim.“

Græddi margt á þessum árum
„Árin í París voru fyrir mér mikil lífsreynsla og ég kunni alveg ofboðslega vel við mig þarna. Ég var samt alltaf í góðu sambandi við gömlu vini mína úr Austurbæjarskóla. Það var ekki fyrr en ég varð unglingur sem ég fékk fyrst heimþrá og fljótlega eftir það fluttum við heim.
Ég hef oft hugsað um það hvernig líf mitt hefði orðið ef við hefðum ekki flutt aftur heim, en ég sé alls ekki eftir neinu. Ég græddi margt á árunum þarna úti, nýtt tungumál, nýja menningu, kynntist fólki og svo á maður svo margar góðar minningar sem erfitt er að lýsa með orðum.“

Þetta var eins og í bíómynd
„Af æskuminningunum er af mörgu að taka, veiði við Brúará og stundirnar í bústaðnum hjá ömmu og afa. Þau voru miklir veiðimenn og sáu um lítið veiðihús þar. Ég fékk að skrifa aflatölur í bækur og segja frá því sem gerst hafði yfir daginn. Þau eiga allar þessar bækur ennþá.
Ég held mikið upp á mótorhjólaferð sem ég fór í með pabba og Evu en það var alveg nýr heimur fyrir mig að sitja aftan á mótorhjóli. Við gistum í hjólahýsagarði með fullt af mótorhjólafólki, þetta var eins og í bíómynd,“ segir Sóley Rut og brosir. „Þau fóru líka með mig til Þýskalands til að læra á Trial mótorhjól, það var mjög skemmtilegt.“

Besta gjöf sem ég hef fengið
„Ég man þegar ég fór með mömmu á tískusýningu hjá Christian Dior og John Galliano á Champs-Elysées en hún fór til að sýna mér afrakstur vinnu sinnar en hún vann fyrir tískuhúsin. Ég man hvað ég var stolt af henni.
Þegar ég var níu ára þá var ég búin að fara á óteljandi tískusýningar, taka þátt í að sýna og svo sat maður fyrir í myndatökum fyrir tískublöð, maður hrærðist í þessum heimi.
Besta minning mín er samt án efa dagurinn þegar mamma sótti mig í skólann og kom mér á óvart með bestu gjöf sem ég hef fengið á ævinni. Þegar við komum heim þá beið mín hundabúr með hvolpi í. Vivienne varð órjúfanlegur partur af okkar tveggja manna fjölskyldu en hún veitti okkur stanslausa gleði í 13 ár. Besti hundur í heimi og ég hef ekki ennþá fundið neitt sem nær að fylla hennar pláss í hjarta mínu.“

Keppti á tveimur mótum
„Við bjuggum í miðbænum eftir að við fluttum heim og ég bjó þar fram yfir útskrift úr menntaskóla en þá flutti ég að heiman. Ég var eitt ár í Menntaskólanum í Reykjavík en færði mig svo yfir í Menntaskólann við Hamrahlíð og útskrifaðist þaðan. Ég kynntist módelfitness á síðasta árinu mínu í MH og keppti á tveimur mótum. Með skólanum vann ég á McDonalds´s og á skemmtistöðum í bænum.“

Innréttuð með tilliti til nýtingar
„Planið alveg frá því að ég var barn var að læra dýralækningar en á síðustu metrunum í skólanum fóru einhverjar efasemdir af stað og ég hætti við. Ég fór að vinna í fiski svona til að prófa eitthvað nýtt, en fór svo að hugsa um einkaþjálfaranám eða innanhússhönnun.
Mamma fann að ég var eitthvað áttavillt þegar ég var farin að skoða skóla í Ástralíu. Hún stakk upp á að ég færi í húsgagnasmíði þar sem ég hafði alltaf haft mikinn áhuga á smáhúsum sem voru innréttuð á margvíslegan máta, sérstaklega með tilliti til nýtingar á plássi.
Ég byrjaði í Byggingatækniskólanum 2012 og strax eftir fyrstu önnina var ég búin að skrá mig á húsasmíðabrautina líka. Ég vann sem barþjónn með skólanum og gerði það þangað til ég fór á samning í húsasmíði.“

Bættum við öðrum hundi
„Ég flutti í Mosfellsbæ og ári eftir að ég flutti kynntist ég Stefáni Sindra Ragnarssyni, múrara. Við keyptum okkur lítið raðhús nú í byrjun árs og erum alveg ofboðslega ánægð hérna.
Ég var nýbúin að fá mér hvolp þegar við Stefán kynntumst en við ákváðum síðan að bæta við öðrum hundi sem kom til okkar í sumar. Tíkurnar eru hálfsystur og það er bara eins og þær hafi verið saman alla ævi.“

Vinnutíminn gaf mér frelsi
„Ég kláraði sveinspróf í húsasmíði en hætti svo að vinna við smíðar. Ég var orðin frekar leið á lífinu og fór aftur í barstörfin og vinnutíminn gaf mér frelsi til að tjasla mér saman andlega.
Eftir nokkra mánuði var mér farið að líða betur og vinkonur mínar og kærastinn hvöttu mig til að sækja um annað smíðastarf og láta slag standa. Ég gerði það og er óendalega þakklát fyrir þá ákvörðun. Fyrirtækið sem ég starfa hjá í dag heitir Afltak, og er hér í Mosfellsbæ. Frábært fyrirtæki í alla staði sem heldur vel utan um sitt fólk. Í dag eru óteljandi atvinnutækifæri fyrir iðnmenntað fólk og ég hvet unga fólkið til að kynna sér þetta nám.
Fyrir nokkrum vikum fékk ég sveinsbréfið í húsgagnasmíði og svo byrjaði ég í Meistaraskólanum núna í september svo það er því lítill tími fyrir áhugamál þessi misserin nema kannski í félagsstörfum fyrir Félag fagkvenna en það er félag fyrir konur sem starfa í karllægum iðngreinum,“ segir þessi harðduglega kona að lokum er við kveðjumst.

Mosfellingurinn 24. október 2019
ruth@mosfellingur.is

Mikil reiði og vanlíðan er meðal starfsfólks Reykjalundar í kjölfar þess að stjórn SÍBS, sem á Reykjalund, sagði Birgi Gunnarssyni forstjóra og Magnúsi Ólasyni, framkvæmdastjóra lækninga, upp störfum með skömmu millibili. Birgir gegndi stöðu forstjóra í þrettán ár og Magnús starfaði á Reykjalundi í 34 ár.
Magnúsi var sagt upp störfum 9. október, aðeins nokkrum vikum áður en hann átti að fara á eftirlaun. Í viðtali við RÚV sagði hann uppsögnina hafa komið sér mjög á óvart og viðurkenndi að hann hefði séð starfslokin öðruvísi fyrir sér.
Daginn eftir voru sjúklingar í endurhæfingu sendir heim þar sem starfsfólk treysti sér ekki til að sinna þeim án framkvæmdastjóra lækninga. Starfsmennirnir lýstu yfir vantrausti á stjórn Reykjalundar og skoruðu á heilbrigðisráðherra að grípa inn í stöðuna.

Birgir frábær og Magnús kominn á aldur
Að minnsta kosti fjórir læknar á Reykjalundi hafa sagt upp störfum síðustu daga og fram hefur komið í fréttum að fleiri íhugi stöðu sína. Tólf læknar starfa að jafnaði á stofnuninni.
Stjórn SÍBS hefur sagt að ekkert saknæmt hafi átt sér stað í störfum fyrrverandi forstjóra. Starfslokasamningur var gerður við hann sem trúnaður ríkir um. Sveinn Guðmundsson, formaður SÍBS, sagði Birgi hafa verið frábæran stjórnanda. Magnúsi hefði verið sagt upp sökum aldurs.
Ólafur Þór Ævarsson geðlæknir hefur nú verið ráðinn í stöðu framkvæmdastjóra lækninga á Reykjalundi. Herdís Gunnarsdóttir, framkvæmdastjóri endurhæfingarsviðs stofnunarinnar, hefur verið ráðin forstjóri tímabundið en til stendur að auglýsa stöðuna. Herdís var áður forstjóri Heilbrigðisstofnunar Suðurlands. Hún sagðist í samtali við RÚV búast við að nýr forstjóri taki við 1. febrúar á næsta ári.

Við fórum 25 manna hópur til Barcelona fyrir stuttu að taka þátt í skemmtilegri keppni sem kallast Spartan Race. Fyrir suma var þetta fyrsta keppnin, aðrir voru búnir að taka þátt í nokkrum keppnum frá því að við kynntumst henni fyrst í desember 2018. Það var kjarnakona í æfingahópnum okkar sem stakk upp á því að við myndum taka þátt í Spartan Race í Hveragerði 2018 og vorum við nokkur sem stukkum á þá hugmynd. Hún var sjálf reyndar fjarri góðu gamni þá, en löglega afsökuð og kemur sterk inn í næstu keppni sem við förum í.

Spartan Race er magnað fyrirbæri, það geta allir tekið þátt í sömu keppninni en á sínum forsendum og í flokki sem hentar viðkomandi. Afreksíþróttamenn, atvinnumenn í greininni, keppa á sama stað og fólk sem hefur aldrei tekið þátt í utanvegarþrautahlaupi. Munurinn er vegalengdin sem er hlaupin, erfiðaleikastig þrautanna sem þarf að leysa á leiðinni og hvort þú mátt fá aðstoð frá öðrum eða ekki.

Við sem tókum þátt í Hveragerði urðum strax heilluð af keppninni, passlega löng hlaup, erfiðar en skemmtilegar þrautir og óvæntar aðstæður til að takast á úti í náttúrunni. Fólkið okkar hefur síðan þá tekið þátt í Kaliforníu, Búdapest, Skotlandi og svo núna í Barcelona. Mér finnst skemmtilegast að upplifa alla litlu en samt stóru sigrana í kringum keppnina. Til dæmis þegar sá 55 ára gat í keppni klifrað upp drulluskítugan og sleipan kaðallinn, eitthvað sem hann hefur dreymt um að gera síðan hann komst aldrei upp kaðal í grunnskólaleikfimi. Það var líka gaman að upplifa hvað konurnar í hópnum voru sterkar, hreinlega pökkuðu saman styrktarþrautunum í Barcelona, þrautum sem heimasæturnar áttu margar í erfiðleikum með. Samstaðan, þrautseigjan, samveran og gleðin við að klára erfiða en gefandi þrautabraut telur líka mikið.

Við erum rétt að byrja, kemur þú með næst?

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 24. október 2019

Júlíana Rannveig Einarsdóttir eða Júlí eins og hún er ávallt kölluð var ung að árum er hún byrjaði að starfa í blómaverslun en áhugi á blómum og blómaskreytingum hefur lengi verið í hennar stórfjölskyldu, langt aftur í ættir. Hún útskrifaðist úr Garðyrkjuskóla ríkisins árið 1996 og tók síðar að sér starf þar sem brautarstjóri blómaskreytingabrautar og starfaði við það í mörg ár.
Í dag unir Júlí sér vel í sínu eigin gróðurhúsi í Mosfellsdalnum þar sem hún hefur komið sér upp góðri vinnuaðstöðu meðal annars til námskeiðshalds en hún byrjar með haustkransanámskeið núna í október.

Júlíana Rannveig er fædd í Reykjavík 29. desember 1958. Foreldrar hennar eru þau Hafdís Jóhannsdóttir verslunarkona og Einar M. Guðmundsson járnsmiður, leikari og kennari. Hafdís lést árið 2001.
Systkini Júlíönu eru þau Jóhann, Gunnlaugur og Heiða. Júlí er yngst systkinanna sem fædd eru á sex árum en móðir þeirra var 25 ára þegar hún eignaðist Júlí.

Frumbyggjar í Kópavogi
„Ég er alin upp í vesturbæ Kópavogs, foreldrar mínir voru frumbyggjar þar sem kom ekki til af góðu því það var enga lóð að fá í Reykjavík á þessum tíma en foreldrar mínir eru þaðan. Þau byggðu fyrst bílskúrinn og fluttu þangað inn þegar ég var 2 ára og í honum bjuggum við þangað til ég varð 12 ára, sem sagt 6 manna fjölskylda í 40 fm. Mér fannst fínt að búa í Kópavogi enda þekkti ég ekkert annað. Það voru krakkar í hverju húsi og í stærstu fjölskyldunni voru 17 börn.
Vor, sumar og haust lékum við okkur í snú snú og brennóbolta en á veturna var farið á skauta og svo renndum við okkur í brekkunum á öllu sem rann. Ég var send í sveit á sumrin og maður fór norður um miðjan maí og kom ekki aftur fyrr en í september. Ég var mikið fyrir að passa börn bæði í sveitinni og með skólanum, svo vann maður í unglingavinnunni og í fiskbúð og fleira.“

Heimasmurt og mjólk í flösku
„Ég gekk í Kársnesskóla sem var þrísetinn þá, það var enginn skólabíll og ég man aldrei eftir því að hafa verið keyrð eða sótt í skólann. Það var heldur ekkert mötuneyti svo maður fór bara með heimasmurt og mjólk í flösku.
Leiðin lá síðan í Þingholtsskóla sem var splunkunýr skóli og þaðan fór ég í Iðnskólann í Hafnarfirði í almennt nám því ég vissi ekkert hvað ég vildi verða. Ég fór svo út á vinnumarkaðinn og starfaði við símsvörun hjá Geysi og Sláturfélagi Suðurlands.“

Byrjuðu að búa saman 17 ára
Júlí kynntist eiginmanni sínum, Þresti Sigurðssyni, mjög ung. Þau ólust bæði upp í vesturbæ Kópavogs og gengu saman í skóla. Þau trúlofuðu sig eftir að hafa verið saman í þrjú ár og byrjuðu að búa þegar þau voru 17 ára. Þröstur er verktaki með gröfur og vörubíla en hann er símsmiður að mennt. Þau hjónin hafa rekið verktakafyrirtækið í yfir 30 ár.
„Við Þröstur eigum þrjú börn, Hafdísi Huld tónlistarleikkonu f. 1979, hún er gift Alisdair Wright og þau eiga tvö börn, Ara­bellu Iðunni og Elíot Óðinn. Eiður Þorri er fæddur 1982, hann fetaði í fótspor föður síns og er verktaki með gröfur og vörubíla. Hann býr í Hveragerði með Margréti Þ. Magnúsdóttur og þau eiga tvær dætur, Örnu Sól og Ágústu. Fyrir átti hann Aþenu Sif sem býr hjá okkur og stundar nám í FMOS.
Yngst er Telma Huld f. 1984, hún er bílstjóri og hefur verið að vinna við akstur stórra bifreiða í kringum erlendar bíómyndir teknar hér heima. Hún á einn son, Júlían Aðils. Svo eigum við hundinn Mosa, kisur, hesta og hænur.“

Vann við akstur stórra bifreiða
„Ég tók verslunarpróf og meirapróf og vann við akstur stórra bifreiða með manninum mínum. Ég ákvað að hefja nám í Garðyrkjuskóla ríkisins, fór að læra blómaskreytingar og byrjaði 18 ára að vinna í blómabúð hjá Ringelbert í Rósinni.
Ég fann fljótt út að náttúran og blómin eru minn heimur og ég vann í mörgum blómabúðum eftir það en tók síðan að mér starf sem brautarstjóri blómaskreytingabrautar Garðyrkjuskólans frá 2001-2008.“

Dýfði blómunum í vax
„Áhugi á blómaskreytingum hefur lengi verið í minni fjölskyldu, langt aftur í ættir. Ein elsta heimild um blómaskreytingar á Íslandi sem ég hef heyrt um er frá langömmu minni sem bjó á Eskifirði en hún sá um brúðar- og útfararskreytingar.
Amma safnaði lyngi og jurtum yfir sumartímann og geymdi í strigapokum yfir veturinn. Hún bjó til blóm úr kreppappír og dýfði þeim í vax til að þau blotnuðu ekki í rigningu. Hún bankaði stundum upp á hjá fólki ef hún sá blóm út í glugga eða vissi af því að fólk ætti blómstrandi plöntur sem gætu nýst í skreytingar.“

Fékk draum minn uppfylltan
„Ég bjó í vesturbæ Kópavogs fyrstu 45 ár ævi minnar en fékk svo draum minn uppfylltan að flytja út fyrir bæinn. Við hjónin eltum Hafdísi dóttur okkar sem hafði fest kaup á húsi í Mosfellsdal ásamt manni sínum. Við fengum þau síðan til að flytja sig um set og kaupa með okkur Reykjahlíð sem síðar varð Suðurá.
Við endurbyggðum gróðurhúsin, þar hef ég komið mér upp góðri aðstöðu fyrir blómaskreytingar og svo er ég líka með námskeið og tek við bókunum símleiðis. Endurbyggingunni er ekki lokið og verður eflaust seint, við erum endalaust að breyta og bæta.”

Söngur, göngur og glaðleg börn
„Að ganga á fjöll og um landið okkar er dásemdin ein, við erum heppin að búa hér með náttúruna allt í kring. Ég þarf ekki annað en að koma mér í skó og viðeigandi fatnað og ganga af stað. Mín helsta heilsurækt er sú að ég geng hér daglega á Helgafellið eða Æsustaðafjall sem er hérna í bakgarðinum hjá okkur.
Ég hef líka alltaf haft gaman af að syngja og hef sungið í kórum síðan ég var í barnaskóla. Ég hef sungið með Samkór Kópavogs, Skagfirsku söngsveitinni, Álafosskórnum og Samstillingu en í dag syng ég með Léttsveit Reykjavíkur sem telur um 130 konur.
Er þá ekki óhætt að segja að áhugamál þín séu blóm, göngur og söngur? „Jú, svo sannarlega,“ segir Júlí brosandi og bætir við: „Og glaðleg börn.“ Með þeim orðum kveðjumst við.

Mosfellingurinn 3. október 2019
ruth@mosfellingur.is

 

 

Jafnréttisdagur Mosfellsbæjar var haldinn hátíðlegur í íþróttamiðstöðinni Kletti fimmtudaginn 19. september.
Dagskráin var einkar fjölbreytt en viðfangsefnið var kynjajafnrétti í íþróttum. Í lok dagskrár var veitt Jafnréttisviðurkenning Mosfellsbæjar 2019 en hana hlýtur Þrúður Hjelm skólastjóri Krikaskóla.

Karlmenn um 25% af starfsfólki
Frá því að Krikaskóli var stofnaður árið 2008 hefur Þrúður Hjelm unnið markvisst að því að jafna stöðu kynjanna með því að ráða konur jafnt sem karla í leik- og grunnskólastörf. Hún hefur sérstaklega lagt sig fram við að fjölga karlmönnum í starfsmannahópi sínum en í dag starfa 16 karlmenn í Krikaskóla og eru þeir nú um það bil 25% af starfsfólki skólans.
Að minnsta kosti einn karlkyns starfsmaður er starfandi í hverjum árgangi með tveggja til níu ára börnum og sinna karlar einnig íþrótta- og myndlistarkennslu.

Allir eigi jafna möguleika
Krikaskóli er með virka jafnréttis- og framkvæmdaáætlun sem fylgt er eftir og hún endurskoðuð með reglubundnum hætti. Þar kemur meðal annars fram að allir einstaklingar í Krikaskóla skuli eiga jafna möguleika á að njóta eigin atorku og þroska hæfileika sína óháð kynferði.
Með viðurkenningunni vill lýðræðis- og mannréttindanefnd Mosfellsbæjar hvetja íbúa og starfsmenn Mosfellsbæjar til að fylgja góðu fordæmi Krikaskóla og benda á mikilvægi þess að fylgja eftir þeim markmiðum sem sett eru á sviði jafnréttismála í samvinnu stjórnenda og starfsmanna.

Verslun Krónunnar í Mosfellsbæ hefur tekið miklum breytingum á síðustu vikum og má segja að um enduropnun sé að ræða.
Búið er að opna bæði kjúklingastað og sushivinnslu í búðinni og verslunin almennt tekin í gegn. Sjálfsafgreiðslukassar hafa verið teknir í notkun, nammibarinn fjarlægður og plastpokar á útleið.
Krónan er stór vinnustaður en þar eru um 80 manns á launaskrá og margt ungt fólk byrjar sinn starfsferil innan fyrirtækisins. Við hittum verslunarstjóra Krónunnar, Baldur Jónasson.

Nýr kjúklingastaður og sushivinnsla á staðnum
„Við höfum beðið spennt eftir þessum nýjungum sem nú eru komnar í gagnið. Við höfum lækkað alla rekka og tekið í notkun nýja og orkusparandi kæla. Anddyrið hefur verið opnað betur og yfirsýnin yfir búðina er miklu betri,“ segir Baldur. Sjálfsafgreiðslukassar eru nú í boði í versluninni og hefur þeim verið tekið framar vonum. „Þetta hefur hjálpað okkur að halda búðinni betri. Við höfum ekki sparað eina einustu vinnustund, heldur bætt þjónustuna. Við sjálfsafgreiðslukassana er alltaf starfsmaður sem er tilbúinn að aðstoða og kenna. Fólk hefur samt auðvitað val hvernig það gengur frá kaupunum.“
Tokyo Sushi hefur opnað í Krónunni ásamt kjúklingastaðnum Rotissiere. „Það gerir íbúum auðveldara að grípa með sér tilbúinn mat. Sushivinnsla er á staðnum og verður hægt að kaupa úr borði eða panta eftir óskum. Kjúklingastaðurinn á eftir að verða mjög vinsæll en þar er hægt að ná sér í eldgrillaðan kjúkling ásamt öllu helsta meðlæti sem til þarf.“

Ávaxtamarkaður í stað nammibars
Krónan er hætt með nammibar og býður þess í stað upp á ávaxtamarkað þar sem hægt er að kaupa 5 ávexti á 220 kr. „Það er eini nammibarinn okkar í dag. Þú kemur aldrei fyrst að sykruðum vörum í versluninni, nammið er ekki nálægt kössunum og áherslan hjá okkur er fyrst á vatn og sódavatn. Fólk hefur tekið mjög vel í þetta.“
Baldur segir breytingum á versluninni lokið og eru nú allar verslanir Krónunnar svipað uppbyggðar.