Fulli gaurinn í partýinu

Covid er orðið eins og fulli gaurinn með endalausa úthaldið í partýinu sem átti að vera löngu búið, vill ekki hætta, vill ekki fara. Við komum gaurnum ekki út, hann er þarna og við þurfum að sætta okkur við það. Hann fer einhvern tíma, en bara þegar honum sýnist.

Eitt af því sem mér finnst mikilvægt á svona tímum eru einfaldar venjur sem láta manni líða vel. Þessar venjur vilja gjarna verða út undan á erfiðum tímum. En skipta virkilega máli. Ég gleymi venjunum stundum. Átta mig svo á því þegar ég finn þær aftur og kem þeim inn í daglega rútínu, hvað þær gefa mér mikið. Ég fann til dæmis DuoLingo aftur í gærmorgun, hafði „gleymt“ því að opna það og æfa mig í tungumálum. Hafði verið að vinna mikið í þýsku til þess að geta bjargað mér í Ölpunum, en þar átti ég að vera í síðasta mánuði með föngulegum félögum að keppa í Spartan Race. Ég hafði gaman af þýskunni, en spænskan er alltaf uppáhaldið og það var virkilega góð stund þegar ég opnaði Duo í gær og skellti mér í nokkrar umferðir í spænsku. Duo tók vel á móti mér, ég rifjaði upp spænska nútíð og leið vel á eftir.

Ég fór líka í morgungöngu, ekki á fell, heldur bara stuttan hring í hverfinu. Fylgdi þeim yngsta áleiðis í skólabílinn og rölti svo meðfram ánni og aftur heim. Gerði þetta aftur í morgun. Þessi byrjun á degi, smá Duo og stutt ganga er töfralyf þegar fulli gaurinn neitar að fara úr partýinu. Maður steingleymir honum á meðan, hann skiptir engu máli. Og þessar einföldu venjur gefa manni stóran orkuskammt sem endist langt fram á dag. Þá er gott að eiga eina eða tvær góðar venjur í pokahorninu til að endurnýja orkuna fram á kvöld.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 8. október 2020

Gefa út sína fyrstu plötu

Ísak Andri, Þorsteinn, Kristján Ari og Nói Hrafn.

Rokkhljómsveitin Red Line hefur gefið út sína fyrstu hljómplötu á Spotify.
Hljómsveitin er skipuð fjórum ungum og efnilegum Mosfellingum, þeim Kristjáni Ara Haukssyni söngvari, Nóa Hrafni Atlasyni bassaleikara, Ísaki Andra Valgeirssyni gítarleikara og trommaranum Þorsteini Jónssyni.
„Við stofnuðum hljómsveitina í janúar og sömdum þrjú lög fyrir Músík­tilraunir en vegna COVID19 var hætt við keppnina í ár. Þarna kviknaði neisti hjá okkur, við höfum allir einbeitt okkur að þessu síðan og nú er árangurinn að koma fram með þessari plötu,“ segir Kristján Ari.

Spenntir að fá viðbrögð
Á plötunni má finna átta frumsamin lög og nefnist platan 13:18. „Nafnið 13:18 varð hugmynd vegna þess að við leigðum hús á Laugaveginum til að semja og spila lög. Fyrsta daginn þar dó veggklukkan okkar á tímanum 13:18 svo öll lögin okkar eru samin á þeim tíma í þessu húsi, sem er einnig húsið framan á plötuumslaginu.
Við höfum fengið mjög góð viðbrögð, við sjáum að þeir sem hafa hlustað á plötuna gera það aftur og aftur. Nú þurfum við bara að gera okkur sýnilega og fá fleiri til að hlusta og erum spenntir að fá meiri viðbrögð,“ segir Kristján Ari.
Lagið Summer Nights er mest spilaða lag hljómsveitarinnar og hefur sveitin gefið út myndband með því lagi sem meðal annars er tekið upp hér í Mosfellsbæ.

Þoli illa tvíverknað og tilgangsleysi

Ítalski Mosfellingurinn Michele Rebora eða Tittí eins og hann er ávallt kallaður flutti til Íslands árið 2001 en hann er alinn upp í þorpi nálægt Genova.
Það var aldrei ætlun hans að flytja frá heimalandi sínu en eftir að hann hitti bláeygða draumadís frá Laugarvatni var hann fljótur að slá til.
Þau hjónin hafa komið sér vel fyrir í Mosfellsbænum og eru orðin fjórum börnum ríkari.

Michele fæddist 20. október 1978 í heimahúsi í Sant’Olcese sem er lítill bær rétt fyrir utan Genova á Ítalíu. Foreldrar hans eru þau Alessandra Toni húsmóðir og Luigi Rebora líffræðingur, verktaki á sviði vatnshreinsunarstöðva.
Michele á einn bróður, Vittorio f. 1977.

Með villisvín og dádýr í bakgarðinum
„Það má segja að ég sé alinn upp í sveit þótt það hafi ekki sömu merkingu og hér á landi. Ég bjó ekki á bóndabæ þar sem voru stórgripir en húsið okkar var hluti af strjálbýlu þorpi í fjallshlíðunum á bak við Genova. Það er umkringt skógi og túnum og við vorum með villisvín og dádýr í bakgarðinum. Föðurfjölskylda mín á rætur sínar að rekja til þessara slóða langt aftur í aldir.
Ég á stóran frændsystkinahóp þannig að það var alltaf nóg að krökkum til að leika við.“

Ólumst upp við frjálsræði
„Við bræðurnir ólumst upp við frjálsræði, við vorum berfættir frá skólalokum í júní til septemberloka. Við hlupum um í skóginum, svömluðum í ám og bjuggum til ævintýraheima.
Það var ekki búið að finna upp snjall­símana á þessum tíma og lítið var af tölvuleikjum en það voru til svona stórir spilakassar sem gleyptu 500 lírur eins og enginn væri morgundagurinn.“

Innleiddi pappírsflokkun
„Ég gekk í sveitaskólann í bænum og við vorum einungis fimm í fyrsta bekk. Ég elskaði kennarann minn hana Marisu og ég tíndi oft blóm handa henni.
Mér gekk vel í skólanum og átti auðvelt með að læra. Það er gaman að segja frá því að í þriðja bekk innleiddi ég pappírsflokkun í skólanum með aðstoð pabba sem sá um að tæma tunnurnar.
Ég fór svo í gagnfræðaskóla í Campo­morone sem er höfuðstaður sveitarfélagsins og ég man hvað mér fannst hann vera langt í burtu. Ég var vinamargur og mjög virkur í félagslífinu, það mætti jafnvel segja að ég hafi verið fyrirferðarmikill,“ segir Tittí og brosir.

Heimurinn stækkaði til muna
„Þegar ég var 14 ára gekk ég í latínuskóla í Genova og heimurinn stækkaði til muna. Maður vaknaði eldsnemma til að fara í skólann, fór smá spöl á vespu, svo í rútu, síðan í lest og svo gekk maður restina af leiðinni. Ég kynntist nýjum krökkum sem ég held enn sambandi við í dag, þar á meðal Fabio sem er minn besti vinur en hann hefur búið á Íslandi í 16 ár.
Ég lét strax til mín taka í skólapólitíkinni, ég var fyrst kosinn bekkjarfulltrúi og svo fulltrúi nemanda í skólaráði. Ólga var í skólasamfélaginu á þessum árum og mikið um kröfugöngur og verkföll sem við tókum iðulega þátt í. Haustið sem ég var í 2. bekk yfirtóku nemendur skólann og þar réðu þeir ríkjum í um tvær vikur. Það er skrítið til þess að hugsa núna en þetta var merkileg reynsla.
Leiðin lá síðan í háskólann í Genova þar sem ég nam alþjóðleg stjórnmálafræði.“

Sendi mömmu og vinkonu á svæðið
„Fjölskylda mín á hús í fjöllunum heima og þar eyddum við vinirnir oft helgunum, sérstaklega eftir að við fengum vespu 16 ára gamlir. Við grínuðumst oft með það þegar bankað var á dyrnar hjá okkur að nú væri kominn hópur af sænskum skátastelpum.
Eitt sinn þegar við vorum að ganga upp að fjallakofanum spurði ég vin minn hvort hann vissi hvort fleiri ætluðu að koma. Hann nefndi einn og svo annan sem ég þekkti ekki. Sá gat ekki komið og ætlaði að senda mömmu sína og vinkonu hennar í staðinn. Frábært, hugsaði ég, fertugur maður sem kemst ekki og ætlar að senda þær tvær í staðinn, það verður eitthvað,“ segir Tittí og hlær að minningunni.
„Það kom svo á daginn að þessi vinkona var í raun undurfögur tvítug pía, ljóshærð og bláeygð og ég féll strax fyrir henni. Hún var sem sagt í heimsókn hjá vinkonu sinni og ég varð að leggja mig allan fram til að vinna hana á mitt band. Hún var nefnilega staðráðin í því að finna sér ekki mann á Ítalíu. Seiglan og þrautseigjan urðu til þess að við byrjuðum saman og ég elti hana til Íslands sumarið 1999.“

Tek kveðjuna góðu alltaf til mín
„Fyrstu tvö árin bjuggum við og störfuðum hér á landi á sumrin en vorum svo úti í Genova á veturna. Við fluttum síðan alfarið heim 2001. Heim, segi ég, því hér á ég heima, ég hef alltaf tekið kveðjuna góðu til mín um borð í flugvélum Icelandair þegar sagt er velkomin heim.
Draumadísin mín er frá Laugarvatni, heitir Heiða Björg Tómasdóttir og starfar sem ráðgjafi. Við eigum saman fjögur börn, Aldísi Leoní f. 2004, Elio Mar f. 2007, Þórdísi Láru f. 2012 og Livio Frey f. 2015.“

Vaskar upp og lætur leirtauið þorna
„Ég hóf störf sem gæðastjóri VIRK starfsendurhæfingarsjóðs í febrúar á þessu ári, korter í COVID. Það var mjög spes þar sem vinnustaðurinn dreifðist mjög fljótt og allir fóru að vinna heima. Ákveðin áskorun að byrja á nýjum stað svona en þarna er mjög gott að vera.
Ég starfaði áður í 14 ár sem ráðgjafi í gæðastjórnun. Aðstoðaði aðallega fyrirtæki við að greina ferli sín og undirbúa sig fyrir vottun en líka varðandi umhverfismál, upplýsingaöryggi, jafnréttismál o.s.frv.
Ég þoli illa tvíverknað og tilgangsleysi og hef því gaman af því að velta fyrir mér leiðum til að einfalda hlutina og spara vinnu. Eins og í daglega lífinu, t.d varðandi uppvaskið, þá vaskar maður upp og lætur svo leirtauið þorna en þurrkar það ekki.“

Nýt þess að vera úti í náttúrunni
„Ég hef líka gríðarlegan áhuga á umhverfismálum og þá helst „ruslinu“. Í gegnum starf mitt sem ráðgjafi hef ég m.a. fengið tækifæri til að hafa áhrif og hef tekið þátt í heildarendurskoðun á flokkunarreglum fyrir höfuðborgarsvæðið og framsetningu þeirra á vef SORPU.
Ég nýt þess að vera úti í náttúrunni og finnst æðislegt að komast í „óbyggðir“ með því að ganga í nokkrar mínútur að heiman. Ég er virkur í bæjarmálunum og líka í samfélagi Ítala hér á landi og læt mig málin varða.
Ég er líka nokkuð óvirkur sportkafari og nokkuð virkur mynt- og seðlasafnari svo ég hef alltaf nóg að gera,“ segir Tittí er við kveðjumst.

Skógræktarfélagið hlýtur umhverfisviðurkenningu Mosfellsbæjar

Á myndinni má sjá formenn Skógræktarfélags Mosfellsbæjar síðustu ára eða fulltrúa þeirra.

Umhverfisnefnd Mosfellsbæjar veitti á dögunum árlegar umhverfisviðurkenningar. Viðurkenningarnar eru veittar þeim aðilum sem taldir eru hafa skarað fram úr í umhverfismálum.

Skógræktarfélag Mosfellsbæja  fær viðurkenningu fyrir góð störf að skógræktarmálum í Mosfellsbæ um margra ára skeið. Skógræktarfélagið hefur áratugum saman unnið óeigingjarnt starf við skógrækt í Mosfellsbæ með uppbyggingu fallegra skógarlunda og útivistarsvæða og þannig stuðlað að fallegra umhverfi í bænum og aukinni útivist og heilsurækt íbúa.
„Við erum gríðarlega þakklát fyrir þessa viðurkenningu og fyllumst stolti. Þetta hvetur okkur svo sannarlega til að halda áfram á sömu braut,“ segir Björn Traustason formaður skógræktarfélagsins en viðurkenningin var veitt í Hamrahlíð, glæsilegu útivistarsvæði Mosfellinga.
Til stóð að aðalfundur Skógræktarfélags Íslands yrði haldinn með mikilli dagskrá í Hlégarði í byrjun september. Vegna sóttvarnarreglna og fjöldatakmarkana þurfti því miður að fresta honum og þeirri dagskrá sem búið var að undirbúa í tilefni 90 ára afmæli félagsins.

Þá fengu þrír garðar verðlaun. 

Bergholt 10
Guðlaug Helga Hálfdánardóttir og Ásbjörn Þorvarðarson fá viðurkenningu fyrir fallegan og fjölskrúðugan garð að Bergholti 10 sem sinnt hefur verið af mikilli natni um langt skeið.

Einiteigur 4
Guðlaug Anna Ámundadóttir og Snorri Böðvarsson fá viðurkenningu fyrir sérlega fallegan og vel skipulagðan garð að Eini­teig 4 þar sem lögð er áhersla á fallegt umhverfi og tengingu við náttúruna í kring.

Litlikriki 68
Ragnhildur Sigurðardóttir og Jón Andri Finnsson fá viðurkenningu fyrir fallegan og vel skipulagðan garð að Litlakrika 68 þar sem lögð er áhersla á frumlega hönnun og tengingu við náttúruna.

 

Handbolti.is kominn í loftið

Ívar Benediktsson og Kristín Reynisdóttir láta hendur standa fram úr ermum.

Þann 3. september opnaði vefurinn Handbolti.is. Vefurinn er gefinn út af Snasabrún ehf, sem er í eigu Mosfellinganna Ívars Benediktssonar blaðamanns og Kristínar B. Reynisdóttur sjúkraþjálfara.
Ívar er ritstjóri og ábyrgðarmaður. Hann var í hartnær aldarfjórðung íþróttafréttamaður hjá Morgunblaðinu og mbl.is og fylgdist á þeim tíma grannt með handknattleik, jafnt innanlands sem utan.

Öflugur fréttaflutningur af handbolta
„Það urðu breytingar í vinnu hjá mér, mér var sagt upp störfum hjá Morgunblaðinu og þar af leiðandi var ég atvinnulaus. Það höfðu margir haft á orði við mig að fara af stað með miðil tengdan handboltanum og ætli mig hafi ekki bara alltaf vantað þor til þess að stíga þetta skref,“ segir Ívar.
„Handbolti.is mun halda úti öflugum fréttaflutningi af handknattleik, bæði innanlands og utan, af þeirri íþrótt sem hefur sameinað þjóðina á ótal gleðistundum í gegnum tíðina.“
„Auk fregna af innlendum og erlendum vettvangi og landsliðum Íslands í öllum aldursflokkum er ætlunin að vera með fingur á púlsi fjölmenns hóps íslensks handknattleiksfólks og þjálfara sem starfa utan landssteina Íslands. Og ekki stendur til að gleyma dómurunum.
Handbolti.is verður opinn fyrir skoðunum þeirra sem að íþróttinni koma og vilja viðra á opinberum vettvangi. Ýmislegt fleira er í bígerð,“ segir Ívar en vefinn hannaði Daníel Rúnarsson hjá Kasmir vefhönnun og merki vefjarins teiknaði Mosfellingurinn Pétur Baldvinsson.

Góðar viðtökur
Vefurinn hefur fengið frábærar viðtökur en um þessar mundir er allt að fara í gang í handboltanum. „Við höfum fengið mjög góð viðbrögð, erum að fá skilaboð og pósta frá fólki úr öllum áttum sem er þakklátt fyrir þetta framtak og vilja jafnvel leggja vefnum lið á margan hátt allt frá því að kaupa auglýsingar, skaffa mér myndir og aðstoða mig á allan hátt.
Það er okkur mjög mikilvægt að fá þessi viðbrögð og hvetur okkur til dáða að halda áfram. Auk þess að vera með vefsíðuna þá erum við líka á Instagram, Twitter og Face­book,“ segir Ívar að lokum og hvetur alla sem áhuga hafa á handbolta til að fylgjast með.

Veitir innsýn í líf fólks af erlendum uppruna

Mikael Rafn Steingrímsson varaformaður lýðræðis- og mannréttindanefndar Mosfellsbæjar, Jewells Chambers og Haraldur Sverrisson bæjarstjóri.

Jafnréttisviðurkenningu Mosfellsbæjar 2020 hlýtur Mosfellingurinn Jewells Chambers. Jewells er fædd og uppalin í Brooklyn í New York en flutti hingað til Íslands árið 2016. Hún er gift Gunnari Erni Ingólfssyni og búa þau saman hér í Mosfellsbæ. Jewells er verkfræðingur að mennt frá Rensselaer Polytechnic Institute og starfar sjálfstætt í dag.

Vekur athygli á kynþáttahyggju og fordómum
Jewells hefur vakið athygli á kynþáttahyggju og fordómum sem byggjast á hörundslit fólks hér á Íslandi. Hún hefur meðal annars tekið áhugaverð viðtöl við einstaklinga sem eru af erlendu bergi brotnir, þar sem upplifun af því hvernig það er að tilheyra minnihlutahópi á Íslandi er lýst. Til að mynda vakti YouTube myndband þar sem hún og Tabitha Laker deila upplifun sinni af því hvernig er að vera þeldökkur einstaklingur á Íslandi mikla athygli á meðal almennings.
Jewells er afar virk á samfélagsmiðlum (Instagram, YouTube og Facebook) þar sem hún veitir innsýn inn í líf fólks af erlendum uppruna. Hún heldur úti heimasíðunni From Foreign to Familiar og er einnig með podcastið All Things Iceland. Mosfellingar eru hvattir til að fylgjast með öllu því áhugaverða sem hún er að gera.

Uppbyggilegt og réttlátt samfélag fyrir alla
Mosfellsbær fagnar fjölbreytileikanum og leggur áherslu á að stuðla að uppbyggilegu og réttlátu samfélagi fyrir alla, óháð uppruna. Með viðurkenningunni vill lýðræðis- og mannréttindanefnd Mosfellsbæjar hvetja íbúa Mosfellsbæjar sem og aðra til að gera slíkt hið sama.
Gerum jafnréttismálum hátt undir höfði og verum meðvituð um að koma fram við alla af virðingu, jákvæðni og umhyggju. Jewells sýnir aðdáunarverða framsækni og framlag hennar til okkar samfélags er mjög mikilvægt.

RAFRÆNN JAFNRÉTTISDAGUR

Vegna samkomutakmarkana ákvað lýðræðis- og mannréttindanefnd Mosfellsbæjar að jafnréttisdagur Mosfellsbæjar yrði rafrænn í ár.
Þar sem mikil umræða hefur skapast undanfarið um kynþáttafordóma og kynþáttahatur hérlendis og erlendis fannst nefndinni áhugavert að heyra hvernig einstaklingar af erlendum uppruna upplifa þessi mál.
Lýðræðis- og mannréttindanefnd fékk þær Aldísi Amah Hamilton, leikkonu og Sunnu Söshu Larosiliere, stjórnmálafræðing, til að segja frá því hvernig þær upplifðu það að alast upp hér á landi og hvar skórinn kreppir þegar kemur að fordómum.
Viðtölin við Aldísi og Sunnu og afhending jafnréttisviðurkenningar Mosfellsbæjar 2020 verða birt á samfélagsmiðlum Mosfellsbæjar; mos.is, á Instagram- og facebook síðu Mosfellsbæjar og Instagram síðu Mosfellings.
Lýðræðis- og mannréttindanefnd hvetur Mosfellinga eindregið til að fylgjast með því sem þær hafa að segja. Áhugasamir geta fylgst með þessum flottu konum
á samfélagsmiðlinum Instagram: @aldisamah og @sunnasasha

sdf sdf

Nýtt starfsfólk í Lágafellssókn

sdf sdf

Sigurður Rúnar Ragnarsson, Oddný Sigrún Magnúsdóttir og Bogi Benediktsson. 

Sigurður Rúnar Ragnarsson mun gegna stöðu sem þriðji prestur í Mosfellsprestakalli til júní 2021. Hann er fyrrverandi sóknarprestur í Norðfjarðarprestakalli. Hann vígðist til Mosfellsprestakalls og Lágafellssóknar sem prestur vorið 1998 og starfaði við Lágafellssókn frá vígslu til júní 1999 er hann fékk Norðfjarðarprestakall.
Hér í Mosfellsbæ var hann búsettur frá árinu 1978 til ársins 1999. Hann hefur undanfarið ár, vegna breytinga á prestaköllum á Austfjörðum, verið í sérþjónustu á Biskupsstofu og gegnt ýmsum störfum við prestaköllin á Austurlandi.
Eiginkona Sigurðar Rúnars er Ragnheiður Hall og eiga þau þrjú börn, Ragnar Árna, Þóru Kristínu og Katrínu Halldóru.

Oddný Sigrún nýr rekstrarstjóri
Í byrjun árs tók til starfa nýr rekstrarstjóri Lágafellssóknar, Oddný Sigrún Magnúsdóttir. Hlutverk rekstrarstjóra er daglegur rekstur og bókhald Lágafellssóknar. Oddný Sigrún er viðurkenndur bókari og hjúkrunarfræðingur að mennt. Síðustu 20 ár hefur hún rekið sitt eigið fyrirtæki ásamt manni sínum.

Nýr æskulýðsfulltrúi
Nýr æskulýðsfulltrúi tók til starfa í byrjun september og heitir hann Bogi Benediktsson. Bogi mun hafa umsjón með æskulýðsstarfi Lágafellssóknar, sunnudagaskólanum kl. 13 og unglingastarfinu á þriðjudögum kl. 20. Einnig hefur hann umsjón með kirkjugörðum Lágafellssóknar og sér um heimasíðu og samfélagsmiðla. Allar nánari upplýsingar um starfsemi kirkjunnar má finna á www.lagafellskirkja.is

Óskar Einarsson bæjarlistamaður Mosfellsbæjar 2020

„Þetta er fyrst og fremst frábær heiður að hljóta þessa viðurkenningu og er ég mjög þakklátur og snortinn,“ segir tónlistarmaðurinn Óskar Einarsson, bæjarlistamaður Mosfellsbæjar 2020.
Það er menningar- og nýsköpunarnefnd sem stendur fyrir útnefningunni líkt og síðastliðin 25 ár.
Óskar er fæddur á Akureyri en hefur verið búsettur í Mosfellsbæ síðan árið 2003 og segist hvergi annars staðar vilja vera.
Hann stundaði píanó- og saxófónnám við tónlistarskólann á Akureyri, stundaði nám við FÍH og lauk blásarakennaraprófi frá Tónlistarskólanum í Reykjavík 1995. Hann hefur lokið mastersgráðu í útsetningum frá University of Miami. Auk píanóleiks og kórstjórnar leikur hann á flautu, saxófón og klarinett.

Þekktastur fyrir gospeltónlist
Gospeltónlist er sú tegund tónlistar sem Óskar er þekktastur fyrir. Hann var stofnandi og stjórnandi Gospelkórs Reykjavíkur og hefur verið tónlistarstjóri Hvítasunnukirkjunnar í Reykjavík í um 30 ár. Hann starfar sem tónlistarstjóri í Lindakirkju í Kópavogi og stýrir þar öflugum kirkjukór sem heldur reglulega gospeltónleika.
Óskar lét ekki sitt eftir liggja í COVID-19 bylgjunni í vor og stóð fyrir viðburðinum Hittumst heima ásamt félögum sínum í Gospeltónum.
Óskar Einarsson er öflugur tónlistarmaður sem hefur komið víða við og er vel að heiðrinum kominn.
„Ég man fyrst eftir að hafa séð mynd af mér í blaði, eins árs gömlum, við píanóið heima þar sem stóð „Litli píanósnillingurinn“. Þar byrjaði þetta. Svo hef ég verið í tónlistarnámi frá því ég man eftir mér, hlustað á músík og unnið við þetta alla ævi.“
Dagarnir hjá Óskari eru mjög fjölbreyttir. „Ég spila í brúðkaupum, útförum og sé um tónlist í sjónvarpi, leikhúsunum og auðvitað í kirkjunni.“
Óskar hefur fylgst með blómlegu kóralífi í Mosfellsbæ og meðal annars útsett og stjórnað tónleikum með Karlakórnum Stefni og verið með tónleika með Álafoss­kórnum. Þá hefur hann fengið sinn kór, Gospelkór Reykjavíkur, til að halda tónleika hér auk þess sem hann hefur margoft spilað með mosfellskum listamönnum eins og Gretu Salóme og Diddú.

Kynnir sig og verk sín á næstunni
Á því ári sem bæjarlistamaður er tilnefndur kynnir hann sig og verk sín innan Mosfellsbæjar í samvinnu við menningar- og nýsköpunarnefnd. Auk nafnbótarinnar er listamanninum veittur menningarstyrkur.
„Ég er strax búinn að undirstinga mitt fólk með að gera eitthvað skemmtilegt hér í Mosfellsbæ á næstunni og fæ jafnvel Pál Rósinkrans með mér í einhver verkefni,“ segir Óskar að lokum og hafði aldrei hugsað svo langt að maður eins og hann, á bakvið tjöldin, væri vel að slíkri viðurkenningu kominn.

 

Þakklæti í verki

Ég var í sambandi við elsta son minn í morgun, spjallaði aðeins við hann um þennan pistil, um hvað hann ætti að fjalla. Hann stakk upp á að pistillinn fjallaði um þakklætisgöngur – það er þegar maður fer í rólegan göngutúr og einbeitir sér að því, hluta göngutúrsins, að hugsa um það sem maður er þakklátur fyrir. Mér leist vel á það.

Hann sagðist vera að vinna með sína eigin útgáfu af þakklætis­göngum. Hún snýst um að byrja daginn á því að hugsa um eitthvað sem maður er þakklátur fyrir og ákveða síðan að gera eitthvað sama dag sem tengist því. Hann kom með dæmi, sagði mér frá því að hann hefði hugsað um fyrir nokkrum dögum að hann væri þakklátur fyrir ömmu Dóru (ég er það líka, svo það sé nú á hreinu, hún er frábær tengdamóðir) og hann fagnaði því þakklæti með því að hringja í hana seinna sama dag og spjalla við hana um lífið og tilveruna. Þetta finnst mér stórsniðugt. Að búa til sína eigin útgáfu af aðferð sem maður lærir af öðrum. Gera hana að sinni, betrumbæta hana.

Ég ætla að prófa þessa tegund af þakklætisgöngu, hugsanlega strax í fyrramálið. Ætla ekki að ákveða núna hvað ég ætla að vera þakklátur fyrir, heldur leyfa því að koma til mín þá.

Fyrst við erum að tala um göngur, þá langar mig að mæla með því að ganga reglulega á einhver af fellunum okkar mosfellsku. Fellagöngur eru frábær útivist og hreyfing. Mátulega langar og stutt fyrir okkur að fara. Ég hef sjálfur verið að labba á Reykjafellið daglega, er að prófa að gera það allan septembermánuð. Hugmynd sem ég fékk lánaða hjá göngugarpinum Pálma Steingrímssyni. Ég lagaði hugmyndina að mér og mínum aðstæðum, gerði hana að minni. Alveg eins og sonur minn gerði með þakklætisgönguhugmyndina.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 17. september 2020

Opna ilmbanka íslenskra jurta

Í júní opnaði í Álafosskvosinni ilmsýningin Ilmbanki íslenskra jurta og lítil búð sem selur ýmsar vörur sem unnar eru úr íslenskum jurtum.
Það eru þær Elín Hrund Þorgeirsdóttir og Sonja Bent sem standa að baki sýningunni en þær hafa unnið saman síðastliðin þrjú ár og reka saman fyrirtækið Nordic angan.
„Við höfum verið að vinna að rannsóknarverkefni á ilmum í íslenskri náttúru síðastliðin tvö ár og er sýningin afrakstur þeirrar vinnu. Sýningin hefur fengið góðar viðtökur og er komin til að vera áfram,“ segir Elín. Sýningin er opin allar helgar, aðgangseyrir er 1.200 kr. en frítt fyrir 16 ára og yngri.

Frábært að vera í Kvosinni
„Við erum rosalega ánægðar með að vera hér Álafosskvosinni en hér erum við bæði með sýninguna og vinnustofuna okkar. Við vinnum með íslenskar jurtir, eimum úr þeim ilmkjarnaolíur og hönnum ilmtengdar vörur. Svo umhverfið hérna smellpassar við okkar starfsemi.
Það er búið að vera mjög áhugavert að vinna að þessari rannsókn því það er sterk hefð fyrir því á Íslandi að nota jurtirnar okkar á ýmsan hátt en engin hefð fyrir því að eima úr þeim ilmkjarnaolíur.
Við höfum unnið að því að rannsaka hvaða jurtir er hægt að eima og hvaða virkni er í olíunum. En svo fórum við líka að vinna með þær jurtir sem ekki var hægt að eima og reyna að ná ilmi út þeim líka.“

Leikið með lyktarskynið
Sýningin er fallega uppsett en þar getur fólk lyktað af ýmsum íslenskum jurtum og trjám á skemmtilegan og aðgengilegan hátt. Einnig er svokölluð ilmsturta sem þær stöllur hönnuðu og kynntu á Hönnunarmars í fyrra en um er að ræða tæki sem gefur frá sér kalda þurrgufu með íslenskum ilmkjarnaolíum.
„Við erum rosalega ánægðar með útkomuna og viðbrögð, það er greinilegt að þessi nýjung með ilmupplifum og jafnvel tengsl á milli lyktar, tilfinninga og minninga er eitthvað sem fólki finnst áhugavert.
Það er alltaf að aukast að við séum að taka á móti hópum s.s. vinkonuhópum, saumaklúbbum, vinnustöðum og öðrum hópum. Við getum boðið upp á leiðsögn um sýninguna og jafnvel léttar veitingar. Best er að hafa bara samband við okkur til að bóka heimsókn fyrir hópa,“ segir Elín að lokum og býður alla Mosfellinga sérstaklega velkomna.

Kjóll með sögu

Þann 22. ágúst fermdist Eydís Ósk í Lágafellskirkju ásamt fleirum krökkum úr bæjarfélaginu. Það er skemmtilegt að segja frá því að kjóllinn sem hún var í við þessa hátíðlegu athöfn hefur áhugaverða sögu að baki en þetta er í fjórða skipti sem þessi kjóll er notaður við stórviðburð í fjölskyldunni.
Kjóllinn var upphaflega saumaður árið 1969 sem brúðarkjóll á Ingigerði Magnúsdóttur sem gekk í hjónaband með Sigurhans Wium það sama ár. Dóttir þeirra Rakel Katrín fermdist svo í kjólnum árið 1993 og báðar dætur hennar, þær Ásta Margrét sem fermdist 2013 og svo Eydís Ósk 2020.

Skemmtilega sígildur kjóll
„Soffía Þórðardóttir sem átti verslunina Kjóllinn sérsaumaði þennan kjól á mig, en hún var afasystir mannsins míns. Kjóllinn er svo skemmtilega sígildur,“ segir Ingigerður sem er ánægð með hvað dóttir hennar og barnabörn hafa verið spenntar fyrir að nota kjólinn.
Rakel tekur undir það og segist ekki hafa fundið neitt sem hana langaði í þegar hún var að spá í kjóla fyrir ferminguna sína. „Ég byrjaði því að gramsa í skápunum hjá mömmu og fann þennan kjól og mátaði. Eftir það kom aldrei neitt annað til greina en að fermast í þessum kjól. Það var svo sama sagan þegar Ásta dóttir mín fermdist, hún skoðaði ekki einu sinni aðra kjóla,“ segir Rakel.
„Í fermingarveislunni hjá Ástu var mikið verið að tala um kjólinn og sögu hans. Eydís var þá 6 ára og sagði strax að hún ætlaði sko líka að fermast í þessum kjól. En kjóllinn er alveg sérstaklega fallegur, klassískur og sniðið er alveg tímalaust,“ segir Rakel að lokum en Eydís dóttir hennar fermdist í kjólnum góða í Lágafellskirkju síðastliðinn sunnudag.

Krefjast lengri opnunartíma

Margir fastagestir sækja Lágafellslaug í Mosfellsbæ enda ein flottasta sundlaug landsins. Hópur fastagesta hittist þar á hverju kvöldi og fer yfir málin. Eftir sund og gufu leggur hópurinn á ráðin yfir engiferskoti í anddyri laugarinnar. „Við erum Mosfellingar og þverskurður samfélagsins á aldrinum 20-80 ára,“ segir Guðmundur Björgvinsson, Makkerinn, einn meðlima sundhópsins.

Hátt í þúsund undirskriftir komnar
Hópurinn hóf að safna undirskriftum í sumar fyrir lengri opnunartíma í Lágafellslaug. Undirskriftarsöfnunin gengur út á að hafa opið alla daga vikunnar til kl. 22:00, einnig um helgar. Lauginni er nú lokað kl. 21:30 á virkum dögum og kl. 19:00 um helgar.
„Opnunartími í Lágafellslaug er styttri en alls staðar annars staðar á höfuðborgarsvæðinu og á flestum sundstöðum er opið til kl. 22:00 alla daga.“
Rafræn undirskriftasöfnun á island.is stóð yfir frá 17. júní til 17. júlí. Einnig voru undirskriftalistar aðgengilegir á N1 í Mosfellsbæ á þessum tíma. Í ljósi COVID taldi hópurinn að rétt væri að bíða með að afhenda listann til bæjarstjórnar Mosfellsbæjar. Enn er hægt að ljá málefninu lið með því að skrifa undir listann á N1, bókasafninu og í Lágafellslaug. Stefnt er að því að afhenda bæjarstjórn listann þann 15. september.

Heilsueflandi og stækkandi samfélag
„Aðstaðan í Lágafellslaug er ein sú besta á Íslandi og það er okkar einlæga ósk að opnunartíminn verði lengdur“, segir Guðmundur sem segir hópinn hafa fengið afar góðar undirtektir.
„Á þessum sérstöku COVID-tímum, þar sem fjöldatakmarkanir eru í heitum pottum og í gufuklefum, er lengri opnunartími enn mikilvægari en áður,“ bætir Svavar Benediktsson við. „Það gengur ekki upp að Mosfellingar þurfi að búa við lakari þjónustu en aðrir íbúar höfuðborgarsvæðisins. Það er krafa Mosfellinga að opnunartími Lágafellslaugar verði færður til samræmis opnunartíma annars staðar á höfuðborgarsvæðinu.
Þetta hefur félagslegt gildi og er gott fyrir sálina í okkar ört stækkandi og heilsueflandi samfélagi.“

Fyrsta afhending úr Klörusjóði

Tanja, Málfríður, Kristín, Alfa, Lísa skólastjóri Lágafellsskóla og Kolbrún formaður fræðslunefndar Mosfellsbæjar.

Í lok júní voru afhentir styrkir úr Klörusjóði en markmið Klörusjóðs er að stuðla að nýsköpun og framþróun í skóla- og frístundastarfi í Mosfellsbæ.
Sjóðnum er ætlað að styrkja verkefni sem unnin eru í einstökum skóla eða í samstarfi á milli skóla og var í ár lögð áhersla á verkefni á sviði upplýsinga-og tæknimála. Alls bárust 10 styrkumsóknir frá leik- og grunnskólum Mosfellsbæjar.

Til heiðurs Klöru Klængsdóttur
Nafn sjóðsins, Klörusjóður, er til heiðurs Klöru Klængsdóttur (1920-2011). Klara útskrifaðist frá Kennaraskóla Íslands árið 1939 og hóf sama ár kennslu við Brúarlandsskóla. Hún starfaði alla sína starfsævi sem kennari í Mosfellsbæ.
Afhending styrkja fór fram í Listasalnum og hlutu eftirfarandi verkefni hlutu styrk 2020:
Útikennsla (Alfa Regína Jóhannsdóttir)
Stærðfræði- og forritunarkennsla (Málfríður Bjarnadóttir og Tanja Stefanía Rúnarsdóttir)
Íslenska í Classroom (Árni Pétur Reynisson)
Lestrarkorts app, smáforrit (Kristín Einarsdóttir)

Ég er algjört félagsmálafrík

Svala Árnadóttir er kraftmikil kona sem vill leggja sín lóð á vogaskálarnar til að koma hlutum í framkvæmd. Hún hefur verið virk í margs konar félagsstarfi í gegnum tíðina sem hún segist hafa haft mikla unun af og er hvergi hætt þótt komin sé á besta aldur.
Í dag sækir hún fundi hjá Rótarýklúbbi Mosfellsbæjar, situr í öldungaráði bæjarins og svo hefur hún mikinn áhuga á að stofnað verði hollvinafélag fyrir hjúkrunarheimilið Hamra. Á milli funda nýtur Svala lífsins með börnum sínum og barnabörnum.

Svala er fædd í Hveragerði 5. janúar 1945. Foreldrar hennar eru þau Sigríður Guðmundsdóttir húsfreyja og Árni Sigfússon bóndi og garðyrkjubóndi. Svala á tvö systkini, Karólínu f. 1947 og Sigfús Ægi f. 1954.

Náði gamla tímanum í sveitinni
„Ég ólst upp á bæ rétt hjá Laugarvatni sem heitir Böðmóðsstaðir. Ég náði gamla tímanum í sveitinni en foreldrar mínir hófu búskap út frá búi afa míns og ömmu.
Í eldhúsinu var kolaeldavél sem hélt hita í eldhúsinu og það var ekkert heitt vatn svo það þurfti því að þvo þvottinn niður við ána. Engin voru salernin, bara útikamrar og það þurfti að ganga nokkra kílómetra til að komast í símasamband. Rafmagnið kom ekki fyrr en ég var 16 ára.
Pabbi byggði svo nýtt hús og allt varð nýtískulegra. Okkur leið vel þarna og oft var glatt á hjalla enda þekktum við ekkert annað.“

Léku leikrit fyrir sveitungana
„Ég var heppin að skólastjórinn í barnaskólanum mínum hafði mikinn áhuga á að láta okkur sveitakrakkana læra góða framsögn. Við fengum að leika leikrit einu sinni á vetri fyrir fólkið í sveitinni sem var gaman.
Ég get ekki gleymt að þegar ég var 8 ára skotta þá var ég látin lesa kvæði fyrir fullu húsi af gestum. Eins minnist ég líka ömmu minnar sem var best af öllum, hún fór með okkur krakkaskarann í langan göngutúr að steini sem heitir Grásteinn til að segja okkur sögu.“

Skellti sér í síldina á Raufarhöfn
„Ég gekk í gagnfræðaskólann á Laugarvatni og lauk prófi þaðan 1962. Þar eignaðist ég góða vini sem ég hef haldið sambandi við alla tíð.
Eftir útskrift skellti ég mér í síldina á Raufarhöfn, þar hitti ég flottan mann á balli í lopapeysu með brennivínsflösku í beltisstrengnum. Mér fannst hann meiriháttar sætur og satt best að segja ákvað ég í fyrsta dansi að þessum manni ætlaði ég að giftast, án þess að hann vissi að sjálfsögðu,“ segir Svala og brosir. „Honum var ég svo gift í nærri 50 ár.“
Eftir ævintýrið á Raufarhöfn fór Svala að vinna í farþega­afgreiðslunni á Umferðarmiðstöðinni og í 11 ár vann hún sem ritari hjá Félagsmálastofnun Reykjavíkur. Þaðan lá leiðin í TBR og svo á þrjár lögmannastofur. Hún sinnti aðalbókarastarfi hjá Læknafélagi Íslands og endaði starfsferil sinn hjá Kvennaskólanum í Reykjavík.

Hestarnir átu fyrstu blómin
Svala giftist Vigfúsi Aðalsteinssyni viðskiptafræðingi 1967 en hann lést árið 2017. Hann starfaði hjá Bæjarútgerð Reykjavíkur en setti síðan á fót sína eigin bókhaldsstofu, Reikniver. Svala og Vigfús eignuðust tvö börn, Árna Gunnar f. 1967 og Aðalheiði f. 1973. Barnabörnin eru fjögur, Daníel Freyr, Almar Nökkvi, Embla Soffía og Svala.
„Við byrjuðum okkar búskap í Reykjavík en fluttum síðan í Mosfellssveitina árið 1974 og mér leist nú ekkert of vel á það í byrjun. Mér fannst eins og við værum að flytja á hjara veraldar,“ segir Svala og hlær. „Vegurinn frá Reykjavík var malarvegur og engin ljós á leiðinni. Garðurinn okkar var malarbingur með engu grasi og hestar átu fyrstu blómin mín.
Nágrannarnir tóku vel á móti okkur og við fundum fljótt að þetta var úrvalsfólk. Við kunnum strax að meta hvað krakkarnir okkar höfðu mikið frjálsræði og stutt var í alla íþróttaiðkun.“

Eljan skilaði sér alla leið
„Við Fúsi fórum fljótlega að starfa með Aftureldingu því sonur okkar var bæði í handbolta og fótbolta. Ég tók að mér að vera gjaldkeri handboltans í eitt ár og satt best að segja var þetta ár erfiðasta árið í lífi mínu vinnulega séð, það var svo mikið að gera. Deildin var rekin eins og lítið fyrirtæki og ekkert var gefið eftir. Eljan skilaði sér alla leið og farið var með unglingana á Partille Cup í Svíþjóð um vorið.”

Er afar stolt af þessari framkvæmd
„Eftir störfin hjá Aftureldingu tók við langt tímabil hjá okkur báðum í Sjálfstæðisflokknum. Við fundum út að þar áttum við heima, fólkið var hresst og skemmtilegt.
Eftir nokkurn tíma var komið að því að kjósa nýjan formann í félaginu, ég bauð mig fram og var kosin, fyrsta konan til að gegna því embætti. Ég ákvað að félagið yrði að eignast sitt eigið húsnæði en það var ekki mikið til í kassanum. Það var því ákveðið að leggja af stað með fjáraflanir og allir lögðust á eitt. Á endanum keyptum við svo húsnæði og var það vígt með mikilli viðhöfn og var formaður flokksins viðstaddur. Ég er afar stolt af þessari framkvæmd,“ segir Svala og brosir.
„Við hjónin tókum þátt í mörgum nefndum hjá félaginu en nú er þetta farið að róast aðeins hjá mér og það er bara ágætt.“

Mér finnst gott að knúsa
„Við hjónin vorum dugleg að ferðast bæði hér heima og erlendis og við veiddum líka í mörgum vötnum og ám.
Ég er algjört félagsmálafrík og Fúsi minn var það líka, við vorum dugleg að sinna félagsmálunum og ég er enn að stússast í þessu,“ segir Svala og hlær. „Ég hef oft komið dauðþreytt heim úr vinnunni en þurft að fara á fund um kvöldið. Þegar heim er komið er ég yfirleitt full af orku, ég fæ svo mikið út úr félagsskap við annað fólk og mér finnst gott að knúsa.
Ég sæki núna fundi hjá Rótarýklúbbi Mosfellsbæjar og finnst það frábær félagsskapur.
Ég sit líka í öldungaráði Mosfellsbæjar og ég var gjaldkeri FaMos í 4 ár. Ég hef líka mikinn áhuga á að það verði stofnað hollvinafélag hjúkrunarheimilisins Hamra. Eftir því sem aldurinn færist yfir hef ég sífellt meiri áhuga á eldra fólkinu.“

Vil eyða ævikvöldinu hér
„Bærinn okkar hefur vaxið úr sveitamennskunni og í dag búa hér yfir 12.300 manns. Fólki líður vel hér í nálægð við náttúruna, hér er bæði skjólgott og fallegt en samt svolítið sveitó. Íþróttaaðstaðan er frábær, bæði fyrir unga sem aldna og félagslífið blómlegt.
Ég vil hvergi búa nema í Mosfellsbæ og ég vona sannarlega að ég geti eytt ævikvöldinu hér og fái svo að hvíla í Mosfellskirkjugarði, sátt við mitt líf.“

Mosfellingurinn 27. ágúst 2020
ruth@mosfellingur.is

Kaffi Áslákur opnar um helgina

Alli Rúts og Tanja Wohlrab-Ryan hótelstjóri taka vel á móti gestum.

Kaffi Áslákur er nýtt kaffihús sem opnar um helgina. Það er Alli Rúts hóteleigandi á Hótel Laxnesi sem hefur breytt móttökurými hótelsins í kaffihús.
„Það hefur lengi vantað kaffihús í Mosó þannig að við ákváðum að slá til. Hótelmóttakan minnkar í sniðum enda fara öll samskipti meira og minna fram í gegnum tölvur,“ segir Alli. Hægt er að tylla sér niður yfir kaffibolla bæði úti og inni en unnið hefur verið hörðum höndum að því að gera svæðið klárt í sumar.
Þá er aðstaða fyrir krakka að leika sér. Billjardborðið sem var niðri er komið á efri hæðina þar sem hægt er að leika sér í ró og næði.

Spennt að taka á móti Mosfellingum
Aðsóknin á hótelið hefur verið upp og niður eftir ástandinu í þjóðfélaginu. Stúdíóíbúðirnar í neðri hæð hótelsins hafa verið í langtímaleigu auk þess sem nokkrar íbúðir hafa verið leigðar til fólks í sóttkví og hefur því verið tekið vel. Annars hafa Íslendingar verið duglegir að sækja hótelið heim. „Ég byggði þetta hótel fyrir 12 árum, löngu áður en ferðamannabylgjan brast á. Þannig að við erum á svipuðum stað í dag, að þjónusta Íslendinga.
Nú viljum við bjóða Mosfellinga sérstaklega velkomna á kaffihúsið.“
Þá hefur Alli endurbyggt hestarétt í hlaðinu svo fólk geti komið ríðandi eins og hér áður fyrr.