Gas- og jarðgerðarstöð rís á Álfsnesi – Urðun verður hætt

Kolbrún G. Þorsteinsdóttir

Kolbrún G. Þorsteinsdóttir

Urðunarstaðurinn á Álfsnesi hefur verið okkur Mosfellingum þyrnir í augum. Lyktarmengun hefur verið frá staðnum og kvartanir borist frá íbúum. Við það var auðvitað ekki unað.
Nú hefur verið skrifað undir samning við danska fyrirtækið Aikan um að reisa gas– og jarðgerðarstöð og er áætlað að hún taki til starfa árið 2019. Jafnframt verður urðun hætt í Álfsnesi í framhaldinu. Útboðsferli er nú að ljúka og ráðgert er að framkvæmdir hefjist í sumar.

Samkomulag gert að frumkvæði Mosfellsbæjar
Árið 2013 gerðu sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, að frumkvæði Mosfellsbæjar, eigendasamkomulag um að reisa gas- og jarðgerðarstöðina og að urðun yrði hætt í Álfsnesi. Jafnframt hefur verið gert samkomulag við Suðurland og Reykjanes um samvinnu og heildarlausn um meðhöndlun úrgangs.

Stórt skref í umhverfismálum – urðun hætt
Mosfellsbær hefur lagt sig fram við að gæta hagsmuna íbúa gagnvart málefnum Sorpu bs. allt frá því að Reykjavíkurborg ákvað að leggja niður urðunarstaðinn í Gufunesi og finna honum nýjan stað á Álfsnesi á Kjalarnesi. Bygging gas– og jarðgerðarstöðvar er stórt skref í umhverfismálum á höfuðborgarsvæðinu en með tilkomu hennar verður hætt að urða heimilisúrgang en í stað þess verðmæt gas- og jarðgerðarefni unnin úr honum.

Kristín Ýr Pálmarsdóttir

Kristín Ýr Pálmarsdóttir

Stefnt er að því að yfir 95% af heimilissorpi verði endurunnið þegar stöðin er komin í gagnið. Um 70% af því sem fer í venjulega heimilistunnu í dag er lífrænt efni sem nýtist til framleiðslu metans og jarðvegsbætis. Stjórn SORPU hefur ákveðið að urðun skuli hætt í Álfsnesi í lok árs 2020.

Kostir gas– og jarðgerðarstöðvar
Gas- og jarðgerðarstöðin mun geta tekið við um 35 þúsund tonnum af blönduðum heimilisúrgangi á ári og verður hægt að stækka stöðina ef þörf krefur. Stefnt er að því að auka endurvinnsluhlutfall þessa hluta úrgangs enn meira. Samkvæmt Landsáætlun er stefnt að því að árið 2020 verði einungis 15% af þessum úrgangi urðaður, árið 2021 verður ekki lengur mögulegt að urða lífrænan og/eða brennanlegan úrgang og árið 2025 er markmiðið að undir 5% af öllum úrgangi sem berst SORPU verði ekki endurnýttur.
Meginástæða fyrir byggingu stöðvarinnar er að:
• endurnýta lífrænan úrgang.
• koma í veg fyrir lyktarmengun.
• minnka urðun á blönduðum heimilisúrgangi.
• nýta innlenda orku í stað innflutts eldsneytis.
• minnka sótspor íbúa með því að nýta metanið sem ökutækjaeldsneyti.

Betri tímar
Með nýju gas- og jarðgerðarstöð SORPU verður nánast allur lífrænn úrgangur sem til fellur frá heimilum á svæðinu endurunninn. Hér er því um mjög metnaðarfullt verkefni að ræða sem mun gjörbylta vinnslu úrgangs hérlendis og stuðla að aukinni endurvinnslu á öðrum tegundum úrgangs.
Jafnframt þessu er nú unnið að samkomulagi við Sunnlendinga um að opna nýjan urðunarstað fyrir óvirkan úrgang. Við Mosfellingar megum því eiga von á betri tímum og njóta sumars án lyktar og tilheyrandi leiðinda.

Kolbrún G. Þorsteinsdóttir er í 3. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ
og Kristín Ýr Pálmarsdóttir er í 8. sæti listans.

Mistök eru grunnurinn að námi

Valgarð Már Jakobsson

Valgarð Már Jakobsson

Menntun í heiminum stendur á tímamótum vegna örrar þróunar í rannsóknum á heilanum.
Heilinn er ótrúlegt líffæri sem kemur okkur stöðugt á óvart. Eitt af því sem við erum að átta okkur betur á er hvað gerist þegar við lærum eitthvað nýtt. Í hvert skipti sem börn gera mistök fer heilinn á fulla ferð við að leiðrétta mistökin og til verða nýjar taugabrautir í heilanum. Þetta er hreinlega hægt að sjá með því að skanna heilann meðan unnin eru verkefni.

Á meðan við gerum ekki mistök sem við leiðréttum, á nám sér ekki stað. Ef við hræðumst mistök „frýs“ heilinn þegar mistök eru gerð og ekkert gerist í heilanum, engar nýjar taugabrautir myndast og nemendur styrkjast í þeirri trú að þeir séu bara vitlausir.
Þetta er byggt á rannsóknum taugasálfræðingsins Carol Dweck hjá Stanford háskóla í Bandaríkjunum. Hún hefur unnið með stærðfræðimenntunarsérfræðingnum Jo Boaler sem hefur sett upp námskeið um hvernig þetta birtist í stærðfræðikennslu. Nokkrir kennarar úr Varmárskóla, Lágafellsskóla og Framhaldsskóla Mosfellsbæjar eru búnir að vera að taka þetta námskeið saman með stuðningi frá Mosfellsbæ.
Þegar viðfangsefnin í skóla eru ekki krefjandi og nemendur leysa þau fyrirhafnarlaust þá eru þeir ekki að læra. Flest skólakerfi í dag eru enn byggð upp með þeim hætti að allt skal vera mælanlegt. Þetta þýðir því miður oft það sem flestir nemendur hræðast, skrifleg tímamæld próf. Hefðbundin próf refsa nemendum fyrir að gera mistök. Dregið er niður fyrir hverja villu í prófi og verðlaunað er fyrir að gera allt „rétt“. Þetta á líka við um vinnu verkefna og umræður í tímum.
Þegar börn komast á unglingsár hefur oft byggst upp hræðsla við að gera sig að fífli og að koma upp um vanmátt sinn. Þau þora ekki að svara spurningum af hræðslu við að verða að athlægi. Þetta á líka við um „kláru krakkana“, sem hræðast fátt meira en að gera mistök sem ýta þeim niður af „klára“ stallinum.

Það er stórhættulegt að segja við nemendur að þeir séu klárir þegar þeir hafa leyst verkefni. Verðlaunum þau frekar fyrir hugrekki og þor til að reyna við verkefni. Langflest okkar getum sagt frá vanmætti og jafnvel niðurlægingu sem við höfum orðið fyrir í skóla. Þetta er sérstaklega algengt í stærðfræði og margir nemendur fara að sjálfgreina sig með stærðfræðiblindu og foreldrar ýta jafnvel undir þetta með því að segja að þau hafi nú sjálf verið léleg í stærðfræði. Hættum því.

Hættum að refsa fyrir mistök. Hættum að afsaka börnin okkar til að vernda þau. Hvetjum þau til að þora og reyna, hvetjum þau til að reyna aftur og aftur, eins og þau gera í tölvuleikjunum sínum. Ef þau reyna og mistekst þá eigum við að hvetja þau og hrósa fyrir kjarkinn.
Skólar bæjarins eru uppfullir af frábærum sérfræðingum, kennurum, sem geta metið getu nemenda með því að kynnast þeim og vinna með þeim. Treystum þeim til þess að vinna sitt starf og verum ekki alltaf að gera kröfur að sanna sig með prófum sem aldrei geta mælt hæfni og leikni sem framtíðin gerir kröfur um.

Valgarð Már Jakobsson
Höfundur er stærðfræðikennari í FMOS og skipar 3. sæti á lista VG í Mosfellsbæ.

Grunnskóli framtíðarinnar

Bryndís Brynjarsdóttir

Bryndís Brynjarsdóttir

Fræðslumál eru í dag og verða á komandi árum í brennidepli enda að mörgu að hyggja í þessum málaflokki.
Samfélagslegar breytingar af ýmsum toga speglast í skólum landsins sem er skylt að bregðast við. Þessi stutti pistill fjallar um einn þátt skólasamfélagsins sem snýr að innflytjendum í grunnskólum.
Öll tilheyrum við fjölmenningu sama hvaðan við komum og hafa flest nútímasamfélög aðlagað sig að þeim veruleika. Það er staðreynd sem verður ekki horft fram hjá að aukin hnattvæðing auðveldar flutning fólks á milli landa. Sá veruleiki krefst nú sem endranær að menntakerfið sé í stakk búið að bregðast við þeim áskorunum sem upp koma.
Menntakerfið á að vera fyrsta flokks og fyrir alla. Einn sá veruleiki sem við grunnskólunum blasir er aukinn fjöldi innflytjenda sem mun vissulega þurfa á aðlögun að halda. Meta þarf námslega stöðu þeirra, tryggja að úrræði og úrvalskennsluefni sé tiltækt fyrir kennara. Ef það er ekki tekið föstum tökum þá mun börnunum vera gert erfitt um vik að fóta sig í samfélaginu.
Grunnskólarnir takast á við margvíslegar áskoranir á hverjum degi og horfa til framtíðar við menntun allra nemenda. Kennarar eru sérfræðingar sem hugsa í lausnum og þurfa að vera fljótir að bregðast við hinu síkvika lærdómsumhverfi sem grunnskólinn er. Ýmis sóknarfæri hvað varðar breytta kennsluhætti eru í notkun upplýsingatækni í skólastarfi. Upplýsingatækni í kennslu hefur ekki hvað síst gagnast þeim nemendum sem glíma við sértæka námsörðugleika.
Fjölbreyttir kennsluhættir gera kennurum kleift að mæta mismunandi þörfum nemenda. Vinstri græn leggja ríka áherslu á að standa vörð um velferðarkerfið í heild sinni, það mun skila heilsteyptu og öflugu samfélagi til komandi kynslóða.

Bryndís Brynjarsdóttir, grunnskólakennari
og varaformaður fræðslunefndar fyrir Vinstri græn í Mosfellsbæ.
Hún skipar annað sætið á lista VG í komandi kosningum.

Börnin í fyrsta sæti

Anna Sigríður Guðnadóttir

Anna Sigríður Guðnadóttir

Undanfarin misseri hafa málefni barnafjölskyldna komist ofarlega í umræðuna. Fæðingarorlof, dagvistun og vinnutími barna og foreldra er meðal þess sem rætt hefur verið.
Aðbúnaður barnafjölskyldna er sameiginleg ábyrgð okkar allra, ríkisvaldsins og sveitarfélaganna sem og atvinnulífsins, og það er alveg ljóst að gera þarf betur. Fæðingarorlofið er allt of stutt og mjög mikilvægt að lengja það. Fyrir Alþingi liggur nú lagafrumvarp frá þingmönnum Samfylkingar um að fæðingar- og foreldraorlof lengist í 12 mánuði og hefur núverandi ríkisstjórn haft uppi orð um að lengja orlofið. Vonandi gerist það sem allra fyrst.
Fjölmargar rannsóknir hafa sýnt að fyrstu mánuðir og ár barnsins eru mjög mikilvæg fyrir þroska heilans. Barn fæðist ekki með fullþroskaðan heila og taugabrautir eru ómótaðar. Á vef Miðstöðvar foreldra og barna kemur m.a. fram að á fyrstu mánuðum og árum barnsins er heilinn auðmótanlegur og að jákvæð samskipti og vellíðan barns stuðli að tengingum á milli taugafruma í þeim hluta heilans sem sér um getu barnsins til sjálfstjórnar og flókinna félagslegra samskipta þegar fram líða stundir. Auðvitað geta aðrir en foreldrar veitt börnum ást, örvun og umhyggju, en þar sem foreldrar eru þeir sem elska og þekkja börnin sín mest og best hlýtur það að vera öllum í hag að gera þeim kleift að vera með börnum sínum, a.m.k. fyrsta aldursárið.

Dagvistun
Margir foreldrar þekkja óvissuna sem fylgir því að leita að góðri dagvistun fyrir börn að loknu fæðingarorlofi. Þegar fæðingarorlofi lýkur verður samfélagið að bjóða upp á örugga og faglega dagvistun fyrir börnin á viðráðanlegu verði. Samfélagið þarf á vinnukrafti, sérþekkingu og færni allra þessara foreldra að halda til að standa undir velferðarkerfinu og til að halda hjólum atvinnulífsins gangandi. Við, sem sitjum í bæjarstjórn Mosfellsbæjar, höfum tekið markviss skref í uppbyggingu ungbarnaleikskóla á kjörtímabilinu og ný bæjarstjórn sem tekur við eftir kosningar í maí á að halda áfram á þeirri braut og gera enn betur. Þá þarf að gæta þess að gjöld fyrir leikskóla verði áfram sambærileg við nágrannasveitarfélögin en bæjarfulltrúar Samfylkingarinnar náðu fram þeirri lækkun við gerð síðustu fjárhagsáætlunar.

Fullur vinnudagur?
Samfélagið gerir ráð fyrir því að fullfrískt fólk vinni fullan vinnudag eða meira. Fullur vinnudagur leikskólabarns er þá a.m.k. 8,5 klukkustundir. En þarf fullur vinnudagur að vera 8 klukkustundir á dag? Við getum litið til nágrannalanda okkar og séð að styttri vinnuvika kollvarpar ekki atvinnulífinu. Við getum líka horft til Reykjavíkur sem hefur verið með tilraunaverkefni í gangi sem gengið hefur vonum framar: Meiri framleiðni, færri veikindadagar og betri almenn líðan starfsfólks. Svo ekki sé minnst á þá staðreynd að styttri vinnudagar þýða einnig fleiri samverustundir með fjölskyldunni. Fleiri samverustundir barna með því fólki sem þeim er kærast. Eigum við ekki sem samfélag að skoða þetta alvarlega?
Samfélagið á mikið undir því að börn njóti sem bests atlætis í æsku og það er skylda okkar að koma málum þannig fyrir að svo megi verða. Það þarf nefnilega þorp til að ala upp barn.

Anna Sigríður Guðnadóttir
bæjarfulltrúi og oddviti framboðslista
Samfylkingarinnar

Betri stjórnmál og Borgarlína

Ólafur Óskarsson

Ólafur Óskarsson

Í grein sem ég ritaði í síðasta tölublað Mosfellings fjallaði ég m.a. um nokkur góð mál sem við bæjarfulltrúar Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ höfum lagt fram í bæjarstjórn á þessu kjörtímabili og hlotið hafa brautargengi.
Eitt er það mál sem mér er afar kært að hafa komið að og er mjög gott dæmi um árangursríkt samstarf þvert á flokka og sveitarfélagamörk. Þar er ég að tala um svokallaða Borgarlínu.
Borgarlínan er hluti af nýju svæðisskipulagi höfuðborgarsvæðisins til ársins 2040. Í svæðisskipulagsnefnd höfuðborgarsvæðisins sitja 2 fulltrúar frá hverju sveitarfélagi á höfuðborgarsvæðinu. Á þessu kjörtímabili hef ég verið annar tveggja fulltrúa bæjarstjórnar Mosfellsbæjar, en hinn fulltrúinn hefur verið Bryndís Haraldsdóttir, eins og kjörtímabilið á undan.
Samstarf okkar hefur verið einstaklega gott og lítið borið á ágreiningi, enda bæði að gæta hagsmuna Mosfellsbæjar. Svipaða sögu má einnig segja af öðrum fulltrúum í svæðisskipulagsnefndinni. Þeir eru fulltrúar stjórnmálaflokka með ólíkar stefnur og sveitarfélaga með mismunandi hagsmuni.
Nefndin fjallar um mál sem gætu haft áhrif á svæðisskipulagið og/eða úrskurðar um hvort þau samrýmist því. Einnig annast nefndin reglubundna heildarendurskoðun og vinnur nýtt svæðisskipulag fyrir höfuðborgarsvæðið í samræmi við ákvæði skipulagslaga.
Að mínu mati er þar unnið málefnalega og kallað er eftir faglegri aðstoð þegar það á við, svo sem frá fagráði svæðisskipulagsins eða öðrum sem sérfræðiþekkingu hafa á viðfangsefninu hverju sinni. Í nær öllum tilfellum hefur verið einhugur um niðurstöðurnar. Þannig hefur það líka verið með Borgarlínuna, sem hefur verið eitt af stóru verkefnum nefndarinnar.

Lukkuriddarar
Eftir að hafa setið í svæðisskipulagsnefnd og unnið að málum með þeim hætti sem lýst er hér að ofan er það því með ólíkindum að fylgjast með því nú, rétt fyrir kosningar, þegar nokkrir lukkuriddarar skjóta upp kollinum, einkum í Reykjavík, sem finna Borgarlínunni flest til foráttu. Telja að Borgarlínan sé ekki skynsamleg sem hluti lausnar á þeim umferðarvanda sem aukinn íbúafjöldi á höfuðborgarsvæðinu mun hafa í för með sér á næstu árum. Íbúafjölda sem mun aukast um 70.000 fram til ársins 2040 og síaukinni fjölgun ferðamanna, sem mun þýða að ferðatími muni aukast um 65%.
Tvennt hefur mér fundist einkenna þessa lukkuriddara. Annars vegar einkennist málflutningur þeirra margra af því að þeir virðast ekki hafa kynnt sér þær rannsóknir sem liggja að baki þessu verkefni. Hins vegar draga þeir hreinlega niðurstöður þessara rannsókna í efa út frá eigin tilfinningum eða skoðunum. Í umræðu sem þessari á ekki við að beita tilfinningarökum þegar staðreyndir og rannsóknarniðurstöður liggja fyrir.
Nú veit ég ekkert um skoðanir þeirra sem hyggjast gefa kost á sér í næstu bæjarstjórn Mosfellsbæjar, enda ekki enn að fullu ljóst hverjir það verða. Hins vegar vona ég að þeir sem ná kjöri víki ekki frá þeirri samstöðu sem verið hefur um málið í bæjarstjórn.
Að lokum vil ég hvetja alla sem ekki hafa þegar kynnt sér verkefnið um Borgarlínu að gera það hið fyrsta því það er mín reynsla að þeir sem leggja í þá vinnu átta sig fljótlega á hve brýnt og gott verkefni þar er á ferðinni.

Ólafur Ingi Óskarsson,
bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ.

Lyftum lærdómssamfélaginu

Kolbrún G. Þorsteinsdóttir

Kolbrún G. Þorsteinsdóttir

Skólamál eru og eiga að vera í stöðugri umræðu og endurskoðun. Skólar og nám barna skipta allar fjölskyldur miklu máli. Kennarinn spilar stórt hlutverk í lífi barna og foreldrar óska sér einskis annars en að börnum þeirra líði sem best og gangi sem best í skólanum.
Miklar breytingar hafa átt sér stað í grunnskólum síðasta áratug í kjölfar aukinna væntinga samfélagsins til skóla og um leið eru stöðugar breytingar á þörfum nemenda.

Skólastefnan
Skólastefna Mosfellsbæjar var unnin af mörgum aðilum og sett fram undir heitinu Heildstæð skólastefna. Þar koma fram markmið og leiðir sveitarfélagsins fyrir þær stofnanir sem saman mynda skólasamfélag Mosfellsbæjar. Þar stendur „Kjarni Skólastefnu Mosfellsbæjar er að setja einstaklinginn í öndvegi. Skólastarf á að taka mið af þörfum hans, félagslegum aðstæðum og umhverfi“. Áhersla var lögð á að raddir bæjarbúa og þá sérstaklega raddir barna kæmu fram.

Vegvísir – brugðist við kröfum kennara
Í síðustu kjarasamningum kennara var sett fram bókun um að betur yrði komið til móts við kröfur og þarfir kennara. Í bókuninni stendur: „Markmið er að bæta framkvæmdina þar sem þörf er á og ná sátt um starfsumhverfið. Beina skal sjónum að innra starfi skóla og þeim verkefnum sem grunnskólinn sinnir, tryggja að kennsla og undirbúningur séu forgangsverkefni í skólastarfi og létta álagi af kennurum þar sem við á.“ Flest sveitarfélög hafa brugðist við þessari bókun og skoðað hvað má gera betur.

Haraldur Sverrisson

Haraldur Sverrisson

Fræðslusvið Mosfellsbæjar hóf ítarlega vinnu með kennurum og skólastjórnendum sem varð Vegvísir í þeirri umbótavinnu sem nú er unnið að. Markmiðið var að leita leiða til að bæta aðstæður í innra starfi skóla, styðja við kennara og minnka álag. Fræðsluyfirvöld vilja bæta framkvæmd skólastarfs og að kennarar nái sátt um starfsumhverfi sitt. Það er þekkt að mikil streita og neikvæðni hefur slæm áhrif á starfsanda og líðan starfsfólks á vinnustað. Það er okkar von og vilji að þær úrbætur sem unnið er að verði til að bæta starfsánægju og líðan á vinnustað kennara og nemenda.

Gott lærdómssamfélag – góður bær
Rannsóknir sýna að sterkt lærdómssamfélag þróast best með góðu og faglegu sjálfstrausti kennara og stutt sé við starfsánægju starfsfólks. Allt tengist menningu og andrúmslofti skólanna.
Þegar fjölskylda flytur sig um set er horft til gæða skóla, líkt og hverfa. Allir hafa skoðanir á skólunum og þannig á það að vera. Við bregðumst við óskum og eflum lærdómssamfélagið. Svo lærdómssamfélag eflist þurfa allir hlekkir í keðjunni að virka. Kröfur eru settar fram og vinnan er hafin. Það eru gömul sannindi og ný að skóli er ekki bara hús, ekki eingöngu kennslustofan eða skólahúsnæðið. Skólinn er staður þar sem börn eiga að blómstra og kennarar að njóta sín faglega. Mikilvægt að er samfélagið taki höndum saman og lyfti lærdómsamfélaginu svo allir njóti og séu stoltir af sínum skóla.
Undanfarin ár hefur Mosfellsbær verið leiðandi á mörgum sviðum skólamála og verið óhræddur við að fara nýjar slóðir svo eftir er tekið. Á næsta kjörtímabili munum við sjálfstæðisfólk halda áfram á braut þróunar og framfara. Skólaþróun er sífella og í góðum bæ eru góðir skólar.

Kolbrún G. Þorsteinsdóttir formaður fræðslunefndar
og Haraldur Sverrisson, bæjarstjóri

Dýravernd og dýraveiðar

Guðjón Jensson

Guðjón Jensson

Dýravernd er mjög mikilvæg í nútímasamfélagi. Því miður hefur ekki alltaf verið hugsað vel um dýr, hvorki heimilisdýr, búfé og þaðan af síst um villt dýr. Er það til mikils vansa.

Þó svo að mjög skýr fyrirmæli séu í landslögum um dýravernd og veiðar á villtum dýrum er ekki alltaf farið eftir þeim. Mjög ákveðin fyrirmæli eru um veiðar villtra dýra. Aflífun dýra skal fara fram á skjótan og öruggan hátt. Þau eru samt oft elt uppi með byssum, hundum og jafnvel eitri og öðrum ófögnuði. Dýrabogar eru skelfilegt fyrirbæri og um þá eru mjög skýr ákvæði í lögum og notkun þeirra háð mjög ströngum skilyrðum. Þá má t.d. einungis nota þegar veiða þarf minka og refi ef ekki næst að skjóta þá. Og veiðmaður verður að vera með veiðistað í sjónfæri og fylgjast með.

Fyrir nokkru gekk ég fram á dýraboga við mynni Úlfarsár og fastur í honum var dragúldinn minkur. Veiðimaður hafði sýnt af sér óvenjumikið kæruleysi og léttúð. Þarna skammt frá er vinsæl gönguleið út í Blikastaðanesið örfáum metrum frá fundarstað. Hversu lengi minkurinn hefur barist fyrir lífi sínu á kvalafullan hátt veit sjálfsagt enginn. Ég hef áður gengið fram á dýraboga innan lögsagnarumdæmis Mosfellsbæjar. Í það skiptið rakst ég á tvo opna boga nálægt alþekktu refagreni nálægt Mosfelli þar sem hallar mót norðri niður að Leirvogsá.

Í bæði skiptin hef ég tilkynnt um fund minn. Í fyrra skiptið hafði dýr ekki orðið fyrir skaða en í síðara skiptið núna á dögunum var greinilegt að veiðimaður hafði þverbrotið allar reglur og lagafyrirmæli með því að yfirgefa veiðislóð og vitja ekki lengur um gildruna. Tilkynnti ég fund minn til Náttúrufræðistofnunar sem vísaði málinu áfram til Umhverfisstofnunar. Einnig til formanns Umhverfisnefndar Mosfellsbæjar og heilbrigðisfulltrúa Mosfellsbæjar þar eð ég taldi að málið varðar málefni á vegum Mosfellsbæjar. Hann vísaði málinu áfram til Matvælastofnunar sem er ein furðulegasta stofnun landsins. Hún virðist ekki ráða við nema lítið brot af þeim lögbundnu verkefnum sem henni eru falin, m.a. eftirliti með velferð dýra og veiðum villtra dýra.

Ég vænti þess að heilbrigðisfulltrúinn sem nú fyrir skemmstu reyndi að láta fjarlægja vel haldna hana í Mosfellsbæ, léti fjarlæga hræið af minknum og taka dýrabogann í sína vörslu sem mikilsvert sönnunargagn ef til opinberrar rannsóknar kemur. En það er enn einn höfuðverkurinn því lögreglan getur ekki sökum fjárskorts og manneklu sinnt öllum málum eins og þörf væri á. Dýravernd og velferð dýra er ekki framarlega á forgangslista yfir verkefni lögreglunnar.

Dýravernd á að setja mun ofar á forgangslista þeirra aðila sem eiga að hafa eftirlit með að landslög séu haldin.

Þeir sem vilja kynna sér betur réttarheimildir þá má finna þær á heimasíðu Alþingis: www.althingi.is

Lög um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og villtum spendýrum nr. 64/1994

Lög um dýravernd nr. 15/1994

Reglugerð um refa- og minkaveiðar 437/1995

Guðjón Jensson,
eldri borgari í Mosfellsbæ.

Varmárósar

Úrsúla Jünemann

Úrsúla Jünemann

Varmárósar í Mosfellsbæ er elsta friðlandið í okkar bæjarfélagi. Það var friðlýst 1980 og 17.9. 2012 var friðlýsingin endurskoðað.
Samningurinn um umsjón og rekstur friðlandsins við Varmárósa í Mosfellsbæ má skoða undir:
http://www.ust.is/library/Skrar/Einstaklingar/Fridlyst-svaedi/Auglysingar/Varmarosar_samningur.pdf Mosfellsbær skuldbindur sig þar að hafa daglega umsjón með svæðinu og sjá til þess að ásýnd svæðisins verði sem best.
Nú sl. haust hafa hestamenn í Herði búið til heybaggageymslu alveg við mörkin á friðlandinu sem veldur töluverðri sjónmengun. Plasttægjur hafa fokið frá böggunum og rusl, m.a. álpappírsleifar hefur safnast þarna fyrir. Mér er óskiljanlegt að menn hafa fengið leyfi til að vera með heybaggageymslu á þessum stað.
Nú tel ég hestamenn upp til hópa vera ábyrga útivistarmenn og náttúruunnendur. Þannig að þeir munu vonandi kippa þessu í lag og hreinsa til.
Það stendur til að setja upp fræðsluskilti um fuglalíf í Leiruvoginum og eitt af 4 skiltum á einmitt að vera við mörk Varmárósa. Það mun vonandi hvetja fleiri bæjarbúa til að leggja leið sína þangað, skoða, njóta og fá fræðslu um leið. Við eigum jú svo stórkostleg útivistarsvæði í bæjarlandinu og eigum að fara vel með þau.

Úrsúla Jünemann, náttúruvinur

Stærri rass, minni buxur

Óskar Guðmundsson

Óskar Guðmundsson

– Dr. Saxi
Mosfellsbær stækkar, það fer víst ekki fram hjá neinum…. nema kannski þeim sem nota þurfa heilbrigðisþjónustu í bænum. Á sl. 12 árum hefur nefnilega allt staðið þar í stað og jafnvel verið í bakkgír á meðan að íbúafjöldinn hefur farið úr um 7.000 í rúm 10.000.
Einhver hefði ætlað undir forystu Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ, á Alþingi og með þáverandi heilbrigðisráðherra hefði skilað bæjarfélaginu einhverjum umbótum í heilbrigðismálum en nei, ónei! Dr. Saxi mætti og fengum við því hressilegan niðurskurð um einar 14 klukkustundir á sólarhring.
Utan þessa „ríkulega“ opnunartíma er sjúkum í Mosfellsbæ bent á Smáratorg 1… í Kópavogi.
Á ekki líka að vera gott að búa í Mosfellsbæ?
– 10-holu golf.
Myndu menn sætta sig við 10-holu völl í stað 18-holu? Nei?
Af hverju halda menn þá að 55% fjölnota fótboltahús nægi? Slíkt er jafn langt úti á túni og að ræða um að 220 m hlaupabraut nægi. 55 metra hlaup yrði reyndar óneitanlega auðveldara en 100 metra.
– Ljótur leikur
Íbúar sveitarfélaganna, sérstaklega á höfuðborgarsvæðinu, hafa undanfarin ár verið nauðugir/viljugir þátttakendur í undarlegum leik sem hækkað hefur hluta lóðar í byggingarverði úr 6% í 25%.
Þetta má vera að sé þægilegt tekjuöflunarmódel fyrir sveit og borg en þetta gerir íbúum á landsvísu örðugt fyrir enda veldur þessi starfsemi verðbólgu sem svo rýrir kjör fólks.
– Dvel ég í draumahöll
Merkileg er sú þróun á að horfa að hundruð mosfellskra íbúða skili sér á markað á ári hverju. Ennþá merkilegra er kannski að öll atvinnuuppbygging virðist vera í öðrum bæjarfélögum og ýtir slíkt undir kröfur um góðar samgöngur.
– Fór stera-strætó af sporinu?
Mikinn fóru Sjálfstæðismenn í umræðunni um samgöngur og þá sér í lagi borgarlínu…. þ.e.a.s. þar til að fyrstu plön birtust í Morgunblaðinu ekki svo alls fyrir löngu. Mosfellsbær virðist hafa fallið algjörlega út af sakramentinu enda ekki gert ráð fyrri tengingu til okkar fyrr en eftir 2030.
– Skólaskylda í útihúsum
Mennt er máttur en viðhorf til skólanna virðist hér í bæ vera helst til máttleysislegt. Dýrustu skólabyggingar landsins eru undarlega hannaðar að því leyti að ekki er gert ráð fyrir að þær geti stækkað… nokkur tímann. Ný hverfi og stækkandi enda þannig önnum og árum saman í útihúsum.
– ABCD
Síðustu fréttir virðast gefa okkur til kynna að útboðsmál og útfyllingar slíkra flækist ákaflega fyrir sitjandi meirihluta. Við bíðum „spennt“ eftir næstu uppákomu.

Óskar Guðmundsson
formaður Framsóknarfélags Mosfellsbæjar

Betri stjórnmál

Ólafur Óskarsson

Ólafur Óskarsson

Þann 26. maí n.k. verður kosið til sveitarstjórnar í Mosfellsbæ eins og annars staðar á landinu.
Fyrir réttum fjórum árum tók ég 2. sæti á lista Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ og steig þar með mín fyrstu pólitísku skref. Það gerði ég eftir að sóst hafði verið eftir kröftum mínum af fólki sem taldi að ég gæti gert eitthvert gagn þeim hugsjónum sem ég hef brunnið fyrir undir merki jafnaðarmanna.
Á því kjörtímabili sem þá var að ljúka hafði Samfylkingin átt einn fulltrúa í bæjarstjórn. Það fór svo í síðustu kosningum, þrátt fyrir nokkurt andstreymi, að Samfylkingin náði að bæta við sig töluverðu fylgi og þar með öðrum bæjarfulltrúa í bæjarstjórn Mosfellsbæjar. Þetta tel ég að megi rekja til þess að mjög samhentur og öflugur hópur sterks hugsjónafólks stóð að framboðinu og svo þess að góður hljómgrunnur var fyrir þeim áherslum sem við lögðum í kosningabaráttunni.
Því miður dugði kjörfylgið þó ekki til þess að Samfylkingin hefði afl til þess að leiða meirihluta á þessu kjörtímabili. Það varð hins vegar hlutskipti Sjálfstæðisflokksins, sem að venju tók Vinstri græna með sér inn í meirihlutann.

Þrátt fyrir að sitja í minnihluta tel ég að við fulltrúar Samfylkingarinnar í bæjarstjórn Mosfellsbæjar getum að mörgu leyti vel við unað hvað varðar okkar árangur við að þoka stefnumálum okkar áfram. Við höfum einbeitt okkur að því að vera málefnaleg í okkar gagnrýni og tillögugerð með heildarhagsmuni samfélagsins í huga. Lagt áherslu á bætt vinnubrögð í þágu íbúanna og meðvitað tekið þá ákvörðun að nýta ekki hvert tækifæri til hrópa á torgum til að fella ódýrar pólitískar keilur.
Við höfum stutt við góð mál og reynt að bæta önnur sem frekast má, ef annað var ekki í boði. Það þýðir þó alls ekki að við höfum skorast undan því að taka slaginn þegar þörf hefur verið á. Meðal þess sem við höfum náð fram af kosningastefnumálum okkar er: Lækkun leikskólagjalda, hækkun frístundastyrks í tvígang og fengið rýmkuð tekjuviðmið tekjulágra elli- og örorkulífeyrisþega til útreiknings á afslætti fasteignagjalda svo eitthvað sé nefnt.

Nú styttist í næstu sveitarstjórnarkosningar og undirbúningur okkar í Samfylkingunni er þegar hafinn. Skipað hefur verið á framboðlista og næst liggur fyrir að móta áherslur okkar fyrir komandi kosningar. Sú vinna hefst með stefnuþingi sem boðað er til þann 24. mars næst komandi og þangað eru allir velkomnir sem tilbúnir eru til þess að taka þátt í að móta okkar stefnu undir merkjum jafnaðarstefnunnar.
Ég vil því hvetja alla jafnaðarmenn í Mosfellsbæ til þess að leggja okkur lið í starfinu fram undan með því að taka virkan þátt með okkur í þeirri vinnu.

Ólafur Ingi Óskarsson,
bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ

Menntamálin í forgang

varmagreinÞað dylst engum sem fylgist með fréttum að grunnstoðum menntunar er ábótavant en brýnasti vandinn er þó að mati flestra of mikið álag á kennara og skortur á úrræðum fyrir börn sem þurfa stuðning.
Sveitarfélög hafa verið að bregðast við og margt að gerast í skólamálum í Reykjavík og Hafnarfirði þar sem áhersla er lögð á snemmtæka íhlutun, markvisst samstarf fagaðila milli sviða, aukna stoðþjónustu og bættan aðbúnað.
Í aðdraganda sveitarstjórnarkosninga kalla áhugasamir foreldrar barna í Varmárskóla eftir stefnu flokkanna í menntamálum.
Í skýrslum um uppbyggingu skólahverfa og byggingu nýrra skóla í Mosfellsbæ 2013-2014 kemur fram að æskilegur fjöldi nemenda í hverjum skóla séu 550-600 börn og gæta verði að því að Varmárskóli verði ekki 1000 barna skóli. Niðurstöður Leithwood og Jantzi (2009) sem skoðuðu niðurstöður 57 rannsókna sýna að hagkvæmasta rekstrarstærð grunnskóla, að teknu tilliti til árangurs og ánægju nemenda, er um 500 nemendur ef samfélagsstaða þeirra er svipuð. Í Varmárskóla eru nú tæplega 900 nemendur. Álag á kennara og börn hefur aukist, úrræði eru takmörkuð og námsárangur undir væntingum. Næsta haust er gert ráð fyrir um 1.000 börnum og þótt Helgafellsskóli verði tekinn í notkun áramótin 2018/2019 mun nemendafjöldi í Varmárskóla vera áfram langt umfram það sem telst ákjósanlegt næstu árin. Niðurstöður Rannsókna og greininga á högum og líðan ungs fólks í Mosfellsbæ undanfarin misseri sýna vaxandi kvíða og vanlíðan hjá börnunum sem rýna þarf betur í. Mikilvægt er að bregðast við því sem betur má fara og setja fram aðgerðaáætlun þar sem andleg líðan barnanna er í forgrunni.
Í Varmárskóla er að finna mikinn mannauð meðal kennara. Mikilvægt er að skapa eftirsóknarverðar starfsaðstæður sem styðja við þá og hvetja í starfi og skoða sérstaklega álag vegna þeirra vaxtaverkja sem skólinn glímir við. Þá þarf að gera skólanum kleift að fylgja eftir þeim þjóðfélagsbreytingum sem framundan eru en sérfræðingar á sviði upplýsingatækni telja að á næstu 5 árum verði meiri tækniframfarir en hafa verið síðustu 20 árin. Í stefnu bæjaryfirvalda er talað um að grunnskólar Mosfellsbæjar verði í fremstu röð á sviði upplýsinga- og tæknimála en hvernig og hvenær komumst við þangað?
Í skólastefnu Mosfellsbæjar er að finna allt sem þarf til að gera skólana okkar þá bestu á landsvísu en við þurfum að spýta í lófana og setja menntun og líðan barnanna í forgang. Í skólastefnunni segir: „…Einstaklingurinn er í öndvegi og á skólastarfið að taka mið af þörfum hans, félagslegum aðstæðum og umhverfi. Mosfellsbær leggur áherslu á að vel sé að börnum bæjarins búið, bæði andlega og líkamlega, svo þau fái notið bernsku sinnar. Umhverfi barna taki mið af þroska hvers og eins, jafnframt sé tekið tillit til bakgrunns og einstaklingsþarfa og hugmynda um skóla fyrir alla. Skólastarf á að vera sveigjanlegt og laða fram hæfileika allra nemenda með markvissum hætti því öll börn eru einstök og sérstök…“
Íslenskt menntakerfi stendur á tímamótum og við sem samfélag verðum að taka höndum saman. Störf framtíðarinnar munu byggjast á samvinnu, hugviti og sköpun og til að undirbúa börnin sem best til þátttöku í síbreytilegu tæknisamfélagi þarf skólastarfið að vera í stöðugri þróun. Því skorum við á bæjaryfirvöld í samvinnu við allt skólasamfélagið að móta heildstæða menntastefnu til framtíðar þar sem markmiðið er að skólar í Mosfellsbæ verði í fremstu röð. Framsækna stefnu sem fylgja þarf vel eftir og tryggja að dagi ekki uppi sem falleg orð á blaði.
Hópur áhugasamra foreldra barna í Varmárskóla um menntamál

F.h. hönd áhugasamra foreldra barna í Varmárskóla um menntamál:
Aníta Gísladóttir, Ágúst Guðmundsson, Elfa Haraldsdóttir, Erla Birgisdóttir, Ólafur Guðnason og Rakel Baldursdóttir

„Betri“ veg um Kjalarnes? Nei, takk!

Sigurjón Benediktsson

Sigurjón Benediktsson

Undarleg umræða er í gangi um Vesturlandsveg um Kjalarnes. Heilu fundirnir eru haldnir þar sem íbúar Kjalarness gráta úr sér augun og eru engir eftirbátar alvöru landsbyggðarvælara að norðan.
Stjórnmálamenn sjá auðvitað tækifæri í aumingjadómnum og mæta og klappa á bakið á Kjalnesingum, svona til að hressa þá, og þiggja kaffi og kleinur um leið.

Hvert er vandamálið?
Það vita allir að vegir eru ekki líklegir til að skapa vandamál. Eru einfaldlega leið milli A og B sem einhverjir snillingar hanna og aðrir byggja. Vandamálið er umferðin. Fjöldi rennireiða sem fer milli A og B. Það er því snilldarlausn að hafa vegi þannig að sem fæstir fari þá. Þar hefur vel til tekist á Kjalarnesinu og því undarlegt að vera væla yfir vegi sem sannarlega minnkar umferð ökutækja. Hefur sannað gildi sitt. Bætir þannig mannlíf á nesinu. Minnkar mengun og hávaða.

Fyrir hverja?
Það er erfitt að skilja að einhverjir ferðamenn, sem eru hér aðeins sem dægurflugur, skuli stjórna umræðu um vegi og samgöngur. Held að þeir geti bara farið Kjósarskarðsveg ef þá langar út úr borginni. Við, sem viljum vera í friði og ró á Kjalarnesinu, kærum okkur sköllótta um þessa ferðamenn. Verða þeir hér eftir fimm ár ? Eftir 10 ár? Enginn veit.

Gæfusporið?
Þegar Kjalarneshreppur hinn forni var innlimaður í borg óttans héldu einhverjir að það væri mikið gæfuspor. Einu sporin sem það hjónaband hefur getið af sér, eru sporin í veginum um Kjalarnesið. Reyndar er það svo, að afar gott er að hjóla í þessum sporum og er ég viss um að hin frægi Hjólmar mun leggja til að gefa öllum íbúum Kjalarness hjól til að minnka umferðina og auka yndi íbúa. Auk þess veitir ekki af að róa niður þær þúsundir grísa og mikinn fjölda fiðurfjár sem bíða örlaga sinna á nesinu góða. Hávaðinn fer illa í verur á endalausum válista.

Hvað næst?
Kjalarnesið var frægt fyrrum fyrir ástir og umburðarlyndi. Þar var á sama tíma ein fyrsta kirkja landsins reist og eitt stærsta hof sem sögur fara af hérlendis. Nú eru Kjalnesingar helst þekktir fyrir málaferli og landamerkjadeilur sem og angan af svínaskít og hænsnadriti. Uppgangur er aðallega í landbúnaðargeiranum. Stundum leiðir það til niðurgangs. Svín og hænsn eru aðall Kjalarnessins. En það er önnur saga.

Sigurjón Benediktsson
Esjuhofi Kjalarnesi

Þegar neikvæðir halda sig jákvæða

Hjördís Bjartmars

Hjördís Bjartmars

Það virðast nánast viðtekin viðbrögð við gagnrýni hér á landi, að menn (og konur!) tala um að verið sé að tala hlutina niður. Og hefur verið áberandi í stjórnmálaumræðu landsins eins og kunnugt er.
Það eru þó nokkur öfugmæli að tala um stjórnmálaumræðu í því samhengi, því í þannig svari felst engin umræða heldur einungis tilraun til þöggunar.

Umræðan í Mosfellsbæ er þar engin undantekning. Fyrirspurnum þeirra sem vinna að bæjarmálum hér hefur margoft verið svarað með þessum hætti. Þegar bent er á að eitthvað megi betur fara t.d. varðandi störf bæjarstjórnar og stöðu umhverfis- eða skólamála, svo dæmi séu tekin, eru ekki veitt málefnaleg svör. Heldur er viðbáran sú, að ekki eigi að tala hlutina niður og menn verði að vera uppbyggilegir! Jákvæðir! Og bjartsýnir!

Það er gott að hafa jákvæðni að leiðarljósi og ekki skemmir að bera virðingu fyrir öðrum. Það felst þó hvorki jákvæðni eða virðing í að svara gagnrýni annarra með þessum hætti. Uppbyggileg gagnrýni annars vegar, og neikvæðni hins vegar, eru alls ekki sami hluturinn, eins og þessir einstaklingar virðast halda.

Málefnalegur ágreiningur er eðlilegur og ekkert við honum að segja. Menn geta rifist, blótað hver öðrum og stundum óvart viðhaft óheppilega orðanotkun. En það sem raunverulega skiptir máli er staða fólks í samfélaginu. Við hljótum að gera þá kröfu til þeirra sem kosnir eru til starfa fyrir bæjarfélagið eða þeirra sem vinna að skólamálum eða öðrum samfélagsmálum að þeir veiti greinargóð og heiðarleg svör, en reyni ekki að þagga umræðuna niður með því að segja viðmælandanum að hann sé bara leiðinlegur, neikvæður, fúll og þar með ekki svara verður.

Þannig viðbrögð skila sér beint aftur til föðurhúsanna. Jákvæðni eða virðing gagnvart viðmælanda sem fær þannig svar er nefnilega nákvæmlega engin.

Hjördís Bjartmars er læknisfræðilegur teiknari, kennari og formaður Íbúahreyfingarinnar

Hvatning til Mosfellinga – sem og annarra landsmanna

Guðjón Jensson

Guðjón Jensson

Ég hefi lengi haft mikla ánægju af að ganga mér til heilsubótar og skemmtunar. Áður fyrr meðan ég var yngri og hraustari kleif ég fjöll, hjólaði jafnvel úr Mosfellsbæ að Esjurótum og var allan guðslangan daginn að ganga upp og um fjallið. Oft kom ég dauðþreyttur heim og það var auðvitað markmiðið.
Í dag verð ég að eftirláta öðrum fjallið, einkum þeim sem mér eru yngri og enn hafa fullu heilsu. En Úlfarsfellið og mosfellsku fjöllin get ég enn fengist við. Oft á ég leið gegnum skóginn í Hamrahlíðinni og stundum ásana austur af Lágafelli. Nú er að vaxa þar upp mjög góður og fagur skógur sem veitir okkur bæði skjól og mikinn unað. Fuglalífið er sérstakur kapítuli út af fyrir sig og er margt sem gleður þá sem unna fuglum og kunna að njóta þeirra. Skógarfuglunum hefur fjölgað gríðarlega og er það vel.
Skógurinn framleiðir mikið af ýmsum afurðum. Í lundum trjánna má víða finna sveppi af ýmsum tegundum, sumum ætum en öðrum ekki. Jólatré hafa verið höggvin í um þrjá áratugi í Hamrahlíð og sjálfsagt mætti auk þess fá umtalsverðan eldivið af grisjunarvið. Mosfellsku skógarnir eru komnir á það stig að þá þarf að grisja og eru umtalverð verðmæti fólgin í skóginum.
Ein „skógarafurðin“ eru könglarnir af barrtrjánum. Þeim má safna meðan þeir eru enn lokaðir og ná fræjunum úr þeim þá þeir opna sig og sá áfram annað hvort í bakka og potta eða í beð og jafnvel út í sjálfa náttúruna. Stafafuran er t.d. ein „ágengasta“ tegund sem þekkist hérlendis og má víða sjá sjálfsáin barrtré út um allan Hamrahlíðarskóginn ef vel er að gáð. Þannig eru öll þau tré sem nú eru að vaxa og dafna meðfram Vesturlandsvegi og hitaveitustokkinum meðfram Hamrahlíðarskóginum. Mjög líklegt er að þau séu „dauðadæmd“ þegar þarf að endurnýja eða gera við þær lagnir sem þar eru undir, rafmagnslagnir og vatnslagnir (kalt vatn).
Undanfarin ár hefi ég safnað í góðum fræárum birkifræi að hausti. Stundum verð ég of seinn til eftir að Kári hefur færst í aukana í vetrarbyrjun og feykt þeim út í buskann. Lokuðum könglum af barrtrjám hefi ég einnig safnað og gjarnan dreift út í náttúruna eins og þeir koma. Í raun er ég með þessu að taka að mér að vera n.k. „handlangari“ náttúrunnar, miðlunarstarf með því að koma fræi og könglum á staði þar sem trjáplönturnar geti náð að festa rætur, dafnað og vaxið í íslenskri náttúru.
Ísland er mjög fábreytt að tegundatali hvað jurtir varðar. Hér vaxa rétt innan við 500 villtar tegundir en til samanburðar þá er tegundafjöldinn um fjórfaldur á sambærilegri breiddagráðu í Noregi (Þrándheimi). Auðvitað er ljóst að fræ af barrtrjám eiga ekki greiða leið yfir Atlantshaf með fuglum eða vindum og þaðan af síður með hafstraumum. En Ísland er í miðju barrskógabeltinu og hér þrífast mjög margar tegundir barrtrjáa mjög vel eins og við getum víða séð.
Á heilli öld hefur okkur tekist að færa skóglendi landsins út í það að um 1,5% Íslands er um þessar mundir þakið skógi. Ísland er þess vegna eitt skógfátækasta land ekki aðeins Evrópu heldur aðeins alls heimsins. Við þurfum að bæta verulega úr enda skógurinn mannfólkinu sem og náttúrunni mjög mikilvægur.
Söfnum birkifræi að hausti og barrkönglum að vetri. Og dreifum þessu sem víðast á óbyggt land. Við gætum með þessu móti endurheimt birkiskóginn sem einu sinni óx á Mosfellsheiði og gert jafnvel betur.

Guðjón Jensson
Leiðsögumaður og náttúruunnandi

Mosfellsbær sem staður að búa á

Anna Sigríður Guðnadóttir

Anna Sigríður Guðnadóttir

Gallup gerir skoðanakönnun árlega meðal íbúa stærstu sveitarfélaga landsins og spyr almennra spurninga um ýmis atriði sem snúa að þjónustu sveitarfélaganna.
Svarendur í Mosfellsbæ 2017 voru 438 en úrtakið er að stærstum hluta unnið upp úr viðhorfahópi fyrirtækisins að viðbættu úrtaki úr Þjóðskrá. Ég hefði getað lent í síðara úrtakinu en gerði ekki. En hverju hefði ég svarað? Jú, spurningunni um hversu ánægð ég væri með bæinn minn sem stað til að búa á hefði ég óhikað svarað mjög ánægð. Því vissulega er gott að búa í Mosfellsbæ.
Hér er fallegt og skjólsælt, fjöldi skemmtilegs og áhugaverðs fólks sem fæst við margt og mikið. Hér er rólegt og gott umhverfi fyrir fjölskyldur, frábær lítill bær til að ala upp börn. Steinsnar niður í fjöru og upp á fell. Stutt í höfuðstaðinn og næturstrætó heim um helgar! Helst að búðarferðir geti tekið of langan tíma því maður hittir alltaf einhverja sem maður vill að spjalla við.

Gott silfur gulli betra?
Við lentum víst í 2. sæti 2017, sem er auðvitað fínn árangur. En um hvað er spurt í könnuninni og hvernig geta bæjaryfirvöld nýtt sér niðurstöðurnar? Undanfarið hafa niðurstöðurnar verið teknar fyrir á fundum nefnda sveitarfélagsins og nefndirnar skoðað sérstaklega þá málaflokka sem að þeim snúa. Skipulagsnefnd skoðar niðurstöður skipulagsspurningar, menningarmálanefnd sinn málaflokk, fræðslunefnd sinn o.s.frv.
Afgreiðsla er nánast samhljóða, könnunin lögð fram. Enda litlar vísbendingar um hvað það er nákvæmlega sem fólk er vansælt með þar sem óánægja kemur fram, sem og hvað er sérstaklega gott þar sem það á við. Eða hvernig ber að skilja spurninguna um ánægju almennt með skipulagsmál í bænum? Er átt við aðalskipulagið? Einstök deiliskipulög? Hringtorg? Þéttingu í miðbæ? Það er ómögulegt að vita út frá könnuninni. Eða hversu miklar forsendur hefur fólk, sem hvorki er sjálft fatlað né er í fjölskyldu með fötluðum einstaklingi, til að meta þjónustu við þann fjölbreytta hóp?
Samkvæmt könnuninni eru 20% þeirra sem notið hafa þjónustu við fatlað fólk sjálfir eða við fjölskyldumeðlim, óánægðir. En um hvað óánægjan snýst er óljóst. Könnunin kafar ekki dýpra.

Tilgangurinn
Til að fá niðurstöður könnunarinnar í hendur og leyfi til að birta þær greiðir Mosfellsbær árlega upphæð. Miðað við þá vitneskju sem niðurstöðurnar veita um álit og upplifun íbúa af þjónustunni leyfi ég mér að efast um að þessum peningum sé vel varið. Það er auðvitað nauðsynlegt fyrir bæjaryfirvöld að hafa sem gleggsta hugmynd um hvaða augum íbúar líta þjónustu bæjarins, til að geta brugðist við ef ánægjan dalar. En til þess að geta brugðist við, t.d. niðurstöðum um að 15% foreldra grunnskólabarna séu óánægðir með grunnskóla bæjarins, þarf mun nákvæmari könnun. Könnun sem spyr dýpri spurninga. Því megintilgangurinn með því að verja peningum í skoðanakannanir hlýtur að vera að finna út hvar gera má betur, finna veikleika til að geta unnið með þá og úr þeim, til að gera góðan bæ betri.
Tilgangurinn getur ekki verið sá að fá yfirborðskennda niðurstöðu til að flagga í einhverri sætakeppni, eða á ég að leyfa mér að segja pissukeppni, sveitarfélaga. Auðvitað getur verið upplýsandi að spyrja almennra spurninga og fá almenn svör en er ekki nóg að gera svona almenna könnun á þriggja til fjögurra ára fresti og nýta fjármuni í afmarkaðri kannanir á þjónustuþáttum þess á milli?
Silfurverðlaun á íþróttamóti eru flott og ástæða til að flagga og fagna og jafnvel að ærast af fögnuði um stundarsakir. En grunnþjónusta sveitarfélags, s.s. fræðslumálin og félagsþjónustan, aðbúnaður og líðan íbúa, er ekki íþróttakeppni heldur verkefni sem tekur ekki enda, þarf sífellt að vera í skoðun og þarf dýpra samtal um þá þætti sem bæta þarf. Dýpra samtal en þjónustukönnunin gefur færi á.

Anna Sigríður Guðnadóttir
Bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar