Sigrún Guðlaugardóttir er vel kunnug fjölbreytileikanum. Hún er hvatamanneskjan að viðburðinum Rokkum á sokkum sem fer fram föstudaginn 10. júní nk.
Þann dag hvetur hún alla til að ganga í ósamstæðum sokkum til að vekja athygli á fjölbreytileikanum í hvaða formi sem hann er. Allir geta tekið þátt á þeim forsendum sem standa þeim næst hvort sem það eru málefni fatlaðra, kynhneigð, trúarbrögð, sjúkdómar eða eitthvað annað.

Sigrún er fædd 21. apríl 1986 og hefur alla tíð búið í Mosfellsbæ. Foreldrar hennar eru þau Guðlaug Gísladóttir og Hjörtur Sveinn Grétarsson. Sigrún á fimm systkini, Gísla Pál, Eygló Svövu, Ólafíu Mjöll, Grétar Snæ og Kristrúnu Ósk.
„Ég og bróðir minn, Grétar Snær, ólumst upp saman hjá móður okkar. Grétar er með Asperger-heilkenni og að fá að alast upp með honum held ég að sé stóri þátturinn sem hefur mótað mig í þá manneskju sem ég er í dag.
Fjölskylda mín er náin og við búum flest í Mosfellsbæ. Það er líka ómetanlegt að hafa afa og ömmu hér innan seilingar.“

Ögrandi hormónasprengja
„Ég gekk í Varmárskóla og síðan Gagnfræðaskóla Mosfellsbæjar. Ég var alltaf sterkur námsmaður en þvældist oft fyrir sjálfri mér. Alla mína skólagöngu hlustaði mamma á sömu rulluna í kennurunum, hún stendur sig vel í námi en talar ósköp mikið.
Ég var virk í félagsstarfi, söng meðal annars fyrir hönd Bólsins í Söngkeppni félagsmiðstöðvanna og svo lék ég knattspyrnu með Aftureldingu frá 6-15 ára aldurs.
Ég varð holdgervingur unglingaveikinnar, skapstór ögrandi hormónasprengja. Ég skil ekki enn í dag hvernig mamma hélt geðheilsunni. Ég róaðist nú fyrir rest og gerði tilraun til stúdentsnáms en lauk ekki náminu.“

Hjarta mitt er í Mosfellsbænum
„Þegar ég hélt út á vinnumarkaðinn þá fór ég að vinna á Hlein við Reykjalund. Það var þar sem ég áttaði mig á að ég vildi vinna með fólk. Ég lærði hvernig litlir hlutir geta verið gríðarlega stórir sigrar.
Árið 2007 flutti ég á Höfn í Hornafirði, ég var búin að fá starf í grunnskólanum sem stuðningsfulltrúi. Mig langaði líka til þess að vera nær Ólafíu Mjöll systur minni en við höfum alla tíð verið nánar. Ég bjó á Höfn í hálft ár og sá þar enn betur styrkleika mína í starfi með einstaklingum með þroska- og hegðunarfrávik.
Höfn er yndislegur staður en hjarta mitt er í Mosfellsbænum og það kallaði mig aftur heim.“

Verð seint þekkt fyrir kvenlegheit
„Frænka mín hvatti mig til að sækja um starf í álverinu á Grundartanga. Ég hóf störf þar í byrjun árs 2008. Karlmenn eru í miklum meirihluta þar og það hentaði mér vel þar sem ég verð seint þekkt fyrir kvenlegheit. Mér fannst æðislegt að vera skítug upp fyrir haus og vinna á stórum þungum tækjum.
Árin 2009 og 2010 voru mér og minni fjölskyldu erfið. Ólafía Mjöll systir fór í aðgerð þar sem mistök áttu sér stað. Á tímabili var mjög tvísýnt um hvort hún myndi lifa af en systir mín er mikil baráttukona og hafði það af. Hún var á Grensás í endurhæfingu í rúmt ár. Ég er óendanlega stolt af systur minni, hún er hetjan mín.“

Gerðist stuðningsforeldri
„Ég hóf störf við Krikaskóla árið 2011 og þar starfa ég sem stuðningsfulltrúi. Í skólanum kynntist ég Ísabellu Eir en hún er með Smith-Magenis-heilkenni (SMS) en á Íslandi eru einungis þrír greindir með heilkennið svo vitað sé. SMS er litningagalli sem veldur miklum svefntruflunum, einstaklega erfiðri hegðun, röskun á mál- og vitsmunaþroska og sjálfsskaði er líka mjög algengur.
Málin þróuðust þannig að ég gerðist stuðningsforeldri fyrir hana árið 2013 þegar hún var rúmlega þriggja ára. Ísabella kemur reglulega til mín í vistun til að hvíla fjölskyldu hennar enda mikil þörf á þar sem heilkennið er þungt í burðum.
Fjölskylda mín hefur tekið Ísabellu opnum örmum og hún fær frá þeim afmælis-og jólagjafir og hún kallar mömmu mína ömmu. Að sama skapi hefur fjölskylda hennar verið mér ótrúlega góð.
Í gegnum dvöl sína hjá mér kynntist Ísabella hundunum mínum en ég á þrjá Labradora og hafa þau samskipti vakið þó nokkra athygli. Samskipti hennar við hundana hafa verið ótrúlega jákvæð og ég stend föst á því að þeir hjálpi gríðarlega við umönnunina á henni.“

Hundarnir eru minn lífsstíll
„Ég hef verið forfallinn hundavitleysingur síðan 2009. Ég ræktaði Labrador-hundana mína með mömmu en hún sér alfarið um ræktunina í dag.
Elsti hundurinn minn, Loki, var heiðraður sem afrekshundur ársins 2015 hjá Hundaræktarfélagi Íslands sem er mikill heiður. Hundarnir eru minn lífsstíll og í gegnum þá hef ég kynnst aragrúa af frábæru fólki með sama áhugamál, þar á meðal kærastanum mínum, Lárusi Eggertssyni.“

Bjó til viðburð á Facebook
„Rokkum á sokkum er viðburður sem ég bjó til á Facebook í fyrra. Hann má að hluta til rekja til hundanna minna og einskærs áhuga þeirra á sokkaáti. Það er ekki hlaupið að því að finna samstæða sokka hér á bæ og ég er því gjarnan í ósamstæðum sokkum og hef gert það að mínum stíl.
Frænka mín sem var í heimsókn hjá mér rak augun í stílinn minn og fór að tala um viðburð sem hafði verið í Svíþjóð. Þar hafði ung stúlka biðlað til fólks að ganga í ósamstæðum sokkum í einn dag til að vekja athygli á því að við erum ekki öll eins. Mér fannst þetta prýðisgóð hugmynd og var viss um að ég gæti platað einhverja af vinum mínum til að taka þátt í svona uppá­komu.“

Litla hugmyndin varð risavaxin
Ég spyr Sigrúnu hvort hún hafi fengið góð viðbrögð. „Já, viðbrögðin voru stjarnfræðilega meiri en ég bjóst nokkurn tímann við. Litla hugmyndin við eldhúsborðið var allt í einu orðin risavaxin og vakti strax athygli fjölmiðla og það var bara gaman að því.
Nú á að endurtaka leikinn þann 10. júní og gaman væri ef fólk tæki mynd og setti við hana #rokkumasokkum og það málefni sem það stendur fyrir. Því fleiri málefni sem koma fram því betur undirstrikum við fjölbreytileikann í samfélaginu.
Við höfum einmitt rætt við börnin í Krikaskóla um að við séum öll ólík en jöfn og það er í raun það sem allir ættu að hafa í huga,“ segir Sigrún brosandi er við kveðjumst.

Mosfellingurinn 2. júní 2016
Myndir og texti: Ruth Örnólfs

Í Mosfellsbæ er boðið uppá ungbarnasund á tveimur stöðum, hjá Snorra Magnússyni á Skáltúni og hjá Ólafi Ágústi Gíslasyni á Reykjalundi.
Þeir Snorri og Óli eru báðir menntaðir íþróttakennarar, Snorri sem er frumkvöðull á þessu sviði hefur verið með ungbarnasund frá árinu 1990 og Óli frá árinu 2001
„Það er talið að ungbarnasund hafi byrjað árið 1962 í Ástralíu en ég vil meina að það hafi byrjað í Mosfellsbæ.
Í Sjálfstæðu fólki eftir Halldór Laxnes sem fyrst var gefin út 1934-5 er samtalskafli milli Ólafs í Ystadal og Guðnýjar ráðskonunnar frá Útirauðs­mýri. Þar segir Ólafur það kunni að vera sannað að ungbörn geti synt af sjálfsdáðum séu þau sett ofan í vatn. Sem segir okkur það að Halldór vissi ótrúlega margt sem hann lætur svo koma svona fram í bókum sínum,“ segir Snorri.

Eflir líkamlegan og andlegan þroska
Ungbarnasund nýtur mikilla vinsælda hjá foreldrum en helsti tilgangur og markmið með ungbarnasundi er að veita markvissa örvun barna á aldrinum 0-2 ára, aðlagast vatninu, efla líkamlegan og andlegan þroska og þjálfa ósjálfráð viðbrögð.
„Ég kynntist ungbarnasundi fyrst þegar ég fór með strákinn minn í sund til Snorra, en svo lærði ég í Noregi og hef starfað við kennslu á Reykjalundi frá árinu 2001,“ segir Óli Gísla. „Ég segi alltaf að ungbarnasund sé fyrsta líkamsrækt barnsins. Það er heil­mikil örvun sem fer fram bæði fyrir hjartað, lungun og æðakerfið. Æskilegasti aldurinn til að byrja með börn í ungbarnasundi er í kringum þriggja mánaða en það er alveg hægt að byrja bæði með eldri og yngri börn, nálgunin er þá bara öðruvísi.“

Unnið með tengslamyndun og traust
„Það er mjög gaman að fylgjast með börnunum í sundinu en við vinnum með fjölmarga þætti eins og jafnvægi, samhæfingu, eftirtekt og athygli,“ segir Snorri. „Við vinnum mikið með söng og tengslamyndum milli foreldra og barns og ekki síst traust.
Það sem er mikilvægast er vellíðan bæði foreldranna og barnanna í ungbarnasundinu, samveran og félagsskapurinn. Ég veit til þess að í sundlauginni hjá mér hafa myndast góð vináttusambönd. Ég er farin að fá til mín foreldra sem sjálfir voru hjá mér í ungbarnasundi, sem mér finnst mjög skemmtileg staðreynd.“

Slógu í gegn á samnorrænni ráðstefnu
Árið 1994 stofnuðu ungbarnasundkennarar félagið Busla en þar eru þeir Óli og Snorri báðir virkir félagsmenn.
„Það er gaman að segja frá því að annað hvert ár er haldin samnorræn ráðstefna ungbarnasundkennara. Árið 2006 héldum við þessa ráðstefnu hér á landi. Við Snorri töluðum við Ragnheiði Ríkharðs sem þá var bæjastjóri og spurðum hana hvort að Mosfellbær vildi með einhverjum hætti styrkja okkur. Það varð úr að framlag Mosfellsbæjar til þessarar ráðstefnu var að Diddú kom og söng ásamt undirleikara. Við slógum algjörlega í gegn og það er enn verið að tala um þetta atriði,“ segir Óli.

David Attenborough varð níræður í síðasta mánuði. Ég er næstum helmingi yngri en hann. Það er frábær tilhugsun að vita til þess að maður eigi möguleika á því að vera ferskur sem fiðla, flakkandi um allan heim, skapandi eitthvað nýtt, fræðandi og hvetjandi og njótandi lífsins í tugi ára til viðbóta við þau sem þegar eru að baki. Kallinn er enn að, ódrepandi í því að kenna okkur hinum hvernig heimurinn virkar og hvað við þurfum að gera til þess að bjarga jörðinni. Við þurfum að hlusta á hann og fara eftir ráðum hans. En við getum líka tekið hann okkur persónulega til fyrirmyndar, ef okkur langar til að lifa jafn gæfusömu og innihaldsríku lífi og hann.

Lykillinn er ástríða. Að vinna við það sem gefur manni tilgang í stað þess að festast í vinnu sem dregur úr manni kraft og orku. Peningar eru ekki það sem drífur Sir David áfram, það er þörfin fyrir að læra og miðla. Annað lykilatriði er jafnvægi. Hann hefur alla tíða flakkað mikið um heiminn, en þegar hann er spurður hvað sé það mikilvægasta í eigu hans, svarar hann, lykillinn að útidyrunum heima. Heimilið er hans friðarstaður, honum finnst alltaf gott að koma heima eftir ferðalög, hlaða batteríin í ró og næði. Þor og trú á eigin hæfileika skiptir líka miklu máli, án þess að vera rígmontinn og finnast maður yfir aðra hafinn.

Sir David hefur tekið mörg stökk um ævina. Hætt í „öruggum“ vinnum og tekið að sér verkefni sem hann vissi ekki nákvæmlega hvernig hann myndi ná að framkvæma. Alltaf trúað því að hlutirnir myndu ganga upp, alltaf elt hjartað. Þetta hefur haldið David Attenborough heilsuhraustum – lífsgleðin, forvitnin, þörfin til að miðla, opinn hugur fyrir tækifærum og leiðum. Frábær fyrirmynd fyrir kalla og kellingar og öllum aldri.

Íþróttafræðingarnir Gerður Jónsdóttir og Anna Björg Björnsdóttir hafa hannað einföld æfingaspjöld fyrir eldri borgara sem auka styrk, þol, liðleika og jafnvægi.
Æfingarnar eru framkvæmdar með eigin líkamsþyngd og án útbúnaðar. Þær standa nú fyrir söfnun á hópfjármögnunarsíðunni Karolina Fund „Við vorum saman í námi í Háskólanum í Reykjavík. Einn áfanginn í Mastersnáminu snéri að hreyfingu eldri borgara, það má segja að hugmyndin að hreyfispjöldunum hafi kviknað þá,“ segir Gerður en hún starfar sem einkaþjálfari og Anna Björg sem íþróttakennari.

Skemmtilegt að vinna með eldri borgurum
„Í náminu fengum við mikinn áhuga á hreyfingu eldri borgara og komumst að því að lítið er til af aðgengilegu efni fyrir þennan hóp í samfélaginu. Því teljum við þörfina mikla og nauðsynlegt að koma þessu verkefni á fót.
Öll eldumst við og einn óumflýjanlegur þáttur öldrunar er að öll líkamsstarfsemi okkar skerðist, sem hægt er að koma í veg fyrir með reglubundinni hreyfingu,“ segir Gerður. „Rannsóknir hafa sýnt að með því að hreyfa sig má draga verulega úr heilbrigðiskostnaði í landinu. Hreyfing stuðlar m.a. að lækkun blóðþrýstings, styrkur eykst, aukinn liðleiki og jafnvægi sem hefur í för með sér að aldraðir geta lifað sjálfstæðara lífi mun lengur en ella.“

Allir geta nýtt sér hreyfi­spjöldin
Hreyfispjöldin eru í hentugri stærð og ekki nauðsynlegt að hafa reynslu af hreyfingu þar sem á spjöldunum eru myndir og fullnægjandi útskýringar.
Hvert spjald tilgreinir ítarlega hvaða líkamshluta sú æfing eigi við, s.s. háls, herðar, kvið eða læri. Einstaklingar geta þannig auðveldlega valið æfingu fyrir þann líkamshluta sem þeir telja þörf á að þjálfa hverju sinni. Spjöldin nýtast einnig við að efla hugmyndaflug og hvetja til æfinga. Spjöldin eru án útbúnaðar og auðvelt er að ferðast með þau. Það geta allir nýtt sér hreyfispjöldin, jafnt ungir sem aldnir.
„Við höfum lagt mikla vinnu í að búa til þessi spjöld. Við biðlum til ykkar að styrkja þetta verkefni svo við getum lagt lokahönd á það og stuðlað að heilsueflingu eldri borgara.“ Allar upplýsingar má finna á Karolina Fund undir Hreyfispjöld fyrir eldri borgara.

Styrkþegar ásamt fulltrúum íþrótta- og tómstundanefndar.

Íþrótta- og tómstundanefnd Mosfellsbæjar veitti á dögunum styrki til efnilegra ungmenna á aldrinum 14-20 ára.
Markmiðið er að gefa einstaklingum sömu tækifæri og jafnöldrum þeirra til að njóta launa á sama tíma og þau stunda list sína, íþrótt eða tómstund yfir sumartímann. Styrkurinn er fólginn í launum frá vinnuskóla Mosfellsbæjar og er einstaklingum þannig gefið tækifæri til að einbeita sér frekar að sinni grein og ná meiri árangri.

Að þessu sinni hlutu 10 ungmenni styrk frá Mosfellsbæ, 5 stúlkur og 5 strákar.
Andri Már Guðmundsson (golf)
Birkir Benediktsson (handbolti)
Bjarkey Jónasdóttir (sund)
Eydís Embla Lúðvíksdóttir (knattspyrna)
Freyja Gunnarsdóttir (píanó)
Hlynur Sævarsson (saxófón)
Kristófer Karl Karlsson (golf)
Sandra Eiríksdóttir (frjálsíþróttir)
Sverrir Haraldsson (golf)
Þóra María Sigurjónsdóttir (handbolti)

Guðjón Svansson
gudjon@kettlebells.is

Ég er að lesa athyglisverða bók. Hugmyndafræði hennar er að við ættum að hætta að reyna að stýra öllu í kringum okkur og vera opin fyrir því sem lífið færir okkur. Ekki segja nei við tilboðum eða beiðnum, sama þótt þær passi ekki við það sem við höfðum ætlað okkur að gera í lífinu. Mér finnst þetta áhugaverð nálgun enda finnst mér oft ég hafa einhvern veginn lent í hlutverkum sem ég hafði ekki séð fyrir.

Ég sá ekki fyrir þegar ég var á Gildrutímabilinu mínu, fastagestur á Fimmunni sálugu, að ég ætti eftir að vakna eldsnemma á morgnana og fara með hóp af fólki út að æfa í náttúrunni. Ég sá ekki fyrir þegar ég var að reyna að sleppa sem léttast frá dönsku- og þýskuverkefnum í MS að ég myndi flytja til Danmerkur og læra þýsku í háskóla. Mér datt ekki í hug þegar ég eyddi mínum frítíma í að hlusta á Metallica og lesa Hemingway að ég myndi vinna við að halda fyrirlestra og námskeið. En svona er lífið, það færir manni alltaf eitthvað. Stundum eitthvað sem maður á von á, stundum eitthvað óvænt. Alltaf eitthvað spennandi, ef hugur manns er opinn og maður venur sig á að segja já, frekar en nei. Svo getur maður líka kallað tækifærin til sín. Hugsað um eitthvað sem mann langar að gera eða upplifa og þannig aukið líkurnar á að það gerist.

Ég var að vinna með karli föður mínum um helgina, sagði honum frá því að ég hefði verið að lesa ferðasögu eftir íslenska konu og að ég þyrfti endilega að hitta hana til að heyra meira um hennar flakk og upplifanir. Skemmtilegt, sagði sá gamli, ég fékk einmitt sms frá henni í gær og er á leið á fund með henni í vikunni. Þú kemur bara með.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 12. maí 2016

Bæjarstjórn Mosfellsbæjar tók ákvörðun um að verða Heilsueflandi samfélag á 25 ára afmæli sveitarfélagsins í ágúst 2012. Heilsueflandi samfélag er viðamikið lýðheilsu- og samfélagsverkefni og er markmið þess í stuttu máli að auðvelda fólki að taka heilsusamlegar ákvarðanir og lifa heilbrigðu lífi.
Um er að ræða þróunarverkefni þar sem Mosfellsbær hefur, sem forystusveitarfélag, rutt brautina fyrir önnur samfélög sem taka þátt í verkefninu. Verkefnið tekur á öllum hliðum heilsu, þ.e. líkamlegri, andlegri og félagslegri heilsu og vellíðan. Til að ná utan um þetta viðamikla verkefni var því skipt í fjóra áhersluþætti. Þeir eru: næring, hreyfing og útivist, líðan og geðrækt og lífsgæði. Þessir áhersluþættir eru taldir geta náð yfir þau atriði sem er mikilvægt að velta fyrir sér þegar kemur að heilsu og lífsstíl. Lögð er áhersla á einn þátt á ári. Nú þegar er búið að fara yfir næringu og á síðastliðnu ári hefur áherslan verið á hreyfingu og útivist.
Ávinningurinn af verkefni sem þessu getur m.a. verið sá að tekið er mið af heilsu og heilsueflingu við alla stefnumótun og ákvarðanatöku í samfélaginu („Health in all policies“). Að sparnaður náist vegna minni veikinda og hættu á lífsstílssjúkdómum og heilsuvitund íbúa eykst. Takmarkið er einfaldlega bætt heilsa og betri lífsgæði allra í samfélaginu okkar.

Heilsueflandi verkefni eru víða
Alls kyns heilsueflandi verkefni og viðburðir hafa verið í gangi síðustu ár og má þar m.a. nefna árlega Heilsudaginn okkar, þátttöku í Hreyfivikunni „Move Week“, samstarf við Ferðafélag Íslands, stofnun heilsueflandi skólahóps þvert á skólastig, kynningu á útivistarsvæðum bæjar­ins, Kærleiksvikuna, gjaldfrjálsa fjölskyldutíma í íþróttahúsinu að Varmá, málþing í samvinnu við Umhverfisstofnun, virka þátttöku í Evrópsku samgönguvikunni, dreifingu á fjölnota innkaupapokum á öll heimili í Mosfellsbæ og svo mætti lengi telja.

Heilsuefling fyrir alla aldurshópa
Félag eldri borgara og félagsstarf þeirra hefur ekki látið sitt eftir liggja og tekið virkan þátt í verkefninu. Meðal annars hefur Anna Sigríður Ólafsdóttir doktor í næringarfræði haldið fyrirlestur um næringu eldri borgara. Dansleikfimi var kynnt inn í félagsstarfið árið 2014 sem nýjung í hreyfingu og hefur verið afar vel sótt. Einnig hefur íþróttanefnd Famos boðið upp á opnar æfingar í Hreyfivikunni svo eitthvað sé nefnt. Í samvinnu við félag sjúkraþjálfara voru settir upp bekkir víða í kringum miðbæinn til að hvetja til hreyfingar þeirra sem eiga erfitt með gang.

Hér fyrir neðan má sjá opnu úr nýjasta tölublaði Mosfellings sem er tileinkuð  kynningu á þróunarverkefninu Heilsueflandi samfélag.