Kristrún Kristjánsdóttir, hagfræðingur og sérfræðingur á viðskiptasviði Kauphallarinnar sem nú heitir Nasdaq Iceland, hefur starfað innan kauphallargeirans bæði hérlendis og erlendis í um 15 ár. Í starfi sínu hefur hún upplifað tvö hrun á markaði, annars vegar þegar upplýsingatæknibólan sprakk árið 2000 og svo þegar stóra fjármálahrunið varð árið 2008, sem lék íslenskt efnahagslíf grátt eins og allir þekkja.
Nú hillir undir betri tíma í efnahagslífi sem og á markaði og Kristrún vonar að smærri fyrirtæki muni skipa nokkuð stóran sess í þeim efnum.

Kristrún er fædd í Hafnarfirði 25. maí 1971. Foreldar hennar eru þau Jóna Hafsteinsdóttir húsmóðir og Kristján Tryggvason flugvirki hjá WOW Air. Jóna lést árið 2013. Kristrún á tvö systkini, þau Steinunni og Hrannar.
„Ég bjó í Hafnarfirði þar til ég varð sex ára gömul, þá fluttist ég til Lúxemborgar þar sem pabbi minn hóf störf sem flugvirki en hann hafði áður unnið hjá Icelandair. Í Lúx bjuggum við í tæp fjögur ár og þaðan á ég mínar helstu æskuminningar.
Þessi ár voru mjög skemmtileg, ég eignaðist marga góða vini og í skólanum lærði ég lúxembúrgísku, þýsku og frönsku.“

Vorum saman í bekk
„Við nýttum tímann vel þegar við bjuggum úti og ferðuðumst um alla Evrópu. Við keyrðum oft um helgar yfir til Þýskalands en lengsta ferðin okkar var til Spánar. Ég held að ég hafi smitast af ferðabakteríunni á þessum árum því mér finnst fátt skemmtilegra en að ferðast.
Frá Lúxemborg lá leiðin í Breiðholtið. Ég gekk í Seljaskóla og þar kynntist ég manninum mínum, Gunnari Fjalari Helgasyni, en við vorum saman í bekk í unglingadeild og höfum verið óaðskiljanleg síðan.“

Fluttu til New York
„Á menntaskólaárunum flutti fjölskyldan í Hlíðahverfið. Ég fór í Menntaskólann í Reykjavík og þaðan í Háskóla Íslands og útskrifaðist með BS gráðu í hagfræði.
Ég var búin að starfa í eitt ár hjá Spron þegar við hjónin fengum tækifæri til að flytja til New York og taka þátt þar í spennandi verkefni.
Eitt leiddi að öðru og áður en ég vissi var ég komin í nám í Pace University á Manhattan þaðan sem ég útskrifaðist með MBA-próf með áherslu á fjármál og alþjóðaviðskipti.
Á meðan á námi mínu stóð fékk ég vinnu hjá kauphöllinni, American Stock Exchange. Eftir útskrift var ég ráðin í fullt starf í greiningardeild og þar vann ég í sjö ár eða þangað til við fluttum heim til Íslands vorið 2004. Gunni fékk draumastarfið sitt þarna úti en hann fékk vinnu í fjárfestingabanka.“

Veitingastaðirnir stóðu upp úr
„Árin okkar í New York voru æðisleg og við reyndum að nýta okkur það sem borgin hafði upp á að bjóða. Okkur fannst veitingastaðirnir standa upp úr og svo fannst okkur líka frábært að fara á tónleika.
Við eignuðumst frumburðinn okkar, Daníel Darra, árið 2001. Ég ákvað að segja upp í vinnunni og vera með hann heima fyrsta árið. Mér var síðan boðið að koma aftur og ég þáði það. Ég fékk inni í leikskóla fyrir Daníel Darra á Wall Street sem var bara næsta hurð við vinnustaðinn minn.
Ég varð ófrísk aftur þremur árum síðar og þá ákváðum við hjónin að flytja heim til Íslands. Það getur verið ansi flókið að vera með mörg börn í stórborg.“

Þrjú börn á fimm árum
„Eftir mikla leit á fasteignavefum landsins enduðum við í Mosfellsbæ. Margir voru hissa á okkur að velja Mosfellsbæ, komandi úr stórborg. En það sem Ísland hefur fram yfir stórborg er einmitt víðáttan og náttúrufegurðin og það er einmitt það sem Mosfellsbær hefur upp á að bjóða.
Oliver Orri fæddist stuttu eftir að við fluttum heim og þegar hann var eins árs þá var ég orðin ófrísk að þriðja barninu okkar, henni Söru Sól, en hún fæðist 2006. Það var því nóg að gera á heimilinu, þrjú börn á fimm árum,“ segir Kristrún og brosir.
Ég hóf störf hjá Kauphöll Íslands 2007 og hef því eingöngu unnið í kauphöllum frá því ég útskrifaðist.“

Gaman að ferðast með fjölskyldunni
„Ég er í hlaupahópi í Mosfellsbæ sem heitir Mosóskokk. Ég er búin að taka þátt í tveimur maraþonhlaupum og hver veit nema maður taki fleiri. Ég hef dregið börnin mín í hlaup líka, fórum til dæmis í Color Run, Miðnæturhlaupið og í Kvennahlaupið.
Það er líka alltaf gaman að fara á skíði, sund og ferðast með fjölskyldunni. Strákarnir okkar eru báðir að æfa knattspyrnu hjá Aftureldingu. Við höfum varið miklum tíma í það að elta þá um landið á mót. Dóttirin er hins vegar í ballett og fimleikum.“

Nasdaq Iceland
Kauphöllin var stofnuð 1985 fyrir tilstilli Seðlabanka Íslands. Viðskipti hófust ári síðar á íslenskum ríkisskuldabréfum og viðskipti með hlutabréf hófust 1991.
Árið 2006 keypti norræna OMX kauphallarsamstæðan (Svíþjóð, Danmörk, Finnland) íslensku kauphöllina og tveimur árum síðar kom Nasdaq til skjalanna sem keypti OMX og allar kauphallirnar þrjár í Eystrasaltsríkjunum. Var íslenska kauphöllin þá orðin hluti af stærstu kauphallarsamstæðu í heimi og heitir því nú Nasdaq Iceland.
Helsta hlutverk Kauphallarinnar er að halda utan um þá umgjörð sem við þekkjum sem verðbréfamarkað þar sem fyrirtæki og fjárfestar eru leiddir saman.“

Kröfur um samkiptahæfni
Kristrún starfar á viðskiptasviði en í því felast mikil samskipti við þá aðila sem eiga viðskipti á markaði, sem eru helstu fjármálafyrirtæki landsins. „Við veitum þeim upplýsingar um nýjungar á markaði og vinnum líka með þeim að úrbótum á ýmsum málum. Ég sinni einnig greiningum á markaði, er líka í tölulegum útreikningum á mörkuðum og vísitölum.
Við hittum margt fólk í hinum ýmsu geirum atvinnulífsins í gegnum starfið, það má því segja að starfið geri ekki síður kröfur um mikla samskiptahæfni en þekkingu.“

Kostur að vinna á litla Íslandi
„Ég hef verið dugleg að kynna mér nýsköpunarumhverfið og heimsótt fjölmörg fyrirtæki þar sem við kynnum Kauphöllina og hennar hlutverk í efnahagslífinu. Það er mikil gróska í nýsköpun.
Það er kostur að vinna á litla Íslandi miðað við erlendis í stærri fyrirtækjum, fjölbreytnin verður meiri. Við í Kauphöllinni njótum þess besta, að fá að vera hluti af stóru alþjóðlegu fyrirtæki sem Nasdaq er en vinna á litlum markaði sem Ísland er.“

Myndir og texti: Ruth Örnólfs

Maður verður góður í einhverju með því að einbeita sér að því, gera það vel og oft. En fjölbreytnin er líka skemmtileg. Síðasta vika hjá mér var fjölbreytt. Ég fór með fersku fólki í ketilbjöllugöngu á Reykjafellið í hávaðaroki á laugardeginum, við tókum að sjálfsögðu nokkrar æfingar á toppnum. Daginn eftir labbaði ég á Esjuna með elsta syni mínum, frábær stund. Við duttum í þann leik að taka fram úr göngufólki og gekk vel, kannski vegna þess að þetta var snemma og bara rólega fólkið mætt í fjallið. Tók styrktaræfingu með sjálfum mér á mánudeginum, fór á jiu jitsu æfingu með ljúfmennum á þriðjudagskvöld og í sjósund með vinnufélögum á miðvikudeginum. Sjósundið var mikil upplifun, klakaskán á sjónum í glampandi sól. Ég fékk leiðsögn í jógateygjum í vikunni frá upprennandi jógakennara og stýrði sjálfur nokkrum styrktaræfingum – það er alltaf jafn gefandi. Ég endaði vikuna á því að fara í ævintýraferð á Hengilssvæðið með góðum vinum. Fjallaskíði, göngur og fleira skemmtilegt kom þar við sögu.

Fyrir mig var þetta mjög lifandi vika. Frábær hreyfing af ýmsum toga, félagsskapur með ólíkum hópum, mikil útivera og súrefni. Náði líka að lauma inn mikilvægum en afar orkuhlaðandi afslöppunarstundum, þær vilja oft verða út undan. Tveir stuttir síðdegislúrar, slökun í heitum pottum og finnsk fjallasauna standa þar upp úr. Morgunrútínan, nokkrar liðleikaæfingar og stuttur göngutúr, er sömuleiðis orkuhlaðandi afslöppun fyrir mig. Það erfiðasta við fjölbreytnina er egóið, maður getur ekki verið góður í því sem maður gerir sjaldan. Fjallaskíðaferðir eru til dæmis mjög skemmtilegar, en miðað við skíðafélaga minn er ég eins og trjádrumbur í brekkunum. Einhvern tíma ætla ég að einbeita mér að því að læra almennilega að skíða, en þangað til mun ég njóta þess að skíða eins og trjádrumbur, fá á meðan stóran skammt af súrefni, hörkuæfingu og adrenalínkikk.
Njótum lífsins!

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 18. febrúar 2016

Beinvernd eru landssamtök áhugafólks um beinþynningu, jafnt leikra sem lærðra. Samtökin voru stofnuð 12. mars 1997 í Reykjavík og var aðalhvatamaður um stofnun þeirra Ólafur Ólafsson þáverandi landlækir.
Síðastliðin átta ár hefur Beinvernd haft skrifstofu að Háholti 14, sem er vel staðsett í heilsubænum Mosfellsbæ. Starfsmaður Beinverndar, Halldóra Björnsdóttir, heimsækir gjarnan vinnustaði, félagasamtök aldraðra og önnur samtök með fræðsluerindi. Varmárskóli, Lágafellsskóli, Lionsklúbbinn Úa, Reykjalundur og félagsstarf aldraðra hér í bæ hafa öll verið heimsótt á undanförnum árum.

Beinagrindin lifandi vefur
En hvers vegna að stofna félag eða landssamtök um beinþynningu?
„Beinagrindin er lifandi vefur sem alla ævi er brotinn niður og um leið endur­byggður,“ segir Halldóra. „Heilbrigði beinanna er háð margvíslegum þáttum, sem tengjast fæðu, hreyfingu og aldri. Beinþynning verður til, þegar kalk í beinum minnkar og styrkur þeirra þar með. Hin harða og þétta skurn, sem jafnan umlykur beinin, þynnist og frauðbeinið sem fyllir hol þeirra gisnar. Þau verða stökk og hætta á brotum eykst við minnsta átak. Þessar breytingar eru því miður einkennalausar og uppgötvast oft ekki fyrr en við beinbrot.“

Fræðsla skipar stóran sess
Beinvernd hefur sett sér fjögur markmið til að vinna gegn afleiðingum beinþynningar, þar sem vitundarvakning og fræðsla skipa stóran sess. Markmið félagsins eru:
1. Að vekja athygli almennings og stjórnvalda á beinþynningu sem heilsufarsvandamáli
2. Að miðla hverju sinni nýjustu þekkingu á þessum vanda og vörnum gegn honum til almennings og heilbrigðisstétta.
3. Að stuðla að auknum rannsóknum á eðli, orsökum og afleiðingum beinþynningar og forvörnum gegn henni.
4. Að eiga samskipti við erlend félög, sem starfa á svipuðum grundvelli.
Beinvernd hefur gefið út fjölmarga fræðslubæklinga og fréttabréf, og heldur úti heimasíðunni www.beinvernd.is og síðu á Facebook. Á þessum síðum er að finna mikinn fróðleik um beinþynningu, orsakir, áhættuþætti, greiningu og meðferð.

Jóna Dís Bragadóttir framhaldsskólakennari og formaður Harðar segir stórt ár framundan í hestamennskunni.
Þann 26. febrúar 1950 kom saman hópur manna úr Mosfellssveit, Kjalarnesi og Kjós. Sameiginlegt áhugamál þeirra var íslenski hesturinn og ræktun hans. Þessir menn stofnuðu Hestamannafélagið Hörð og var fyrsti formaður félagsins Gísli Jónsson í Arnarholti á Kjalarnesi.
Hörður er í dag fjórða stærsta hestamannafélag landsins með um 800 félaga. Formaðurinn, Jóna Dís Bragadóttir, segir mikinn uppgang hjá félaginu og að þau leggi mikla áherslu á barna- og unglingastarfið.

Jóna Dís er fædd í Reykjavík 4. apríl 1963. Foreldrar hennar eru þau Edda Hinriksdóttir hárgreiðslumeistari og fv. framhaldsskólakennari og Bragi Ásgeirsson tannlæknir. Jóna Dís á tvö yngri systkini, þau Hinrik og Guðrúnu Eddu.

Gott að alast upp í Borgarnesi
„Ég ólst upp í Borgarnesi frá sjö ára aldri til tvítugs, fyrir utan menntaskólaárin. Þar var gott að alast upp og ég átti yndislega æsku. Foreldrar mínir hafa alltaf verið í hestamennsku og mín fyrsta bernskuminning er þegar pabbi fór með mig á hestbak og sat með mig fyrir framan sig en þannig byrjaði ég að ríða út. Það var mikil gróska í hestamennskunni á þessum tíma og við fjölskyldan ferðuðumst mikið á hestum.
Nú eigum við sumarbústað á þessum slóðum með foreldrum mínum og erum dugleg að fara þarna í hestaferðir því umhverfið er hvergi fallegra,“ segir Jóna Dís og brosir.

Flutti til Reyjavíkur í nám
„Úr Borgarnesi flutti ég í Stykkishólm þar sem ég bjó í nokkur ár. Þar var líka gott að vera, gaman að koma úr landbúnaðarhéraði yfir í samfélag þar sem allt snérist um fisk, gaman að kynnast því. Þar byggði ég hesthús og reið mikið út.
Ég flutti svo til Reykjavíkur árið 1988 og fór í Háskóla Íslands og lauk þaðan BA-prófi í uppeldis- og menntunarfræðum. Síðar eða árið 2001 lauk ég kennsluréttindanámi og M.Ed.-prófi í stjórnun menntastofnana. Eftir að ég flutti í bæinn stundaði ég hestamennsku með foreldrum mínum og fjölskyldu í Fáki.“

Sameiginlegt áhugamál að ferðast
„Árið 1989 kynntist ég eiginmanni mínum, Helga Sigurðssyni, dýralækni og sagnfræðingi og fljótlega flutti ég í Mosfellsbæinn. Við Helgi eigum samtals sex börn og sjö barnabörn þannig að fjölskyldan er orðin ansi stór. Eygerður er fædd 1978, Fjóla Dögg fædd 1980, Bragi Páll fæddur 1984, Marel fæddur 1987, Anna Jóna fædd 1993 og Hinrik Ragnar fæddur 1994.
Fljótlega eftir að ég flutti fengum við okkur hesta. Á þessum tíma var mikið að gera hjá okkur en ég fann alltaf tíma til að ríða út, það algjörlega bjargar sálartetrinu,“ segir Jóna Dís og hlær.
Í dag hefur þetta breyst, Helgi ríður ekki eins mikið út, hann sinnir hestum í sinni vinnu og hans áhugamál er að skrifa bækur. Sameiginlegt áhugamál okkar hjóna í gegnum árin hefur verið að ferðast og höfum við komið til rúmlega 70 landa og allra heimsálfa nema einnar. Auðvitað höfum við komið oft til sumra landa oftar en einu sinni en reynum að komast öðru hverju á nýjar slóðir.
Ég vann hjá Mosfellsbæ í sautján ár, fyrst á leikskólanum Reykjakoti og kenndi síðan í Varmárskóla í fjórtán ár. Nú kenni ég í Tækniskólanum í Reykjavík sem er mjög skemmtilegt en þar kenni ég útlendingum íslensku.“

Reiðhöllin er hornsteinninn okkar
„Fyrir rúmum þremur árum var ég beðin um að taka að mér að vera formaður Hestamannafélagsins Harðar og ég tók þeirri áskorun.
Hörður er fjórða stærsta hestamanna­félag á landinu með um 800 félaga og er jafnframt fyrirmyndarfélag innan ÍSÍ.
Stjórn Harðar vinnur vel saman en við erum níu í stjórn. Við vorum heppin þegar við tókum við, en þá var nýbúið að byggja reiðhöllina en hún er hornsteinninn í okkar félagsstarfi á veturna. Hún er mjög mikið notuð og mikið skipulag þarf til að koma öllum þeim námskeiðum fyrir sem við bjóðum upp á. Helmingur af höllinni er svo ávallt opinn almenningi. Einnig leigjum við FMOS reiðhöllina undir hestabrautina sem þar er kennd.“

Öflugt starf fyrir fatlaða
„Í Herði er rekið öflugt starf fyrir fatlaða en þeir koma á hestbak sex daga vikunnar frá september fram í maí. Öll sú starfsemi er rekin af sjálfboðaliðum og hefur það starf hlotið margar viðurkenningar. Starfið við fatlaða er unnið í samstarfi við skólana í Mosfellsbæ, en krakkarnir koma og aðstoða og fá einingar fyrir.
Við leigjum líka út reiðhöll sem er í einkaeign á svæðinu svo að við getum boðið upp á enn fjölbreyttari námskeið. Reiðkennar­arnir okkar eru allir menntaðir og við leggjum mikla áherslu á barna- og unglingastarfið. Þau fara í hinar ýmsu ferðir, fá fyrirlesara og fleira fyrir utan námskeiðin sem eru vel sótt.“

Félagsheimilið stækkað um helming
„Síðastliðið ár höfum við verið að byggja við félagsheimilið okkar, Harðarból. Það var karlaklúbbur Harðar, Áttavilltir, sem stóð að þeirri byggingu og var öll sú vinna unnin í sjálfboðavinnu og félagsmennirnir lögðu til efni og annað sem til þurfti.
Það er ótrúlegt hvað félagsmenn eru tilbúnir til að leggja mikla vinnu á sig fyrir félagið.
Félagsheimilið var stækkað um helming og er nú orðið hið glæsilegasta. Salurinn tekur 180 manns í sæti og næsta vers er að safna fyrir stólum, borðum og borðbúnaði. Salurinn er líka leigður út til almennings.“

Landsmót framundan að Hólum
„Framundan er stórt ár í hestamennskunni, landsmót verður haldið að Hólum í Hjaltadal og verður það mjög spennandi. Við sendum fullskipað lið og erum þegar farin að undirbúa það.
Sumarið 2015 var mjög ánægjulegt fyrir okkur Harðarmenn en þá eignuðumst við heimsmeistara í Herning í Danmörku. Það var Reynir Örn Pálmason sem vann þann titil ásamt því að fá tvö silfur.“
Reynir Örn hlaut á dögunum titilinn íþróttamaður Mosfellsbæjar.

Landsbyggðin hefur alltaf heillað mig
„Fyrir rúmu ári var ég kosin í stjórn Landssambands hestamannafélaga og er þar varaformaður. Þar kynnist maður landsbyggðinni sem hefur alltaf heillað mig. Stjórn LH hefur farið víða í heimsóknir til hestamannafélaga og er ótrúlega gaman að sjá hvað grasrótin vinnur mikið og gott starf.
Það er mikið að gerast í hestamennskunni, t.d. viðamikið markaðsverkefni sem stjórnað er af Íslandsstofu og styrkt af ráðuneytum. Að þessu verkefni koma öll fag­félög hestamennskunnar ásamt háskólunum.
Við héldum ráðstefnu í haust þar sem rætt var um framtíð landsmóta og eru hestamenn mjög sammála um hvernig landsmót eiga að vera. Nú erum við að fara að ákveða hvar landsmótin 2020 og 2022 eiga að vera og það verður sannarlega áhugavert,“ segir Jóna Dís er við kveðjumst.

Myndir og texti: Ruth Örnólfs

Rúmlega þriðjungur sóknarbarna í Lágafellssókn hefur skrifað undir áskorun um að prestskosning fari fram. Sr. Skírnir Garðars­son lét af störfum um áramótin og hefur biskup Íslands auglýst laust til umsóknar embætti prests í Mosfellsprestakalli frá 1. mars. Þeim presti er ætlað að starfa við hlið sr. Ragnheiðar Jónsdóttur sóknarprests.
Stuðningshópur Arndísar Linn hefur staðið fyrir söfnun undirskriftanna og skilað þeim á tilsettum tíma til Biskupsstofu.
Umsóknarfrestur um starfið rennur út 9. febrúar og má ætla að framkvæmd kosninga verði ákveðin í framhaldinu.

Jákvæðni meðal bæjarbúa
„Undirtektirnar voru mjög góðar,“ segir Helga Kristín Magnúsdóttir talsmaður stuðningshóps Arndísar Linn. „Greina mátti mikla jákvæðni meðal íbúa bæjarins og þökkum við kærlega fyrir móttökurnar og auðveldlega náðist í tiltekinn fjölda undirskrifta. Þá viljum við einnig koma á framfæri þakklæti til þeirra sem hjálpuðu okkur að safna undirskriftunum, án þeirra hefði þetta ekki tekist.
Með kosningu í embættið er verið að dreifa valdi og ábyrgð meðal íbúa bæjarins og taka ákvörðun um embættið á friðsamlegan máta.
Það er því okkar von að á næstunni verði boðað til kosninga og Mosfellingar hafi um það að segja hver muni gegna stöðunni,“ segir Helga Kristín að lokum.

Telma Rut Frímannsdóttir karatekona og Pétur Júníusson handknattleiksmaður hafa verið valin íþróttakarl og kona Aftureldingar 2015.
Aðalstjórn félagsins stendur fyrir valinu og var hún einhuga í vali sínu. Úrslitin voru kunngjörð á þorrablóti Aftureldingar um síðustu helgi.

Eftirfarandi tilnefningar bárust frá deildum félagsins: Kristín Þóra Birgisdóttir (knattspyrnudeild), Kristinn Jens Bjartmarsson (knattspyrnudeild), Ingibjörg Bergrós Jóhannesdóttir (handknattleiksdeild), Pétur Júníusson (handknattleiksdeild), María Guðrún Sveinbjörnsdóttir (taekwondodeild), Arnar Bragason (taekwondodeild), Fjóla Rut Svavarsdóttir (blakdeild), Jón Ólafur Bergþórsson (blakdeild), Telma Rut Frímannsdóttir (karatedeild), Aþena Karaolani (sunddeild), Arnór Róbertsson (sunddeild), Kristinn Breki Hauksson (badmintondeild), Guðlaug Bergmann Sigfúsdóttir (frjálsíþróttadeild), Guðmundur Ágúst Thoroddsen (frjálsíþróttadeild).

Gufufélag Mosfellsbæjar hélt að vanda aðalfund sinn á gamlársdag í gufubaðsaðstöðunni í Varmárlaug. Hæst bar á fundinum að forseti félagsins, Valur Oddsson, tilkynnti um stofnun nýs embættis innan stjórnar; heilbrigðisfulltrúa. Forseti skipaði Guðbjörn Sigvaldason umsvifalaust í embættið.
Um leið veitti forseti, undir öruggri handleiðslu formanns orðunefndar, Ólafs Sigurðssonar, Guðbirni heiðurskross Fálkaorðu Gufufélagsins fyrir að hafa sýnt einstakt umburðarlyndi í garð heilbrigðiskerfisins. „Guðbjörn hefur sýnt biðlund í sex mánuði af átján til að komast í aðgerð til að verða aftur vinnufær,“ sagði Valur forseti orðrétt í rökstuðningi sínum fyrir að veita Guðbirni heiðurskrossinn. Guðbjörn er aðeins fjórði félagi Gufufélagsins sem er veitt Fálkaorðan.

Fulltrúar á öllum sviðum þjóðfélagsins
Í ávarpið sínu sagði Valur forseti ennfremur að árið hafi verið Gufufélaginu afar hagfellt. Talsverð umfjöllun hafi verið um starfsemi félagins. Umsvif Gufufélagsins á fjármálamarkaði hafi verið talsverð en ekki hafi allar áætlanir gengið eftir enda vill stjórnin ekki ana að neinu í verkum sínum. Félagið hafi fært út kvíarnar víða í samfélaginu.
„Nú er svo komið að Gufufélagið á fulltrúa á öllum sviðum þjóðfélagsins, eins og bæjarstjórn, kjörstjórn, elliheimilum, iðnaði og í sveitum landsins, bæði á lögbýlum og eyðibýlum,“ sagði Valur forseti m.a. í ávarpi sínu.
Jafnframt benti forseti á að með tilskipun hafi hann flýtt klukku félagsmanna um þrjá stundarfjórðunga. Sú breyting hafi verið til mikilla framfara og nú kæmi enginn félagsmaður of seint heim af fundum félagsins.

100% stuðningur við forseta félagsins
Forseti Gufufélagsins, Valur Odddsson, hefur setið á farsælum valdastóli í nokkuð á þriðja áratug og sýnir engan bilbug. Þegar kom að stjórnarkjöri vék forseti máli sínu af nokkrum þunga til félagsmanna með eftirfarandi orðum:
„Miklar vangaveltur hafa verið í fjölmiðlum hvort forseti ætli að gefa kost á sér aftur í embætti eftir öll þessi ár. Þess vegna vil ég árétta að forseti viðheldur lýðræði fyrri ára, virðir mótframboð að vettugi og situr áfram sem fastast. Það er því sjálfgefið að ekki verður kosið í ár.“
Forseti ítrekaði ennfremur að hann hafi ævinlega notið ríflega 100% stuðnings meðal félagsmanna sem væri gott betur en t.d. Kim Young-un hafi meðal sinna þegna en Young-un fékk aðeins 99,7% fylgi í síðustu kosningum í Norður-Kóreu.
Ávarpi forseta var að vanda afar vel tekið. Reikningar félagsins voru með flóknasta móti að þessu sinni. Þeir voru engu að síður samþykktir með öllum greiddum atkvæðum en meginatriði þeirra verða ekki tíunduð hér af tillitssemi við lesendur.

Sungið undir stjórn söngmálastjóra
Að vanda voru veittar stórafmælisgjafir til félaga sem áttu merkisafmæli á árinu. Að þessu sinni voru það þrír félagsmenn. Ívar Benediktsson, blaðafulltrúi, varð fimmtugur 28. desember, Ásgeir Eiríksson, fulltrúi hollustu og heilbrigðra lífshátta átti sextugsafmæli 8. mars og Erlingur Friðgeirsson, fjármála- og efnahagsráðgjafi varð sjötugur 7. október.
Að lokum var sungið við raust undir styrkri stjórn Guðmundur Guðlaugssonar söngmálastjóra áður haldið var heim þar sem félagsmenn tóku hreinir á líkama og sál á móti nýju ári.