Í lífi manna gengur mismikið á en hjá flestum safnast upp, með tímanum, atvik og tilfinningar sem erfitt getur verið að vinna úr. Sumt er meðvitað en annað ómeðvitað og því oft mjög erfitt að átta sig á því.

Ég er þarna engin undantekning og eftir því sem leið á, fann ég að eitthvað var ekki eins og það átti að vera. Eitthvað hafði slökknað innra með mér. Ég hélt samt áfram því ég þurfti að sjá fyrir mér og mínum! Það kom svo að því að ég varð algerlega uppgefinn. Ég var orðinn ómeðvitaður um eigin tilfinningar og þarfir, mér leið eins og ég væri tilfinningalaus! Gleðin var horfin úr lífi mínu og ég vissi ekki hvað ég vildi eða þurfti. Mér fannst fólk ráðskast með mig, bæði persónulega og í vinnu. Þó ég hefði einhverjar skoðanir stóð ég ekki á þeim heldur flaut bara með. Ég hafði lítið sjálfsálit og dæmdi mig hart ef eitthvað gekk ekki eins og ég vildi. Mér leið ekki vel og einangraði mig og sinnti í engu mínum eigin þörfum. Mér fannst ég hafa misst stjórnina á lífinu.

Dag einn hitti ég gamlan vin sem greinilega tók eftir breytingu á mér og kannaðist við ástandið því hann fór að segja mér frá hvernig hann hafði endurskoðað líf sitt með aðferðum 12 sporanna. Með því hafði hann náð tökum á lífi sínu á ný. Hann lýsti því hvernig það að skoða líf sitt á þennan hátt, fékk hann til að koma auga á ýmislegt sem betur mátti fara. Á einum vetri hefði hann náð góðum tökum á lífi sínu á ný. Hann hafði tileinkaði sér nýjan lífsstíl þar sem hann notar aðferðir 12 sporanna til að tækla lífið og tilveruna. Með því var hann nú orðinn sáttur við líf sitt, sig og sína.
Vinur minn hvatti mig til að koma með sér á sporafund hjá Vinum í bata og athuga hvort ég finndi þar leið fyrir mig. Ég varð hissa því ég hélt að 12 sporin væru eingöngu fyrir þá sem ættu við áfengis- eða fíkniefnavanda að stríða.
Það er skemmst frá því að segja að ég sló til og fór í 12 sporin og get nú ekki hugsað mér lífið án þeirra. Með hjálp sporanna tileinkaði ég mér nýjan lífsstíl sem gerði mér kleift að ná tökum á lífinu, finna gleðina á ný og lifa í sátt við sjálfan mig og aðra.

Vinir í bata er hópur karla og kvenna á öllum aldri sem hafa tileinkað sér Tólf sporin til að vinna úr sínum málum, hvort sem er úr fortíð eða í nútíð.

Kynningar fundurinn verður í safnaðarheimili Lágafellskirkju að Þverholti 3, í kvöld fimmtudag kl. 19 og fimmtudagskvöldið 25. október, kl. 19. Það er síðasta tækifærið til að slást í hópinn þennan veturinn því eftir það verður hópnum lokað og hin eiginlega 12 spora vinna hefst.

Bestu kveðjur
Vinur í bata

Lóa Björk Kjartansdóttir

Kannastu við þvala lófa, öndunarerfiðleika og jafnvel öran hjartslátt þegar athyglin beinist að þér?
Flestir finna fyrir kvíðaeinkennum þegar þeir standa upp og tjá sig á fundum. Staðreyndin er sú að mjög reyndir ræðumenn finna margir fyrir kvíða þegar þeir tala fyrir framan hóp af fólki. Því hefur jafnvel verið haldið fram að fólk óttist dauðann minna en að tala opinberlega.

Það er eðlilegt að vera taugaóstyrkur og það veldur því að við erum aðeins á tánum. Við erum líklegri til að undirbúa okkur þannig að vel takist til þegar við finnum fyrir fiðrildum í maganum. Ef maður er of afslappaður og ákveður að þetta reddist allt saman þá er maður ekki tilbúinn þegar á hólminn er komið.

Okkur finnst vont að vera kvíðin og taugaóstyrk, þá er ágætt að vita að auðvelt er að hafa stjórn á þessum tilfinningum. Markmiðið er að hafa stjórn, ekki að komast alveg yfir taugaóstyrkinn. Gott er að hafa í huga hvað það er sem veldur kvíðanum. Erum við hrædd við áheyrendur? Þeir eru bara venjulegt fólk. Erum við hrædd um að ræðan okkar sé ömurleg, eða að spurningin sem við viljum bera upp hallærisleg? Eða erum við hrædd við það óþekkta, verð ég kjánaleg, flækist ég í snúru á leiðinni í pontu? Get ég svarað öllum spurningum?
Þegar við tökumst á við þennan ótta og skiljum hvað það er sem veldur honum þá undirbúum okkur í samræmi við það. Það versta sem við gerum er að hætta við allt saman, sitja bara heima og segja ekki neitt.

Á fundum hjá Korpu mætir fólk og þjálfar sig í að takast á við þessar aðstæður. Það undirbýr erindi sín vel, bæði skrifin og flutning. Það finnur oft fyrir kvíða þegar það mætir og þegar það stendur upp og tjáir sig eða flytur ræður. En satt að segja þá sést það yfirleitt ekki á fólki, þeir sem á hlýða greina sjaldnast mikinn taugaóstyrk hjá þeim sem tala. Því fólk hefur undirbúið sig. En fólk undirbýr sig ekki bara heima áður en það mætir.

Hluti af góðum undirbúningi er t.d. að kynna sér salinn þar sem það ætlar að tala. Koma snemma og kynna sér umhverfið, passa að hljóðneminn sé ekki til vandræða, verði hann notaður. Ákveða fyrirfram hvaða leið best sé að ganga í ræðustól. Ef það á að nota skjávarpa, tölvu eða önnur tæki þá er gott að prófa allt slíkt áður en fundur hefst og vera viss um að allt virki áður en kemur að flutningi. Allur svona undirbúningur minnkar líkur á vandræðagangi og eykur öryggi flytjanda.

Það er alltaf gott að minna sig á að áheyrendur eru ekki komnir til að horfa á þig mistakast, þeir vilja í raun gjarnan að þér takist vel til, þeir eru með þér í liði. Það er eins með þetta og allt annað, reynslan byggir upp sjálfstraust og það er lykillinn að góðum ræðuflutningi og þátttöku á fundum.
Hjá Korpu færðu endalaus tækifæri til að þjálfa framkomu, ræðuflutning og almennt að tjá þig í hóp. Þar viðheldur fólk bæði þekkingu og þjálfun með því að mæta á fundi allan veturinn og bætir í reynslubankann með þátttöku í skemmtilegu starfi.

Fundir Korpu eru 1. og 3. miðvikudag í hverjum mánuði klukkan 20:00, í Safnaðarheimili Lágafellssóknar, Þverholti 3 á 2. hæð. Allir eru velkomnir á fundi og vel er tekið á móti gestum. Frekari upplýsingar um starfið má finna á powertalk.is
Næstu tveir fundir verða miðvikudaginn 3. október og miðvikudaginn 17. október klukkan 20.00. Ég hvet þig til að mæta og láta ekki kvíðann stjórna þér.

Lóa Björk Kjartansdóttir
Ritari Korpu 2018-2019

Þorbjörn Kl. Eiríksson

Til þeirra sem stjórna og koma til með að stjórna í þessu bæjarfélagi, MOSFELLSBÆ.

Það virðist eins og allir vilji gera þennan bæ okkar að menningarbæ þar sem búa og starfa þekktustu listamenn á öllum sviðum. Þar með talinn fjöldi kóra sem er í Mosfellsbæ, en það er engin aðstaða fyrir þá til æfinga né til söngs og aðrar uppá­komur fyrir bæjarbúa og aðra til að hlusta á í almennilegu tónlistarhúsi.

Kór eldri borgara, Vorboðar, varð að fá inni í Reykjavík vegna söngtónleika sem kórinn stóð fyrir ásamt fjórum öðrum kórum sem hafa skipt með sér kórahaldi á hverju ári, og kom nú í hlut Vorboða að halda sameiginlega kvöldvöku sem milli 200-300 manns sækja.
Hvert var farið til þessarar samkomu? Alla leið í félagsheimili Seltjarnarness.

Það er oft búið að tala um, og ég held af öllum flokkum nema þeim sem eru að kom inn núna, (það fólk sem er þar þekkir þetta), að stækka þarf Hlégarð, en ekkert gerist í þeim málum. En ef rætt er um að við þurfum að stækka við Varmárhöllina þá er rokið í það og líka að byggja yfir fótboltavöllinn. Allt er það gott og gilt, en það þarf að forgangsraða.
Ég vil koma þessari samantekt til þeirra sem eru að huga að sókn í stjórnun bæjarfélagsins og þeirra sem verða á hliðarlínunni. Brettið nú upp ermar og gangið í stækkun Hlégarðs strax!

Þegar ég setti þetta á Facebook á sínum tíma, jú þá þóttust allir hafa haft þetta á stefnuskrá sinni, (gömlu) flokkarnir voru með þetta á sínum kosningabæklingum, en ég sá það ekki hjá hinum.

Þorbjörn Kl. Eiríksson

Guðjón Jensson

Í árslok 1970 birtist í Morgunblaðinu grein Halldórs Laxness: „Hernaðurinn gegn landinu“. Þá var ég í námi í Menntaskólanum í Hamrahlíð og þessi grein kveikti bókstaflega í mér sem öðru ungu fólki. Síðan hef ég tekið töluverðan þátt í þjóðfélagsumræðunni, mörgu tengdu umhverfismálum og vona ég að ég verði enn að meðan ég lifi. Ég starfaði töluvert í Skógræktarfélagi Mosfellsbæjar um aldarfjórðungsskeið.
Við hjónin tókum gjarnan börnin okkar með í gróðursetningu og við að hlúa að skóginum meðan ung voru. Þá voru fjöruferðirnar í Leirvoginn okkur mjög lærdómsríkar. Ætli náttúran sé ekki eitt besta tækifærið að ala upp börn við holla og góða hreyfingu og fylgjast með lífinu á marga lund. Drengirnir okkar sem nú eru komnir á fertugsaldur minnast oft á þessar stundir sem einar þær bestu í bernsku þeirra.

Fyrir rúmum 11 árum átti ég þátt í að stofna Umhverfis- og náttúrufræðifélag Mosfellsbæjar. Því miður hefur starf þess legið niðri en það þarf að endurvekja við fyrstu hentugleika. Höfða ég sérstaklega til yngra fólksins að taka við keflinu enda erum við sem erum að hefja eftirlaunaárin ekki lengur miklir bógar. En við getum veitt mikið frá okkur og miðlað, bæði þekkingu og reynslu.

Mosfellsbær hefur tekið mjög miklum stakkaskiptum frá því við Úrsúla fluttum úr Reykjavík og hingað í ársbyrjun 1983. Alltaf er okkur minnisstætt þegar gríðarlega stór hópur snjótittlinga sveimaði á móti okkur þegar við ókum í flutningabílnum með fremur fátæklega búslóðina okkar niður Arnartangann. Nánast hvergi var trjágróður að sjá og hvergi skjól fyrir næðingnum og skafrenningnum sem oft fyllti götur og gerði þær mjög oft torfærar á vetrum.

Í Mosfellspóstinum sem þá kom út mátti oft sjá lesendabréf garðeigenda sem skömmuðust út af öllum rollunum sem víða óðu um garðana og átu allt sem tönn á festi.
Þá voru Mosfellingar einungis rúmlega 2.000 að tölu. Síðan hefur Mosfellingum fjölgað mjög mikið og verið iðnir við að rækta garðana sína og sinna nánasta umhverfi sínu. Er nú svo komið að Mosfellsbær er eitt af fegurstu sveitarfélögum landsins sökum fjölbreytts gróðurs.

Ég er þakklátur Mosfellingum fyrir að veita mér viðurkenningu á bæjarhátíðinni fyrir störf mín tengd umhverfismálum. Hún er mér dýrmæt og mun hvetja mig áfram við að halda áfram mínu striki þótt einhver óvænt hliðarspor verði.
Góðar stundir!

Guðjón Jensson
Arnartanga 43
Mosfellsbæ

Hrönn Pétursdóttir

Í Mosfellsbæ, Kjósinni og á Kjalarnesi eru starfandi þrjár skilgreindar fjöldahjálparstöðvar, í Varmárskóla og Klébergsskóla, og í húsnæði Rauða krossins í Þverholtinu í Mosfellsbæ.
Til viðbótar er unnið að því að bæta við tveimur stöðvum, annarri í Mosfellsbæ en hinni í Kjósinni.

Þegar loka þarf veginum um Kjalarnes gerist það oftar en ekki að opna þarf fjöldahjálparstöðina í Klébergsskóla þangað sem leita tugir og jafnvel hundruð strandaglópa. Ennfremur hafa stöðvarnar í Mosfellsbæ verið opnaðar nokkrum sinnum á síðastliðnum árum í kjölfar rútuslysa í nágrenni höfuðborgarsvæðisins. Það er mismunandi milli ára hversu oft þessar stöðvar eru opnaðar, en undanfarin ár hefur það verið alls í um fimm skipti á ári að meðaltali.

Fjöldahjálparstöðvar falla undir starfsemi almannavarna á Íslandi og er ákvörðun um það að opna stöðvarnar tekin af almannavarnanefnd höfuðborgarsvæðisins þegar veður, náttúruhamfarir eða slys gera það að verkum að koma þarf fólki í skjól eða aðstoða það í nauð.

Rekstur þessara stöðva er í höndum Rauða krossins. Sem hluti af almannavarnarkerfinu hefur félagið umsjón með fjöldahjálp og sálfélagslegum stuðningi þegar náttúruhamfarir og aðrir alvarlegir atburðir eiga sér stað, auk þess að veita áfallahjálp í kjölfar vinnuslysa, hópslysa og annarra alvarlegra atburða. Þá er þolendum húsbruna veitt fyrsta aðstoð á vettvangi, svo sem þak yfir höfuðið, mat og aðrar brýnustu nauðsynjar. Þessi þjónusta er veitt án endurgjalds og af vel þjálfuðum sjálfboðaliðum sem eru tilbúnir til aðstoðar, hvenær sem kallið kemur.

Undanfarin ár hefur Rauði kross á Íslandi séð um rekstur fjöldahjálparstöðvanna á Kjalarnesi og í Mosfellsbæ, en frá haustinu 2018 tekur deild Rauða krossins í Mosfellsbæ verkefnið yfir. Starfssvæði deildarinnar nær til Mosfellsbæjar, Kjalarness og Kjósar.

Deildin býr þegar yfir vel þjálfuðum og reyndum sjálfboðaliðum sem hafa búsetu í Mosfellsbæ, en þarf fleiri sjálfboðaliða í hópinn til að geta sinnt þessu verkefni. Er þar leitað að einstaklingum sem búa í Mosfellsbæ en ekki síst á Kjalarnesi og í Kjósinni.
Einstaklingar sem vilja leggja samfélaginu lið með því að koma til aðstoðar þegar aðrir eru í nauð geta fengið ítarlegri upplýsingar með því að hafa samband við Rauða krossinn í Mosfellsbæ í netfangið moso@redcross.is. Einnig má skrá sig á fyrsta þjálfunarnámskeiðið hér www.raudikrossinn.is/taktu-thatt/vidburdir/inngangur-ad-neydarvornum-mosfellsbaer, en námskeiðið verður haldið þann 3. september nk. kl. 18 -21 í húsnæði Rauða krossins í Mosfellsbæ.

Hrönn Pétursdóttir,
formaður Rauða krossins í Mosfellsbæ.

Bryndís Haraldsdóttir

Um miðjan þennan mánuð lét ég af störfum sem bæjarfulltrúi, ég hef verið þeirrar gæfu aðnjótandi að sitja í bæjarstjórn í 8 ár og sem varamaður 8 ár þar á undan.
Það eru því orðin heil 16 ár síðan ég kom fyrst að bæjarmálunum. Það hefur verið ótrúlega skemmtilegur tími og ég verð að viðurkenna að það er ekkert verkefni sem ég hef tekið að mér (ef frá er talið foreldrahlutverkið) sem hefur verið jafn skemmtilegt og lærdómsríkt og bæjarfulltrúahlutverkið.
Ég hef mikla trúa á Mosfellsbæ, ég veit að sveitarfélagið er vel rekið, hér eru bæði góðir skólar og leikskólar, íþrótta- og tómstundastarf er í miklum blóma og síðast en ekki síst er sveitarfélagið fallegt. Mosfellsbær er umvafinn fallegri náttúru, við erum innrömmuð fellum, ám og Leirvoginum. Endalaus tækifæri til útivistar og hreyfingar í túninu heima. Sveitarfélagið hefur vaxið mikið á síðustu árum og nú erum við komin yfir 10 þúsund. Það er bæði ánægjulegt en líka krefjandi verkefni þegar sveitarfélagið vex hratt bæði hvað varðar skipulagsmál svo og uppbyggingu innviða og nærþjónustu.

Höldum í sérstöðu Mosfellsbæjar
Ég hef þá sýn að Mosfellsbær eigi að byggja á sérstöðu sinni sem er bæði náttúrutengd og samfélagstengd. Þannig er mikilvægt að þrátt fyrir stækkun sveitarfélagsins og óhjákvæmilega og eðlilega þéttingu byggðar þá haldi sveitarfélagið samt í þá sérstöðu sína að hér sé hátt hlutfall sérbýla, hér sé stutt í náttúru og að við séum grænn og umhverfisvænn bær. Mosfellsbær hefur lengið verið eftirsóknarverður staður til að búa á og þá sérstaklega fyrir fjölskyldufólk en hvergi á höfuðborgarsvæðinu er hlutfall barna jafn hátt og hér í Mosfellsbæ.
En hvað samfélagslega þáttinn varðar þá er það ekki síst hlutverk okkar allra íbúa að tryggja að hér verði áfram sá þorpsbragur sem löngum hefur einkennt Mosfellssveitina. Okkur er umhugað um náungann og samfélagið okkar. Sá mikli samfélagslegi auður sem felst í sjálfboðastarfi allra sem koma að íþrótta- og tómstundafélögum hér í bæ er ómetanlegur. Það að við fjölmennum á þorrablót, brennu og bæjarhátíð og skemmtum okkur saman er líka mikilvægur hluti af öflugu og góðu samfélagi. Höldum því áfram.

Takk fyrir mig
Ég vil óska öllum nýkjörnum bæjarfulltrúum velfarnaðar í störfum sínum. Ég vona að nýrri bæjarstjórn auðnist að vinna saman að því að tryggja að það verði áfram best að búa í Mosfellsbæ. Ég vil þakka öllum þeim kjörnu fulltrúum sem ég hef unnið með á vettvangi bæjarstjórnar og nefnda bæjarins á síðustu árum. Einnig vil ég þakka því frábæra starfsfólki sem vinnur fyrir Mosfellsbæ en það hefur verið einstaklega ánægjulegt að kynnast þeim góða hópi sem vinnur á hverjum degi fyrir þjónustufyrirtækið Mosfellsbæ.
Síðast en ekki síst vil ég þakka kjósendum fyrir að hafa treyst mér fyrir því mikilvæga starfi sem bæjarfulltrúastarfið er, það eru forréttindi að fá að sinna því. Ég hef lagt mig alla fram við að gera það af metnaði og alhug. Það er aldrei hægt að gera þannig að öllum líki en ég hef ávallt haft hagsmuni heildarinnar að leiðarljósi. Í hlutverki kjörins fulltrúa lærir maður að málin geta oft verið mun flóknari en virðist í fyrstu og það er að mörgu sem þarf að huga áður en ákvörðun er tekin.
Þrátt fyrir að hverfa af vettvangi bæjarstjórnar mun ég áfram í starfi mínu sem þingmaður fylgjast með rekstri sveitarfélagsins og leggja mitt af mörkum við að tryggja framgang verkefna sem heyra undir ríkisvaldið en þjóna hagsmunum okkar hér í bæ. Sérstaklega má þar nefna stækkun hjúkrunarheimilis og umferðaröryggismál á Vesturlandsvegi og Þingvallavegi.

Bryndís Haraldsdóttir
þingmaður

Sigrún Pálsdóttir

Þann 24. maí síðastliðinn birtist færsla á Facebook-síðu Varmárskóla þess efnis að ónafngreindir aðilar væru að vega að skólastarfinu og var sami texti settur á vef skólans daginn eftir.
Af samhengi og efni pósta í kjölfarið og gagnrýni sem fram kom á opnum íbúafundi í Hlégarði 24. maí var engum blöðum um það að fletta við hverja var átt, þ.e. frambjóðendur Í-lista. Færslunni í nafni skólans var dreift víða um netið og voru kjósendur m.a. hvattir til að kjósa listann ekki.
Nú er Varmárskóli opinber stofnun sem rekin er af Mosfellsbæ. Hann er stærsta uppeldisstofnun sveitarfélagsins og einn af stærstu skólum landsins. Færslan á samskiptasíðunni birtist tveimur sólarhringum fyrir kosningar. Sú tímasetning er ekki tilviljun.

Afskipti D-lista
Það sem gerir málið alvarlegra en ella er að skólayfirvöld í Mosfellsbæ lögðu blessun sína yfir færsluna með því að taka undir hana, þ.e. núverandi og fyrrverandi formenn fræðslunefndar, Kolbrún Þorsteinsdóttir og Hafsteinn Pálsson frambjóðendur D-lista. Bæði voru í framboði og má líta svo á að þessi aðför hafi því hentað þeim persónulega.
Ef marka má tilsvör bæjarstjóra og formanns fræðslunefndar í umræðum um málið á fundi bæjarstjórnar nr. 718 þótti fulltrúum D-lista ekkert tiltökumál að stofnanir sveitarfélagsins væru notaðar til að hafa áhrif á niðurstöður kosninga. Bæjarstjóri sagðist hafa heyrt „kjaftasögur“ og formaður fræðslunefndar talaði um „ótrúlegar tröllasögur“. Engin svör fengust þó við því um hvað þær fjölluðu, hverjir sögumennirnir voru eða hvernig opinberri stofnun datt yfirleitt í hug að færa sér ósómann í nyt til að skaða tiltekið framboð korteri fyrir kosningar.
Hvað sem öðru líður vekja afskiptin upp áleitnar spurningar um fagmennsku í skólamálum og siðferði í stjórnmálum.

Framlag Íbúahreyfingarinnar til skólamála
En hvað var svona ógnandi? Getur verið að það hafi verið ákall Íbúahreyfingarinnar um úrbætur í skólamálum á kjörtímabilinu? Undir eðlilegum kringumstæðum myndi fólk ætla að starfsmenn Varmárskóla hefðu fulla ástæðu til að taka því fagnandi. En hér það helsta:
• Byggt verði nýtt mötuneyti við Varmárskóla;
• Kæliklefum fjölgað í mötuneytinu til að koma í veg fyrir að matvæli skemmist;
• Settar verði upp færanlegar stofur fyrir tónlistarkennslu á skólatíma fyrir yngri nemendur í Varmárskóla;
• Bæjaryfirvöld láti sig ónægju kennara varða í kjölfar nýrra kjarasamninga;
• Endurskoða áætlanir um uppbyggingu skólamannvirkja vegna fyrirsjáanlegrar fjölgunar nemenda í Varmárskóla;
• Hvatt til að fram fari opin umræða í fræðslunefnd um áskoranir í skólastarfi;
• Starfsumhverfi kennara verði bætt;
• Sérfræðiþjónusta við börn með sérþarfir og fagleg stoðkennsla verði aukin til bæta líðan nemenda og að gera skóla án aðgreiningar betur mögulegan;
• Bæjarráð fái árlega skýrslu um eineltismál í fyrirtækjum og skólum Mosfellsbæjar inn á borð til sín til að kanna umfang eineltismála og bregðast við þeim;
• Stofna sérstakt embætti jafnréttisfulltrúa til að styðja við jafnréttis- og kynjafræðslu í skólunum, auk þess að fræða skólabörn um hinar ýmsu birtingarmyndir ofbeldis;
• Óháður aðili verði fenginn til að gera úttekt á Varmárskóla vegna óánægju foreldra með mikilvæga þætti í skólastarfinu;
• Mosfellsbær veiti skólum/kennurum árleg hvatningarverðlaun til að verðlauna það sem vel er gert og vekja athygli íbúa á skólastarfinu.

F.h. Íbúahreyfingarinnar
Sigrún H Pálsdóttir