Alexander eða Lexi eins og hann er ávallt kallaður tók á móti mér á fallegu heimili sínu í Mosfellsdalnum. Á hlaðinu mátti sjá bíla, fjórhjól, vélsleða og mótorhjól svo eitthvað sé nefnt svo það fer ekki framhjá neinum hver áhugamálin eru á þessum bænum.
Það þarf ekki að vera lengi í návist Lexa til að sjá að þar er mikill ofurhugi á ferð, hann er hjálpsamur með eindæmum, hugsar stórt og er maður framkvæmda.

Alexander er fæddur í Reykjavík 25. júní 1975. Foreldrar hans eru þau Rósa Vestfjörð Guðmundsdóttir forstjóri og Kári Þórðarson prentari. Alexander á tvo bræður, þá Þórð og Ólaf.
„Foreldrar mínir fluttu með okkur bræður á Akureyri árið 1977. Þegar ég lít til baka til æskuáranna þá kemur snjórinn sterkur inn, útiveran í Hlíðarfjalli og svo voru líka góðar stundir þegar maður gat hoppað fram af húsþakinu heima beint út í skafl.“

Var sá eini sem fékk aukablað
„Ég gekk í Glerárskóla, umhverfið þar í kring var spennandi, gil og klettar og tilvalið að gleyma sér þarna milli tíma. Ég fann mig nefnilega ekki í félagsskap í frímínútum, ég æfði ekki fótbolta og fékk því ekki að vera með nema vera valinn seinastur í liðið. Mér leið oft eins og ég væri eitthvað öðruvísi en aðrir og sótti í athygli á neikvæðan máta, var samt aldrei vondur við neinn en uppátækjasamur.
Það var eins með námið, mig skorti einbeitingu. Ég man að í 2. bekk þá fékk maður blað sem var stimplað með stjörnu ef maður var óþekkur. Ég var sá eini sem fékk aukablað því hitt dugði ekki til en ég druslaðist einhvern veginn í gegnum þetta.“

Sökkti mér í flórinn
„Frá sjö ára aldri fór ég í sveit á sumrin, var aldrei sendur á sama staðinn tvisvar og fyrir því eru góðar ástæður, ég þótti erfiður og uppátækjasamur. Ég smurði kettlinga með júgursmyrsli, sofnaði í glerull, slóst við selsunga, sökkti mér í flórinn, hnuplaði skotum og teikaði beljur svo fátt eitt sé nefnt,“ segir Lexi og hlær.
„Í seinni tíð fór ég sjálfviljugur í sveit og stóð ég mig vel á traktorum og hinum ýmsu græjum.“

Fór á snjósleða í skólann
„15 ára gamall tók ég skellinöðrupróf, eingöngu til að mega keyra snjósleða. Ég keypti mér Polaris sleða fyrir fermingarpeningana og eftir það fékk ég sleðadellu. Ég fór stundum á sleðanum í skólann ef vel viðraði og svo fór ég að prófa að taka þátt í keppnum.
Eftir grunnskóla fór ég í Verkmenntaskólann. Áhuginn á náminu dvínaði fljótlega og þegar ég var búin að falla ­þrisvar sinnum í bókfærslu þá hætti ég.“

Fór til Lundúna í nám
„Ég hóf störf í fyrirtæki foreldra minna, Ásprent, en þá prentsmiðju keyptu foreldrar mínir árið 1978. Seinna stofnuðu þau Ás­útgáfuna sem gefur út Rauðu Seríuna. Bræður mínir unnu líka í fyrirtækinu og við nutum þess að starfa öll saman.
Nítján ára fór ég í nám til Lundúna í prent­stjórnun. Það var virkilega gaman í því námi, þar kynntist ég sálfræði og stjórnun sem hefur hjálpað mér vel.“

Engin eftirsjá
Eftir heimkomu fór Lexi á fullt í snjósleðakeppnir. Hann varð fjórum sinnum Íslandsmeistari í snjókrossi og keppti á EM í Svíþjóð og Finnlandi, HM í Bandaríkjunum og í X-Games.
Ég spyr hann hvort hann hafi aldrei slasast? „Jú, það var allt sett í þetta, slitin liðbönd í ökkla, brotinn leggur, rifbein og bak, marin þind og ég fór líka úr mjaðmarlið en þetta var allt þess virði og engin eftirsjá.“

Rosaleg upplifun
Stærsta ævintýri Lexa til þessa var þegar hann lék áhættuatriði í James Bond myndinni Tomorrow Never Dies. „Ég fékk fregnir af því að það ætti að taka þessa mynd upp hér á landi og í henni ættu að vera vélsleðaatriði. Ég lét útbúa myndbrot úr þeim keppnum sem ég hafði tekið þátt í og gerði svo framleiðsluteyminu vart við mig. Daginn eftir var mér boðið að koma og starfa við gerð myndarinnar og ég var með þeim í 10 daga. Þetta var rosaleg upplifun.”

Ég varð hugfanginn af henni
„Ég kynntist konunni minni, Árnýju Elvu, á Akureyri. Ég varð hugfanginn af henni, hún bauð mér í mat eitt kvöldið og ég þáði boðið. Ég var þá nýbúinn að vinna keppni á Ólafsfirði og átti að vera að fagna þar þetta kvöld en þangað fór ég aldrei. Við höfum verið saman síðan.
Við eigum þrjú börn, Ásgrím Örn fæddan 2005, Bergvin Snæ fæddan 2006 og Bergrúnu Fönn fædda 2008.“

Framtíðin í lausu lofti
„Árið 2004 var eftirminnilegt ár fyrir okkur stórfjölskylduna. Við seldum hluta af Ásprenti til manna á Akureyri sem ætluðu að byggja upp með okkur smiðjuna. Það fór ekki betur en svo að þeir reyndust tvöfaldir í roðinu og boluðu okkur út úr fyrirtækinu eftir nær 30 ára sögu þess. Við tók ömurlegur tími þar sem við höfðum ekkert fyrir stafni og framtíðin var í lausu lofti.
Fjölskyldan vildi halda áfram að starfa saman. Við fréttum af fyrirtæki í Reykjavík til sölu, Papco, slógum til og keyptum reksturinn. Til að byrja með flugum við suður á mánudögum og heim aftur á föstudögum en síðan fluttum við öll suður.“

Búið að vera mikið ævintýri
„Við Árný Elva keyptum okkur 10.000 m2 lóð í Mosfellsdalnum og fluttum inn forsteypt einingahús frá Kína. Það er búið að vera mikið ævintýri að byggja hérna undanfarin ár með aðstoð ættingja og vina. Við fluttum svo inn í febrúar 2013, héldum innflutningsveislu og giftum okkur í leiðinni. Ég er búinn að útbúa reiðhjólastökkpallsbraut hér á lóðinni fyrir börnin og svo er einnig lítil motorcrossbraut í smíðum.“

Lágmarkskrafa að það sé til aðstaða
Undanfarin ár hefur Lexi haldið allskonar viðburði eins og Lex Games sem er einskonar jaðaríþróttaveisla. Hann hefur einnig haldið BMX og hjólabrettakeppnir. Hann stofnaði jaðaríþróttfélag í Reykjavík, Hasar íþróttafélag á Akureyri og hefur tekið þátt í uppbyggingu á Brettafélagi Hafnarfjarðar.
„Mér finnst lágmarkskrafa að það sé til aðstaða fyrir allar íþróttir sem eru stundaðar. Það er gríðarlega stór hópur af börnum sem ekki falla inn í hóp­íþróttir en finna sig í jaðaríþróttum. Ég hef tekið að mér að láta hanna og smíða palla bæði við Lágafellsskóla, Varmárskóla, við áhaldahúsið og á Ingólfstorgi í Reykjavík.
Ég er núna að vinna í því að byggja upp stóra jaðarmiðstöð í Elliðaárdal og þar verður ýmis konar aðstaða í boði, veggjaklifur, svampgryfjur, BMX, hjólabretti, snjóbretti, skíði, línuskautar o.fl.
Ég get lofað því að þetta á eftir að verða eitt vinsælasta og skemmtilegasta hús landsins,“ segir Lexi er við kveðjumst.

Myndir og texti: Ruth Örnólfs

Steinunn Marteinsdóttir myndlistarkona á Hulduhólum hefur gefið út veglega bók um ævi hennar og verk.
Bókin nefnist Undir regnboganum og rekur Steinunn sögu sína í máli og myndum. Hún fjallar um uppvöxt sinn í Reykjavík, nám sitt og störf. Bregður upp minnisstæðum svipmyndum af fjölskyldu, vinum og öðru samferðafólki og lýsir farsælum myndlistarferli.
Bókin er litprentuð og í stóru broti, prýdd fjölmörgum ljósmyndum og myndum af listaverkum Steinunnar, sem lýsa vel þróuninni í myndlist hennar. Samantekt á ensku er birt í bókarlok, auk þess sem allir myndatextar eru bæði á ensku og íslensku.

Bók í áttræðisafmælisgjöf
„Ég var búin að ákveða að gefa sjálfri mér það í afmælisgjöf að gefa út bók um verk mín,“ segir Steinunn sem verður áttræð í byrjun næsta árs. „Fyrst ætlaði ég að fá Árna Bergmann til að skrifa við mig viðtal en sjálfur var hann svo upptekinn við eigin bók. Ég fór þá að punkta niður sjálf og fannst það mjög skemmtilegt. Það endaði því þannig að ég skrifaði allan textann sjálf.
„Þetta hefur verið mikil vinna undanfarið eitt og hálft ár en ég hef verið heppin með samstarfsfólk og er virkilega sátt við útkomuna.“

Ekki sest í helgan stein
Steinunn byrjaði sem krakki að teikna mikið og mála. Síðustu áratugi hefur hún verið afkastamikil í listmálun og leirlist. Vinnustofa Steinunnar er á heimili hennar á Hulduhólum og segist hún sækja innblástur úr ýmsum áttum, þó aðallega úr náttúrunni.
Steinunn er hvergi nærri sest í helgan stein eftir útgáfu bókarinnar og undirbýr nú næstu sýningu sína sem sett verður upp á nýju ári. „Nú fer maður að hafa meiri tíma fyrir keramikið og myndlistina,“ segir Steinunn að lokum.
Bókina Undir regnbogann má nálgast í öllum helstu bókaverslunum sem og á vinnustofu Steinunnar að Hulduhólum.

Keith Reed hefur verið ráðinn sem tónlistarstjóri og organisti Lágafellssóknar og tekur til starfa í byrjun desember. Keith sem hefur áralanga reynslu af kórstarfi starfar nú sem organisti í All Saints Parish í Corning í New York. En þar býr hann ásamt konu sinni Ástu Bryndísi Schram. Keith er vel þekktur innan kirkjunnar og starfaði áður sem tónlistarstjóri og organisti hjá Lindakirkju og Breiðholtskirkju. Keith er menntaður í kórstjórn og söng og hefur verið nátengdur kirkjustarfi í fjöldamörg ár ýmist sem sjálfboðaliði eða tónlistarstjóri. Keith tekur við af Arnhildi Valgarðsdóttur sem sinnt hefur starfinu síðustu ár.

Sameiginleg hrútasýning fyrir Mosfellsbæ, Kjalarnes og Kjós var haldin að Kiðafelli í Kjós 12 . október. Ljóri frá Meðalfelli var valinn besti hrúturinn og tryggði hreppaskjöldinn á Meðalfell í Kjós.
Þar gafst bændum kostur á að fá stiguð og ómmæld lömb og veturgamla hrúta. Sýningin er jafnframt vettvangur til að verða sér út um gripi til kynbóta. Þá fór fram verðlaunaafhending fyrir flottustu hrúta sýningarinnar og urðu úrslit eftirfarandi:

Lambhrútar hvítir:
1. sæti Hrútur nr. 428 frá Kiðafelli. Eigandi Sigurbjörn.
2. sæti Hrútur nr. 381 frá Grímsstöðum.
Eigendur Ásta og Hreiðar.
3. sæti Hrútur nr. 244 frá Kiðafelli. Eigandi Sigurbjörn.
Lambhrútar kollóttir og mislitir:
1. sæti Hrútur nr. 19 frá Kiðafelli. Eigandi Sigurbjörn.
2. sæti Svarti haninn frá Hraðastöðum. Eigandi Baddi.
3. sæti Golli frá Kiðafelli. Eigandi Björgvin.
Veturgamlir hrútar
1. sæti Ljóri frá Meðalfelli (keyptur frá Snartar­stöðum). Eigandi Sigurþór og Sibba.
2. sæti Djúpur frá Kiðafelli. Eigandi Sigurbjörn.
3. sæti Borginmóði frá Reykjum (keyptur frá Miðdal). Eigandi Ingibjörg Ásta.

Bæjarráð samþykkti á fundi sínum fimmtudaginn 15. október sl. að fela bæjarstjóra að senda ríkisstjórn Íslands fyrirliggjandi áskorun bæjarráðs um að hún beiti sér fyrir breytingum á tekjustofnum sveitarfélaga. Jafnframt verði afrit sent öllum þingmönnum. Í áskoruninni eru tilteknar leiðir til að tryggja fjölþætta og sveigjanlega tekjustofna sveitarfélaga. Þar segir að ljóst sé að verði ekkert að gert mun rekstrarkostnaður sveitarfélaga hækka langt umfram tekjur þeirra á næstu mánuðum. Því liggi fyrir að við óbreyttar aðstæður munu sveitarfélög ekki geta staðið undir hlutverki sínu og skyldum á næstu misserum með sama hætti og verið hefur. Áskorunin í heild sinni er aðgengileg á heimasíðu Mosfellsbæjar.

Í tilefni af Samgönguviku í Mosfellsbæ hafa verið gefin út ný hjólakort fyrir íbúa og gesti bæjarins. Annars vegar hefur verið gefin út ný útgáfa af hjólastígakorti fyrir bæinn, sem sýnir alla helstu hjólastíga í Mosfellsbæ og tengingu þeirra við stígakerfi höfuðborgarsvæðisins.
Hins vegar hefur nú verið gefið út nýtt hjólastígakort með sérmerktum hjólaleiðum í sveitarfélögum á höfuðborgarsvæðinu, þar sem m.a. er að finna áhugaverða 18 km fjallahjólaleið í Mosfellsdal.
Hjólastígakortunum verður dreift á alla helstu staði í bænum, íþróttamiðstöðvar og sundlaugar, og sett á heimasíðu bæjarins, auk þess sem þau eru aðgengileg í þjónustuveri Mosfellsbæjar. Íbúar eru hvattir til að nýta sér fjölbreytt úrval hjólastíga í bænum til útivistar.

Hér er hægt að nálgast kortið á vef Mosfellsbæjar

Hér má nálgast fleiri gagnleg kort á vef bæjarins

Reynir Örn Pálmason og hestur hans Greifi frá Holtsmúla urðu heimsmeistarar í fimmgangsgreinum á heimsmeistaramóti íslenska hestsins í Danmörku

Íslendingar unnu til fernra gullverðlauna og tvennra silfurverðlauna í fullorðinsflokki á heimsmeistaramóti íslenska hestsins sem fram fór í ágúst í Herning í Danmörku en keppendur voru frá fjórtán löndum.
Einn keppendanna, Reynir Örn og hestur hans, Greifi frá Holtsmúla urðu heimsmeistarar í samanlögðum fimmgangsgreinum en þann titil hlýtur sá keppandi sem reynist vera með hæstu meðaleinkunn úr forkeppni í fimmgangi, slaktaumatölti og skeiðgrein.

Reynir Örn er fæddur í Reykjavík 17. apríl­ 1971. Foreldrar hans eru þau Jóna Hulda Helgadóttir sjúkraliði og Pálmi Þór Vilbergs húsasmíðameistari. Systkini Reynis eru þau Viðar Þór og María.

„Það var bara yndislegt að alast upp í Mosfellssveit, við fluttum hingað árið 1976 og ég á bara góðar minningar frá æskuárunum. Það voru nýbyggingar út um allt, fullt af timbri og öðru dóti til að byggja kofa og fleka. Maður var stanslaust úti í einhverjum leikjum eða að gera dyraat,” segir Reynir Örn og glottir.
Ég gekk í Varmárskóla og Gaggó Mos, við félagarnir fórum oft gangandi í hesthús foreldra minna eftir skóla og héngum þar en fórum svo ríðandi heim með skóladótið sem var mjög þægilegt því þá voru Arnartangi og Brekkutangi ystu göturnar í hverfinu.
Ég æfði fótbolta, handbolta og badminton á þessum tíma en svo tók hestamennskan alveg yfir.“

Útskrifaðist sem blikksmiður
„Eftir útskrift úr gagnfræðaskólanum tóku við nokkrar misheppnaðar tilraunir til að fara í menntaskóla en þær einkenndust mest af skrópi og hesthúsaferðum ásamt því að starfa á hinum og þessum stöðum.
Ég var svo atvinnulaus um tíma og ákvað að setja inn auglýsingu í Dagblaðið og óskaði eftir vinnu í þrjá mánuði því ég ætlaði mér aftur í skóla og bara læra eitthvað. Tveir svöruðu auglýsingunni, hamborgarastaður í Ármúla og Blikksmiðja í Kópavogi sem varð fyrir valinu. Ég lærði blikksmíði og útskrifaðist úr Iðnskólanum í Reykjavík 1994 en hef aldrei starfað við fagið því strax eftir útskrift bað ég um ársfrí og það frí stendur enn.“

Dvölin stóð yfir í átta ár
„Ég ákvað að fara í búfræði- og tamninganám að Hólum í Hjaltadal og áður en námi mínu lauk þar var mér boðið að fara til Svíþjóðar að þjálfa hesta í þrjá mánuði. Ég þáði boðið og fór út haustið 1996 eða strax eftir útskrift. Dvölin ytra ílengdist til muna því hún stóð yfir í átta ár eða til 2004 þá ákvað ég að drífa mig aftur á Hóla og klára reiðkennaranám.“

Draumur minn var að komast í sveit
„Eftir dvölina á Hólum flutti ég í Mosfells­bæinn og starfaði við reiðkennslu ásamt þjálfun hrossa. Reiðkennslan fór að mestu leyti fram erlendis og ég var að fara allt upp í 20 ferðir á ári, mest til Finnlands og Svíþjóðar. Það kom síðan að þeim tímapunkti að mér fannst orðið þreytandi að fara svona á milli, draumur minn var að komast í sveit.“

Hrossaræktarbúið Margrétarhof
„Ég hélt alltaf góðu sambandi við fjölskylduna sem ég vann hjá í Svíþjóð. Þeirra draumur var að eignast jörð á Íslandi og árið 2010 kom draumajörðin, Krókur í Ásahreppi, á sölu og þau keyptu hana. Strax var hafist handa við uppbyggingu og er þetta nú eitthvert glæsilegasta hrossaræktarbú á landinu með hesthús fyrir um 50 hross, reiðhöll með kennsluaðstöðu og gistirými fyrir gesti og gangandi, allt til mikillar fyrirmyndar.
Á búinu eru ræktuð hross undir ræktunar­nafninu Margrétarhof en nafnið vísar til ræktunar sem eigendurnir stunda á búgarði sínum í Svíþjóð.
Ég starfa sem bústjóri á þessu búi og lífið snýst um hesta. Við rekum alhliða þjálfunar­miðstöð, bjóðum upp á kennslu, bæði helgarnámskeið og einkatíma, ásamt því að hafa ávallt vel tamin hross til sölu. Mikill tími fer í keppnir og nánast um hverja helgi er eitthvað um að vera.”

Eiga von á barni í október
Unnusta Reynis er Aðalheiður Anna Guðjónsdóttir reiðkennari en þau eiga von á barni í október. Reynir á tvo syni frá fyrra sambandi, þá Arnar Frey viðskiptafræðing hjá WOW Air og Eið Örn sem er nemi.

Þetta er mikil upplifun
Reynir Örn er alinn upp í Hestamannafélaginu Herði og hefur starfað þar sem reiðkennari og sinnt félagsstörfum. Hann hefur verið valinn íþróttamaður Harðar sjö sinnum og er góð fyrirmynd ungu kynslóðarinnar.
Í sumar keppti hann á Heimsmeistaramóti íslenska hestsins í Herning í Danmörku en mótið er haldið á tveggja ára fresti. Ég spyr Reyni út í mótið en hann náði bestum árangri Íslendinga. „Það er gríðarleg stemning á svona móti og þetta er mikil upplifun, þarna eru fleiri þúsund áhorfendur. Ég fór með hestinn minn, Greifa frá Holtsmúla, og við unnum tvenn silfurverðlaun og eitt gull á mótinu.“

Kveðjustundin erfið
„Íslendingar mega ekki koma með hestana sína aftur til Íslands ef þeir fara með þá erlendis svo það var komið að leiðarlokum hjá okkur Greifa. Þetta var erfið stund, átta ára samvinna og það féllu nokkur tár. Ég hugga mig við það að hann fór á góðan stað og vonandi mun hann veita nýjum eiganda góðar stundir í framtíðinni.“
En hvað tekur nú við? „Það er að finna nýjan hest, byggja hann upp og mæta hnarr­reistur að tveim árum liðnum og verja titilinn,“ og með þeim orðum kveðjumst við.

Myndir og texti: Ruth Örnólfs