Val á Mosfellingi ársins 2019 stendur nú yfir. Lesendum gefst kostur á að tilnefna þá sem þeim þykja verðugir að bera nafnbótina. Þetta er í fimmtánda sinn sem valið fer fram á vegum bæjarblaðsins Mosfellings. Íbúar eru hvattir til að taka virkan þátt og senda inn tilnefningar. Gjarnan má fylgja með stuttur rökstuðningur fyrir tilnefningunni og hvað viðkomandi hefur lagt til samfélagsins.

Áður hafa þessi hlotið nafnbótina: Sigsteinn Pálsson, Hjalti Úrsus Árnason, Jóhann Ingi Guðbergsson, Albert Rútsson, Embla­ Ágústsdóttir, Steindi Jr., Hanna Símonardóttir, Greta Salóme, Kaleo, Jóhanna Elísa Engelhartsdóttir, Sigrún Þ. Geirsdóttir, Guðni Valur Guðnason, Jón Kalman Stefánsson og Óskar Vídalín Kristjánsson.

Útnefningin verður kunngjörð í fyrsta tölublaði ársins 2020, fimmtudaginn 9. janúar.

Emil Pétursson húsasmíðameistari hefur fengist við að smíða leikmyndir fyrir sviðsverk og kvikmyndir í þrjá áratugi.

Emil Pétursson og starfsfólk hans á Verkstæðinu ehf. sérhæfa sig í að hanna og smíða leikmyndir fyrir kvikmyndir, leikhús, auglýsingar, sjónvarpsþætti og söfn auk annarra viðburða. Þau taka einnig að sér að gera upp gömul hús, innrétta verslanir og veitingastaði og sjá um smíði á hinum ýmsu skúlptúrum.
Fyrirtækið var stofnað árið 2008 og er í 900 fermetra húsnæði að Völuteigi í Mosfellsbæ. Þar inni er járnsmiðja, trésmíðaverkstæði og málningaraðstaða enda eru verkefnin sem þau útfæra ansi margvísleg.

Emil er fæddur í Reykjavík 18. septem­ber 1968. Foreldrar hans eru þau Guðbjörg Emils­dóttir kennari og Pétur Karl Sigurbjörnsson rafmagnstæknifræðingur.
Emil á tvær systur, Kristínu f. 1971 og Maríu f. 1972.

Póstkortið barst ekki í tæka tíð
„Fyrstu þrjú æviár mín bjó ég á Egilsstöðum þaðan sem pabbi er ættaður en eftir það bjuggum við í Kópavoginum með tveggja og hálfs árs stoppi í Danmörku þar sem foreldrar mínir fóru í nám. Ég var átta ára þegar við fluttum út en foreldrar mínir fluttu á undan mér en ég átti svo að koma í flugi með afa og ömmu og móðursystur minni. Það var búið að senda þeim póstkort um hvenær væri von á okkur.
Þegar við lentum þá fóru þau með mig yfir í aðra flugvél sem átti að fljúga yfir til Billund en sjálf ætluðu þau áfram til Svíþjóðar. Ég var í fylgd flugfreyju og fékk þennan líka fína miða um hálsinn með nafninu mínu á.
Þegar við lentum í Billund þá kom enginn að sækja mig. Ég sat ofan á ferðatöskunni minni með bangsann í fanginu og horfði á fólkið sem var að reyna að hafa upp á foreldrum mínum. Það kom svo í ljós að póstkortið hafði ekki borist til þeirra í tæka tíð og þau höfðu ekki hugmynd um að ég væri á leiðinni en allt bjargaðist þetta nú,“ segir Emil og brosir.

Kristnihald undir jökli
Emil gekk í Digranesskóla og Víghólaskóla en fór síðan í Fjölbrautaskólann í Breiðholti að læra húsasmíði. Þaðan fór hann beint í Meistaraskólann í Hafnarfirði og var orðin húsasmíðameistari 22 ára gamall.
„Í FB kynnist ég góðum vini, Högna Fróðasyni frá Dalsgarði í Mosfellsdal, og hefur vinskapur okkar haldið alla tíð. Við unnum saman á okkar yngri árum, í garðyrkju, uppskipun á salti og við smíðar. Á þessum tíma kynnist ég mörgu fólki í Dalnum og urðu þau kynni m.a. til þess að ég fór að vinna í minni fyrstu bíómynd, Kristnihald undir jökli, fyrir Kvikmyndafélagið Umba sem var virkilega gaman að fá að taka þátt í.“

Smíðuðu leikmyndir fyrir Latabæ
Emil stofnaði ásamt vini sínum fyrirtækið Meistaraverk árið 1995. Þeir félagar voru í því að byggja hús og selja en enduðu oftast í einhverju listrænum verkefnum eins og fyrir bíómyndir og sjónvarpsþætti.
„Einn daginn árið 2001 hringdi Magnús Scheving í mig, hann var eitthvað að vesenast með einhvern sjónvarpsþátt sem hann vildi gera. Vantaði einn stól fyrir brúðu og einn vegg sem við gerðum fyrir hann en veggurinn varð síðan þungamiðjan í öllum þáttunum. Þannig hófst samstarf okkar við Latabæjarævintýrið og við smíðuðum leikmyndir fyrir Latabæ allt til ársins 2006 en þá skildu leiðir okkar félaganna en ég hélt áfram störfum þar til framleiðslu var hætt.“

Fluttu í Mosfellsdalinn
Emil kynntist eiginkonu sinni Ólafíu Bjarnadóttur fjármálastjóra árið 2005. Þau eiga tvær dætur, Emilíu Rán f. 2007 og Rakel Ylfu f. 2009. Fyrir átti Emil synina Pétur Axel f. 1995 og Úlf f. 1996 með fyrrverandi sambýliskonu sinni.
Árið 2006 fluttu Emil og Ólafía saman að Lækjarnesi í Mosfellsdal sem þá var lítill sumarbústaður. Þau fengu leyfi til að byggja hús á landinu og eru nú á lokametrunum við að klára það. Þau segjast ansi heimakær enda sé nóg að gera með hænur, svín, hesta, hunda og ketti.

Starfið er fjölbreytt og skemmtilegt
Þau hjónin stofnuðu fyrirtækið Verkstæðið ehf. árið 2008 og þar starfa þau bæði og eru með átta manns í vinnu.
„Við vorum fyrst til húsa í gömlu kartöflugeymslunum í Ártúnsbrekku en árið 2015 keyptum við húsnæði í Mosfellsbæ og gerum út þaðan í dag. Við erum orðin nokkuð tæknivædd, við notum laserskurðartæki, 3D skönnum hluti og gerum eftirmyndir með stórum tölvufræsara. Einnig notum við siliconefni til mótagerðar sem við flytjum inn sjálf.
Starfið er vissulega fjölbreytt og skemmtilegt,“ segir Emil „en það getur líka verið erfitt og streituvaldandi enda þurfum við oft að finna upp hjólið og höfum bara stuttan tímaramma til að leysa verkefnin.“

Settum bátinn á hvolf í höfninni
Undanfarin ár hafa mörg verkefna þeirra verið fyrir stórmyndir frá Hollywood og hafa verkefnin oft verið ansi snúin. Þau hafa verið að vinna við myndir eins og Interstellar, The Secret Life of Walter Mitty, Star Wars, Contraband og íslensku myndirnar Djúpið og Málmhaus.
Ég spyr Emil hvað sé eftirminnilegast af þeim verkefnum sem þau hafa tekið að sér?
„Ætli það sé ekki þegar við vorum að vinna í Djúpinu í kvikmynd Baltasars Kormáks. Við sáum um að taka 80 tonna eikarbát og setja hann á hvolf í höfninni í Helguvík. Þetta var mjög óvenjulegt því algengara er að reynt sé að snúa skipum í hina áttina en þetta var skemmtilegt verkefni.“

Ævintýri á Atlantshafi
Þegar Emil er ekki að smíða þá siglir hann um á skútum ásamt félögum sínum en hann hefur stundað kappsiglingar frá árinu 1990 og er margfaldur Íslandsmeistari. Þeir félagar hafa átt fjórar mismunandi skútur, 26, 38 og 42 feta en sigla núna um á 26 feta skútu sem ber nafnið Besta.
Emil hefur siglt þrisvar sinnum yfir Atlantshafið og veit ekkert skemmtilegra. Ég spyr hann hvort hann hafi komist í hann krappann? „Já, við fengum brot aftan á okkur að nóttu til sunnan við Írland. Ég heyrði eitthvað fyrir aftan bátinn og sá svo hvítan vegg hátt fyrir ofan hann. Ég stóð upp og reyndi að loka lúgunni en endaði í fanginu á Úlfi vini mínum og lá þar á meðan brotið gekk yfir. Maður getur alltaf átt von á einhverju í svona ferðum því það eru ekki alltaf jólin,“ segir Emil að lokum.

Mosfellingurinn 5. desember2019
ruth@mosfellingur.is

Frænkurnar Ásrún Magnúsdóttir og Eva Rún Þorgeirsdóttir standa í ströngu um þessar mundir en þær skrifuðu báðar barnabækur fyrir þessi jól. Það er Bókabeitan sem gefur bækurnar út og þess má geta að þær eru allar Svansvottaðar. Frænkurnar, sem búsettar eru í Mosfellsbæ, hafa báðar gefið út barnabækur áður en segja það tilviljun að þær hafi báðar ratað inn á þennan vettvang. Blaðamaður Mosfellings, Anna Ólöf, hitti frænkurnar og fór yfir jólaútgáfuna.

Framhald af Korkusögum

Ásrún er að gefa út þrjá bækur en fyrir hefur hún gefið úr bókina Korkusögur. „Ég er sem sagt að gefa út Fleiri Korkusögur sem er sjálfstætt framhald af fyrri bókinni.
Hún fjallar um Korku sem er hress og uppátækjasöm ung stúlka sem framkvæmir það sem henni dettur í hug um leið og henni dettur það í hug. Korka er mikill dýravinur og lendir í ýmsum skemmtilegum ævintýrum ásamt ferfættum félögum,“ segir Ásrún.

Ef jólasveinarnir ættu hunda
„Hinar tvær bækurnar eru Ævintýri Munda Lunda og Hvuttasveinar. Hvuttasveinar eru ljúf ljóðabók þar sem ég ímyndaði mér hvernig hunda jólasveinarnir ættu ef þeir ættu hunda. Ég sótti innblásturinn í Jólasveinakvæði Jóhannesar úr Kötlum og líkt og sveinarnir þá koma hvuttarnir einn og einn til byggða og telja niður til jóla. Þetta eru Pissa-á-staur, Geltigaur og fleiri skemmtilegir hvuttar. Það er svo vinkona mín Iðunn Arna sem myndskreytir.“

Ævintýri Munda Lunda
„Ævintýri Munda Lunda er lauslega byggð á raunverulegum atburðum en ég var með blindan lunda í minni umsjá í eitt ár. Ég á líka tvo hunda og einn kött og í sögunni ímynda ég mér hvað dýrin gætu verið að gera á meðan ég var ekki heima. Hundarnir vingast við köttinn og kötturinn reynir að veiða lundann og úr verða skemmtilegar smásögur af þessum samskiptum þeirra.
Iðunn Arna sér einnig um myndskreytinguna á Ævintýrum Munda Lunda.

Mundi vinsæll á samfélagsmiðlum
„Mundi bjó hérna í Mosó í mjög góðu yfirlæti, það má eiginlega segja að hann hafi verið samfélagsstjarna en fólk út um allan heim fylgdist með honum. Hann var með yfir 10.000 fylgjendur á Instagram og Facebook.
Ég byrjaði að skrifa þessa bók stuttu áður en hann féll frá og fann fyrir miklum áhuga frá fylgjendum og ákvað þá að gefa bókina út bæði á íslensku og ensku,“ segir Ásrún.

—

Gefur út tvær ólíkar bækur

Eva Rún er að gefa út tvær ólíkar bækur, annars vegar Stúfur hættir að vera jólasveinn og hins vegar hugleiðslubókina Ró.
Eva Rún hefur áður gefið út jógabókina Auður og gamla tréð og spennusagnaseríu um Lukku og hugmyndavélina.
„Bókin Ró er byggð á reynslu minni af því að kenna börnum jóga, slökun og hugleiðslu. Í kennslunni langaði mig alltaf að kenna út frá svona bók en ég fann aldrei bókina sem ég var að leita að þannig að ég bjó hana bara til,“ segir Eva Rún hlæjandi.

Fjölskyldubókin Ró
„Við Bergrún Íris Sævarsdóttir teiknari unnum bókina Ró saman og köllum hana fjölskyldubók því að í henni eru einfaldar æfingar fyrir bæði krakka og fullorðna um öndun, slökun og hugleiðslu. Þetta er ekkert endilega bók sem lesin er frá a-ö heldur er þetta verkfæri sem nýtist á margan hátt.
Það er eðlilegt að upplifa allan skalann af tilfinningum í lífinu og lestur bókarinnar opnar einmitt á umræðu um tilfinningar og líðan.“

Fallegar vatnslitamyndir
„Bergrún Íris myndskreytir bókina með dásamlegum vatnslitamyndum. Við ákváðum að nota myndefni úr íslenskri náttúru og unnum mikið með samspil mynda og texta. Aftast í bókinni er svo pláss til að teikna og skrifa niður hugleiðingar og líðan. Bókin er einföld, falleg og að sjálfsögðu róandi.“

Bók skrifuð út frá hljómplötu
„Bókin um Stúf er síðan fjörug saga um Stúf sem fær nóg af því að vera jólasveinn. Jólin nálgast og miklar kröfur eru gerðar til hans. Hann ákveður að stinga af til borgarinnar ásamt jólakettinum og finna sér nýtt starf. Þar lendir hann í ýmsum ævintýrum.
Þessi bók er skrifuð út frá hljómplötunni Hurðaskellir og Stúfur staðnir að verki, sem Bjartmar Guðlaugsson og pabbi minn, Þorgeir Ástvaldsson, gerðu árið 1982. Bókin er skrifuð út frá textum á plötunni. Það má því finna fjölmargar tilvísanir í lagatexta í bókinni,“ segir Eva Rún að lokum.

„Við áttum ekki von á því að fólk tæki þessu svona vel. Þetta eru alveg dásamlegar móttökur,“ segir Simmi Vill eftir að Barion opnaði um síðustu helgi. „Það kemur á óvart það þakklæti sem maður finnur hjá fólki.
Það eru ýmis smáatriði sem við höfum þurft að fínpússa frá opnun en annars hefur allt gengið mjög vel. Við sendum starfsfólkið okkar t.d. of snemma heim á laugardagskvöldið þannig að við Villi tókum bara uppvaskið sem var hressandi.
Við ætlum að byrja á því að vera með opið til kl. 01:00 um helgar og 23:00 aðra daga. Svo viljum við endilega koma af stað dagskrá með uppákomum og þá er aldrei að vita nema við höfum sveigjanlegri opnunartíma þegar mikið liggur við.
Okkur finnst þessir fermetrar þurfa að geta verið mjög fjölbreyttir og síbreytilegir. Að við getum verið sportbar án þess að vera sportbar, skemmtistaður án þess að vera skemmtistaður og veitingastaður án þessa að vera veitingastaður. Barion þarf að geta verið allt í senn.“

Nýtt fjölnota íþróttahús að Varmá hefur verið tekið í notkun. Húsið er sérútbúið til knattspyrnuiðkunar með gervigrasi á gólfum. Þar eru einnig þrjár hlaupabrautir auk göngubrautar umhverfis völlinn.
Efnt var til nafnasamkeppni fyrir nýja húsið og var hægt að senda inn tillögur á vefsíðu Mosfellsbæjar og skipuð var sérstök nafnanefnd Mosfellsbæjar og Aftureldingar.
Í nefndinni sátu frá Mosfellsbæ þau Bjarki Bjarnason og Anna Sigríður Guðnadóttir en fulltrúi Aftureldingar var Geirarður Þór Long. Starfsmaður nefndarinnar var Sigurður Guðmundsson íþróttafulltrúi Mosfellsbæjar.
Alls sendu 206 bæjarbúar inn tillögur sínar í nafnasamkeppnina og komu fram 135 tillögur að heiti á húsinu.
Nefndin hélt tvo fundi og varð það niðurstaða nefndarinnar að velja nafnið Fellið sem 6 einstaklingar lögðu til. Þeir sem lögðu nafnið til eru Ingibjörg Ívarsdóttir, Hafdís Benediktsdóttir, Magnea Ingimundardóttir, Agnar Davíð Halldórsson, Elín Konráðsdóttir og Rakel Baldursdóttir. Mynd af þeim má sjá hér til hliðar ásamt fulltrúum bæjarins þegar þeim var afhentur þakklætisvottur í vikunni. Á stóru myndinni má sjá hvernig húsið verður merkt að utan.

Mosfellsbær hefur markað umhverfisstefnu með hliðsjón af heimsmarkmiðum Sameinuðu þjóðanna.
Mosfellsbær er fyrsta íslenska sveitarfélagið sem setur sér ítarlega umhverfisstefnu með hliðsjón af heimsmarkmiðum Sameinuðu þjóðanna.
Markmiðið með vinnunni var að setja fram stefnu um hvernig Mosfellsbær geti þróast á sjálfbæran og framsækinn hátt á næstu árum í samvinnu við íbúa og aðra hagsmunaaðila. Umhverfisstefnan hefur nú verið gefin út og birt á heimasíðu sveitarfélagsins.

Ábendingar frá íbúum um áherslur
Umhverfisnefnd leiddi vinnu við mótun stefnunnar og lögð var áhersla á að hafa hana einfalda í framsetningu og þannig sem aðgengilegasta. Leitað var aðstoðar sérfróðra aðila við gerð stefnunnar og haldnir opnir íbúafundir þar sem kallað var eftir tillögum og ábendingum frá íbúum um áherslur í málaflokknum. Loks átti vinna við mótun umhverfisstefnunnar sér stað á milli kjörtímabila sem er fallið til þess að byggja undir sátt og skilning um stefnuna hjá kjörnum fulltrúum.

Heimsmarkmið Sameinuðu þjóðanna
Heimsmarkmið Sameinuðu þjóðanna um sjálfbæra þróun eru grunnur að endurskoðun umhverfisstefnu Mosfellsbæjar. Í hverjum kafla er gerð grein fyrir því hvaða kafla heimsmarkmiðanna er litið til með megináherslu á 11. kafla sem lýtur að sjálfbærni sveitarfélaga, skipulagi þeirra og uppbyggingu. Heimsmarkmiðin verða á næstu misserum lögð til grundvallar við aðra stefnumörkun sveitarfélagsins eins og við endurnýjun aðalskipulags Mosfellsbæjar svo nokkuð sé nefnt.
Í skýrslu Nordregio, norrænnar fræðastofnunar í skipulags- og byggðarmálum er ný umhverfisstefna Mosfellsbæjar tekin sem fyrirmyndardæmi um hvernig sveitarfélög geta innleitt heimsmarkmiðin í sinni starfsemi og þjónustu.

Smelltu hér til að skoða umhverfisstefnu Mosfellsbæjar. 

Geirarður Þórir Long deildarstjóri hjá Húsasmiðjunni er mikill gleðigjafi og jákvæður með eindæmum. Fjöldi rannsókna hefur sýnt að það að vera jákvæður og bjartsýnn hefur jákvæð áhrif á heilsu, andlega líkamlega og félagslega. Jákvæðni fleytir manni langt og einstaklingar með gott sjálfstraust vita að hugsanir þeirra og viðhorf skiptir máli.
Geiri eins og hann er ávallt kallaður er einstaklega jákvæður maður svo eftir er tekið, hann hefur vakið athygli fyrir uppbyggjandi og skemmtileg skrif á samfélagsmiðlum.

Geirarður er fæddur á Fæðingarheimilinu í Reykjavík 16. desember 1966. Foreldrar hans eru þau Svanhildur Geirarðsdóttir bankastarfsmaður og Guðlaugur Magnús Long byggingameistari.
Geirarður á tvo bræður, þá Kjartan f. 1972 og Bjarka Long f. 1977.

Fór beint í veg fyrir bíl
„Þegar ég var lítill þá bjuggum við fjölskyldan hjá ömmu og afa á Ægisíðunni. Lífið var æðislegt á þessum tíma, stutt í sjóinn og grásleppukarlana. Við afi, nafni minn, vorum miklir mátar og hann gerði allt fyrir mig.
Þegar ég var fimm ára þá var ég að hjóla út í götu og fór beint í veg fyrir bíl. Aumingja afi horfði á þetta gerast út um stofugluggann. Ég flaug af hjólinu og það kostaði viku legu á Borgarspítalanum. Mér skilst að starfsfólkið hafi verið fegið þegar ég útskrifaðist því ég var víst oft ansi óþekkur,“ segir Geiri og hlær.

Árgangurinn mjög samheldinn
„Foreldrar mínir byggðu sér hús í Kópavoginum og þangað fluttum við 1973. Ég gekk í Mela- og Digranesskóla en um 12 ára aldurinn fluttum við í Mosfellssveit.
Ég gekk í Gagnfræðaskóla Mosfellsbæjar en fannst lærdómur ekkert sérstaklega skemmtilegur þótt kennararnir hafi verið fínir. Það var þó alltaf gaman í smíði hjá Erlingi smíðakennara. Árin í Gaggó voru engu að síður frábær og árgangurinn minn var mjög samheldinn.“

Dreymdi um að verða bóndi
„Ég var ekki mikið í íþróttum á gagnfræðaskólatímabilinu en stundaði félagsmiðstöðina Svanssjoppu þeim mun meira. Það var ótrúleg þolinmæði sem Svanur sýndi okkur unglingunum og hann á þakkir skilið fyrir það.
Flest sumur á mínum yngri árum fór ég í sveit, hestarnir, sveitavinnan og útiveran áttu vel við mig. Það var nokkuð skondið þegar við krakkarnir vorum að velja okkur vinnustað í starfskynningu í 9. bekk þá valdi ég að fara í sveit, minn draumur var alltaf að verða bóndi.
Ég starfaði svo eitt sumar hjá Hestaleigunni Laxnesi, það var alveg magnað, maður var á hestbaki bróðurpart dagsins allt sumarið.“

Ævintýri í millilandasiglingum
„Eftir útskrift fór ég í Iðnskólann í Reykjavík á málmiðnaðarbraut. Hætti svo þar og réði mig sem messagutta á varðskipið Tý og varð fljótt fullgildur háseti. Eftir tæp tvö ár fór ég að læra allt sem viðkom málmsuðu í vélsmiðjunni Héðni og svo tók við 18 mánaða tímabil á Tý aftur.
Áramótin 1986-87 hætti ég á Tý og réði mig sem viðgerðarmann á flutningaskipinu Selnesi. Níu mánaða ævintýri í millilandasiglingum var fram undan og siglt var á milli hafna í Evrópu og Ameríku. Eftir þetta úthald var ég eitt ár á varðskipinu Ægi.“

Hjólreiðarnar heilla
Eiginkona Geira er Bóel Kristjánsdóttir sérfræðingur hjá Íslandsbanka. Þau fóru að vera saman árið 1986 og giftu sig árið 2006. Börn þeirra eru Svandís Ösp f. 1992 sjúkraþjálfari og Stefán Óli f. 1994 ráðgjafi hjá Byko. Barnabarnið Steinar Leó er fæddur árið 2018.
Ég spyr Geira út í áhugamálin. „Skotveiði, jeppaveiki, skíðin, vélsleðinn og ferðalög með fjölskyldunni er það sem kemur fyrst upp í hugann. Síðustu ár hafa hjólreiðar heillað mig en ég hjóla til og frá vinnu allt árið um kring.”

Gaman að þjónusta sveitunga mína
„Ég fór að læra trésmíði og vann til að byrja með við allrahanda húsbyggingar með tengdaföður mínum en fór síðan í sérsmíði á gluggum og útihurðum hjá Þyn og Búlka.
Árið 2003 hóf ég störf hjá GK gluggum hér í Mosó, fyrirtæki sem þekkt var fyrir gæðaframleiðslu. Árið 2011 fluttu eigendur fyrirtækisins fyrirækið í Þykkvabæinn en ég varð eftir. Þá tók ég að mér vélastjórnun hjá Gluggasmiðjunni í Reykjavík og var þar til ársins 2014.
Ég hætti í smíðinni og fljótlega var mér boðið starf í Húsasmiðjunni í Grafarholti. Þar líður mér vel með frábærum vinnuvinum og skemmtilegum viðskiptavinum. Mosfellingar eru duglegir að versla í Grafarholtinu og mér þykir gaman að þjónusta sveitunga mína.“

Með stórt Aftureldingarhjarta
Geiri eyðir miklum tíma í íþróttamiðstöðinni að Varmá og hefur gert lengi en hann er með stórt Aftureldingarhjarta. Bóel eiginkona hans spilaði knattspyrnu hjá félaginu og þjálfaði í 25 ár og dóttir þeirra hjóna spilaði einnig í boltanum í rúm 20 ár. Geiri fór því að taka þátt í ýmsu sem tengdist veru þeirra hjá félaginu, fjáröflunum, mótum og utanlandsferðum.
Þegar meistaraflokkur kvenna var endurvakinn árið 2006 þá aðstoðaði hann við alla vinnu í kringum flokkinn ásamt öðrum, m.a. að standsetja hús sem erlendu leikmennirnir bjuggu í yfir sumarið. Hann segir sjálfboðaliðastarfið hafa gefið sér einstaklega mikið og tímabilið með meistaraflokksráðinu sé ógleymanlegt. Það sé ekki sjálfgefið að hafa lið í efstu deild í 8 ár.

Mannauður félagsins er einstakur
Árið 2013 fékk Guðjón Helgason þáverandi formaður Aftureldingar Geira til að ganga til liðs við aðalstjórn félagsins. Hann lét tilleiðast og er þar enn, 7 árum síðar. Geiri hefur verið heiðraður fyrir störf sín og hefur fengið brons- og silfurmerki frá Aftureldingu, silfur frá UMSK og silfur frá Íþrótta- og Ólympíusambandi Íslands.
„Afturelding er stórt félag og það hefur verið heiður að vinna með öllu þessu frábæra fólki í gegnum tíðina, mannauður félagsins er einstakur.
Vegna stjórnarsetu minnar hef ég reynt að fylgjast vel með starfseminni í öllum deildum félagsins. Ég horfi til að mynda á yfir 100 fótboltaleiki á ári, eins fer ég á leiki og mót hjá öðrum deildum.
Í vetur sem leið var ég beðinn um að koma í varastjórn UMSK sem ég þáði. Það er áhugavert að skoða íþrótta og ungmennastarfið frá þeirri hlið líka.“

Hjálpar vonandi öðrum líka
Ég sný talinu að jákvæðni og fallegum orðum. Geiri hefur vakið athygli fyrir hvatningarorð sem hressa sálina og mörgum finnst gott að lesa. Af hverju skyldi hann taka þann pólinn í hæðina? „Í amstri dagsins getur verið gott að minna sjálfan sig á lífið. Skrif mín hjálpa mér í gegnum daginn og vonandi öðrum í leiðinni,” segir Geiri og brosir er við kveðjumst.

Mosfellingurinn 14. nóvember 2019
ruth@mosfellingur.is