Sveinn Óskar Sigurðsson

Nú þegar jólin nálgast og aðventan lýsir okkur inn í nýja tíma er rétt að líta örstutt til baka og þakka þann stuðning sem bæjarbúar veittu Miðflokknum í síðustu kosningum til sveitastjórnar.
Hann var ómetanlegur og markmið okkar, sem skipuðum lista flokksins hér í Mosfellsbæ, er að vinna vel fyrir bæjarbúa og tryggja málefnalega og innihaldsríka umræðu.

Fjölskyldan er sú eining sem mikilvægust er öllum og sérstaklega börnum. Friður á heimilum er grunnur að velferð, árangri og ánægju. Fyrirgefningin er eitt af grunngildum kristilegs siðgæðis og trúar. Nú þegar Ísland tekur örum breytingum og þar með bærinn okkar er mikilvægt að opna hjarta sitt og skynja hvað maður getur gert betur.

Við verðum engu að síður að gæta að því að minnsta einingin í samfélaginu, fjölskyldan, nái endum saman og geti búið að börnunum, tryggt framtíð þeirra og velsæld. Það gerist ekki ef áhugi er takmarkaður og fjármagn af skornum skammti. Sameinuðu þjóðirnar hafa löngum stuðlað að því að bæta hag fólks þar sem það býr við mikla fátækt og örbirgð.
Ef allt þrýtur verður að bregðast við, hjálpa. Sú hjálp verður ávallt að miðast við getu þess sem hjálpar, vilja og þor. Við höfum bæði vilja og þor Íslendingar þó svo að við viljum einnig tryggja öðru fólki í landinu velferð.
Miðflokkurinn vill hjálpa, hlúa að og líkna. Til þess að geta gert það verður að tryggja að aðbúnaður og grunnur samfélagsins sé sterkur, að fjármunum sé ekki sóað að óþörfu og það nýtt illa. Því miður er ekki svo að allir nýti fjármuni vel og mörg dæmi eru um það.
Nú skulum við kenna börnum okkar að gleðin og góðir siðir séu mikilvægir þættir sem og fyrirgefningin sem er ómissandi. Mismunandi trúarhópar hafa slíkt í sínum trúarbrögðum og vilja gæta að því að tryggja sátt í samfélaginu. Því þarf ekki sérstaka siðmennt til þó siðfræðin sé mikilvæg og gagnrýnin hugsun.

Dæmisagan um miskunn, iðrun og fyrirgefningu er ekki eitthvað gamalt og úrelt. Fyrir fáeinum vikum gat undirritaður sýnt nokkrum ungmennum hér í bænum hvað fyrirgefning gengur út á. Allir gengu frá með frið í hjarta, nýjan vinskap og lærdóm. Það var vel og enginn, get ég fullyrt, er hamingjusamari en sá sem fyrirgefur. Við Mosfellingar eigum frábært ungt og upprennandi fólk sem er og verður okkur öllum til sóma. Þau eru sprotar lífsins. Gleðileg jól.
Megi góður Guð og aðrar góðar vættir vera með ykkur yfir jólin og um alla tíð.
Virðingarfyllst,

Sveinn Óskar Sigurðsson, fulltrúi Miðflokksins
í bæjarráði og bæjarstjórn Mosfellsbæjar

Margrét Guðjónsdóttir

Ein af meginkröfum okkar tíma er aukið lýðræði, samráð og upplýsingar um athafnir stjórnvalda.
Þar gegna sveitarfélög mikilvægu hlutverki og ber að tileinka sér markvissar aðferðir til íbúasamráðs. Þau mega aldrei missa sjónir af því að þeirra hlutverk er að taka ákvarðanir út frá mati á heildarhagsmunum.

Lýðræðis- og mannréttindanefnd hefur verið sett á stofn hjá Mosfellsbæ. Nefnd þessi er ný og er henni falið að fara með verkefni lýðræðis- og mannréttindamála fyrir hönd bæjarstjórnar eftir því sem nánar er kveðið á um í samþykkt bæjarstjórnar svo og í samræmi við lög um mannréttindasáttmála Evrópu, nr. 62/1994.
Auk þess fer nefndin með jafnréttismál eftir því sem kveðið er nánar um í lögum um jafna stöðu og jafnan rétt kvenna og karla, sbr. lög nr. 10/2008. Nefndin sinnir lýðræðismálum sem áður voru á borði bæjarráðs svo og jafnréttismálum sem voru á borði fjölskyldunefndar.

Það er m.a. hlutverk og verkefni nefndarinnar að gera tillögur til bæjarstjórnar um stefnu Mosfellsbæjar í lýðræðis- og mannréttindamálum og jafnframt að hafa eftirlit með að stefna bæjaryfirvalda í málaflokknum sé haldin á hverjum tíma með því að leggja reglubundið mat á stöðu málaflokksins og gera þá tillögur um úrbætur ef á þarf. Nefndinni er einnig falið að koma á og viðhalda jafnrétti og jöfnum tækifærum kvenna og karla og jafna þannig stöðu kynjanna á öllum sviðum samfélagsins. Allir einstaklingar eigi þannig jafnan möguleika á að njóta eigin atorku og þroska hæfileika sína óháð kyni.

Það er eitt af markmiðum Vina Mosfellsbæjar að virkja lýðræðið með opinni, gegnsærri og gagnvirkri stjórnsýslu og því fögnum við stofnun þessarar nefndar.
Ég óska ykkur gleðilegra jóla og farsældar á komandi árum.

Margrét Guðjónsdóttir
Varabæjarfulltrúi Vina Mosfellsbæjar og aðalmaður í lýðræðis- og mannréttindanefnd.

Arnar Hallsson

Að birta skoðanir mínar hefur verið mér fjarlægt til þessa, en lengur get ég ekki setið hjá. Ég hef starfað í bænum í rúmt ár og kynnst hluta fólksins í Aftureldingu, mannvirkjum og aðstöðunni að Varmá.
Að þjálfa meistaraflokk karla í knattspyrnu hefur fært mér mikla ánægju. Meistaraflokkurinn samanstendur að miklu leyti af uppöldum leikmönnum. Sumir krakkanna í bænum þekkja þá með nafni og krakkarnir hreinlega elska að geta heilsað strákunum í liðinu og vera heilsað til baka með nafni. Yngri flokkar og meistaraflokkar félagsins mynda órjúfanlega heild. Meistaraflokkurinn skapar mikilvægar fyrirmyndir í nærumhverfi barnanna og krakkarnir veita ómetanlega endurgjöf til leikmannanna. Íþróttalíf er sameiningartákn og er hluti menningar hverfa og bæjarfélaga hérlendis.
Nýlega gaf ég mér tíma í að lesa stefnu bæjarins í íþrótta- og tómstundamálum. Þar kemur m.a. fram að gildi bæjarins séu: Virðing, Jákvæðni, Framsækni, Umhyggja. Ennfremur er þar fullyrt að í Mosfellsbæ sé frábær aðstaða og framúrskarandi íþrótta- og tómstundastarfsemi. Starfsemin er vissulega blómleg á mörgum sviðum, á því leikur enginn vafi. Aðstaðan er hins vegar því miður allt annað en frábær.
Eins og sumir bæjarbúar vita þá lék meistaraflokkur karla í knattspyrnu í 2. deild á síðustu leiktíð og ferðaðist vítt og breitt um landið. Ég get því fullyrt kinnroðalaust að mun smærri bæjarfélög um allt land sinna íþróttastarfi af meiri virðingu, framsækni og umhyggju en gert er í Mosfellsbæ. Ef við horfum á aðstöðuna í bæjarfélögum í kringum okkur t.d. Kaplakrika í Hafnarfirði, Ásgarð í Garðabæ, Kórinn og Fífuna í Kópavogi þá kemur samanburðurinn illa út. Ef horft er til aðstöðunnar á Sauðárkróki, í Grindavík og á Húsavík, mun smærri bæjarfélög með mun færri iðkendur, er samanburðurinn pínlegur.
Íþróttamannvirki að Varmá í eigu Mosfellsbæjar eru í slíkri niðurníðslu að leit er að öðru eins. Keppnisvöllurinn er ónýtur, grasrótin er að mestu dauð og völlurinn ónothæfur. Frjálsíþróttabrautin er stórskemmd og í mikilli niðurníðslu. Tungubakkasvæðið er orðið að nothæfu beitilandi fyrir hross en vart nothæft til íþróttaiðkunar því það er svo óslétt að iðkendum beinlínis stafar hætta af. Búningsklefum hefur ekki verið haldið við í áraraðir og anna engan veginn þeirri fjölbreyttu og miklu íþróttastarfsemi sem er í gangi í bænum. Ungir knattspyrnuiðkendur mega mæta fullklæddir á æfingar og geta ekki farið í sturtu að þeim loknum. Búningsaðstaða meistaraflokks karla og kvenna í knattspyrnu er með því óþrifalegra og sorglegra sem finnst hérlendis. Búningsklefi meistaraflokks karla í handknattleik er sennilega gróðrarstía myglu því fúgunni í sturtuklefanum hefur fyrir löngu skolað burt. Rétt er að halda því til haga að nýlega var skipt um gervigras á æfingavelli félagsins og að sama skapi rétt að láta fylgja að það var þá eitt elsta og versta gervigras landsins.
Mikið er talað um uppbyggingu á fjölnota íþróttahúsi sem eigi að breyta öllu. Já, það mun breyta miklu til að börnin geti hreinlega stundað knattspyrnu en verði ekki vísað frá sökum skorts á plássi til æfinga. En að mínu viti er bygging hússins sennilega þremur árum á eftir þörfinni og snertir ekkert á því hroðalega búningsklefahallæri sem í gangi er né því að engin félagsaðstaða er til staðar að Varmá.
Sé stefna bæjarins svo skýr, gildi bæjarins svo háleit og sé vilji bæjarbúa til öflugs íþróttastarfs svo mikill þá hljóta áleitnar spurningar að vakna. Af hverju er ástandið svo slæmt? Af hverju er framsæknin engin? Af hverju er virðing bæjaryfirvalda fyrir starfinu svo lítil? Af hverju er nauðsynlegu viðhaldi mannvirkja vísað í nefndir? Og síðast en ekki síst hvernig getur íþrótta- og félagsstarfið blómstrað ef hvergi er hægt að setjast niður á félagssvæðinu og upplifa okkur í sama liðinu eða hreinlega þrífa sig eftir æfingar?
Af hverju skiptir þetta allt máli? Í mínum huga er orsakasamhengið einfalt. Umhverfið mótar sjálfsmynd okkar og sjálfsmyndin mótar sjálfstraust okkar og sjálfstraustið hefur afgerandi áhrif á árangurinn.
Þetta eru mínar skoðanir og má ekki túlka sem skoðanir þeirra sem í forsvari eru fyrir Aftureldingu.

Arnar Hallsson þjálfari
meistaraflokks karla í knattspyrnu.

Kolbrún G. Þorsteinsdóttir

17% aukning fjármagns á milli ára

Mosfellsbær er fjölskylduvænn bær og eftirsóknarverður til búsetu. Fjárhagsáætlun 2019 – 2022 ber þess merki að við mætum nú nýjum áskorunum og bætum verulega í svo skólar Mosfellsbæjar geti veitt sem allra besta þjónustu. Á það við leikskóla, grunnskóla og frístundaselin. Nú erum við að uppskera og verður starfsfólki og stjórnendum seint fullþakkað að hlúa vel að stofnunum Mosfellsbæjar.

Aukið fjármagn til skólanna og stoðþjónustan bætt
Í heild er áætlað að fjárframlög vegna fræðslumála á árinu 2019 nemi um 50% af útgjöldum bæjarfélagsins til málaflokka og er aukningin um 17% á milli ára og mikil áhersla lögð á að bæta stoðþjónustuna.
Í skólastefnu Mosfellsbæjar kemur fram að öll börn eigi að fá nám við hæfi í leik- og grunnskólum en foreldrar hafi einnig val um sérskóla. Á síðasta skólaári fór af stað verkefni í Lágafellsskóla þegar Fellið var sett á laggirnar. Markmið þess verkefnis er að mæta þörfum barna sem eiga við tilfinninga- og hegðunarvanda að etja auk námserfiðleika.
Nú í haust fóru af stað sambærileg verkefni í Varmárskóla sem hlotið hafa heitin Atómstöðin, Gerpla og Heimsljós. Hlutverk þessara þriggja úrræða er ólíkt en öll hafa þau að markmiði, líkt og Fellið, að mæta þörfum barna á námi við hæfi. Áfram verður stutt við uppbyggingu og þróun á þessum úrræðum innan skólanna. Einnig hefur verið lögð áhersla á að bæta skólabrag og bæta þannig líðan nemenda.
Um 11% barna í leikskólum Mosfellsbæjar eru af erlendum uppruna og um 9% í grunnskólum. Í Varmárskóla er kominn vísir að nýbúadeild og verður haldið áfram að styðja við þá þróunarvinnu sem þar á sér stað undir stjórn fagfólks.

Helstu áherslur í fjárhagsáætlun 2019 – 20122
• Skólastefna Mosfellsbæjar endurskoðuð
• Stoðþjónustan efld
• Upplýsinga- og tæknimál í grunn- og leikskólum verði áfram efld
• Fjölgað um stöðugildi í Listaskólanum til að sinna kennslu úti í grunnskólunum
• Hefja rekstur í fyrsta áfanga Helgafellsskóla í ársbyrjun.

Leikskólagjöld lækka
Í fjárhagsáætlun 2019 er áfram bætt við dagvistunarþjónustu fyrir yngstu bæjarbúana með því að bæta við 20 plássum á ungbarnadeildum Hlíðar og Huldubergs.
Í fjárhagsáætlun 2018 lækkuðu dagvistargjöldin fyrir yngstu börnin þannig að frá og með 13 mánaða aldri greiða foreldrar samkvæmt gjaldskrá gildandi leikskólagjalds óháð því hvort að barnið sé í leikskóla á vegum Mosfellsbæjar, einkareknum leikskóla eða hjá dagforeldri. Almenn gjaldskrá leikskóla mun lækka um 5% frá hausti 2019.

Um nýjan Helgafellsskóla
Að lokum er mikilvægt að minnast á nýjan grunnskóla í Helgafellshverfinu. Fyrsti áfangi skólans verður tekinn í notkun um næstu áramót en þá hefja 1.-5. bekkur nám við skólann auk einnar deildar í leikskóla þar sem eru 5 ára börn. Árið þar á eftir verður skólinn fyrir 1.–6. bekk og heldur þannig áfram upp í 10. bekk. Við upphaf skólaársins 2019-2020 er áætlað að annar áfangi byggingarinnar verði tilbúinn.
Það er bjart framundan og Mosfellsbær að stækka og blómstra sem aldrei fyrr. En hér hefur aðeins verið nefndur hluti af þeim góðu verkefnum sem framundan eru. Höldum áfram að hlúa að því sem okkur er kærast.

Kolbrún G. Þorsteinsdóttir
formaður fræðslunefndar Mosfellsbæjar

Ólöf Kristín Sívertsen

Nú nálgast jólin óðfluga og aðventan er rétt handan við hornið. Flestir virðast sammála um að það besta við þessa hátíð ljóss og friðar sé samvera með fólkinu sem maður elskar.
Fólk fer ýmsar leiðir til að njóta samvistanna, skreyta, baka, borða góðan mat, spila, leika sér úti og svo mætti lengi telja.

„Samverudagatal“
Hvernig væri t.d. að gera dagatal fyrir þessi jól sem snérist um leiki, hreyfingu og samveru fjölskyldunnar? Leyfa öllum í fjölskyldunni að taka þátt í gerð þess í sameiningu og síðan fengi hver og einn að vera með einn dag sem kæmi hinum á óvart?
Hægt væri að hafa vasaljósagöngu, skautaferð, spilakvöld, baksturkvöld, kósýkvöld, stjörnuskoðun og ýmislegt fleira spennandi í dagatalinu. Dagatal sem þetta þarf ekki að kosta krónu en það er alveg klárt að það skapar skemmtilegar samverustundir og dýrmætar minningar.

Samvera í jólapakkann?
Það er um að gera að huga tímanlega að jólagjöfum svo það sem á að gleðja skapi ekki streitu hjá þeim sem gefur. Ef við ætlum að kaupa jólagjafir þá er sjálfsagt að versla eins mikið í heimabyggð og hægt er og svo má líka hugsa hvort maður geti búið til jólagjafir sjálfur.
Margir eiga nóg af öllu og þá er spurning hvort gjafakort á upplifun af einhverju tagi sé ekki málið? Og hvað með samveru í jólapakkann?
Ég minnist þess t.d. með hlýju þegar við fengum gjafakort upp á kvöldverðarboð með heimagerðu lasagna frá syni okkar, það var toppurinn þau jólin!

Verum meðvituð um hvað við þurfum og reynum að vera nægjusöm og hófstillt. Aðventan og jólin eiga að snúast um samveru, vináttu og kærleik. Hlúum að því og þá erum við að gefa okkur sjálfum og fólkinu í kringum okkur bestu gjafirnir sem hægt er að hugsa sér. Njótum samverunnar.

Ólöf Kristín Sívertsen,
lýðheilsufræðingur og verkefnisstjóri Heilsueflandi samfélags í Mosfellsbæ

Úrsúla Jünemann

Við hjónin fluttu í Mosfellssveit fyrir 35 árum, keyptum lítið raðhús í Arnartanganum.
Ég man fyrstu árin okkar á nýja staðnum og hversu skelkuð ég var oft þegar óveðrin gengu yfir á veturna og ég var alltaf að bíða eftir að rúðurnar myndu splundrast þegar þær bylgjuðust út og inn. Þá var lítið um hávaxinn gróður og frekar skjóllítið. Við búum ennþá á sama staðnum en í dag er mjög skjólgott hérna og maður finnur varla fyrir óveðrum lengur. Hvað veldur? Jú, í flestum görðum hér í kring eru tré, sum jafnvel há og krónumikil. Austan við Arnartanga er þreföld röð af háum og fallegum öspum sem tekur allan mátt úr austanrokinu sem er aðalóveðursáttin hér.
Í Varmárskólanum þar sem ég vann lengi vel var oft erfitt að hafa börnin úti í frímínútunum. Það var nefnilega efnisnáma austan við skólann og í hvassviðri var mikið sandfok yfir svæðið, alveg inn í Holtahverfið. Þá var ekki verandi úti. Í dag er þarna fallegt útivistarsvæði, svonefndur Ævintýragarður sem býður upp á marga möguleika. Bærinn hefur gert mjög gott á sínum tíma að kaupa þetta land og græða upp. Sandfok og skaflamyndun við skólann og í Holtahverfinu heyrir að mestu sögunni til.
Það er vitað mál að ræktun á skógi og skjólbeltum hefur veruleg áhrif á nærveðrið. Og svo tölum við ekki einu sinni hér um alla kolefnisbindingu sem skógræktin skapar. „Græni trefillinn” á höfuðborgarsvæðinu tekur á sig betri og betri mynd. Þar leggja bæjarfélögin sitt af mörkum að græða upp og skapa skjól á stærri skalanum.
Víðar í bæjarlandinu okkar vaxa upp myndarlegir skógar. Skógræktarfélagið okkar hefur mestan heiðurinn af því. En undanfarið hefur bærinn einnig komið að þessu. Það er ekki lengur á færi fámenns hóps áhugamanna að sinna öllu því sem fellur til við umhirðu skógana.
Skiptar skoðunar eru um það hvar á að rækta tré og hvaða tegundir. Hávaxin tré eins og ösp og greni eiga ekki allstaðar heima. Ekki í litlum görðum og ekki á stöðum þar sem við viljum njóta útsýnisins. Ösp og greni eru hins vegar afar gagnleg til skjólmyndunar á opnum svæðum, þau vaxa hratt og þola flest allt. Til að losna við leiðinlega fræullaþekju frá öspunum má passa sig á að nota karlkyns plöntur. Öspin er nefnilega sérbýlistré, sem sagt annaðhvort karl eða kona.
Þeir sem vilja ekki há tré í görðunum sínum ættu að huga vel að tegundarvali. Ekkert er ljótara en að sjá tré sem er búið að „kolla“, saga ofan af. Og öspin sem er búið að misþyrma þannig „þakkar fyrir sig“ með því að mynda ótal rótarskot.
Þar sem ég á heima er örstutt á göngustíg með frábæru útsýni á Esju og Leiruvoginn. Þarna geng ég oft við sólarlag eða stjörnubjartan himin og norðurljós. Á svona stöðum á ekki að planta trjám sem munu skyggja fyrir útsýni. Því miður hafa menn þarna plantað, meira af kappi en forsjá, sitkagreni sem eru núna að ná metrahæð. Eftir nokkur ár munu þau spilla útsýninu. Þá er hætta á að menn taki lögin í sínar hendur og fella eða skemma þessi tré. Nú þegar ber svolítið á því. Metra há tré eru verðmæt og hægt væri að flytja þau annað, á staði þar sem vantar skjól, t.d. við skóla, leikvelli og útikennnslusvæði. Eða allavega leyfa skógræktarfélaginu að taka fallegustu trén og selja sem jólatré og bjarga þar með verðmætum.
Það má segja að skógrækt á Íslandi sé að slíta barnskónum. Hún er ennþá ung grein en á sér greinilega mikla framtíð. Fagþekkingin er að aukast og aðferðir verða sífellt betri og árangursríkari.
Mosfellsbærinn okkar er fallegur og grænn bær með marga möguleika til útivistar. Höldum áfram að rækta skóg og bæta landið á þar til heppilegum stöðum með heppilegum tegundum.

Úrsúla Jünemann, kennari á eftirlaunum, leiðsögumaður og náttúruvinur.

Kristín Vala Ragnarsdóttir

Við lifum á tímum skyndibita og skynditísku. Þegar við opnum blöðin, eyðum tíma á fésbók eða vöfrum um á alnetinu er endalaust verið að kynna okkur fyrir nýjustu tísku.
Það þykir algjörlega saklaust að kaupa sér nýjasta stílinn, jafnvel þó að fataskápurinn sé troðfullur. Það eru ný mynstur, ný snið, nýir litir sem koma í búðirnar reglulega og þá finnst mörgum erfitt að vera í tísku síðasta árs. Eða hvað?

Ég þekki fólk sem kaupir nær aldrei nýjar vörur umhverfisins vegna, byrjar fyrst að skoða það sem það vantar í t.d. Kolaportinu eða búðum Rauða krossins. Margar af mínum uppáhaldsflíkum í gegnum tíðina hafa verið fundnar í búðum góðgerðasamtaka í þeim borgum sem ég hef búið í. Börnin mín ólust upp í fötum sem ég keypti fyrir lítið fé í sams konar búðum. Samt voru þau alltaf fín, enda rata föt þeirra sem eyða miklu fé í föt til t.d. Rauða krossins. Í Mosfellsbæ er haldinn reglulegur skiptimarkaður á barnafötum þar sem fólk getur komið með þær flíkur sem börnin þeirra hafa vaxið upp úr og fengið stærri flíkur sem þau passa í. Þetta er algjörlega frábært tækifæri, en mjög fáir nýta sér þennan skiptimarkað. Hvers vegna skyldi það vera? Líklega er það vegna þess að fólk gerir sér ekki grein fyrir þeim umhverfisáhrifum sem fataframleiðsla veldur.

Tökum t.d. hettupeysu úr bómull. Það þarf yfir 10.000 lítra af vatni til að framleiða peysuna! Það væri nóg drykkjarvatn fyrir 13 manns í ár! Það þarf 15.000 lítra af vatni til að framleiða gallabuxur. Fataiðnaðurinn er í topp 5 sætum þess iðnaðar sem mengar mest í heiminum – og er þar í hópi með olíuframleiðendum. Eitt hundrað milljarðar nýjar flíkur eru framleiddar árlega. Bómull er nýtt í 43% af flíkum sem eru seldar í Evrópusambandinu. Á bómullarökrum er notað skordýraeitur sem mengar vatn og er skaðlegt fyrir þá sem vinna á ökrunum. Efnin eru lituð með litarefnum sem skaða þá sem vinna við litunina og mengar vatn. Í Indónesíu, þar sem 400 fataverksmiðjur er að vinna á bökkum Citarum-ánnar, er að finna eitruðu þungmálmana kvikasilfur, kadmíum, blý og arsenik. Aralvatn í Kazakhstan hefur stórminnkað vegna áveituvatns til bómullarræktunar.

Þegar við kaupum okkur ódýran skyndibómullarbol sem er aðeins notaður í nokkur skipti og lendir síðan í gámi í Sorpu, erum við ekki að borga fyrir allan þann kostnað sem til féll við framleiðslu bolsins. Við borgum ekki fyrir umhverfisáhrifin, heilsuáhrifin eða samfélagsáhrifin. Algjör vitundarvakning er nauðsynleg til þess að fá fleiri til að hugsa sig um tvisvar áður en skroppið er í búð til að kaupa enn eina flíkina.

Á Íslandi getum við staðið okkur miklu betur, verslað í búðum sem selja notuð föt eða tekið þau í skiptimarkaði Rauða krossins. Þið eruð öll velkomin á skiptifatamarkað í húsnæði Rauða kross Mosfellbæjar í Þverholti 7 á miðvikudögum frá 13-16 (13-18 eftir áramót) þar sem unnt er að skipta á fötum á börn 12 ára og yngri. Þannig getið þið orðið umhverfisvinir og um leið kennt börnunum ykkar að láta sig umhverfið varða.
Þess má geta að fatamarkaðurinn verður einnig í Kjarna þann 1. desember ásamt fleiri góðum gestum. Tilvalið til að gera jólainnkaupin á hagkvæman og vistvænan máta.

Kristín Vala Ragnarsdóttir,
meðstjórnandi hjá Rauða kross Mosfellsbæjar