N1 hefur opnað 50 kW hraðhleðslustöð við þjónustustöð sína í Háholti í Mosfellsbæ.
Hægt er að greiða fyrir rafmagnið með N1 korti og lyklum, auk annarra hefðbundinna greiðslumáta. Ekkert mínútugjald er greitt fyrir hleðsluna, aðeins fast gjald og er verðið 45 kr á kW. Stöðin kemur í staðinn fyrir hraðhleðslustöð frá ON.

Kolefnissporin minnka
„N1 heldur áfram forystuhlutverki sínu á þessu sviði og við viljum sem fyrr vera leiðandi í sölu orkugjafa á Íslandi.
Með þessum nýju orkugjöfum minnkum við kolefnissporin og þetta fellur afskaplega vel við markmið númer 13 í Heimsmarkmiðum Sameinuðu þjóðanna um aðgerðir í loftslagsmálum,“ segir Hinrik Örn Bjarnason, framkvæmdastjóri N1.

Þægilegt aðgengi fyrir alla
„Fjöldi N1 korthafa er yfir 70.000 og viljum við geta veitt okkar viðskiptavinum þægilegt aðgengi við greiðslu á rafmagni á rafbíla ásamt því sem við viljum veita viðskiptavinum okkar sem ekki eru korthafar skilyrðislaust aðgengi.
Viðskiptavinir okkar geta greitt fyrir rafmagnið með greiðslukortum. Þannig geta allir hlaðið bílana hjá N1 ólíkt því sem gerist hjá öðrum sem bjóða upp á rafhleðslu. Við viljum þjónusta viðskiptavini óháð því hvaða orkugjafa þeir velja fyrir bílana sína.“

Ari Jakobsson, 16 ára drengur úr Mosfellsbæ, var að gefa út á Spotify sína fyrstu plötu. Platan nefnist ÖRVÆNTING og inniheldur sjö lög.
Ari sem kallar sig ferrARI býr til alla tónlistina og textana sjálfur auk þess að taka upp og hljóðblanda plötuna. „Þetta er hipp hopp, rapp plata, sem ég er rosalega ánægður með.
Ég bý til alla taktana, sem textana, tek upp, tappa og mixa allt sjálfur. Þetta var skemmtilegt ferli og mikil reynsla,“ segir Ari.

Sjö lög sem segja eina sögu
„Það eru sjö lög á plötunni sem í heild sinni segja eina sögu eða eins og það kallast concept-plata. Saga er um strák sem er bálskotinn í stelpu en í raun klúðrar málunum með því að reyna of mikið þannig að þetta þróast í hálfgerða örvæntingu hjá honum.
Það þarf eiginlega að hlusta á plötuna frá byrjun til enda til að skilja söguna. Það er skrítið að vera að gefa út sína fyrstu plötu í þessu skrítna ástandi en ég hef helst notað samfélagsmiðla til að koma mér á framfæri, það kemur vonandi að því að maður geti farið að spila fyrir fólk.“

Mikil tónlist á heimilinu
Það má segja að Ari sé sjálfmenntaður í tónlist en segist hafa fengið mikið og fjölbreytt tónlistarlegt uppeldi en pabbi Ara er bassaleikarinn Jakob Smári Magnússon. „Pabbi er tónlistamaður og þar af leiðandi hef ég alist upp við tónlist allt mitt líf. Það er varla til sú tónlistarstefna sem ekki hefur verið spiluð á heimilinu.
Ég hef alla tíð haft mikinn áhuga á hvers­lags tónlist og langaði að prófa að gera mína eigin og prófa þetta ferli. Ég hef ekki farið í hefðbundið tónlistarnám, það hentar mér betur að læra bara sjálfur og læra það sem mig langar að læra.“

Frábær aðstaða í Bólinu
Ari tók upp alla plötuna í kjallara Bólsins þar sem ungir tónlistamenn í Mosfellsbæ hafa aðstöðu til að sinna tónlistinni.
„Það að hafa tækifæri á að nýta aðstöðuna í Bólinu er alveg brilljant. Ég tók upp alla plötuna þarna, það er ómetanlegt fyrir okkur krakkana í Mosó sem erum í tónlist að hafa kjallarann, þarna er frábær hljómsveitaaðstaða og stúdíó,“ segir Ari að lokum og hvetur alla til að hlusta á plötuna ÖRVÆNTING á Spotify.

Anna Guðrún Auðunsdóttir viðskiptafræðingur á fjármálasviði Landspítalans greindist með krabbamein í maga árið 2019.

Líf Önnu Guðrúnar Auðunsdóttur tók sannarlega óvænta stefnu vorið 2019 er hún fékk þau tíðindi að hún hefði greinst með krabbamein í maga. Fjórum mánuðum síðar fór Anna í átta klukkustunda aðgerð þar sem magi hennar var fjarlægður og nýrri leið til meltingar var komið á. Hún hefur nú þurft að aðlagast nýjum raunveruleika.
Í einlægu viðtali við Ruth Örnólfsdóttur ræðir hún um æskuna, árin fyrir vestan, veikindin og hversu mikilvægt það sé að vera jákvæður þegar alvarleg áföll dynja yfir.

Anna er fædd í Reykjavík 26. desember 1970. Foreldrar hennar eru þau Sigurbjörg Guðmundsdóttir fyrrv. skrifstofumaður og Auðunn H. Ágústsson skipaverkfræðingur. Anna á einn bróður, Ágúst Jóhann f. 1974.

Léku saman í útileikjum
„Foreldrar mínir fluttu til Kaupmannahafnar og þar bjó ég fyrsta árið mitt eða á meðan faðir minn kláraði þar nám. Við fluttum síðan heim og ég er lengst af alin upp í Seljahverfinu í Breiðholti. Þetta var mjög góður staður til að alast upp á, ungt hverfi og mörg börn sem voru saman úti í alls konar leikjum.“

Gleymdi að setja filmu í vélina
Anna gekk í Fellaskóla, Ölduselsskóla og Seljaskóla og henni gekk vel í námi. Hún var mikill lestarhestur og tungumál lágu vel fyrir henni. Við útskrift úr grunnskóla fékk hún safn af verkum H.C Andersen í verðlaun fyrir góðan árangur í dönsku.
„Mér er minnisstætt að þegar ég var í 9. bekk þá var Eiríkur Hauksson söngvari kennari við skólann. Þetta var á sama tíma og lagið Gaggó Vest kom út og Eiríkur var fenginn til að skemmta á árshátíð skólans. Ég var dugleg að taka myndir um kvöldið en áttaði mig svo á að það var engin filma í vélinni, það olli mikilli sorg,“ segir Anna og brosir er hún rifjar upp æskuminningarnar.

Kynntust á Ísafirði
„Eftir skólaskyldu fór ég í Menntaskólann í Reykjavík og útskrifast þaðan 1990. Þaðan fór ég beint í Kennaraháskólann og útskrifaðist 1993. Ég tók síðan ákvörðun um að ráða mig í kennslu út á landi og varð Ísafjörður fyrir valinu, þar kenndi ég við grunnskólann í þrjú ár.“
Anna kynntist eiginmanni sínum, Friðriki Má Gunnarssyni, á Ísafirði en hann starfar sem kerfisfræðingur hjá Össuri. Þau eiga tvö börn, Valdísi Björgu f. 1996 sem útskrifaðist úr ferðamálafræði frá HÍ og er nú að læra að verða heilsunuddari og Bjarka Má f. 1998 en hann er nemi í tölvunarfræði við HR.

Þar sem borgin og sveitin mætast
„Við bjuggum á Ísafirði þegar snjóflóðin féllu í Tungudal, á Súðavík og Flateyri. Þegar ég vaknaði við fréttirnar af flóðinu á Flateyri fannst mér tími til kominn að skipta um umhverfi. Ekki að ég hafi verið hrædd heldur langaði mig í fjarlægð frá atburðunum.
Við fluttum til Noregs 1997 og þar líkaði okkur vel að vera. Fyrsta árið kenndi ég íslenskum börnum íslensku og fór svo í barneignarfrí. Haustið 1999 fluttum við aftur heim því okkur langaði til að vera nær fjölskyldum okkar.
Við fluttum í Grafarvoginn og þaðan í Mosfellsbæinn og áttuðum okkur fljótt á hvað þetta er frábær staður til að ala upp börn. Kannski má segja að það henti vel að sameina Ísfirðinginn og borgarbarnið hér, þar sem borgin og sveitin mætast,“ segir Anna og hlær.
„Ég hóf störf hjá Tryggingamiðstöðinni og starfaði þar í mismunandi störfum. Ég fór í fjarnám og útskrifaðist úr viðskiptafræði frá Háskólanum á Akureyri 2007.“

Stóð upp úr sófanum eftir fertugt
„Í gegnum tíðina hef ég haft mjög gaman af ferðalögum, handavinnu og eins hef ég lesið töluvert. Síðustu ár hef ég svo fallið fyrir hreyfingu og útivist og ég segi stundum að ég hafi staðið upp úr sófanum um fertugt.
Ég byrjaði að hlaupa og áttaði mig á að ég er með mikið keppnisskap. Eftir nokkur 10 km og hálfmaraþonhlaup langaði mig í eitthvað stærra og árið 2016 kláraði ég Laugavegshlaupið sem er 55 km utanvegahlaup og var óendanlega stolt af því,“ segir Anna og brosir.
„Í nokkur ár hef ég hlaupið með hlaupahópi í Mosó sem kallar sig morgunfuglana og þar hef ég eignast góðar vinkonur. Haustið 2016 kom upp sú hugmynd að skella sér í Landvættina og það varð úr. Ég mæli sannarlega með þessu fyrir þá sem langar að gera eitthvað sem er bæði ótrúlega skemmtilegt og krefjandi.
Í kjölfarið fór ég svo að prófa sjósund í Nauthólsvík og í dag finnst mér sundið eitt það besta sem ég geri fyrir líkamlega og andlega vellíðan.“

Maður metur hlutina á annan hátt
„Lengi vel upplifði ég að ég væri nánast fædd undir heillastjörnu, ég hafði sloppið við öll áföll og grínaðist oft með það að við hjónin værum hálfgerðar risaeðlur. Við værum enn gift, foreldrar okkar beggja líka og allir voru heilsuhraustir. Sú staða breyttist árið 2017 er mágur minn tók sitt eigið líf og við tók erfitt tímabil. Við slíka lífsreynslu vakna alls konar spurningar og maður fer að meta hlutina á annan hátt.“

Upplifði að ég hefði ekki annan kost
„Haustið 2017 sagði ég skilið við Tryggingamiðstöðina eftir 18 ár. Ég ákvað sjálf að hætta við erfiðar aðstæður þar sem ég upplifði að ég hefði ekki annan kost. Það tók á andlega og ég þurfti að vinna mikið í sjálfri mér í kjölfarið.
Ég fékk að reyna á eigin skinni að það er ekki auðvelt að skipta um starfsvettvang með næstum fimmtuga kennitölu og ég var atvinnulaus í nokkra mánuði. Ég er mikil prinsipp-manneskja og tilhugsunin um að sækja um atvinnuleysisbætur fannst mér í raun óhugsandi. Eftir á að hyggja er ég í raun þakklát fyrir að hafa fengið þetta tækifæri til þroska og myndi ekki breyta ákvörðuninni þó ég gæti.
Fyrir tveimur árum hóf ég störf á fjármálasviði Landspítalans, þar starfa ég við tekjubókhald. Ég fór líka í MPM-nám í verkefnastjórnun við HR.“

Greind með krabbamein í maga
„Vorið 2019 fékk ég stærsta verkefnið í lífi mínu hingað til þegar ég var greind með krabbamein í maga. Ég hafði verið með óþægindi í meltingunni en hafði ekki haft miklar áhyggjur því mér fannst það algengt í kringum mig. Haustið áður var ég samt búin að fara til heimilislæknisins sem fann ekkert sérstakt að hjá mér.
Ég fór síðan að finna fyrir því að þegar ég borðaði varð ég mjög fljótt södd og átti erfitt með að ropa. Þetta truflaði mig ekki alvarlega nema í þau skipti sem ég ætlaði að gera vel við mig í mat og drykk, þá gat ég lítið borðað og leið verulega illa.“

Gaf sér góðan tíma til að útskýra málið
Smátt og smátt minnkaði magaplássið hjá Önnu og þegar hún leitaði aftur til læknisins þá voru allar máltíðir orðnar óeðlilega litlar. Hún var send í magaspeglun og þar kom í ljós æxli á mótum maga og vélinda sem átti upptök sín í magaveggnum.
„Mig langar að hrósa Sigurjóni meltingasérfræðingi sérstaklega fyrir það hvernig hann færði mér þessar erfiðu fréttir. Hann gaf sér góðan tíma til að útskýra málið og fullvissaði sig svo um að ég meðtæki tvo punkta, að þetta væri alvarlegt en það væri læknanlegt. Ég vil meina að þarna hafi hann hjálpað mér að stilla á mér höfuðið fyrir framhaldið.
Ég veit að ég hafði enga stjórn á aðstæðum en ég gat stjórnað mínum eigin viðbrögðum. Ég leit alltaf á þetta sem tímabundið verkefni og varð aldrei verulega hrædd. Auðvitað er alltaf hætta á að greinast aftur síðar en ég er fljót að stoppa slíkar hugsanir. Það er svo tilgangslaust að eyða orku í að hafa áhyggjur af því sem gæti gerst.“

Reyndi að halda einhverri virkni
„Í framhaldi af greiningunni fór ég í jáeindaskanna sem sýndi sem betur fer enga dreifingu meinsins. Ég hitti síðan krabbameinslækni sem ákvað framhaldið á meðferðinni. Ég byrjaði á átta vikna þungri lyfjameðferð sem kallast FLOT4. Ég þoldi hana ágætlega þó að hún hafi ekki verið auðveld. Sem betur fer eru komin svo góð stuðningslyf sem minnka mikið aukaverkanir af krabbameinslyfjunum sjálfum. Ég slapp því að mestu við ógleði, sem ég hafði kviðið mikið fyrir.
Ég tók frí frá vinnu og námi á meðan á meðferðinni stóð, ég reyndi samt að halda einhverri virkni, fara í göngutúra og hitta fólk.“

Passaði slönguna eins og gull
„Dagarnir voru misjafnir, stundum var ég eldhress og aðra daga hafði ég enga orku.
Ég missti hárið og fannst það ekki erfitt, hafði ekki þörf fyrir að fá mér hárkollu. Ég fékk mér samt tattú á augabrúnirnar svo ég yrði ekki alveg sviplaus,” segir Anna og brosir.
Ég lenti í ævintýri á þessu tímabili, ég fékk eitt lyf í æð með lyfjadælu sem ég tók með mér heim. Í eitt skiptið náði kötturinn minn Viggó að bíta í sundur slönguna með lyfinu og það sprautaðist yfir mig alla. Ég held að ég hafi aldrei verið eins snögg að stökkva á fætur eins og þarna, ég hringdi á spítalann til að spyrja hvað ég ætti að gera. Sem betur fer var þetta lyf ekki hættulegt við snertingu og ég gat fengið nýjan skammt daginn eftir. Ég passaði slönguna eins og gull eftir þetta.“

Maginn fjarlægður
„Í september var komið að öðrum fasa í meðferðinni þegar skurðlæknirinn minn fjarlægði magann, neðsta hluta vélindans og alla eitla við magann, auk þess að tengja saman vélinda og smáþarma. Þetta var átta klukkustunda aðgerð.
Ég var óheppin eftir aðgerðina því ég fékk lungnabólgu með miklum fleiðruvökva sem þurfti að tappa af með drenum. Ég lá því inni í þrjár vikur í staðinn fyrir eina. Ég var mjög veik, alveg kraftlaus og missti mikinn vöðvamassa þar sem ég var rúmliggjandi og á lítilli næringu. Endurhæfingin snerist til að byrja með bara um að standa upp úr rúminu og ganga nokkra metra með göngugrind og súrefniskút.“

Aðlagast nýjum raunveruleika
„Mér finnst alveg magnað að hægt sé að búa til nýja meltingu sem virkar eftir svona aðgerð og hvernig líkaminn getur aðlagast nýjum raunveruleika. Ég byrjaði á næringu í æð fyrstu dagana, svo fljótandi fæði og fór síðan að prófa mig áfram með fasta fæðu tveimur vikum eftir aðgerð. Í dag get ég borðað flest en hef minna pláss og ef ég borða of mikið fæ ég verki, auk þess þoli ég ekki hvað sem er.
Í kjölfar veikindanna hef ég misst rúmlega 20 kg og geri grín að því að ég hef verið að reyna að losa mig við þau í 25 ár og loksins tókst það. Ég mæli samt ekki með þessar aðferð,“ segir Anna og brosir.
„Í nóvember þegar ég var búin að jafna mig þokkalega eftir aðgerðina hófst svo önnur umferð af átta vikna lyfjameðferð en henni lauk í janúar. Hún gekk vel en ég var þreyttari en í fyrri umferðinni, bæði líkamlega og andlega.“

Þarna fer fram magnað starf
„Í gegnum meðferðina og eftir að henni lauk hef ég nýtt mér þjónustuna hjá Ljósinu sem er endurhæfingar- og stuðningsmiðstöð fyrir fólk sem hefur fengið krabbamein og aðstandendur þeirra. Þar fer fram magnað starf og starfsfólkið er dásamlegt. Ég mæli með fyrir alla sem greinast með krabbamein að leita til Ljóssins sem fyrst því endurhæfingin hefst í raun strax við greiningu.
Ég hef oft hugsað í gegnum þetta ferli hversu mikla sérstöðu krabbamein hefur í huga fólks. Ég upplifði að allir í kringum mig höfðu áhyggjur og vildu fylgjast með og ég kann virkilega að meta það. Ég fékk mitt verkefni sem var vissulega erfitt á meðan á því stóð og ég sit eftir með ákveðnar afleiðingar sem ég þarf að læra að lifa með. En þegar ég lít í kringum mig er samt svo mikið af fólki sem er að ganga í gengum miklu erfiðari veikindi en fær ekki sömu athygli af því það er ekki með krabbamein.“

Með jákvæðni að leiðarljósi
„Í dag er ég laus við krabbameinið og er óendanlega þakklát fyrir hversu vel þetta hefur gengið. Með jákvæðni að leiðarljósi gengur allt betur. Ég verð í eftirliti í einhver ár en annars lít ég svo á að þessu verkefni sé lokið.
Mér líður vel, er komin í fulla vinnu og í MPM-námið sem ég stefni á að útskrifast úr næsta vor, svo hver dagur er upp á við.
Mig langar að lokum að fá að óska öllum Mosfellingum gleðilegra jóla og farsæls komandi árs. Ég vona að nýja árið færi okkur öllum birtu, yl og fleiri samverustundir,“ segir Anna er við kveðjumst.

Í vikunni var lýðheilsuviðurkenningin Mosfellsbæjar, Gulrótin afhent í fjórða skipti. Að þessu sinni kom hún í hlut Höllu Karenar Kristjánsdóttur.
Gulrótin er lýðheilsuviðurkenning sem ætlað er að hampa einstaklingi, hópi, fyrirtæki eða stofnun fyrir brautryðjendastarf í þágu heilsueflingar og bættrar lýðheilsu íbúa Mosfellsbæjar.
Það var Ólöf Kristín Sívertsen verkefnisstjóri Heilsueflandi samfélags í Mosfellsbæ sem færði Höllu Karen viðurkenninguna sem í ár var listaverk frá Ásgarðsmönnum úr Álafosskvos.
Gulrótin afhent í fjórða skipti
Það eru Heilsuvin og Mosfellsbær sem standa að baki viðurkenningunni sem felur í sér þakklæti fyrir frumkvæði og störf í anda lýðheilsu og á jafnframt að vera hvatning til allra á þessum vettvangi í bæjarfélaginu. Í ár er það Halla Karen íþróttafræðingur sem hlýtur viðurkenninguna fyrir að stuðla að aukinni hreyfingu og gleði meðal bæjarbúa til áratuga.

Hrífur fólk með jákvæðni og hvatningu
Í rökstuðningi segir að Halla Karen hafi verið í fremstu röð og í raun óþreytandi við að hvetja bæjarbúa til hreyfingar og heilbrigðari lífsstíls í áratugi. Hún starfræki m.a. hlaupahóp í bænum og hafi einnig gert frábæra hluti varðandi hreyfingu eldri Mosfellinga síðustu ár.
Halla Karen fái fólk ekki eingöngu til að hreyfa sig heldur stuðli hún jafnframt að félagslegri og andlegri vellíðan með uppbyggjandi fróðleik, núvitund, skemmtilegum spakmælum um heilsu og endalausri hvatningu. Með jákvæðni sinni og lífsgleði hrífi hún fólk með sér til hreyfingar og bætts lífsstíls og sé mikil og góð fyrirmynd fyrir alla bæjarbúa.

Val á Mosfellingi ársins 2020 stendur nú yfir. Lesendum gefst kostur á að tilnefna þá sem þeim þykja verðugir að bera nafnbótina. Öllum er frjálst að senda inn tilnefningar í gegnum heimasíðu blaðsins www.mosfellingur.is. Þetta er í sextánda sinn sem valið fer fram á vegum bæjarblaðsins Mosfellings. Íbúar eru hvattir til að taka virkan þátt og senda inn tilnefningar. Gjarnan má fylgja með stuttur rökstuðningur fyrir tilnefningunni og hvað viðkomandi hefur lagt til samfélagsins. Áður hafa þessi hlotið nafnbótina: Sigsteinn Pálsson, Hjalti Úrsus Árnason, Jóhann Ingi Guðbergsson, Albert Rútsson, Embla­ Ágústsdóttir, Steindi Jr., Hanna Símonardóttir, Greta Salóme, Kaleo, Jóhanna Elísa Engelhartsdóttir, Sigrún Þ. Geirsdóttir, Guðni Valur Guðnason, Jón Kalman Stefánsson, Óskar Vídalín Kristjánsson og Hilmar Elísson. Útnefningin verður kunngjörð í fyrsta blaði ársins 2021, fimmtudaginn 14. janúar. 

Í byrjun þessa mánaðar var verkefnið Karlar í skúrum í Mosfellsbæ formlega stofnað sem félagsskapur með samþykkt laga fyrir félagið og kosningu stjórnar og eru stofnmeðlimir um 30 talsins.
Í stjórnina voru eftirtaldir kosnir: Jón Guðmundsson formaður, Jónas Sigurðsson ritari, Ólafur Guðmundsson gjaldkeri, Finnur Guðmundsson meðstjórnandi og Gústaf Guðmundsson meðstjórnandi.

Vettvangur fyrir handverk og samveru
Verkefnið Karlar í skúrum sækir fyrirmynd sína til Ástralíu og Írlands og hefur Rauði kross Íslands haft frumkvæði að stofnun slíkrar starfsemi hér á landi. Tilgangur starfsins er að auka lífsgæði félagsmanna, einkum eldri karlmanna, í gegnum handverk og samveru og vinna þannig gegn félagslegri einangrun og neikvæðum afleiðingum hennar og skapa karlmönnum vettvang til að hittast á þeirra eigin forsendum.
Undirbúningur þessa verkefnis hófst í febrúar sl. er nokkrir karlar hittust að frumkvæði Rauðakrossins og kosin var stjórn til undirbúnings starfsins. Kórónuveiran hefur seinkað öllu starfi en hægt var að halda nokkra fundi til undirbúnings á þeim tíma þegar veiran hafði hægt um sig hér á landi.

Framkvæmdir hafnar í Litluhlíð
Fyrsta verkefnið var að finna húsnæði til starfsins og tókst að fá húsnæði með tilstyrk Mosfellsbæjar. Húsnæðið er að Litluhlíð 7a, Skálatúni og eru þegar hafnar framkvæmdir við breytingu á húsnæðinu.
Næsta stóra verkefnið er að afla tækja fyrir starfið í Skúrnum með því að leita eftir styrkjum hjá einstaklingum og fyrirtækjum í bænum. Um leið og aðstæður í þjóðfélaginu breytast munu kaffi­spjallsfundirnir verða teknir upp að nýju í Skúrnum. Einnig hefur verið stofnuð Facebook-síðan „Karlar í skúrum Mosfellsbæ“.

— Þeir sem vilja komast í samband við karlana eða styrkja tækjakaup fyrir skúrinn geta haft samband við Jón í síma 893-6202 eða Jónas í síma 666-1040.

Ólafur Sigurðsson hefur alla tíð haft mikinn áhuga á tækni. Hann útskrifaðist sem rafeindavirkjameistari árið 1979 og fór beint út á vinnumarkaðinn og sá m.a. um viðgerðir á ýmsum tæknibúnaði.
Hann stofnaði síðar sitt eigið fyrirtæki, Varmás ehf. sem hann hefur rekið allar götur síðan. Það er óhætt að segja að það kenni ýmissa grasa í Markholtinu þar sem fyrirtækið er staðsett en Ólafur hefur sinnt alhliða tölvulausnum fyrir skóla og aðrar stofnanir í þrjá áratugi.

Ólafur fæddist á Kirkjuteigi í Reykjavík 23. mars 1957. Foreldrar hans eru þau Valdís Ólafsdóttir fv. póstafgreiðslumaður og Sigurður Tómasson loftskeytamaður en hann lést árið 1990. Ólafur á þrjú systkini, Dagmar Elínu f. 1958, Sigríði Unni f. 1961 og Sigvalda Tómas f. 1966.

Aukablöðin fóru í vöruskipti
„Ég ólst upp á Brekkustíg í vesturbæ Reykjavíkur og það var gott að alast upp þar.
Ég bar út blöð, Tímann og Þjóðviljann til að fá smá vasapening og ein af mörgum minningum mínum um útburðinn voru þau aukablöð sem ég fékk og notuð voru í vöruskipti. Á virkum dögum var farið í bakarí Jóns Símonarsonar á Bræðraborgarstíg en þar var skipt á blöðum og bakkelsi en um helgar var ég með fastan kúnna sem starfaði hjá Ölgerðinni og þá var skipt út fyrir Spur og appelsín,“ segir Ólafur og brosir er hann rifjar þetta upp.

Gaman á brunaæfingunum
„Ég byrjaði skólagöngu mína í Öldugötuskóla sem staðsettur var í gamla Stýrimannaskólanum. Ég man hvað það var gaman þegar það voru brunaæfingar í skólanum, allir hlupu upp á aðra hæð til að renna sér niður dúk sem lá frá svölunum. Leiðin lá síðan í Melaskóla og svo í Árbæjarskóla og ég byrjaði að æfa knattspyrnu með Fylki.
Á unglingsárunum vann ég í fiski á sumrin­ hjá Júpiter og Mars en þeir voru með starfsemi á Kirkjusandi. Ég var heppinn því fljótlega eftir að ég byrjaði fékk ég að vinna í tækjasalnum en sú vinna var betur borguð en önnur hjá þeim.“

Seldi myndir á póstkort og almanök
„Eftir útskrift úr gagnfræðaskóla lá leiðin í Ármúlaskóla, íþróttakennarinn minn þar var mikill bridgespilari og sá um útgáfu bridgeblaðsins. Hann vissi um áhuga minn á ljósmyndun og fékk mig til að taka myndir fyrir blaðið sem ég gerði á meðan ég var í skólanum. Ljósmyndun hefur alltaf verið eitt af mínum aðaláhugamálum og á tímabili seldi ég myndir á póstkort, almanök og í bækur.
Ég fór svo í skóla hjá Pósti og síma og lærði símvirkjun en árið 1979 útskrifaðist ég sem rafeindavirkjameistari frá Iðnskólanum í Reykjavík. Mér fannst alltaf gaman í skóla og ég eignaðist marga góða vini sem ég er enn í sambandi við í dag.
Ég hóf síðan störf hjá Sameind á Grettisgötu og sá um viðgerðir á ýmsum tæknibúnaði.“

Sælan við Heklurætur
Eiginkona Ólafs er Sólrún Jónsdóttir hjúkrunarfræðingur. Þau eiga þrjú börn, Valdísi f. 1982 keramikhönnuð, Braga f. 1986 starfsmann EFTA í Luxemborg og Gerði Jónu f. 1992 nema í fatahönnun í Listaháskóla Íslands. Barnabörnin eru fjögur, Aron Gabríel, Ísak Leví, Aníta Marín og Tómas Óli.
„Sælureitur fjölskyldunnar er við Heklurætur og hefur verið það í meira en 40 ár. Þangað förum við mikið og þar unir fjölskyldan sér við leik og störf. Heklubrautin er stundum ófær yfir vetrarmánuðina, þá þarf að ganga um þrjá kílómetra til þess að komast í bústaðinn. Svæðið er stórt, aðeins þrír sumarbústaðir og kyrrðin er mikil.
Stórfjölskyldan er með svokallaða kofahelgi í ágúst á hverju ári og þá koma allir sem geta til að hittast og vera saman.“

Stofnaði eigið fyrirtæki
„Árið 1989 stofnaði ég mitt eigið fyrirtæki hér í Mosfellsbæ, Varmás ehf. Frá upphafi hef ég selt og þjónustað ýmsan tæknibúnað en tæknin er eins og allir vita í stöðugri þróun. Í upphafi var ég með aðstöðu í bílskúrnum mínum en þegar aðstaðan var orðin of lítil þá keypti ég kjallarann í næsta húsi við mig og var þar til ársins 1996 en þá keypti ég Markholt 2 undir starfsemina. Þremur árum seinna byggði ég við húsið um 100 fermetra og í dag er enn verið að huga að breytingum, meiri stækkun sem mun nýtast undir lagerinn.
Árið 1992 stofnaði ég með kunningja mínum Íhluti ehf. sem er með starfsemi í Skipholti 7, en þar má finna hina ýmsu rafeindahluti.“

Hitarar sem slegið hafa í gegn
„Árið 2001 byrjaði ég að flytja inn gagnvirkar töflur frá Kanada og hef selt slíkan búnað í marga skóla. Í dag er þróunin orðin sú að nú eru komnir gagnvirkir snertiskjáir á hjólaborðum sem hægt er að hækka og lækka og halla í borð.
Nýjasta verkefnið mitt var uppsetning á sex skjáveggjum í skóla í Reykjanesbæ en hver skjáveggur samanstendur af níu 49“ LG skjám sem tengdir eru saman og mynda eina heild. Eins settum við upp 22 gagnvirka skjái í kennslustofum skólans.
Ég er líka með skjávarpa, öryggisbúnað, hljóðkerfi, stjórnbúnað og upplýsingaskjái fyrir skóla og fyrirtæki. Hitarar sem hita vatnið um leið og skrúfað er frá krana hafa slegið í gegn en þessir hitarar eru mikið notaðir í sumarhúsum og á svæðum sem einungis er kalt vatn. Ég er líka með umboð fyrir perlur sem margir föndra með en það þarf ekki að strauja þær heldur er vatni sprautað á þær og þá límast þær saman.
Ég hef ferðast mjög víða um heiminn starfs míns vegna og í 14 ár hef ég tekið að mér fararstjórn á sýningar fyrir Fararsnið ehf. til Birmingham og London.“

Melrakkasléttan varð fyrir valinu
„Um tíma starfaði ég með Leikfélagi Mosfellssveitar sem tæknimaður og fór með þeim til útlanda með Saumastofuna en þessi ferð var mjög skemmtileg í alla staði. Leikfélagið var þá með aðsetur í Hlégarði.
Ég hef líka verið lengi í Oddfellow-reglunni og eignast þar marga góða vini og hef ferðast með Álafosskórnum bæði hérlendis og erlendis, en konan mín er í kórnum.
Við hjónin höfum gaman af því að ferðast og í ár var farið um norðausturlandið og farið m.a. um Melrakkasléttuna og keyrt út á Font á Langanesi.
Það var ekki um annað að velja en að ferðast innanlands á þessu skrítnu tímum, við hlýðum Víði,” segir Ólafur og brosir er við kveðjumst.