Sveinn Óskar Sigurðsson framkvæmdastjóri og bæjarfulltrúi Miðflokksins segir flokkinn líta á mótlæti sem orku sem ber að virkja.

Sveinn Óskar leiddist ungur út í stjórnmál en það var nú alls ekki á döfinni af hans hálfu. Á unglingsárunum fór Sveinn að fara víða með föður sínum á fundi en hann starfaði bæði sem varaþingmaður og verkalýðsleiðtogi á Suðurlandi. Líklegt er að áhuginn hafi kviknað þar en Sveinn Óskar hefur komið að stjórnmálum allar götur síðan samhliða sínu starfi. Hann leiddi lista Miðflokksins í Mosfellsbæ fyrir sveitarstjórnakosningarnar 2018, náði kjöri og starfar sem bæjarfulltrúi í dag.

Sveinn Óskar er fæddur á Selfossi 27. júlí 1968. Foreldrar hans eru Eygló Guðmundsdóttir fv. saumakona og Sigurður Óskarsson fv. framkvæmdastjóri.
Sveinn á fimm systkini, albróðurinn Elís f. 1971 og hálfsystkinin Guðmund f. 1954, Stefán f. 1957, Ragnheiði f. 1960 og Róbert f. 1960, d. 2009.

Umhverfið var krefjandi
„Ég er alinn upp á Hellu á Rangárvöllum þar sem umhverfið var krefjandi og spennandi, eldfjöll, jöklar, sandar, melar og tún. Það var gott að alast þarna upp og ég man fyrst eftir mér þegar ég sigldi um á vörubílaslöngu á stórri tjörn á milli neðri hluta þorpsins og þess efri þar sem fjölskyldan mín bjó.
Ég gleymi líka seint þeim degi sem við bræðurnir fengum hjól en ætli helsta æskuminningin sé ekki fyrsti kossinn. Ein besta vinkona mín gaf mér fulla heimild til að kyssa sig þegar við vorum bæði 10 ára gömul. Það gleymist nú seint en við höfum verið vinir alla tíð,“ segir Sveinn og brosir.

Nýtur lífsins í Tungunum
„Biskupstungurnar eiga stóran part af hjarta mínu þaðan sem móðir mín er ættuð en ég var þar í sveit. Þangað sæki ég mikið enn í dag því fjölskyldan á þar sumarhús og þarna er yndislegt að vera.
Nú, ekki má gleyma Seljavöllum undir Eyjafjöllum, þar áttum við fjölskyldan sumarhús um langa hríð. Þá skrapp maður oft í gömlu sundlaugina en afi minn, Sveinn Óskar, kenndi sund þar í áraraðir.“

Einir um alla fegurðina
„Ég gekk í Grunnskólann á Hellu og fór síðan í Menntaskólann á Laugarvatni. Ég lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum við Hamrahlíð eftir að fjölskyldan flutti til Reykjavíkur. Þaðan lá leiðin í Háskóla Íslands þar sem ég lauk BA í heimspeki og hagfræði, MBA í viðskiptafræði og MSc meistaraprófi í fjármálum fyrirtækja.
Yfir sumartímann á námsárunum starfaði ég hjá Landsvirkjun við girðingavinnu, gróðursetningar, vatnamælingar og önnur tilfallandi verkefni uppi á hálendi Íslands. Oft var farið í Landmannalaugar að kvöldi til, þar voru engir ferðamenn og við starfsmennirnir einir um alla fegurðina, þetta var dásamlegt,“ segir Sveinn og brosir.
„Einnig starfaði ég hjá alþjóðasviði Seðlabanka Íslands þegar ég stundaði nám í hagfræði.
Samhliða mastersnámi starfaði ég í 11 ár á fasteignasölu föður míns, það var góður skóli.“

Kynntust í Pekingháskóla
Eftir útskrift úr HÍ vann Sveinn Óskar að rannsóknum um efnahagsmál í Asíu í Pekingháskóla ásamt því að stunda nám í kínversku. Hann starfaði einnig sem blaðafulltrúi Morgunblaðsins í Kína.
Í háskólanum kynnist hann Samsidanith Chan eða Danith eins og hún er ávallt kölluð. Hún er fædd árið 1978 í Kambódíu og er lögfræðingur að mennt. Þau hófu sambúð árið 2000 og giftu sig ári seinna. Þau eiga saman tvær dætur, Sylvíu Gló f. 2001 og Ingrid Lín f. 2003.
Fjölskyldan hefur gaman af því að ferðast og eins fara þau mikið í bústaðinn í Biskupstungum. Í frítíma sinnir Sveinn ritstörfum, bóklestri, skógrækt og stangveiði.
Sveinn rekur lítið fjölskyldufyrirtæki og vinnur endrum og sinnum að gerð eignaskiptayfirlýsinga. Eins sinnir hann ráðgjöf bæði hér heima og erlendis er varðar greiningavinnu hvers konar sem og áætlanagerð.

Leitum að skynsamlegustu lausninni
„Ég hef starfað lengi í pólitík, ég sat bæði sem varamaður og aðalmaður í Sambandi ungra sjálfstæðismanna (SUS), var formaður Fjölnis (FUS) í Rangárþingi um árabil og ég var einnig formaður félags Sjálfstæðismanna í Mosfellsbæ. Eftir breytingar á áherslum Sjálfstæðisflokksins, sérstaklega hér í Mosfellsbæ, sá ég mér ekki fært að starfa fyrir flokkinn lengur.
Í dag starfa ég sem bæjarfulltrúi Miðflokksins en stofnfundur flokksins hér í Mosfellsbæ var haldinn 15. febrúar 2018. Við viljum veita og varðveita stöðuleika og standa vörð um vel ígrundaða stefnu flokksins enda flokkur framfara og raunsæis. Þetta er flokkur sem leitar til þeirra sem best þekkja til á hverju sviði og styður góðar hugmyndir. Við leitum ætíð að skynsamlegustu lausninni á hverju viðfangsefni á grundvelli rökhyggju og rökræðu. Það er af mörgu að taka og við lítum á mótlæti sem orku sem ber að virkja.“

Það þarf að fara vel með skattféð
„Ég sinni starfi mínu fyrir Mosfellinga með því að sækja bæjarstjórnarfundi og aðra fundi sem varðar málefnin er snúa að sveitarstjórnarmálum. Má þar helst nefna málefni eldri borgara, grunnskólabarna og málefni er snúa að fjárhag sveitarfélagsins.
Það skiptir öllu máli að sveitarfélög hagi fjármálum sínum með þeim hætti að fólk skynji að vel sé farið með skattféð. Sjálfstæði sveitarfélags er ekkert sé fjárhagur þess ekki sterkur og það geti ekki eitt og sér stuðlað að velferð aldraða, barna og sinnt nauðsynlegu viðhaldi á húsnæði og innviðum.
Okkar starf er að benda á það sem betur má fara og gæta þess að það sé gert með jákvæðum og uppbyggilegum hætti.“

Mikilvægt að vinarþel ríki
„Miðflokkurinn í Mosfellsbæ hefur fundað um hin ýmsu málefni eins og samgöngumál og málefni ungra drengja sem mér eru mjög svo hugleikin enda alvarleg þróun hvað sjálfsmorðstíðni þeirra á Íslandi er há.
Ég hef, sem faðir og eiginmaður, afskaplega mikinn áhuga á jafnréttismálum kynjanna, ég á líka marga vini sem eru samkynhneigðir og vil ég að starf mitt í stjórnmálum miði að því að bæta stöðu þessa hóps almennt. Ég legg ríka áherslu á í stjórnmálum að þrátt fyrir pólitísk átök og mismunandi skoðanir fólks sé mikilvægt að vinarþel ríki á milli manna.
Mér hefur líkað mjög vel að starfa sem bæjarfulltrúi, ég vona að þekking mín og reynsla komi til með að nýtast mér í starfi. Það er sannarlega af nægu að taka í 12.000 manna bæjarfélagi sem fer ört vaxandi,“ segir Sveinn Óskar er við kveðjumst.

Mosfellingurinn 25. júní 2020
ruth@mosfellingur.is

 

Ný flokkunarlína fyrir úrgang var tekin í notkun 18. júní í móttökustöð SORPU í Gufunesi, sem markar upphaf prófunarferlis á flokkun úrgangs frá heimilum. Um er að ræða mikilvægt undirbúningsskref fyrir vinnslu í nýrri gas- og jarðgerðarstöð (GAJA) á Álfsnesi.
Nýja flokkunarlínan tekur við lífrænum úrgangi frá heimilum á höfuðborgarsvæðinu, hreinsar úr honum plast og málma og býr til efni sem er hæft til vinnslu í GAJA. Við sama tilefni var GAJA kynnt fyrir stjórn SORPU, fulltrúum sveitarfélaga á höfuðborgarsvæðinu og fjölmiðlum, en miðað er við að tilraunavinnsla hefjist í stöðinni í júlí.

Losun koltvísýrings minnkar gríðarlega
Þegar GAJA kemst í fullan rekstur verður hætt að urða lífrænan úrgang á svæðinu en í stað þess verða unnin úr honum gas- og jarðgerðarefni.
Áætlað er að það muni minnka losun koltvísýrings um 90 þúsund tonn á ári sem jafngildir því að taka 40 þúsund bensín- eða díselbíla úr umferð og hægt verður að nýta innlenda orku í auknum mæli í stað innflutts eldsneytis. Auk þriggja milljóna rúmmetra af metani verða til í stöðinni árlega um 12 þúsund tonn af moltu sem nýtt verður til landgræðslu og jarðarbóta.

Skuldbindingar á sviði loftslagsmála
Höfuðborgarsvæðið er með þessu verkefni í leiðandi hlutverki í umfangsmesta umbreytingaverkefni á sviði umhverfismála hérlendis og liður í því að gera Íslandi kleift að standa við alþjóðlegar skuldbindingar okkar í loftlagsmálum.
Miðað er við að stöðin verði komin í fulla starfsemi á næstu mánuðum. Vinnslan þarf að standast þær kröfur um gæði sem kveðið verður á um í starfsleyfi stöðvarinnar og því skiptir eftirlit með vinnslunni höfuðmáli.

Urðun lífræns úrgangs hverfi alfarið
„Starfsemi gas- og jarðgerðarstöðvar á Álfsnesi er mikilvægt umhverfismál fyrir Íslendinga en um leið ákaflega mikilvægt hagsmunamál fyrir okkur Mosfellinga. Þegar fullri afkastagetu verður náð verður unnt að hverfa alfarið frá urðun lífræns úrgangs á Álfsnesi sem fylgt hefur lyktarmengun við vissar aðstæður, sem nauðsynlegt var að bregðast við með stórtækri aðgerð.
Næsta verkefni er síðan að fara í aðgerðir til að breyta ásýnd svæðisins frá Mosfellsbæ séð sem felur í sér að reisa mön þannig að athafnasvæðið blasi ekki við í beinni sjónlínu,“ segir Haraldur Sverrisson, bæjarstjóri Mosfellsbæjar.

Birkir Benediktson, Einar Ingi Hrafnsson, Arnór Freyr Stefánsson og Gunnar Malmquist hafa allir framlengt samninga sína við handknattleikslið Aftureldingar. Allir hafa þeir verið lykilmenn í liðinu síðustu ár.
Birkir og Einar Ingi eru uppaldir Mosfellingar og er Gunni Mall að hefja sitt sjöunda tímabil í Aftureldingu. Arnór Freyr kom til Aftureldingar árið 2018 eftir að hafa spilað með Randers í Danmörku. Þetta eru frábærar fréttir og mikilvægir hlekkir í liði Aftureldingar.

Nýtt þjálfarateymi Aftureldingar
Eins og áður hefur komið fram hefur Afturelding samið við Gunnar Magnússon um að taka við liði Aftureldingar fyrir næsta tímabil.
Gunnar er margreyndur og sigursæll þjálfari. Hann hefur þjálfað Víking, HK, ÍBV og Hauka auk þess að vera aðstoðarþjálfari íslenska landsliðsins. Hrannar Guðmundsson verður aðstoðarþjálfari meistaraflokks en hann kom heim síðasta sumar eftir þjálfun hjá ÍR síðustu tvö ár.
Afturelding hefur einnig ráðið Fannar Karvel sem styrktarþjálfara handknattleiksdeildarinnar. Fannar rekur líkamsræktarstöðina Spörtu á Höfða og þjálfar þar marga af fremstu íþróttamönnum landsins.

Nýir leikmenn til Aftureldingar
Afturelding hefur samið við sjö nýja leikmenn fyrir næsta tímabil. Bergvin Gíslason, Sveinn Andri Sveinsson og Þrándur Gíslason Roth koma frá ÍR. Blær Hinriksson kemur frá HK og Úlfar Monsi Þórðarson frá Stjörnunni. Einnig koma Bjarki Snær Jónsson og Hafsteinn Óli Ramos frá Fjölni.

Allir þessir leikmenn hafa mikla reynslu úr Olís deildinni og munu styrkja Aftureldingarliðið mikið fyrir komandi tímabil.

Andrea Kristín Gunnarsdóttir fór í örlagaríka hjólaferð ásamt vinkonum sínum þeim Helenu Byron og Hönnu Sigríði Stefánsdóttur til Króatíu í september síðastliðnum. Vinkonurnar flugu til Split og fóru þaðan í viku siglingu með lítilli snekkju sem sigldi á milli króatísku eyjanna þar sem þær hjóluðu um og nutu lífsins.
„Við vorum þrjár íslenskar valkyrjur í 30 manna hópi sem var frá öllum heimshornum, þetta var frábær hópur sem var eiginlega eins og lítil fjölskylda.
Við hjóluðum um eyjarnar með fararstjóra sem var alveg einstakt, algjör draumaferð þar til ég lenti í slysi,“ segir Andrea og bætir við að Króatía sé æðislegt land en mælir hvorki með sjúkrahúsi né læknaþjónustunni þar.
„Það var næstsíðasta daginn sem ég varð fyrir óhappi, ég lenti með framdekkið á hjólinu ofan í holu og það var bara eins og ég keyrði á vegg. Ég flaug fram fyrir mig og í raun er ekki vitað hvað gerðist en ég skarst illa á vinstri ökkla ásamt því að fara úr lið.
Fóturinn var mjög illa farinn, stórt opið og ljótt sár. Það má eiginlega segja að ég hafi verið heppin að halda fætinum. Ég var lemstruð í skrokknum en seinna kom svo í ljós að það hafði komið sprunga í upphandlegginn á mér.“

Níu daga á sjúkrahúsi í Split
Andrea fór með sjúkrabíl að þyrlu sem flutti hana á sjúkrahúsið í Split þar sem hún dvaldi í níu daga. Hún fór í stóra aðgerð við komuna á sjúkrahúsið þar sem sárið var hreinsað og saumað saman og tveir pinnar settir í hælinn.
„Þessi dvöl mín á þessu sjúkrahúsi er eiginlega efni í heila bók, ég hefði bara ekki trúað því að svona aðstæður væru til í dag. Þarna talaði engin ensku, maturinn var algjörlega óætur og þú gast ekki beðið um vatn.
Ég var á fimm manna stofu, þetta var eins og góð blanda af geðveikrahæli og elliheimili. Ég var þó heppin því ég hafði bjöllu við mitt rúm og þurfti því að nota hana bæði fyrir mig og hinar á stofunni,“ segir Andrea sem er óendanlega þakklát fyrir að hafa haft vinkonur sínar með sér í þessum óvenjulegu aðstæðum en þegar hún fór með þyrlunni vissi enginn hvert hefði verið farið með hana.

Þakkar þjónustuna hjá VISA
Andrea lenti svo í því að fá sýkingu í sárið á þriðja degi og þurfti að gangast undir aðra aðgerð. Þarna var ljóst að hún væri ekki að fara heim í bráð. „Þegar ég þurfti að fara í seinni aðgerðina og gerði mér grein fyrir því að ég væri ekki að fara heim í bráð, hrundi ég eiginlega niður.
En sem betur fer fékk ég frábæra þjónustu hjá SOS sem er ferðatryggingin í gegnum VISA kortið, þeir komu því í kring að ég fékk að fara heim á níunda degi. Þeir gengu frá greiðslu fyrir sjúkrahúsvistinaa og bókuðu far fyrir okkur Hönnu heim, en hún dvaldi með mér allan tímann í Króatíu. Ég mun aldrei aftur kvarta yfir því að borga árgjald fyrir VISA kortið mitt,“ segir Andrea hlæjandi.

Spítalavist og endurhæfing
Heimferðin tók vel á en með dyggri aðstoð Hönnu komst Andrea heim til Íslands. Þegar þangað var komið fór hún beint á Landspítalann í Fossvogi þar sem hún dvaldi næstu 10 vikur, fyrstu tvær vikurnar var hún í einangrun. „Það var ólýsanleg tilfinning að koma heim, hitta fólkið sitt og upplifa sig í öruggum höndum. Vikurnar á Landspítalanum voru fljótar að líða og ég er óendanlega þakklát fyrir fjölskylduna mína og vini, það leið ekki sá dagur að ég fékk ekki skemmtilega heimsókn.
Í framhaldinu fór ég í endurhæfingu á Grensás og var þar á legudeildinni í fimm vikur. Eftir það fór ég á dagdeildina hjá þeim og mætti þar daglega í frábæra endurhæfingu fram að COVID. Ég er eiginlega orðlaus yfir því frábæra starfi sem fram fer á Grensásdeildinni og þakka fyrir dásamlegt viðmót og einstaka þjónustu sem ég hef fengið hjá þeim.

Verkefni sem ég þarf að tækla
Andrea hefur tekist á við þetta verkefni með jákvæðni og æðruleysi. Hún starfar við ráðgjöf og þjónustu hjá Mentor og hefur frá 1. mars unnið 50% starf að heiman.
Þann 4. maí fór Andrea í aðgerð í Orkuhúsinu þar sem ökklinn á henni var stífaður, það var það eina í stöðunni þar sem fóturinn var svo illa farinn. „Nú er ég að jafna mig eftir þessa aðgerð, í lok júní má ég fara að tylla í fótinn og ég er búin að setja mér það markmið að ári eftir slysið, í september, ætla ég að geta gengið hækjulaus.
Ég er í eðli mínu jákvæð og hress og lít á þetta sem verkefni sem ég ætla að leysa. Ég er bjartsýn á framtíðina, ætla að fara að byggja mig upp aftur og koma mér í gott form. Ég er svo þakklát fyrir lífið og fólkið í kringum mig sem hefur staðið með mér og stutt mig í gegnum þennan tíma,“ segir Andrea að lokum.

Vínbúðin opnaði nýja og endurbætta verslun í Kjarnanum þann 27. maí.
„Við erum bara að færa okkur hinum megin við vegginn,“ segir Fríða Margrét Sigvaldadóttir verslunarstjóri búðarinnar.
Verslunin er talsvert stærri en sú gamla, eða um 500 fermetrar. Um er að ræða stærri búð með stærri kæli og stórauknu vöruúrvali. „Þetta er um 200 fermetra stækkun og fjölgar vörutegundum í rúmlega 700 talsins, sem er aukning um 100 tegundir,“ segir Fríða sem segir útibúið í Mosfellsbæ ganga vel.
„Við viljum auðvitað að Mosfellingar versli í heimabyggð og höfum við séð mikla aukningu eftir að COVID skall á. Eins hentar staðsetning búðarinnar vel fyrir fólk sem er að fara út úr bænum, þá er fínt að renna við hér, nóg af bílastæðum eftir að Bónus fór.“

Heilbrigðisráðherra tilnefndi í nóvember 2019 starfsstjórn yfir Reykjalundi til að stýra stofnuninni meðan unnið væri að endurskoðun stjórnskipulags stofnunarinnar sem var samstarfsverkefni starfsstjórnar og SÍBS, eiganda Reykjalundar.
Nú hefur starfsstjórnin kynnt starfsfólki Reykjalundar framtíðarfyrirkomulag stjórnunar endurhæfingarmiðstöðvarinnar. M.a var kynnt nýtt skipurit sem tók gildi 1. júní og var unnið í samráði við starfsfólk.

Óhagnaðardrifið einkahlutafélag
Á fundinum kom fram að stofnað hefur verið sérstakt félag um rekstur endurhæfingarþjónustu á Reykjalundi. Nýja félagið verður óhagnaðardrifið einkahlutafélag með sérstaka stjórn sem verður óháð stjórn SÍBS. Eins og kynnt var nýlega hefur Pétur Magnússon verið ráðinn forstjóri og tók hann til starfa 1. júní.
Stjórn hins nýja hlutafélags skipa Anna Stefánsdóttir hjúkrunarfræðingur, formaður, Gunnar Ármannsson lögmaður, meðstjórnandi, Haraldur Sverrisson bæjarstjóri, meðstjórnandi, Arna Harðardóttir sjúkraþjálfari, varamaður.

Reykjalundur áfram í fararbroddi
Stefán Yngvason formaður starfsstjórnar er ánægður með ávinning af starfi starfsstjórnarinnar. „Að loknu þessu sex mánaða tímabili starfsstjórnar Reykjalundar er ég sannfærður um að við höfum fundið mjög farsæla lausn og að framtíðin er björt fyrir Reykjalund og endurhæfingarþjónustu í landinu.
Á Reykjalundi er metnaðarfullt fagfólk og með þessum breytingum er stigið stórt skref til að tryggja að Reykjalundur verði áfram í fararbroddi í endurhæfingu í íslensku heilbrigðiskerfi.“
Hlutverk SÍBS til framtíðar sem eiganda Reykjalundar endurhæfingar ehf. verður fyrst og fremst að fjármagna uppbyggingu á staðnum. Daglegur rekstur endurhæfingarþjónustunnar mun áfram byggjast á samningi við Sjúkratryggingar Íslands. Tryggt verður að launakjör, lífeyrisréttindi og önnur réttindi og skyldur starfsmanna Reykjalundar haldist óbreytt hjá nýja félaginu.

Listasalur Mosfellsbæjar er 15 ára í ár. Salurinn er inn af Bókasafni Mosfellsbæjar og opinn á afgreiðslutíma þess.
Settar eru upp um tíu sýningar á ári og er umsjónarmaður Listasalarins Steinunn Lilja Emilsdóttir. Við spurðum hana nokkurra spurninga um starfsemi salarins.

Hvernig sýningar er boðið upp á?
Sýningar í Listasalnum eru mjög fjölbreyttar. Hér hafa verið sýnd málverk, vídeó­verk, ljósmyndir, skúlptúrar, innsetningar, textíll og handverk. Sumar sýningarnar eru sögulegar, sumar þemakenndar og aðrar persónulegar. Markmiðið er að sýna alls konar myndlist.

Eru listasýningar vel sóttar?
Já, þær eru það og undanfarin ár hefur gestum fjölgað. Listasalur Mosfellsbæjar er skemmtilegur að því leyti að fólk sem alla jafna sækir ekki myndlistarsýningar rambar inn þegar það á leið um bæinn eða í bókasafnið. Það hefur einnig færst í vöxt að fólk geri sér ferð úr nágrannasveitarfélögum til að kíkja á sýningar, enda Mosfellsbær minna úr leið en margir halda.
Skólabörn eru líka dugleg að kíkja á sýningar með kennurunum sínum. Það er sérstaklega gaman að yngri gestunum því þeir koma oft með skemmtilegar athugasemdir um listina og hafa aðra sýn en við sem erum fullorðin. Um daginn var t.d. sýning eftir Hjördísi Henrysdóttur þar sem þemað var sjómenn í sjávarháska og þá vildu börnin helst fá að vita hvort fólkið á myndunum hefði ekki örugglega komist heilt á húfi aftur heim til sín.

Hefur svona listasalur mikla þýðingu fyrir bæinn?
Alveg klárlega, bæir þurfa meira en heimili og fyrirtæki. Þar þurfa líka að vera samkomustaðir sem bæjarbúar nýta saman. Listasalur Mosfellsbæjar er kjörið afdrep til að taka smá pásu, taka inn menningu, horfa á fallega og áhugaverða hluti og velta þeim fyrir sér.
Í fyrra var t.d. sýnt verk eftir Pál Hauk Björnsson þar sem kúrbít var haldið uppi með spýtu. Mörgum eldri gestum fannst þetta heldur skrýtin list en þegar þeir fussuðu yfir þessu spurði ég hvort þeir hefðu nokkurn tíma séð svona áður. Allir svöruðu því neitandi. „Er ekki orðið langt síðan að þú sást eitthvað sem þú hefur aldrei séð áður?˝ Þá virtist fólk átta sig og brosti út í annað.

Hvað er fram undan hjá ykkur?
Við þurftum að fresta nokkrum sýningum út af hertu samkomubanni en næst á dagskrá er sýning Ásgerðar Arnardóttur. Hún er ung listakona sem vinnur með samspil tvívíddar og þrívíddar. Sýning hennar verður opnuð 29. maí kl. 16. Svo erum við núna að taka á móti umsóknum fyrir sýningarárið 2021.

Getur hver sem er sótt um?
Já, allir geta sótt um sem vilja. Við hvetjum Mosfellinga sérstaklega til að sækja um því mikil gróska er í listalífinu hér, sem Listasalur Mosfellsbæjar vill gjarnan taka þátt í að miðla. Ekki er skilyrði að fólk sé menntað í listum. Aðalmálið er að umsóknin sé vel unnin.
Að mínu mati er myndlist best þegar hún talar til áhorfandans og býður upp á tengingu við hann. Svo þarf líka að hafa í huga að það er enginn skaði skeður þótt maður fái neitun um sýningarpláss. Margar ástæður geta legið þar að baki og sjaldnast beinast þær að gæðum myndlistarinnar eða verkanna.
Í fyrra fengum við metfjölda umsókna en markmiðið er að slá það met í ár.