Það er mikið í umræðunni núna hvort það sé rétt að selja bjór á íþróttaleikjum. Tvö sjónarmið takast á – annars vegar forvarnarsjónarmiðið sem segir að íþróttir og áfengi fari aldrei saman og hins vegar viðburðasjónarmiðið sem setur íþróttaleiki á hæsta stigi í sama flokk og aðra viðburði sem fjöldi fólks velur að mæta á. Viðburði eins og leiksýningar og tónleika. Eins og oft þegar ólík sjónarmið eru í umræðunni vantar oft það sjónarmið sem tekur tillit til beggja póla og til þess hvað fólk almennt vill.

Það er staðreynd að íþróttaviðburðir á afreksstigi eru í samkeppni við aðra viðburði í samfélaginu. Það er margt í boði í dag og á flestum stöðum er það frekar fámennur kjarni sem mætir á alla leiki síns liðs. Aðrir koma ef liðinu gengur vel, ef veðrið er gott, ef vinir og kunningjar ætla að mæta og, hugsanlega, ef það er boðið upp á veitingar sem fólk á að venjast frá annars konar viðburðum. Þetta skiptir afreksliðin miklu máli – bæði að fólk mæti og að það kaupi veitingar. Veitingar, fljótandi, eru stór tekjulind margra félaga í dag. Mjög stór, hvort sem okkur líkar betur eða verr.

Það er líka staðreynd að mörg börn og unglingar mæta á íþróttaviðburði. Og það getur ekki verið mikil forvörn í því að þau fylgist meðvitað eða ómeðvitað með sér eldri sturta í sig bjórum í stúkunni við hliðina á þeim. Jafnvel fyrirmyndum sínum – leikmönnum og þjálfurum.

Hvernig tæklum við þetta sem samfélag? Hvernig getum við fundið lausn sem tekur bæði sjónarmið til hliðsjónar? Getum við lært af öðrum? Skoðað hvernig önnur samfélög með svipuð gildi og við hafa nálgast þetta viðfangsefni? Sums staðar geta áhorfendur keypt sér fljótandi veitingar fyrir leik í afmörkuðu rými – en mega ekki taka þær með sér á áhorfendabekkina. Væri það leið?

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 5. júní 2025

Snjallræði er þróunarverkefni sem unnið hefur verið að í Helgafellsskóla í fjögur ár. Þetta er hönnunarstund þar sem allir nemendur skólans, allt frá leikskólastigi upp á unglingastig, glíma við mánaðarlegar áskoranir. Markmið Snjallræðis er að efla nemendur í samvinnu, skapandi og gagnrýnni hugsun ásamt því að þjálfa og styrkja ímyndunaraflið.
Hvatamaður að þessu þróunarstarfi er Málfríður Bjarnadóttir deildarstjóri við skólann en hún er ein af handhöfum Íslensku menntaverðlaunanna 2024.

Málfríður eða Fríða eins og hún er ávallt kölluð er fædd í Reykjavík 13. mars 1991. Foreldrar hennar eru þau Björg Kristín Kristjánsdóttir kennari og bókasafnsfræðingur og Bjarni Snæbjörn Jónsson stjórnunarráðgjafi.
Bræður Málfríðar eru þeir Þórður Illugi f. 1980 og Kristján Sturla f. 1985.

Varmáin rann í gegnum garðinn
„Fyrstu sextán ár lífs míns bjó ég innst í Grenibyggðinni. Í bakgarðinum okkar var lítið skógarrjóður og Varmáin rann í gegnum garðinn.
Það var dásamlegt að alast þarna upp, stutt í náttúru og ég lék mér mikið úti. Í hverfinu var mikið af krökkum og nánast öll sumarkvöld var gengið í hús og safnað saman í leiki. Á veturna renndum við okkur á sleða í brekkunni við Dælustöðina.“

Góðar minningar frá Reykjum
„Ég á einnig góðar minningar frá Reykjum, en afi minn og amma, Jón og Málfríður bjuggu þar. Ég sótti mikið í að vera hjá þeim og frænkum mínum sem bjuggu á efri hæðinni. Ég öfundaði þær að fá að búa þarna en var svo heppin að á milli okkar var gott samband og ég eyddi því miklum tíma með þeim. Fyrir mér var þetta allt sérlega spennandi, heyskapurinn, leika í hlöðunni eða fá að fara á hestbak.
Ég gekk í Varmárskóla og þaðan á ég mjög ljúfar minningar. Ég varð fljótt kappsamur námsmaður, stundum aðeins of kannski,“ segir Fríða og brosir. Ég var samt líka mikil félagsvera og tók þátt í öllu slíku.
Yfir sumartímann snerist allt um fótboltann en ég æfði fótbolta með Aftureldingu fram á unglingsárin. Eins ferðaðist ég mikið með foreldrum mínum erlendis ásamt því að fara í veiðiferðir og önnur ferðalög um landið.“

Lærdómsríkt og þroskandi ferðalag
„Leið mín lá síðan í Menntaskólann í Reykjavík. Stærðfræði og raunvísindi hafa alltaf legið vel fyrir mér þannig að það lá beinast við að feta þá braut. Frá MR fór ég í Háskóla Íslands þar sem ég kláraði B.Sc. í næringarfræði. Eftir útskrift tók ég mér árs frí og lagði land undir fót ásamt góðum vinkonum. Við ferðuðumst um Mið- og Suður Ameríku í þrjá mánuði sem var virkilega lærdómsríkt og þroskandi ferðalag.
Þegar ég kom heim hóf ég meistaranám við HÍ í matvælafræði þar sem ég vann stórt rannsóknarverkefni fyrir Matís. Ég stefndi á doktorsnám eftir útskrift úr náminu og var komin í samband við leiðbeinanda við háskóla í Kanada.“

Besta ákvörðun sem ég hef tekið
„Ég starfaði hjá Matís sumarið eftir útskrift úr meistaranáminu en svo bauðst mér óvænt starf hjá litlu einkafyrirtæki. Ég var spennt fyrir þessu tækifæri og ákvað því að slá doktorsnáminu á frest. Ég upplifði þó starfið hvorki gefandi né sérstaklega áhugavert. Ég er samt afskaplega þakklát þessu starfi því það markaði tímamót í mínu lífi og hjálpaði mér að fylgja hjartanu. Ég tók U-beygju og skráði mig í kennslufræði í HÍ.
Á mennta- og háskólaárunum vann ég m.a. á leikskólum og naut þess að vinna með börnum, þó hafði aldrei áður hvarflað að mér að leggja kennarastarfið fyrir mig. Þetta er ein albesta ákvörðun sem ég hef tekið, þú finnur ekki fjölbreyttara, meira skapandi og gefandi starf. Ég hlakka til að mæta í vinnuna alla daga.“

Elskum að búa til minningar
Málfríður er gift, Anítu Kristjánsdóttur félagsráðgjafa og tölvunarfræðingi. Þær eiga saman tvo drengi, Hrafnkel Sturlu f. 2020 og Hjalta Tómas f. 2022.
„Ég er mikil fjölskyldumanneskja og við fjölskyldan elskum að eyða saman tíma og búa til minningar. Okkur finnst mjög gaman að ferðast og stunda útivist eins og fjallgöngur.
Varðandi áhugamálin þá hef ég mikinn áhuga á allri hönnun, elska að gera heimilið mitt fínt og leita mér að innblæstri fyrir það, eins hef ég mikla ánægju af því að elda og prófa mig áfram í eldhúsinu
Skólaþróun og kennslufræði er eitthvað sem ég þreytist aldrei á, búa til námsefni, finna hugmyndir sem nýtast í skólastarfinu eða kynna mér ýmis konar tækni og hvernig hún nýtist í kennslu.“

Tækni og skapandi kennsluhættir
Fríða starfar í dag sem deildarstjóri verkefna í Helgafellsskóla. Hún aðstoðar kennara við að innleiða tækni og skapandi kennsluhætti í gegnum námskeið og með því að þróa efni sem nýtist þeim í kennslu.
„Ég tek hópa á öllum aldursstigum í alls konar tækni og skapandi nám. Hef meðal annars verið með þrívíddarprentun ásamt því að kenna forritun, nýsköpun og ýmis konar fikt.
Ég hef leitt verkefnið mitt Snjallræði í skólanum s.l. fjögur skólaár en Snjallræði er hönnunarstund þar sem allir nemendur skólans, allt frá leikskólastigi upp á unglingastig, glíma við mánaðarlegar hönnunaráskoranir.
Í hverjum mánuði fá nemendur áskorun um að hanna nýtt leikfang eða farartæki og einu sinni á önn glíma nemendur við stærri áskorun, þar sem þeir tækla eitthvað raunverulegt vandamál sem unnið er í þemavinnu. Foreldrum og forráðamönnum er síðan boðið í heimsókn til að sjá afraksturinn.“

Það felast í þessu miklir möguleikar
„Ég er gríðarlega metnaðarfull þegar kemur að þessu verkefni og legg mikið upp úr því að búa til áskoranirnar þannig að auðvelt sé að nýta sér þær. Þær eiga að nýtast kennurum sem eru óöryggir í þessari vinnu en þær eru líka þess eðlis að þeir kennarar sem eru komnir langt í þessari vinnu eiga að hafa heilmikið svigrúm til að útfæra áskorunina á sinn hátt og taka verkefnið jafnvel skrefinu lengra.
Ég hef deilt öllum áskorunum á www.bit.ly/snjallraedi en ég hef alla tíð haft það að markmiði að hafa efnið aðgengilegt svo að aðrir skólar eða kennarar geti nýtt sér það á einn eða annan hátt.
Markmið Snjallræðis er að efla nemendur í samvinnu, þar sem allir leggja sitt af mörkum, skapandi og gagnrýnni hugsun, ásamt því að styrkja ímyndunaraflið. Í gegnum verkefnið öðlast nemendur einnig færni í sjálfstæðum vinnubrögðum, læra að setja sig í spor annarra og átta sig á því að mistök eru ómissandi og dýrmætur hluti af skapandi ferli.
Ég er sannfærð um að Snjallræði gegni lykilhlutverki í að efla framtíðarfærni nemenda. Það felast nefnilega miklir möguleikar í því að byrja strax á leikskólastigi að hlúa að sköpunargáfu barna,“ segir Fríða og brosir er við kveðjumst.

Í Reykjadal hafa verið starfræktar sumarbúðir fyrir fötluð börn og ungmenni í 62 ár. Sund og leikur hefur alla tíð verið mikilvægur þáttur í starfsemi sumarbúðanna og sundlaugin er ómissandi hluti af upplifuninni. Mörg barnanna fara oft á dag í laugina og það er alltaf jafn gaman. Sundlaugin þarf verulega á viðgerð að halda og voru landsmenn hvattir til að bjarga sumrinu með því að gefa sundferð í sérstakri söfnun sem sett var af stað. Fyrst var markmiðið að safna 7.194 sundferðum og tókst það strax á fyrstu dögunum. Draumamarkmiðið var hinsvegar sett á 14.388 sundferðir og hefur það markmið einnig náðst en þegar þetta er skrifað hafa safnast 15.400 sundferðir. Það er því ljóst að börnin í Reykjadal fá flotta sumargjöf frá vinum og velunnurum. Enn er hægt að leggja til framlög í gegnum síðuna www.sofnun.reykjadalur.is. Fyrsti hópur ungmenna mætir í lok maí og er von á 200 krökkum í sumar. Vonir standa til að sundlaugin verði klár fyrir þennan tíma.

Berfættaskór (barefoot shoes) leyfa fótunum að hreyfast á náttúrulegan hátt. Þeir eru með þunna og sveigjanlega sóla, breiðan tákassa og enga hælshækkun. Ég er búinn að ganga í svona skóm í næstum tuttugu ár. Fyrst átti ég eitt par sem ég notaði nokkrum sinnum í viku, síðan hætti ég smám saman að nota „hefðbundna“ skó og í dag á ég nánast bara berfættaskó (er þetta ekki ágætis þýðing?).

Í dag eru fæturnir á mér í miklu betra standi en þegar ég var tvítugur. Innleggin eru löngu horfin og beinhimnubólgan sömuleiðis. Hvað segja rannsóknir? Af hverju ættu bæði börn og fullorðnir að ganga í berfættaskóm?

Í fyrsta lagi styrkja þeir innri vöðva fóta, sem stuðla að betri sveigju og draga úr hættu á algengum fótameiðslum eins og hælspennu. Sterkir fótvöðvar eru grundvöllur heilbrigðrar líkamsstöðu og góðrar hreyfigetu. Í öðru lagi stuðla þeir að auknu jafnvægi og líkamsvitund. Með betri snertingu við jörðina fá bæði börn og fullorðnir aukna stjórn á hreyfingum sínum. Þriðji helsti ávinningurinn er varðveisla (eða eins og í mínu tilviki, bæting) á náttúrulegu formi fóta. Skór með breiðum tákassa hjálpa til við að forðast aflögun eins og stóra táarbeygju og stuðla að eðlilegri sveigju, sérstaklega á mikilvægu þroskaskeiði barna. Fjórða atriðið er bætt göngulag og minna álag á liði. Með því að örva eðlilegt skrefamynstur, þar sem mið- eða framfótur lendir fyrst, minnkar höggálag á hné og mjaðmir, sem getur komið í veg fyrir álagsmeiðsli til lengri tíma.

Að lokum styðja berfættaskór við betri líkamsstöðu með því að halda hæl og tá í sömu hæð. Þetta getur dregið úr bakverkjum og stuðlað að betri heildarstöðugleika í líkamanum. Samantekið má segja að berfættaskór styðji við náttúrulega hreyfingu, efli styrk og minnki líkur á meiðslum – allt frá barnæsku fram á fullorðinsár. Sjáumst á röltinu!

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 1. maí 2025

Halldóra Huld Ingvarsdóttir, sjúkraþjálfari hjá Verkjalausnum, er mikil ævintýramanneskja. Hún hefur verið í hestamennsku frá unga aldri en eftir því sem hún varð eldri fór hún einnig að hafa áhuga á fjallgöngum, jöklagöngum, utanvegahlaupum og stangveiði.
Draumur Halldóru er að heimsækja allar heimsálfurnar og upplifa mismunandi menningarheima en þau ævintýri þurfa að þola smá bið því í byrjun apríl á hún von á sínu fyrsta barni.

Halldóra Huld fæddist í Reykjavík 15. júlí 1988. Foreldrar hennar eru Helga Hrönn Þorleifsdóttir grafískur hönnuður og keramiker og Ingvar Ingvarsson læknir.
Systkini Halldóru eru Þorleifur Þorri f. 1981, Játvarður Jökull f. 1984 og tvíburasystirin Sigríður Sjöfn f. 1988.

Alltaf verið mikið náttúrubarn
„Ég hef alltaf búið í Mosfellsbænum, ólst upp utarlega í Reykjabyggðinni. Ég er mikið náttúrubarn svo þetta var fullkominn staður til að alast upp á.“
„Æskuminningar mínar er flestar tengdar hestamennskunni og útivistinni sem henni fylgir. Á mínum yngri árum var fjölskyldan með hestana í heima haga á sumrin og við systurnar lékum okkur mikið úti í kringum þá ásamt vinkonum okkar. Eins eyddum við miklum tíma í hesthúsinu og það kom fyrir að við gistum allar saman þar. Seinna tóku svo hesthúsapartýin við svo hesthúsið hefur verið staður dýrmætra minninga.
Hestaferðirnar á Öræfin eru samt þær sem standa upp úr, þar sem riðið var með allt stóðið á milli fjallakofa, í allskonar veðrum. Öll þessi hestaævintýri hafi mótað mig mikið, mér líður einstaklega vel á fjöllum og finnst ekkert að því að leggja af stað í roki og rigningu.
Foreldrar mínir voru líka dugleg að fara með okkur fjölskylduna í ferðalög erlendis. Flórída varð þá oftast fyrir valinu en við ferðuðumst einnig um Evrópu og þá helst í kringum heimsmeistaramótin í hestaíþróttum.“

Skólaböllin hápunkturinn
„Ég gekk í Varmárskóla og síðan Gaggó Mos, kennararnir voru góðir og ég hafði gaman af að læra. Á þessum árum gengu allir bæjarbúar í þessa skóla og maður þekkti því jafnaldra sína vel. Þarna kynntist ég nokkrum af mínum bestu vinkonum og ég á góðar minningar frá skólaárunum. Skólaböllin og limmósínurnar á undan voru hápunkturinn í Gaggó Mos og það voru vinsælar hljómsveitir sem komu fram eins og Írafár, Á móti sól og Í svörtum fötum.
Á sumrin starfaði ég ásamt frændsystkinum mínum í bílaumboðinu hjá afa okkar og ömmu við að þrífa og bóna bíla. Það var ótrúlega gaman að vinna hjá þeim og maður reyndi að gera þau stolt. Maður var kannski ekki alltaf fyrirmyndarstarfsmaður, amma komst að því einu sinni að við höfðum stimplað okkur inn en fórum svo saman beinustu leið í Húsdýra- og fjölskyldugarðinn. Það þarf ekki að taka það fram að þetta gerðist bara einu sinni,“ segir Halldóra og brosir.

Þetta voru mistök
„Eftir útskrift úr gagnfræðaskóla fór ég í Menntaskólann Hraðbraut. Ég hafði alltaf stefnt á MS en tók skyndiákvörðun um að fara í Hraðbraut. Þetta voru mistök, mér fannst lærdómurinn í skólanum mjög þrúgandi og skólinn einangrandi. Ég segi alltaf að ég sé laumu MS-ingur því mér fannst ég vera að missa svo mikið úr félagslífinu sem vinkonur mínar í grunnskóla voru að upplifa.
Ég hætti í Hraðbraut eftir eitt ár og fór yfir í Borgarholtsskóla, ákvað að leggja minni áherslu á lærdóm en áður og njóta félagslífsins í botn. Þar kynntist ég dýrmætum vinum og átti ógleymanlega tíma.“

Við Eyjólfur erum heppin
Unnusti Halldóru heitir Eyjólfur Þorsteinsson og er hestamaður. Þau eiga von á sínu fyrsta barni í apríl en fyrir átti Eyjólfur Valdísi Mist sem er 11 ára.
„Við Eyjó erum heppin að eiga mörg sameiginleg áhugamál og erum dugleg að fara í fjallgöngur, skíðaferðir, veiðiferðir, hlaupa og stunda hestamennsku.
Við höfum einnig gaman af að ferðast bæði innan- og utanlands, skemmtilegustu ferðalögin eru þau sem innihalda útiveru og hreyfingu.“

Hlaupin eru lúmskt skemmtileg
Utanvegahlaup er helsta áhugamál Halldóru en hún fer einnig í götuhlaup til að fá tíma. Hún æfir og keppir á braut á veturna til að ná upp meiri hraða og segir brautahlaupin lúmskt skemmtileg og stemmingin í kringum þau mikil.
„Ég mæli með að þeir sem stefna á keppnishlaup yfir sumartímann prófi brautarhlaupin á veturna, það hjálpar mikið við undirbúninginn. Sumrin hjá mér fara núna í að ferðast í kringum hlaupakeppnirnar sem eru víðs vegar um landið og erlendis.
Þegar ég komst að því s.l. sumar að ég væri ófrísk þá voru tvö af mínum stærstu hlaupum eftir, annað var CCC by UTMB sem er 100 km utanvegahlaup í kringum Mont Blanc og hitt var götumaraþon í Frankfurt. Á meðan ég var að hugsa mína stöðu hvort ég ætti að fara þá tók ég þátt í hálfu maraþoni í Reykjavíkurmaraþoninu og tókst að vinna það.“

Hef nýtt tímann í að mála
„Ég ákvað svo að fara út í bæði hlaupin og tvíburasystir mín, Sigga, kom með mér út til að aðstoða mig. Það var mjög gott, ekki síst vegna þess að hún er læknir og því með þekkingu á þessu sviði. Ég lofaði sjálfri mér því og mínu fólki að ef hún myndi segja mér að hætta keppni þá myndi ég gera það tafarlaust.
Eftir CCC hlaupið var haldið til Frankfurt, fyrir það hafði ég bókað ferð til Kenýa þar sem ég ætlaði að búa í 2400 metra hæð til að fjölga rauðum blóðkornum. Upphaflega ætlaði ég að nota Kenýa ferðina sem æfingabúðir en breytti því í rólegheitaferð með smá hlaupum. Eftir maraþonið þurfti ég svo að hvíla mig andlega frá hlaupum og fara að njóta óléttunnar. Ég hef nýtt tímann í að mála og þá helst olíumálverk, oftast af hestum og náttúru enda hefur áhuginn legið þar.“

Nær vel yfir mitt áhugasvið
Halldóra Huld hefur starfað mest í gegnum tíðina við umönnun, þá aðallega á elliheimilum en einnig á leikskólanum Hlaðhömrum.
„Ég hóf störf í Lágafellslaug árið 2011 og fór svo í sjúkraþjálfaranám, starfaði þar áfram með námi en ég útskrifaðist 2017. Þetta hentað mér vel því ég hreinlega dýrka þessa sundlaug.
Í dag starfa ég sem sjúkraþjálfari hjá Verkjalausnum, þetta er mjög fjölbreytt starf þar sem maður hittir margt áhugavert og skemmtilegt fólk. Starfið nær vel yfir áhugasvið mitt, að vinna að endurheimt líkamans. Hreyfing nær einnig yfir áhugasviðið því hún spilar stórt hlutverk og er allra meina bót. Ekki skemmir fyrir að starfsfélagarnir eru algjör eðalmenni,“ segir Halldóra Huld og brosir er við kveðjumst.

Laugardaginn 5. apríl mun karlalið Aftureldingar spila sinn fyrsta leik í sögunni í Bestu deildinni en liðið heimsækir þá Íslandsmeistara Breiðabliks á Kópavogsvöll klukkan 19.15.
Mikil spenna er fyrir fótboltasumrinu í Mosfellsbæ enda er um sögulegt tímabil að ræða hjá Aftureldingu.
„Strákarnir hafa æft gríðarlega vel í vetur og þjálfarateymið, sjálfboðaliðar í kringum liðið og allir sem að þessu standa hafa lagt mjög mikla vinnu á sig í vetur til að hægt verði að ná sem bestum árangri í sumar. Það er mikil gleði og liðsheild hjá okkur,“ segir Magnús Már Einarsson, þjálfari Aftureldingar.
„Stemningin í hópnum er virkilega góð eins og hefur verið einkenni liðsins síðastliðin ár. Það ýtir undir spennuna og stemninguna í hópnum að vera loksins meðal þeirra bestu og við getum ekki beðið eftir að byrja mótið,“ segir Aron Elí Sævarsson fyrirliði liðsins.

Öflugur liðsstyrkur
Afturelding hélt fréttamannafund í Hlégarði í desember þar sem fjórir nýir leikmenn voru kynntir til sögunnar. Bræðurnir Axel og Jökull Andréssynir eru mættir alfarið á heimaslóðir eftir að hafa farið ungir í atvinnumennsku erlendis hjá Reading á Englandi.
Oliver Sigurjónsson, reynslumikill miðjumaður, kom til Aftureldingar frá Íslandsmeisturum Breiðabliks og kantmaðurinn Þórður Gunnar Hafþórsson bættist í hópinn frá Fylki.
„Allir þessir leikmenn hafa reynslu af því að spila á háu getustigi. Þetta eru karakterar sem bætast við mjög öfluga liðsheild hjá okkur og við erum með mjög öflugan og spennandi leikmannahóp fyrir tímabilið,“ segir Magnús Már.
Fleiri Mosfellingar en Blikar?
Í Bestu deild karla eru 12 lið og mætast öll liðin tvisvar áður en deildinni er skipt í efri og neðri hluta þar sem leiknir eru 5 aukaleikir. Tímabilinu lýkur því ekki fyrr en í lok október og stendur yfir í tæpa sjö mánuði.
„Þetta verður langt og skemmtilegt tímabil og við erum komnir til að vera. Við ætlum okkur að festa Aftureldingu í sessi í Bestu deildinni og vonumst til að fá góðan stuðning frá stuðningsmönnum okkar. Ég vonast til að stuðningurinn sem var í úrslitakeppninni í fyrra fylgi okkur inn í þetta tímabil og skora á Mosfellinga að mæta í Kópavoginn á laugardagskvöld.
Ég hef trú á að stuðningsmenn Aftureldingar geti verið fjölmennari en stuðningsmenn Breiðabliks á þessum opnunarleik Íslandsmótsins,“ segir Magnús Már.

Tveir heimaleikir í apríl
Afturelding mætir ÍBV í fyrsta heimaleik sumarsins sunnudaginn 13. apríl klukkan 17 á Malbikstöðinni að Varmá. Fimmtudaginn 24. apríl, á sumardaginn fyrsta, koma síðan Víkingar í heimsókn.
„Stuðningurinn skiptir algjörlega öllu máli. Stuðningsmenn liðsins eru ástæðan fyrir því að það er skemmtilegast að mæta á völlinn í Mosó. Liðið spilar með meiri orku og gleði þegar stuðningurinn er til staðar,“ segir Aron Elí.

Samningar voru undirritaðir í vikunni um samþætta heimaþjónustu við íbúa Mosfellsbæjar, aukna dagdvalarþjónustu með fleiri rýmum og stofnun heima-endurhæfingarteymis fyrir eldra fólk í heimahúsum.
Með samningunum verður rekstur allrar heimaþjónustu á hendi Eirar sem rekur hjúkrunarheimili og dagdvöl í bæjarfélaginu. Dagdvölin stækkar til muna og verður þar rými fyrir 25 einstaklinga í stað níu áður.
Með því að efla og samþætta heima- og dagþjálfunarþjónustu á eina hendi er þess vænst að betur megi sníða hana að einstaklingsbundnum þörfum notenda og bregðast tímanlega við breytingum á aðstæðum þeirra og heilsufari.

Stórgott að eldast í Mosfellsbæ
Undirritunin fór fram að Hlaðhömrum í Mosfellsbæ, viðstödd voru Inga Sæland, félags- og húsnæðismálaráðherra; Alma D. Möller, heilbrigðisráðherra; Regína Ásvaldsdóttir, bæjarstjóri Mosfellsbæjar; Elmar Hallgríms Hallgrímsson, sviðsstjóri samningasviðs Sjúkratrygginga Íslands; Eybjörg Helga Hauksdóttir, forstjóri hjúkrunarheimilisins Eirar og Sigríður Dóra Magnúsdóttir, forstjóri Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins.
Verkefnin sem talin eru upp hér að neðan eru öll liður í aðgerðaáætlun stjórnvalda, Gott að eldast. Markmiðið er að finna góðar lausnir sem samþætta félags- og heilbrigðisþjónustu fyrir eldra fólk og flétta saman þá þætti sem ríkið sér annars vegar um og hins vegar sveitarfélögin.

Mikilvægar nýjungar
„Við erum gríðarlega ánægð með bæði samþættingu heimaþjónustu og heimahjúkrunar og fjölgun plássa í dagdvölinni,“ segir Regína Ásvaldsdóttir, bæjarstjóri Mosfellsbæjar og nefnir sérstaklega mikilvægi þess að fá 10 ný dagþjálfunarrými fyrir einstaklinga sem kljást við heilabilun.
„Það skiptir miklu máli fyrir þann hóp að fá þjónustu í Mosfellsbæ þar sem þekking á umhverfinu eykur öryggiskennd.“
„Með því að starfsmenn samþættrar heimaþjónustu heyri undir dagdvöl gefst mikilvægt tækifæri fyrir stjórnvöld til að prófa nýjar leiðir við að veita þjónustu. Við erum spennt að fylgjast með árangrinum. Dagdvalir eru afar mikilvægar, ekki síst til að draga úr félagslegri einangrun meðal eldra fólks, og ríkisstjórnin leggur áherslu á að fleiri eigi kost á dagdvöl. Samþætting heimaþjónustu mun síðan tryggja heildrænni og öruggari þjónustu og skapa ný tækifæri þar sem saman kemur öflugt starfsfólk heilbrigðis- og félagsþjónustu,“ segir Inga Sæland, félags- og húsnæðismálaráðherra.
„Við vitum hvað það er mikilvægt fyrir fólk að viðhalda sjálfstæði sínu,“ segir Alma D. Möller heilbrigðisráðherra.
„Samþætt heimaþjónusta, stóraukin dagdvalarþjónusta og tilkoma heima-endurhæfingarteymisins tel ég að muni auka til muna raunhæfa möguleika eldra fólks til að búa heima hjá sér við góðar aðstæður og bætt lífsgæði, þrátt fyrir færniskerðingu“

---

Samþætt heimaþjónusta
Eir hefur sinnt heimaþjónustu fyrir hönd Mosfellsbæjar um árabil en heimahjúkrunin verið veitt af Heilsugæslu höfuðborgarsvæðisins (HH). Samþætting þjónustunnar byggist því annars vegar á uppfærðum samningi Mosfellsbæjar við Eir sem undirritaður var í dag og hins vegar á undirritun samnings milli HH og Eirar sem mun því annast þjónustuna í heild og reka hana í tengslum við dagþjálfunarþjónustuna. Markmiðið er að bæta yfirsýn yfir þarfir þeirra sem þjónustu þurfa með og bregðast tímanlega við breytingum á aðstæðum þeirra og heilsufari.

Stækkuð og stórefld dagdvöl
Dagdvalarrýmum á Eir verður fjölgað úr 9 í 15 og einnig sett á fót 10 dagþjálfunarrými fyrir eldra fólk með skerta getu vegna heilabilunarsjúkdóma. Samningur þessa efnis milli Eirar og Sjúkratrygginga Íslands var einnig undirritaður. Mosfellsbær mun annast akstur fólks í dagdvalarþjónustu og leggur jafnframt til aukið húsnæði fyrir dagdvöl Eirar.

Endurhæfing í heimahúsum
Heima-endurhæfingarteymi verður komið á fót með stuðningi heilbrigðisráðuneytis en teymið veitir persónumiðaða þjónustu sem fram fer á heimili viðkomandi notanda. Þjónustan felur í sér tímabundna þjálfun og ráðgjöf til að auka færni, virkni og bjargráð í athöfnum daglegs lífs sem og samfélagsþátttöku.