Helgafellsskóli hlaut á dögunum Íslensku menntaverðlaunin fyrir framúrskarandi þróunarverkefni.
Verk­efn­ið er ný­sköp­un­ar­verk­efni sem ber heit­ið Snjall­ræði og nær frá leik­skóla­stigi upp á ung­lingast­ig. Markmið verk­efn­is­ins er að nem­end­ur þjálf­ist í skap­andi og gagn­rýn­inni hugs­un. Verk­efn­ið felst í hönn­un­arstund þar sem nem­end­ur takast á við raun­veru­leg sam­fé­lags­vanda­mál og nota til þess ferli hönn­un­ar og hönn­un­ar­hugs­un­ar sem reyn­ir á sam­vinnu, sam­skipti og að hugsa út fyr­ir kass­ann.
Verðlaunin voru afhent á Bessastöðum 5. nóvember.

Nú á haustmánuðum hefur verið lagt kapp á vinnu við nauðsynlegar framkvæmdir bæði við Mosfellskirkju og Lágafellskirkju.
Mosfellskirkja hefur verið lokuð vegna mygluskemmda frá því í vor. Sóknarnefnd Lágafellssóknar tók þá ákvörðun á fundum sínum í haust að hefja endurbætur á Mosfellskirkju til að koma í veg fyrir frekari skemmdir sem og að opna kirkjuna að nýju.
Mosfellskirkja í Mosfellsdal var vígð 4. apríl 1965 og fagnar því 60 ára vígsluafmæli á næsta ári. Stefnt er að hátíðarhöldum að framkvæmdum loknum. Mosfellskirkja er gerð eftir teikningu Ragnars Emilssonar.

Viðhald á Lága­fellskirkju
Komið var að nokkru viðhaldi á Lágafellskirkju. Því er nú unnið að lagfæringum á tröppum við skrúðhús kirkjunnar en við þessar endurbætur mun aðgengi fyrir öll bætast til mikilla muna.
Fleiri framkvæmdir eru í gangi, við skrúðhúsið hefur ný eldhúsinnrétting verið sett upp, einnig verður málað innandyra fyrir jól.

Sigrún Másdóttir hefur frá unga aldri haft gaman af íþróttum og þá sérstaklega hópíþróttum. Hún æfði flestar þær íþróttagreinar sem í boði voru en handboltinn hafði á endanum vinninginn.
Sigrún var 16 ára þegar hún spilaði sinn fyrsta handboltaleik með meistaraflokki og 51 árs þegar hún spilaði þann síðasta. Hún hefur einnig starfað sem handboltaþjálfari hjá Aftureldingu í yfir 20 ár með dyggri aðstoð yngri leikmanna.

Sigrún er fædd í Reykjavík 15. maí 1972. Foreldrar hennar eru Sigríður Halldóra Gunnarsdóttir bankastarfsmaður l. 2019 og Vöggur Clausen Magnússon. Stjúpfaðir Sigrúnar til fjórtán ára aldurs er Már Gunnarsson.
Sigrún á átta hálfsystkini, Gunnar Skúla, Ólafíu Björgu og Maríu sammæðra og Kristínu, Guðrúnu Maríu, Ólöfu Huld, Zanný og Martein samfeðra.

Maður lék sér í nærumhverfinu
„Ég ólst upp mín fyrstu ár í Laugarneshverfinu en þar bjuggu einnig amma mín og afi. Það var mikið af krökkum í hverfinu og þarna eignaðist ég mínu fyrstu vini. Þegar ég var sjö ára þá fluttum við í Helga­landið í Mosfellssveit og þar lék maður sér mikið í nærumhverfinu, í klettunum í kring.
Við systkinin vorum mikið hjá afa og ömmu fyrstu árin eftir að við fluttum í sveitina, því þá gátum við hitt okkar gömlu vini reglulega.“

Mamma hvatti okkur áfram
Sigrún var ung að árum þegar hún fór að elta Gunnar bróður sinn í íþróttahúsið að Varmá og það fór svo að hún fór að vera þar öllum stundum. Hún fór að æfa flestar þær íþróttagreinar sem í boði voru á þessum tíma, badminton, frjálsar íþróttir, handbolta og knattspyrnu. Sigrún spilaði knattspyrnu á Tungubökkum á sumrin og var einungis ellefu ára þegar hún spilaði sinn fyrsta meistaraflokksleik við mun eldri stelpur.
„Handboltinn tók yfir og mamma fór í stjórn deildarinnar, hún var því mikið í kringum okkur systkinin í íþróttahúsinu og hvatti okkur áfram. Davíð B. Sigurðsson þjálfaði mig fyrstu árin og hann kenndi mér mikið. Hann er líklega ástæðan fyrir því að ég fór ung að hafa áhuga á þjálfun,“ segir Sigrún og brosir.

Þau sýndu mér mikið traust
„Ég byrjaði skólagönguna í Hvassaleitisskóla en fór svo í 2. bekk í Varmárskóla. Ég á góðar minningar þaðan, eignaðist góða vini og kennararnir voru frábærir. Ég var meira að segja í skólakórnum þótt ég hafi aldrei getað sungið,“ segir Sigrún og hlær.
„Ég fór svo í Gaggó Mos en var ekki sú duglegasta að læra, var með unglingaveiki á tímabili og vildi frekar vera að æfa eða að vinna. Ég æfði dans með vinkonum mínum og við kepptum í Tónabæ og sýndum svo á öllum böllum í skólanum.
Á sumrin passaði ég systur mínar á meðan mamma var í vinnunni en hún sá að mestu leyti ein um uppeldið. Ég fór líka í skólagarðana, bar út dagblöð og fór í unglingavinnuna. Síðar fékk ég vinnu í sjoppunni í Háholti og á Western Fried hjá Ragnari Björnssyni heitnum og Ástu. Þau hjónin sýndu mér mikið traust þrátt fyrir ungan aldur.
Eftir útskrift úr grunnskóla fór ég í Fjölbrautaskólann í Breiðholti og síðar í snyrtifræði. Með náminu starfaði ég hjá Hugrúnu á snyrtistofunni Líkami og sál og einnig eftir útskrift.“

Ákveðnar að komast upp í efstu deild
Sigrún var sextán ára þegar hún byrjaði að spila með meistaraflokki Aftureldingar í handbolta. Ári seinna voru stelpurnar í liðinu ákveðnar í að komast upp í efstu deild en það gekk ekki eftir. Þá ákváðu margar af eldri stelpunum í liðinu að flytja sig yfir í efstu deildir annarra liða.
„Það var ekki grundvöllur fyrir mig að halda áfram í Aftureldingu, því miður,“ segir Sigrún alvarleg á svip. „Ég fékk símtal frá þjálfara Stjörnunnar og ákvað í framhaldi að ganga til liðs við liðið.“
Árið 1999 var Sigrún búin að spila 200 leiki fyrir Stjörnuna og Íslands- og bikarmeistaratitlar í höfn, eiga tvö börn, lenda í erfiðum meiðslum og var orðin þreytt á akstrinum á æfingar. „Ég sleit krossband og þau meiðsli hafa sett strik í minn feril og þetta háir mér enn í dag. Ég hætti að spila með Stjörnunni árið 2000 eftir að hafa spilað með öllum yngri landsliðum og nokkra A-landsleiki og tók mér síðan frí.
Ég spilaði samt ófáa leiki í utandeildinni með Stjörnunni en ákvað svo 37 ára að taka slaginn með ungu liði Aftureldingar, þar spilaði ég í nokkur ár með Söru dóttur minni og stelpum sem ég hafði þjálfað. Á afmælisdaginn minn 2023 spilaði ég minn síðasta leik, ákvað að þetta væri orðið gott þar sem hnéð þyrfti að halda fyrir starf mitt og áhugamál.“

Aftureldingarhjartað langstærst
„Aftureldingarhjartað mitt er alltaf langstærst og mér fannst leitt að þurfa að yfirgefa félagið. Ég byrjaði ung í handbolta, hef þjálfað hér í 20 ár með aðstoð annarra leikmanna og eins stjórnaði ég handboltaskólanum í tíu ár.
Margir sigrar hafa unnist og ég hef fylgst vel með þeim sem hafa skilað sér upp í meistaraflokk. Að vita að þær hafi notið sín í handboltanum og að ég hafi lagt inn góð gildi fyrir þær er það sem stendur upp úr á ferlinum.“

Dugleg að fara í göngutúra
Eiginmaður Sigrúnar er Stefán Þór Jónsson verslunarstjóri hjá Arctic Trucks. Þau eiga þrjú börn, Gunnar Ágúst f. 1994, Söru Lind f. 1998 og Sindra Þór f. 2014. Barnabörnin eru tvö.
„Við fjölskyldan reynum að eyða eins miklum tíma saman og við getum bæði hér heima og erlendis. Við kíkjum í sveitina, veiðum og erum dugleg að fara í göngutúra. Við förum líka mikið á hand- og fótboltaleiki og á skíði. Það er líka mikið að gera í kórastarfi hjá Stefáni.“

Þessi hópur er orðin partur af lífi mínu
Sigrún starfaði áður sem sem aðstoðarmaður tannlæknis og fór svo í íþróttafræði í HR. Þaðan fór hún til Útlitslækningar og samhliða því þjálfaði hún handbolta. Í dag kennir hún íþróttir í Fossvogsskóla og aðstoðar við handboltaþjálfun drengja hjá UMFA.
„Ég hef líka kennt konum vatnsleikfimi í Lágafellslaug í 12 ár þar sem þær næra bæði líkama og sál. Þessi hópur er orðinn partur af lífi mínu og margar þessara kvenna eru búnar að vera hjá mér frá upphafi. Einnig kenndi ég vatnsleikfimi hjá eldri borgurum í vetur, sem er búið að vera virkilega gaman.
Að kenna eða þjálfa börn og fullorðna þarf að vera gert af hugsjón. Flestir eiga að geta fundið sér hreyfingu eða íþrótt við hæfi, við sem þjálfarar verðum að mæta iðkendum á þeirra forsendum,“ segir Sigrún að lokum er við kveðjumst.

Afturelding hafði betur gegn Keflavík í úrslitaleik Lengjudeildar-umspils um sæti í Bestu deild karla 2025 á Laugardalsvelli. Þetta er í fyrsta sinn í sögu Aftureldingar sem karlalið félagsins kemst í efstu deild Íslandsmótsins.
Eina mark leiksins kom á 78. mínútu og var það Sigurpáll Melberg Pálsson sem skoraði þegar hann fylgdi eftir skoti sem var varið frá Arnóri Gauta Ragnarssyni, sem hafði komið inn á sem varamaður mínútu áður.
Þess má til gamans geta að Knattspyrnudeild Aftureldingar fagnar einmitt um þessar mundir 50 ára afmæli.
Mosfellingar fjölmenntu á völlinn og létu vel í sér heyra.

Dagur sem fer í sögubækurnar
„Það var ólýsanleg tilfinning að sjá Aftureldingu taka skrefið upp í efstu deild eftir mikla vinnu og uppgang undanfarin ár,“ segir Magnús Már Einarsson þjálfari Aftureldingar.
„Það eru ótrúlega margir aðilar sem eiga þátt í því að liðið náði þessu markmiði. Núverandi og fyrrverandi leikmenn, þjálfarateymi, starfslið, stjórnarmenn, sjálfboðaliðar, styrktaraðilar og síðast en ekki síst stuðningsmenn.
Laugardagurinn 28. september 2024 fer í sögubækurnar hjá Aftureldingu og núna þurfum við að gefa ennþá meira í. Við viljum meira og núna bíður gríðarlega spennandi verkefni í Bestu deildinni þar sem við mætum bestu liðum landsins. Við munum reyna að auka fagmennskuna ennþá meira hjá okkur og efla umgjörðina.
Ef sjálfboðaliðar eða styrktaraðilar hafa áhuga á að slást í för með okkur í þessu verkefni þá má endilega hafa samband við mig eða Gísla Elvar Halldórsson formann meistaraflokksráðs.“

Styrkjum liðið á skynsamlegan hátt
„Það er mikill munur á umgjörð og fjármagni liða í Bestu deildinni og Lengjudeildinni og við þurfum að gera allt sem við getum til að hafa okkar starf eins öflugt og mögulegt er.
Barna- og unglingastarf Aftureldingar hefur skilað frábærum leikmönnum í gegnum tíðina og í öðrum félögum eru öflugir Mosfellingar. Við munum styrkja liðið á skynsamlegan hátt og vonandi koma einhverjir uppaldir Mosfellingar aftur heim og taka slaginn með okkur næsta sumar.“

Umgjörðin hefur verið til fyrirmyndar
„Undanfarin ár hefur myndast gríðarlega skemmtileg stemning í kringum liðið og við viljum halda því áfram í Bestu deildinni. Viðburðir og umgjörðin á heimaleikjum hafa verið til fyrirmyndar hjá öflugum sjálfboðaliðum.
Nýr gervigrasvöllur kemur á Varmársvæðið á næsta ári og vonandi sjáum við glæsilega stúku rísa við þann völl sem allra fyrst svo hægt verði að spila heimaleiki á nýja vellinum. Þá mun um leið áhorfenda- og búningsaðstaða verða eins og þekkist hjá öðrum félögum í Bestu deildinni.
Það eru mjög spennandi tímar fram undan og það er mjög gaman að sjá meðbyrinn og stuðninginn hjá fólki í Mosfellsbæ. Við munum undirbúa okkur mjög vel í vetur og allir í kringum liðið eru spenntir að takast á við Bestu deildina næsta sumar. Sjáumst á vellinum. Áfram Afturelding!“ segir Magnús Már að lokum.

Á síðasta starfsári Rotary International var geðheilsa meginþema.
Síðastliðið vor kom Benedikt Þór Guðmundsson, verkefnastjóri og einn af stofnendum Píeta samtakanna, á fund Rótarýklúbbs Mosfellssveitar og hélt afar fróðlegt erindi um starfsemi samtakanna.
Píeta samtökin eru frjáls félagasamtök sem sinna forvarnarstarfi gegn sjálfsvígum og sjálfsskaða, sinna meðferð skjólstæðinga í sjálfsvígshættu og styðja við aðstandendur þeirra og aðstandendur þeirra sem hafa tekið eigið líf.
Píeta samtökin starfa eftir hugmyndafræði samnefndra samtaka á Írlandi. Samtökin njóta styrkja almennings á Íslandi og eru því í eigu þjóðarinnar og háð henni varðandi rekstrarfé.
Rótarýklúbbur Mosfellssveitar ákvað að styrkja Píeta samtökin og þann 12. september var styrkurinn afhentur. Það gerðu Alfreð Svavar Erlingsson, forseti Rótarýklúbbs Mosfellssveitar, og Þorkell Magnússon, formaður verkefnanefndar. Þau Ellen Calmon, framkvæmdastjóri Píeta samtakanna og Benedikt Þór Guðmundsson veittu styrknum móttöku á starfsstöð samtakanna á Amtmannsstíg 5a í Reykjavík.

– um textagerð Þóris Kristinssonar á plötunum Huldumenn og Hugarfóstri með Gildrunni.

Viðtalið sem hér fer á eftir er unnið upp úr ritgerð sem Hjördís Kvaran Einarsdóttir skrifaði vorið 2007 í áfanganum Dægurlagatextar og alþýðumenning við deild íslenskra fræða við Háskóla Íslands. Það fjallar fyrst og fremst um texta Þóris Kristinssonar á fyrstu tveimur plötum Gildrunnar, Huldumenn (1987) og Hugarfóstur (1988), en með aðaláherslu á Huldumenn þar sem hún átti 20 ára útgáfuafmæli á þeim tíma sem ritgerðin var samin. Viðtalið byggir eingöngu á viðtölum við Þóri, Birgi Haraldsson og Karl Tómasson, þó eingöngu sé vitnað í Þóri eðli málsins samkvæmt.

Platan Huldumenn var aðeins gefin út á vínyl í 700 eintökum og er með öllu ófáanleg í dag. Hægt er að nálgast flest lögin af plötunni á Spotify á plötunni Gildran í tíu ár, en ekki verður hægt að setja plötuna sjálfa þar inn þar sem allar upptökur og masterar eru ónýtir og að sama skapi verður ekki hægt að gefa hana aftur út. Hugarfóstur kom út á vínyl og geisladisk og er aðgengileg á Spotify.

 

Við vorum bara að skemmta okkur

„Það er fullt af persónulegum bröndurum í textunum. Við vorum auðvitað metnaðarfullir, en við vorum umfram allt bara ungir strákar sem sturtuðum í okkur víni um helgar og hlógum og hlógum og gerðum grín að hverjum öðrum og höfðum gaman af þessu. Við vorum bara að skemmta okkur.“ segir Þórir Kristinsson.

Þegar flett er í gömlum dagblöðum frá árinu 1987 verður lesandi fljótt var við að hin óopinbera orðræða í þjóðfélaginu snerist að miklu leyti um tónlist. Þessi orðræða, undiraldan, var ekki mjög sýnileg enda unnu mörg öfl að því bæði leynt og ljóst að halda henni neðanjarðar. Hún fann sér þó leið upp á yfirborðið og eitt af vopnum hennar var lesendadálkar dagblaðanna, það leið varla sá dagur að ekki væri lesendabréf um tónlist og útvarp í þessum dálkum. Síðla sumars 1986 hóf fyrsta einkarekna útvarpsstöðin á Íslandi, Bylgjan, rekstur sinn og varð um leið, ásamt þeim útvarpsstöðvum sem á eftir fylgdu, að dyravörðum (gatekeepers), ásamt útgefendum, og stjórnuðu því hvað komst út til almennings og til þess að komast þangað út varð tónlistin að hafa réttu merkimiðana og aðallega rétt útgáfunafn. Einkaútgefið efni og merkimiðar eins og rokk og þungarokk áttu  einfaldlega ekki upp á pallborðið.

Fólkið út í samfélaginu gerði gífurlegar kröfur til stöðvanna og hafði sitt álit á því hvað þótti boðlegt og hvað ekki. Dag frá degi má lesa bréf frá fólki sem telur sig vita hvað þjóðinni er fyrir bestu í þessum efnum. Þegar betur er að gáð er það áberandi hvað bréf, frá fólki sem vill fá meira þungarokk í spilun á stöðvunum eru í miklum meirihluta, og að sama skapi bréfin frá fólkinu sem mótmælir harðlega spilun þungarokks. Þetta er á tímum þar sem það var í tísku að allir væru eins, steríótýpur og guð hjálpi þeim sem vogaði sér að ganga í öðru en einu úlpunni sem var viðurkennd eða öðruvísi skóm en allir hinir voru í.

Það sama gilti um viðurkenndu tónlistina. Hún var hálfgeld, a.m.k. sú sem naut mestrar hylli útvarpsstöðva og var mest spiluð og af því að fólki stóð ekki svo auðveldlega til boða að meta annað en það sem var spilað á útvarpsstöðvunum gefur augaleið að vinsældalistarnir voru í samræmi við það og í kjölfarið var því haldið blákalt fram að þetta væri það sem að fólkið vildi, það veldi vinsældalistana, það stjórnaði.

Það er því augljóst hvaða hugmyndafræðilegu stefnur voru hér að verki, tónlistargildið var ekki talið mikið í tónlist sem ekki flokkaðist annað hvort undir sígilda tónlist eða það niðursoðna glundur sem réð ríkjum á tónlistmarkaðnum á 9. áratugnum.

Það var því ekki auðvelt að vera sjálfstæður og ósvikinn á þessum árum, a.m.k. ekki ef hljómsveitir spiluðu rokk og þungarokk. Þó að þessi tónlist fengi ekki hljómgrunn á yfirborðinu eins og áður segir þreifst hún neðanjarðar og upp spruttu tónleikastaðir víða þar sem að vinsælt varð að halda tónleika með misþekktum hljómsveitum og bílskúrsböndum. Fimmtudagskvöld urðu heitustu kvöld vikunnar og fyrir þá sem vildu eitthvað annað en ritskoðaða tónlistarstefnu ljósvakamiðlanna var þetta eins og að komast í himnaríki.

 

 

Gildran

Það er inn í þetta þjóðfélagsumhverfi sem hljómsveitin Gildran stígur fram á sjónarsviðið í maí 1987 þegar fyrsta plata hennar, Huldumenn, kemur út. Gildruna skipuðu á þessum tíma Mosfellingarnir Karl Tómasson (trommur, slagverk, söngur), Birgir Haraldsson (söngur, gítar) og Þórhallur Árnason (bassi, söngur). Hljómsveitin og platan vöktu strax feikna athygli þó ekki hafi þeim verið hampað á útvarpsstöðvunum frekar en öðrum hljómsveitum sem spiluðu framsækið rokk á þessum tíma: „Platan kemur eins og skrattinn úr sauðleggnum inn í flóruna á þessum tíma. Hún var á skjön við allt en samt voru tónleikastaðir ítrekað fylltir“ segir Þórir.

Það var greinilegt að eitthvað við tónlist hljómsveitarinnar höfðaði vel til rokkþyrstra áheyrenda og að fólki þótti hljómsveitin hafa eitthvað ósvikið fram að færa. Það vakti athygli að textar hljómsveitarinnar voru allir á íslensku og voru ekki hugarsmíð hljómsveitarinnar sjálfrar heldur fjórða aðilans, Þóris.

Þórir er fæddur í Vestmannaeyjum árið 1965 og flutti til höfuðborgarsvæðisins í kjölfar gossins 1973. Í Gagnfræðaskólanum í Mosfellssveit kynntist hann þeim félögum Karli (1964) og Þórhalli (1965) og þegar fram liðu stundir bættist Birgir (1958) í hópinn. Þeir reyndu fyrir sér sem þungarokkshljómsveitin Pass sem flutti allt sitt efni á ensku. Þegar ekki gekk að koma sér á framfæri sem Pass, þar sem enginn vildi gefa þá út, var nafni hljómsveitarinnar breytt í Gildran. Gildran spilaði mun áheyrilegri tónlist. Það var lægð í rokkinu á Íslandi á þessum tíma og það vildi enginn gefa út tónlist Pass og þess vegna hét plata hinnar nýju hljómsveitar Huldumenn: „Pass var hulduhljómsveit, neðanjarðar. Það hefur aldrei, að mínu mati, verið til jafn góð þungarokkshljómsveit á Íslandi og það þekktu hana sárafáir og hluti af því var vegna þess að hljómsveitin Pass gaf aldrei neitt út. Nafnið á plötunni er bein vísum í gömlu hljómsveitina þó þeir spili þar undir nýju nafni“ segir Þórir.

Enda kom það í ljós þegar farið var að leita að útgefanda fyrir Huldumenn að það vildi enginn gefa þá út, frekar en fyrri daginn, svo að raunin varð sú að þeir gáfu sjálfir út plötuna undir merki félags síns, Grodda hf. Töluverðs misskilnings gætti með nafn hljómsveitarinnar í byrjun. Margir héldu að hljómsveitin héti Huldumenn en platan Gildran, það var svo klassískt, alls konar „menn“ voru til. Gildran er alls ekki hljómsveitarlegt nafn og er í raun heldur djarft val á nafni á hljómsveit þar sem það er í eðli sínu tvírætt. Karl átti heiðurinn að þessu nafni sem og á nafni útgáfu þeirra félaganna, Groddi hf. Gildran er tilraun til að fá að staðsetja sig á íslenskum markaði. Huldumenn kom út til að þeir fengju að spila og það gekk eftir. Þeir fóru um allt og alls staðar mætti fólk. Þetta er að sumu leyti alþýðleg tónlist því að tónleikahald rótgekk jafnvel þó að fólk þyrfti að borga sig inn, það var alltaf húsfyllir. Enda eru margir á því máli að Gildran eigi skilið hásætið í rokkflóru íslenskrar tónlistarsögu. Gildran hafði skemmtigildi sem tónleikaband og dansiballaband, það var alltaf stuð, fjör og ekkert mikið af rólegum vangalögum.

Hljómsveitin gerði miklar kröfur til sjálfrar sín og æfði mjög stíft. Það var greinilega eitthvað ósvikið, frumlegt og skemmtilegt við tónlistina: „Þetta var svo skothelt og vel æft þegar það var farið með þetta í stúdíó, platan er bara life og þess vegna lá hún svo vel á tónleikum. Fólkið sem keypti plötuna kom á tónleika og heyrði að þetta var bara eins og á plötunni. Það voru engar stúdíófiffingar í gangi.“ segir Þórir.

Það líður ekki nema rétt ár frá útkomu Huldumanna þar til önnur plata Gildrunnar, Hugarfóstur, kom út. Þessar tvær plötur eru systurplötur og því er ekki hægt að fjalla um aðra nema hafa hina í huga líka. Á Hugarfóstri eru allir sömu menn að störfum og áður.

Það að Þórir fer að semja texta fyrir hljómsveitina kemur til vegna þess að hljómsveitin og Þórir þekktust mjög vel eins og áður sagði og hljómsveitin var ákveðin í að gera plötuna, breyta til. „Tónlistarlega séð var Pass að gera stórkostlega hluti. Menn voru búnir að reyna með hana, en uppskáru aldrei neitt, en það gerðist með Huldumönnum, þá uppskáru menn bæði umfjöllun og peninga. Lögin fóru að heyrast í útvarpi og allt í einu gátu strákarnir spilað út um allt.“ segir Þórir.

 

Textar Huldumanna

Það sem vekur athygli þegar textarnir eru skoðaðir á plötuumslaginu er að þeir virka í fljótu bragði eins og þeir séu ristir með rúnum og er því einkum um að kenna að hver einasta lína hefst með stórum staf. Þetta var ekki djúpt, útspekúlerað bragð af hálfu Þóris heldur voru þetta einfaldlega mistök af hendi þess sem setti textana upp: „Kannski olli þetta því að menn tóku þetta sem eitthvað enn þá dýpra, menn hafa haldið að þetta væri enn þá pældara. Ég var bara tvítugur gríslingur og pældi ekki svona djúpt.“ segir Þórir.

Þetta hefur líklega valdið því að textarnir hafa m.a. fengið það orð á sig að þeir þykja torræðir með meiru. Vegna þessara mistaka og þeirrar staðreyndar að hvergi er punktur í textunum til þess að bakka þessa stóru stafi upp, getur verið erfitt að greina hvar setning eða hugsun byrjar eða endar því þá eru aðeins eftir erindaskil til að styðja sig við. En þetta gerir textana líka þess virði að takast á við þá.

Bygging textanna minnir um margt á fornan bragarhátt bæði í lengd vísuorða og eins þegar textarnir eru lesnir upphátt. Ástæðan fyrir þessari tilfinningu lesanda er vafalítið sú að vísuorðin eru áberandi stutt, og oft og tíðum niður njörvuð í atkvæðafjölda í vísuorði. Þetta er áberandi í þeim textum þar sem er hljómstríð hrynjandi eins og í Leiðtogunum þar sem samspil þessa knappa stíls, atkvæðafjölda og harðra samhljóða valda því að við upplestur skynjar lesandinn gremjuna í hinum pólitíska texta mjög sterkt enda er textinn ortur um leiðtogafundinn 1986: „Þetta var bara svona okkar diss, við vorum bara að gefa skít í þessa náunga, það kom ekkert út úr þessum fundi“ segir Þórir. Í textanum um Svarta blómið, sem er fyrsti textinn sem Þórir samdi, þá 16 ára og var ort um afa Þóris sem þá var nýlátinn, kemur þessi þunga hrynjandi einnig mjög sterkt fram, það drynur bókstaflega í þungri sorginni.

Rétt tæplega helmingur laglínanna í textunum eru þrjú orð, sum eru eitt orð en fæst eru fleiri en fjögur. Þessi orðaskortur í vísuorðunum veldur því að stíllinn verður mjög knappur og snöggur. Þetta kemur sterkt fram í textum eins og Vorbragur, Förumaður og Pass. Þar eru langflest vísuorðin þrjú orð, þó eitthvað bregði út af þeirri reglu í Pass. Það sem einnig er áberandi í þessum þremur textum er að í hverri einustu laglínu eru sex atkvæði. Þarna er um að ræða atriði í stíl Þóris sem er nær alveg horfið í textum hans á Hugarfóstri. Þar er fágunin orðin meiri og textarnir renna betur við lestur. Þar er greinilegt að Þórir er kominn í meiri æfingu, en það eitt og sér skýrir ekki af hverju þessi mikli munur er á textum platnanna.

Á Huldumönnum virðist það vaka fyrir Þóri að eyða ekki óþarfa orðum í að koma orðum að því sem hann vill segja. Ástæðan fyrir þessu er sú að þó allir hljómsveitarmeðlimir hafi átt sinn þátt í að semja lögin var samstarf Þóris hvað mest við Birgi söngvara. Það samstarf er svo nýtt á Huldumönnum að Þórir vildi ekki gera kröfur um að laglínum yrði breytt fyrir textann og því var það hans mesti hausverkur að velja orðin þannig saman að úr yrði merkingarbær heild sem gengi upp bæði í texta og lagi. Þannig er að Birgir hefur þann háttinn á þegar hann semur lög að hann semur sjálfur texta við þau á ensku þar sem hann ákveður hvernig textinn skuli liggja með tilliti til t.d. atkvæða. Þórir reynir að gæta þess að þetta haldi sér þegar hann tekur til við að semja textann, til þess að lagið breytist sem minnst. Þannig mótar Birgir, ásamt Karli og Þórhalli, rammann sem Þórir þarf síðan að mála sína mynd inn í. Á Hugarfóstri er samstarf þeirra farið að taka á sig skýrari mynd og Þórir er farinn að gera kröfur sem m.a. lúta að minni háttar breytingum á laglínum til þess að textinn fari betur. Það má fullyrða að þessi vinnubrögð þeirra félaga hafði bæði mótað og agað Þóri mikið sem textahöfund og ljóðskáld. Þetta hefur líklega verið honum dýrmæt reynsla, því svona ströng skilyrði hljóta að reyna á menn og valda því að það besta næst út úr verkinu.

Textinn við Vorbrag fjallar hreinlega um hvernig er að vera ungur í miðbæ Reykjavíkur á vormorgni eftir glaum og gleði næturinnar: „Vorbragur er lag sem er fullt af von og gleði og er um þessa staði sem við vorum gjarna á niðr´í bæ á vorin að morgni til búnir að drekka alla nóttina og skemmta okkur. Miðbærinn var okkar heimavöllur á þessum tíma og við drukkum mikið og skemmtum okkur en því lýkur eins og öðru enda endar textinn á orðunum „dýrðardagar líða““ segir Þórir.

Það er ekki hægt að fjalla um textana á plötunni öðruvísi en að hafa tónlistina við þá með því annars fæst ekki heildarsýn. Huldumenn t.d. er ótrúlegt lag þar sem virðast krauma allra handa áhrif sem hefur verið slegið í eitt og niðurstaðan er alveg frábær. Mikið ber á þungum og hörðum takti sem minnir á trölladans. Það ber þó mest á Gildrunni sjálfri í þessu lagi enda er lagið um þá félaga og vísar til þess að þeir upplifðu sig sem huldumenn á íslenska tónlistarmarkaðnum á þessum árum. Þetta sýnir það að texti, sem virkar ekki sem sennilegur söngtexti á að líta, verður fullkominn með rétta laginu.

Allir textarnir, nema Svarta blómið, voru samdir fyrir plötuna eftir að lögin urðu til. Lögin voru líka samin sérstaklega fyrir plötuna nema eitt lag, lagið við Svarta blómið. Það var gamalt lag frá Pass sem hafði áður haft enskan texta en við gerð Huldumanna var þessum öldungum tveimur skellt saman í eitt lag og úr varð eitt besta lag plötunnar að mati höfundar enda hennar uppáhaldslag plötunnar.

Þó textarnir virðist við fyrstu sýn vera þunglyndiskomplexar eru þeir í raun léttir og fullir af prívathúmor. Það eru trúarlegu tilvísanirnar, sem eru þunglyndislegar, enda eru þeir textar oft samdir um þannig efni að annað er ekki hægt. „Við vorum allir meðvitaðir um að við vorum hver á sinn hátt listamenn. Ég var ekki meðvitaður um það fyrst en þegar ég fékk þessi ofboðslegu viðbrögð við þessum textum þá fór ég að líta á sjálfan sig sem listamann“ segir Þórir.

Hluti af torræðni textanna er að þeir eru oft um persónulega hluti, prívat brandara, sem ekki er fyrir alla að skilja. Sigurlagið er þannig texti. Lagið er létt og hugmyndin á bak við það er sú að þeir af félögunum sem ekki voru í sjálfri hljómsveitinni þ.e. Þórir, Þröstur Þorgeirsson hljóðmaður, Vígmundur Pálmarsson rótari og Sveinn Ólafsson textahöfundur Pass-textanna ætluðu sko að sýna landsmönnum að þeir gætu malað þá. Þeir sögðust vera í hljómsveit sem hét Við sigruðum heiminn. Auðvitað var þetta ekki hljómsveit en þetta var út frá sömu hugsun, ungir menn sem ætla að sigra heiminn. Auðvitað var þetta bara brandari.

 

Trúarlegar tilvísanir

Eins og áður segir er töluvert um trúarlegar tilvísanir í nokkrum textanna, enda eru félagarnir allir trúaðir menn, halda í heiðri sína barnatrú sem þeir ólust upp við: „Ein ástæða þess að Gildran var á skjön við allt á þessum tíma er að það er trúarlegur undirtónn í rokkinu. Trúarlegar tilvísanir í textunum eru alveg meðvitaðar og strákarnir voru sáttir við það“ segir Þórir.

Eitt lag af plötunni, Mærin, fékk þónokkra spilun og náði inn á vinsældalista. Lagið fjallar um Maríu mey, Guð skapara og Krist. Það fór af stað mikil umræða hjá fólki um að þeir væru að stæla U2 og sérstaklega þá nýútkomna plötu hennar, Joshua Tree. Sá trúarlegi tónn sem var í textunum átti sinn þátt í að ýta undir samlíkinguna við U2 þar sem sú sveit er með trúarlegar tilvísanir í sínum textum. Gildran og Þórir hafa alltaf verið einkar ósátt við þessa samlíkingu: „Það var alltaf verið að reyna að klastra á strákana einhverjum U2 stimpli sem var hreint úr sagt hlægilegur. Sannleikurinn var sá að við vissum alveg hver U2 var en allir hefðum við nefnt einhverjar allt aðrar hljómsveitir sem áhrifavalda í tónlist. Ef ég var undir áhrifum frá einhverjum þá var það Black Zabbath og Ozzy Osbourne og þessu svarta þunga þungarokki“ segir Þórir. Þess má geta að Huldumenn komu út á undan Joshua Tree.

Annar texti Þóris sem er með trúarlega skírskotun er titillagið Huldumenn, þrír menn, krossfarar, sverðhafar, krossberar. Þó að yrkisefnið í þeim texta sé ekki trúarlegt í grunninn, þar sem að textinn fjallar um Gildrustrákana sjálfa, þá er óneitanlega trúarlegur blær yfir því. Enn annar texti á Huldumönnum með trúarlegar tilvísanir er Svarta blómið og á Hugarfóstri eru það Værð, Ævisagan, Hugarfóstur og Hinsta sýn.

 

Rjóðrið og heiðin

Báðar þessar plötur voru algjörlega unnar í Rjóðri og allnokkrir textar Þóris eru samdir um heiðina þeirra og Rjóður. Rjóður var sumarbústaður sem var æfingahúsnæði Gildrunnar upp við Mosfellsrætur. Þangað var iðulega lagt í miklar svaðilfarir, nánast upp á líf og dauða á hálf aflóga Benz-kálfi sem þeir áttu: „Þetta var heiði sem við þurftum að fara yfir og þetta var æði skuggalegt að fara á veturna í miklum snjó, kolniðamyrkri og Vimmi og Benzinn að þræða veginn eftir minni þegar hafði snjóað. Fyrst þegar menn komu inn í Rjóður þá var svo kalt að við þurftum að kveikja á svona 200 kertum inni til þess að fá hita í kroppinn. Þessi staður er alveg óskaplega fallegur. Þarna vorum við, komnir út úr öllu og ekkert heyrðist og nóttin er svo stjörnubjört og það er svo fallegt þarna. Ég var undir miklum áhrifum frá þessum stað í textagerðinni“ segir Þórir.

Myndin framan á Huldumönnum, ramminn utan um myndina af Gildrunni, er af hjólförunum á veginum upp eftir og er því bein tilvísun í Rjóður. Þegar í Rjóður var komið tóku við stífar æfingar en stundum var slegið á léttari strengi og fengið sér í glas og haft gaman af lífinu: „Talandi um góðan anda í Rjóðri – þegar við komum þarna og vorum að fóðra hagamýsnar á Pripps og sykurmolum, þetta voru drykkfelldustu mýs Íslandssögunnar og þær voru ekki fáar, það var stundum mjög ört í bænum, en það var bara allt í lagi“ segir Þórir.

Þarna upp frá urðu margir textanna til og fjalla flestir um Rjóðrið eða það ævintýri sem það var að komast þarna upp eftir. Villtur og Förumaður af Huldumönnum og Heiðin og að ekki sé talað um Værð af Hugarfóstri eru allt textar sem eru samdir um þennan stað. Villtur er lýsandi fyrir það sem áður var nefnt, tilfinningin um heiðina á leiðinni upp í Rjóður í alls konar veðri og einstaklega miklum snjó. Heiðin er um það sama, að vera einn og villtur á heiðinni á leiðinni í Rjóðrið. Það er öllu léttari tónn í ljóðunum Förumaður og Værð. Förumaður er enn og aftur um einhvern á leiðinni yfir heiðina en að þessu sinni er sumar og bjart yfir öllu, lóan er komin.

Sú túlkun sem fólk hefur lagt í lagið Værð, sem er eitt þekktasta lagið af þessum plötum, einkennist af eins konar bricolage þar sem fólk hefur hent það á lofti og gert að sínu enda er það sívinsælt jafnt í brúðkaupum sem jarðarförum. Í textanum segir: „Þú söngst í Rjóðri við sólarlag“ en fólk hefur oftar en ekki álitið stóra r-ið vera prentvillu í textanum. Almennt er álitið að ljóðið sé ástarljóð af klassísku gerðinni en textinn er enn ein persónuleg tilvísun Þóris. Textinn er alls ekki klassískt ástarljóð heldur er hann saminn til Birgis söngvara hljómsveitarinnar og Rjóðurs. Lagið við Værð er eitt elsta lagið sem Birgir hefur samið og hann hafði samið við það texta þar sem hin fallega lína: „um ástir og eilífan dans“ kemur fyrir. Þórir hélt þessari línu inni þegar hann samdi nýjan texta og úr varð þessi fallega ballaða. Í textanum er annað persónulegt djók Þóris þar sem kemur hendingin „í húminu værðist vindurinn“ og margir hafa álitið vera prentvillu í textabókinni og eiga að vera bærðist, en er það ekki, þetta á að vera svona og Birgir syngur alltaf værðist.

 

Nú eða aldrei …

Þegar litið er til baka yfir farinn veg er augljóst að lögin á Huldumönnum og Hugarfóstri hafa elst mjög vel. Þegar platan Huldumenn kemur út er hún á skjön við vel flest það sem var að gerast, og það er kannski þess vegna sem að hún lifir svona góðu lífi í dag, hún var eitthvað nýtt, ósvikið. Enn í dag er hún sívinsæl og hefur ekki misst þann ósvikna tón sem hún vakti svo mikla athygli fyrir í upphafi. Það vita allir hver Gildran er þó ekki hafi farið mikið fyrir henni í gegnum tíðina á vinsældalistum, þó hún hafi vissulega átt topplög þar af seinni plötum sínum. Í dag er hljómsveitin orðin hálfgert költ og nýtur t.d. mikillar virðingar hjá ungum bílskúrsböndum sem eru að reyna fyrir sér í dag. Hún er virt sem einn af hornsteinum íslenskrar alþýðumenningar og -tónlistar. Gildran þykir töff hljómsveit í dag. Síðasta árið hefur Gildran komið saman á ný eftir um 13 ára hlé, ásamt Sigurgeiri Sigmundssyni gítarleikara, sem gekk í hljómsveitina í kringum 1990 og Pálma Sigurhjartarsyni píanóleikara sem leikur með hljómsveitinni sem sessjónmaður. Hljómsveitin hefur haldið fantagóða tónleika víða um land sem uppselt hefur verið ítrekað á og eru langt í frá hættir. Þessi túr þeirra heitir Nú eða aldrei … því það bókstaflega var nú eða aldrei að koma saman aftur eins og þeir gerðu.

Gildran hefur, auk þeirra platna sem hér hafa verið nefndar, gefið út plöturnar Ljósvakaleysingjarnir, Gildran (Saumaða platan), Út, Gildran í tíu ár (safnplata) og tónleikaplötuna Vorkvöld, auk einstaka laga sem ekki eru á plötum sveitarinnar en voru samin til styrktar einhvers góðgerðar málefnis. Gildrumenn eru alltaf með eitthvað nýtt í smíðum og hver veit hvort ekki komi út ný plata með þeim áður en yfir lýkur. Gildran var kosinn bæjarlistamaður Mosfellsbæjar árið 2023, löngu tímabær titill sem hljómsveitin var vel að komin.

 

---

Textar: Þórir Kristinsson

 

HULDUMENN

 

Leiðtogarnir

Svífa á milli skýja
Svika fuglar
Svartir englar
Af illum eldsins krafti knýja
Kaldir vindar
Og kvikir djöflar
Hatri heimum vígja

Vígamenn nú er stjarnan rauð
Aftur enn er vonin dauð
Vígamenn farnir heim

Þið svikuð okkar þjóð
Og heima alla
Brátt mun renna blóð

Þið af öllum ljúgið
Með bros á vör
Og burtu fljúgið svo
Á burtu ykkar böl
Ykkar bræður svíkja
Engra kosta völ.

 

Vorbragur

Vaknar allt á vorin
Vermir sólin landið
Grænu laufin borin
Brotið verður bandið

Blíður syngur blærinn
Brosir gulli sólin
Vaknar aftur bærinn
Börnin vantar í bólin

Opin Laugarvegur
Iðar Austurstræti
Digur andann dregur
Dúfa í heiðursæti

Fuglum iðar tjörnin
Fegra loftið sönginn
Brauði kasta börnin
Dapur er nú enginn

Situr bakvið sundin
Esjan undur fríða
Léttist aftur lundin
Dýrðar dagar líða.

 

Villtur

Rýnir út í myrkrið
Ratar ekki heim
Haustið er að koma
Kaldan bíður seim

Svífur út í sortann
Svartur Hrafn á leið
Á meðan bíður máninn
Þá nornir særa seið

Óttans klærnar læsast í
Hjartans djúpu rætur
Þar situr fugl
Á naktri grein
Og næturljóðin grætur

Fjöllin á þig stara
Ofan á þína eimd
Bráðum ertu dauður
Og sálin öllum gleymd

Villtur allra vega
Vonin orðin dauf
Kanski ertu fallinn
Fölnað lítið lauf.

 

Svarta blómið

Þekkirðu myrkrið þunga
Þagnarinnar sjávarnið
Næturskugga dauðans drunga
Drottins djúpu harmamið

Sorgin ein
Ég sit og bíð
Komir þú
Og gef mér frið
Vonin ein
Gefur grið

Sárt það er að syrgja
Þá sálin vætist blóði
Sorgina inni að byrgja
Brotna tára flóði

Hugann fyllir haustið
Horfin út í tómið
Birtan bak við brjóstið
Blómstrar svarta blómið.

 

Sigurlagið

Við sjáum einn
Sigur enn
Þar vinna víst
Okkar menn

Við höfum allt
Og meira til
Fjandann í salt
Okkur í vil

Við burstum þá
Og beygjum vel
Þeir endir fá
Og þegja í hel.

 

Mærin

Meyjan hrein
Sér þú til mín
Alltaf ein
Bænin ein
Ber mig til þín
Meyjan hrein

Faðir vor
Sér þú til mín
Engin orð
Himna storð
Tak mig til þín
Faðir vor

Bregður birtu
Mærin sofnar
Dofnar dagur burtu
Daufri varpar glóð

Kristur kær
Kom þú til mín
Himni nær
Hatri fjær
Tak mig til þín
Kristur kær.

 

Huldumenn

Þrír huldumenn
Þeir lifa enn

Synir þessa lands
Viltan stíga dans

Krossfarar
Sverðhafar
Krossberar

Lifa á sinni trú
Aldrei hverfur hún

Fyrnist aldrei slóð
Lifa þeirra ljóð.

 

Förumaður

Ljúfir Svanir líða
Um loftsins bláu lindir
Klaka hjörtun þíða
Gleymdar allar syndir

Halda yfir heiðar
Hópur friðar engla
Skiljast aftur leiðar
Horfnir yfir hengla

Friður býr í fjöllum
Förull ferðamaður
Hulinn heimum öllum
Brosir aftur glaður

Brosa þögul blómin
Birta yfir móum
Hljóma heiða óminn
Herir af Lóum

Sindrar sól á tjörnum
Sálin tindum ofar
Geislar gleði stjörnum
Guði vorum lofar.

 

Pass

Þú sérð sólu síga
Syndum vafða drauma
Drukkna fullum lyga
Deyja veröld auma

Friður skiptir máli
Stríðið er ei sjálfsagt
Reynum þessu að breyta
Sínum það í verki

Hatrið hrími kalda
Hellist yfir heima
Vondar sálir valda
Voninni þeir gleyma.

 

 

HUGARFÓSTUR

 

Værð

–Þú komst með vorið
um vetrarnótt
og vaktir huga minn
í húminu
værðist vindurinn
hann himneskan
heyrði sönginn þinn

Um ástir og eilífan dans

Þú söngst í Rjóðri
um sólarlag
og fluttir sálminn þinn
í kyrrðinni
kvaddi helkuldinn
hann heilagan
kveikti neistann minn

Um ástir og eilífan dans

Þú varst með völdin
um vetrarnótt
og sýndir styrkinn þinn
á heiðinni
heyrðist hljómurinn
hann háfleygan
hreyfði drauminn minn

Um ástir og eilífan dans.

 

Heiðin

Nú er heiðin heimsins endi
hola í sjálfu helvíti
eftir haustsins hrjúfu hendi
er hún hrikaleg í útliti

Og í daufri birtu dagsins
þá dofnar kjarkur þinn
í skini sólarlagsins
þá efinn læðist inn

Og þegar skímu nætur skýin fela
og skuggar flæða að
þá iðrastu þess að vera
einn á þessum stað

Og hér er eitthvað á seyði
þú finnur það á þér
kannski er ná á vindaheiði
sem enginn maður sér.

 

Snjór

Ég kvíði hverjum degi
og hvika alltaf frá
ég sannleik engum segi
snjórinn er mín þrá

Mín tryggð er drukknuð tárum
og treginn nístir mig
sálin þakin sárum
er sjúk í fíknilyf

Snjórinn blindar augu mín
Snjórinn byrgir mína sýn

Sú spurning sífellt dynur
en svarið svíkur mig
minn vægðarlausi vinur
get ég hætt við þig

Og svartur hafur svarar
hann svikull freistar mín
svo festan burtu fjarar
ég fell í kókaín

Snjórinn blindar augu mín
Snjórinn byrgir mína sýn

Fyrir fjórum árum tóku Páll Örn Líndal og Golfklúbbur Mosfellsbæjar höndum saman og héldu styrktarmót í golfi, Palla Open. Öllum var velkomið að taka þátt og þátttökugjöldin runnu óskipt til styrktarmála.
Mótið sem nú er orðið að árlegum viðburði hefur vaxið mikið með árunum en á síðasta móti mættu 246 kylfingar til leiks, sem er metfjöldi.

Páll Örn er fæddur á Héraðshælinu á Blönduósi 22. maí 1967. Foreldrar hans eru Kristín Hjördís Líndal bóndi og hjúkrunarfræðingur og Eggert Egill Lárusson bóndi og verkstjóri. Eggert lést árið 2007.
Páll á fjögur systkini, Sigríði Jónu f. 1958, Soffíu f. 1964 l. 2024, Þröst Heiðar f. 1972 og Jónatan f. 1973.

Gott að alast upp í sveitinni
„Ég ólst upp í Hjarðartungu í Vatnsdal í Austur-Húnavatnssýslu og það var gott að alast upp í sveitinni, við mikið frjálsræði. Það var alltaf mikið líf og fjör, við krakkarnir fórum í útreiðartúra og brölluðum mikið saman.
Foreldrar mínir voru fjár- og hrossabændur en þau unnu líka önnur störf utan búsins. Mamma sem hjúkrunarkona á Héraðshælinu og pabbi við minka- og tófuvinnslu á vorin og í sláturhúsinu á Blönduósi á haustin.
Æskuminningarnar eru margar og flestar góðar, bestu minningarnar eru hvað maður fékk snemma að taka þátt í öllum störfum í sveitinni, maður naut mikils trausts. Líka það að fá tækifæri til að vera í svona mikilli nánd við náttúruna og kynnast af eigin raun hvað fjöllin og heiðarnar hafa upp á að bjóða í lífsbaráttunni.“

Þarna hrundi veröldin mín
„Æskuárin áttu líka sína skuggamynd sem var vel læst í huga mínum í 40 ár. Allt þar til ég komst að því að ég hefði ekki verið sá eini sem hafði lent í klóm einstaklings sem misnotaði mig, þarna hrundi veröldin mín.
Þetta gerist haustið 2021 og ég missti alveg fótanna í lífinu en með góðri hjálp fjölskyldunnar, vinnuveitanda, heilbrigðiskerfisins og lögreglunnar komst ég á lappirnar aftur. Árið 2022 lagði ég fram kæru gegn þessum einstaklingi og niðurstaðan varð sú sem ég var búinn að undirbúa mig fyrir, málið var fyrnt. Hinir sem kærðu líka fengu sömu niðurstöðu.“

Skólaárin voru skemmtileg
Páll gekk í barnaskóla á Guðrúnarstöðum í Vatnsdal hjá Guðrúnu Bjarnadóttur sem kenndi börnum á aldrinum 7-9 ára. Þaðan fór hann í Húnavallaskóla og var fyrstu árin í heimavist. Eftir að skólaakstur var tekinn upp þá þurfti að keyra um 90 km á dag. Páll ákvað því að taka 9. bekk í Þingholtsskóla í Kópavogi og bjó hjá föðurbróður sínum og og fjölskyldu hans þann veturinn.
„Ég átti góðan og skemmtilegan tíma á skólaárunum og þá sérstaklega í Þingholtsskóla, þar komst ég að því að ég gæti lært og staðið mig vel í námi. Á sumrin starfaði ég við hefðbundin landbúnaðarstörf heima í Hjarðartungu.“

Sýndum fyrir fullu húsi
„Eftir útskrift úr gagnfræðaskóla fór ég einn vetur í Fjölbrautaskólann á Sauðárkróki í járniðn. Ég tók þátt í leiklistarklúbbi skólans og við settum upp leiksýninguna Umhverfis jörðina á áttatíu dögum, þar fékk ég þann mikla heiður að leika aðalhlutverkið, Phileas Fogg. Við sýndum nokkrar sýningar fyrir fullu húsi.
Leið mín lá síðan í Iðnskólann í Reykjavík þaðan sem ég lauk námi í bifvélavirkjun. Ég hef einnig lokið diploma í markaðsfræðum frá HR og verkefnastjórnun frá HÍ.“

Alltaf nóg um að vera
Eiginkona Páls er Rakel Ýr Guðmundsdóttir mannauðssérfræðingur hjá Eflu. Dóttir þeirra er Andrea Líf f. 2009. Fyrir átti Páll Eydísi Örnu f. 1990 og Arnar Geir f. 2000.
„Við hjónin spilum golf, hjólum og ferðumst saman erlendis en svo er ég í skot- og stangaveiði og í félagsmálum, það er alltaf nóg um að vera,“ segir Páll aðspurður um áhugamálin.

Tækifæri til að vaxa í starfi
„Mín fyrsta launaða vinna var þegar ég var 12 ára en þá var ég aðstoðarmaður föður míns við minka- og refavinnslu. Alvörulaunaseðil fékk ég svo 13 ára gamall en þá vann ég við uppskipun á áburði við bryggjuna á Blönduósi. Vann síðan um haustið og næstu þrjú haust í sláturhúsinu á Blönduósi. Á þessum tíma hófst skólinn ekki fyrr en í lok september.
Ég fór síðan á samning hjá meistara mínum í bifvélavirkjun og vann aukavinnu í Stjörnubíó og við þrif hjá SS. Eftir útskrift úr bifvélavirkjun var hugur minn kominn annað og ég fór að starfa sem sölumaður hjá SS. Þaðan lá leiðin í eigin rekstur í nokkur ár og það var mikill skóli fyrir mig. Seldi reksturinn og fór að vinna sem sölu og markaðsstjóri hjá Vífilfelli, og sem markaðsstjóri hjá B&L og Sindra, stutt á hvorum stað.
Ég hóf svo störf hjá ESSO, síðar N1, og þar hef ég verið í 21 ár, hef verið heppinn að fá tækifæri til að vaxa í starfi en í dag er ég rekstrarstjóri einstaklingssviðs.“

Sælla er að gefa en þiggja
„Hugmyndin að Palla Open golfmótinu kviknaði í Covid. Mig langaði til að safna saman skemmtilegu fólki og spila golf eftir miklar samkomutakmarkanir sem fóru ekki vel í félagströll eins og mig.
Ég viðraði hugmyndina við Ágúst Jensson framkvæmdastjóra Golfklúbbs Mosfellsbæjar sem tók vel í þetta hjá mér og úr varð að við þróuðum hugmyndina saman. Leikfyrirkomulagið er tveggja og fjögurra manna Texas-mót þar sem allir geta tekið þátt. Yfirskrift mótsins er sælla er að gefa en þiggja. GM gefur alla sína vinnu og þátttökugjöldin renna óskipt til styrktarmála.“

Tvær flugur í einu höggi
„Fyrsta árið mættu 164 kylfingar til leiks, annað árið 198, þriðja 244 kylfingar og í ár 246. Það er búið að vera virkilega skemmtilegt að sjá hvað mótið hefur vaxið og dafnað, ég átti bara alls ekki von á þessu. Það er gefandi að taka þátt í að safna fjármunum sem maður veit að koma til með að renna í góð málefni.
Palla Open er komið til að vera, það er búið að festa sig í sessi sama hver stýrir því. Það væri samt gaman að fá tækifæri til að sjá um mótið árið 2027 og halda það 22. maí á sama degi og það byrjaði. Þá myndi maður slá tvær flugur í einu höggi og skella svo í gott afmælispartý, Pallaball í Hlégarði um kvöldið, við sjáum hvað setur,“ segir Páll og brosir er við kveðjumst.