Ég hitti góðan félaga á körfuboltaleik um síðustu helgi. Sömu helgi og það voru hópslagsmál í stúkunni eftir leik Keflavíkur og Grindavíkur í úrslitakeppni karla. Félaginn hefur áhyggjur af því hvað það er orðið vinsælt og sjálfsagt að selja bjór á leikjum á Íslandi. Í öllum hópíþróttunum, körfubolta, handbolta og fótbolta. Ég deili þessum áhyggjum með honum. Við Íslendingar erum ekki beinlínis heimsfræg fyrir að kunna að fara vel með áfengi, það er ennþá inngróið í taugakerfi þjóðarinnar að drekka mikið og hratt þegar tækifæri gefst eftir áratugi af bjórbanni.

Við erum að sjá í auknum mæli félög selja bjór fyrir og á meðan leik stendur, opinberi tilgangurinn er að vera í takt við tímann – það er jú hægt að kaupa bjór á leikjum erlendis, af hverju ekki hér? En raunverulegi tilgangurinn er tekjuöflun, félög skapa sér tekjur með því að selja þyrstum bjór í kringum leiki. Bjórsölumenn elska þennan markað, íþróttaheimurinn er í endalausri endurnýjun. Leikmenn í yngri flokkum mæta margir á völlinn til að styðja sín lið, þeir eru móttækilegir og opnir fyrir hegðun þeirra eldri.

Bjórtjöldin eru ekki beinlínis falin, þau eru fyrir allra augum. Og þeir sem kaupa bjór taka hann með sér á áhorfendapallana. Eru þar með fyrirmyndir þeirra yngri, ómeðvitað eða meðvitað. Ég hitti einn sótblekaðan á mínum aldri á handboltaleik í Mosfellsbænum í þar síðustu viku. Seinni hálfleikur var að byrja og ég þurfti að hjálpa honum að finna leiðina út, hann gat ekki haldið sér á löppunum lengur.

Er þetta sniðugt? Er góð hugmynd að selja áfengi á íþróttaleikjum? Passar þetta vel saman? Bjórfyrirtækin eru líka að taka yfir hlaðvarpsheiminn. Eru styrktaraðilar flestra ef ekki allra stærstu fótboltahlaðvarpana þar sem hressir hlaðvarpsstjórar dásama bjórtegund stuðningsaðilans og taka þar með þátt í að búa til sterka tengingu milli áfengis og íþrótta.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 9. maí 2024

Grínistann og skemmtikraftinn Jóhann Alfreð Kristinsson þarf vart að kynna enda löngu orðinn landsþekktur fyrir sín störf. Hann hefur starfað með uppistandshópnum Mið-Ísland um áratugaskeið, komið að dagskrárgerð, handritaskrifum og leiklist en undanfarin ár hefur hann starfað á Rás 2 auk þess að sinna dómarahlutverki í Gettu betur spurningakeppni framhaldsskólanna.
Jóhann hefur einnig verið að taka að sér uppistand við hin ýmsu tilefni ásamt því að vera kynnir og veislustjóri á fjölmörgum viðburðum.

Jóhann Alfreð fæddist í Reykjavík 11. febrúar 1985. Foreldrar hans eru Elín Símonardóttir og Kristinn Halldór Alfreðsson framreiðslumaður.
Jóhann á fjögur hálfsystkini, Áslaugu Rut f. 1978, Margréti f. 1981, Svein Ómar f. 1982 og Ingólf Bjarna f. 1988 en hann lést árið 2017.

Missti varla af leik
„Ég ólst upp í Þingholtunum í 101 Reykjavík og æskuminningar mínar tengjast mikið alls kyns flækingi og bralli um miðbæinn. Ég var forfallinn íþrótta- og kvikmyndafíkill sem barn og hékk mikið í íþróttahúsi Vals þar sem maður á tímabili missti varla af leik.
Ég er af videoleigukynslóðinni og því fylgdi mikið hangs í videoleigunum eins og tíðkaðist á þeim árum, ein gömul og ein ný. Maður var í endalausum rökræðum við afgreiðslumanninn og aðra fastagesti hvaða mynd maður ætti að taka, sem maður horfði svo kannski aldrei á,“ segir Jóhann og brosir.

Sat heillaður yfir tækninni
„Borgarbókasafnið í Þingholtsstræti var eins og félagsmiðstöð fyrir okkur krakkana og þar gat maður týnt sér dögum saman. Það var mikil bylting þegar tölva mætti á svæðið þar sem hægt var að leita eftir titlum. Við tepptum gjörsamlega þessa tölvu og maður sat þarna heillaður yfir tækninni og leitaði eftir öllum ævintýrabókunum.
Í grenndinni voru líka ágæt svæði eins og Hallargarðurinn og Hljómskálagarðurinn sem við höfðum gaman af að týna okkur í, svo var auðvitað flakkað á milli húsa til vina og kunningja.“

Fengu heitan mat í hádeginu
„Ég gekk í Miðskólann sem var grunnskóli á miðstigi í gamla Miðbæjarskólanum. Það var um margt einstakur skóli, hann var framsækinn því það var alltaf verið að gera einhverjar tilraunir á skólastarfinu sem þekktust ekki þá en flestir þekkja í dag. Við fengum til dæmis fyrst skólabarna í Reykjavík heitan mat í hádeginu.
Á sumrin var maður í þessu hefðbundna bralli en ég var líka duglegur að sækja sumarbúðir, fór árlega í Vatnaskóg en frændi minn og uppeldisbróðir var foringi þar. Ég var farinn að vinna þar á táningsaldri. Ég fór líka norður í land í sumarbúðirnar Ástjörn, rétt við Ásbyrgi í Kelduhverfi sem er alveg einstaklega fallegur staður.
Bróðir pabba rak veitingasöluna og lúgusjoppuna við BSÍ í Vatnsmýrinni, ég var farinn að ganga vaktir þar strax sumarið eftir gaggó. Um haustið hóf ég svo nám í Menntaskólanum í Reykjavík.
Eftir útskrift úr MR lá leið mín í Háskóla Íslands í lögfræði sem maður fer í þegar maður er kannski ekki alveg viss með framtíðarplönin,“ segir Jói og glottir. „Mér féll námið vel, kláraði meistaragráðuna en hef ekki starfað sem lögfræðingur, einhvern veginn togaðist maður í aðrar áttir.“

Kíkja reglulega á bókasafnið
Unnusta Jóhanns Alfreðs er Valdís Magnúsdóttir hagfræðingur og endurskoðandi, hún starfar hjá Íslensku útflutningsmiðstöðinni. Þau eiga tvö börn, Benedikt Elí f. 2017 og Ellý f. 2021.
„Við fjölskyldan erum dugleg að fara í göngutúra og sækja leikvelli í nágrenninu en við búum í Leirvogstungunni,“ segir Jóhann. „Við kíkjum líka reglulega á bókasafnið hér í bænum sem er mjög skemmti­legt og eins skreppum við til höfuð­borgarinnar og fáum okkur bita í miðbæ Reykjavíkur og endum jafnvel daginn á að fara í sund.
Ferðalög hér heima og erlendis eru alltaf ofarlega á baugi hjá okkur eða þegar tækifærin gefast. Við fjölskyldan erum til að mynda spennt fyrir komandi sumri því við erum búin að ganga frá húsaskiptum við fjölskyldu í Atlanta. Ég er í svona andlegum undirbúningi fyrir ferðina því það getur orðið ansi heitt þarna í Suðurríkjunum.“

Á kafi í handritaskrifum
Jóhann Alfreð hefur unnið ýmis störf í gegnum tíðina, afgreiðslustörf, auglýsingasölu, hjá Amnesty á Íslandi, fyrir kvikmyndahátíðina RIFF í nokkur ár og við ýmis verkefni tengd auglýsingum, skrifum og leiklist. Undanfarin ár hefur hann starfað hjá RÚV við dagskrárgerð og í kynningarmálum. Jóhann hefur einnig starfað sjálfstætt sem skemmtikraftur og uppistandari um árabil. Hann er þaulvanur veislustjóri og kynnir og hefur starfað sem slíkur á fjölmörgum viðburðum síðustu ár.
„Áhugamál mín tengjast mörg vinnunni minni, ég er á kafi í þáttagerð og handritaskrifum þessa dagana og sökkvi mér í ýmislegt sjónvarpsefni og kvikmyndir því tengdu. Ég er svolítið nörd, hef gaman af öllu grúski og svo er ég annálaður íþróttafíkill eins og komið hefur fram, það er varla til sú íþrótt sem ég hef ekki stúderað.“

Við slógum báðir til
Ég spyr Jóhann hvernig uppistandið hafi komið til? „Það kom nú óvænt inn í líf mitt, þannig var að Bergur Ebbi, sem síðar varð kollegi minn í Mið-Íslandi, hafði samband við mig og Ara Eldjárn. Hann hafði prufað að standa fyrir uppistandskvöldi með Dóra DNA og vildi stækka næsta kvöld. Við Ari höfðum verið að leika okkur að gera sketsa og bralla eitthvað grínefni sem að mestu var ofan í skúffu en við slógum báðir til. Þetta var vorið 2009 og á þessum tíma hafði uppistand að mestu legið í láginni á Íslandi í nokkur ár.
Svona uppistandskvöld eru að erlendri klúbbafyrirmynd, þar sem nokkrir grínistar koma fram á sama kvöldi með einum kynni, þetta var nánast óþekkt. Við komum fimm fram þetta kvöld, þetta var skömmu eftir fjármálahrunið og maður fann að eftir ofboðslegan þungan vetur voru margir innstilltir í að hlæja og heyra gert svolítið grín að öllu ástandinu. Bergur Ebbi kom með tillögu að nafninu Mið-Ísland og þá má segja að örlögin hafi verið ráðin, hópurinn sýndi um 500 sýningar á næstu tíu árum. Samhliða uppistandinu fór maður að skemmta í samkvæmum, árshátíðum og öðrum hátíðum.
Fram undan hjá mér núna eru sýningar á uppistandssýningunni Púðursykur sem við höfum verið með og gaman að segja frá því að við verðum með sýningu í Hlégarði 24. apríl og svo taka við ýmis önnur verkefni. Ég verð á flandri með Rás 2 í sumar og svo er ég að vinna að heimildaþáttaröð um bandarískt körfuboltafólk sem vonandi kemur út fyrir jólin á Stöð 2. Ég hef ótrúlega gaman af þessu öllu saman,“ segir Jóhann Alfreð og brosir er við kveðjumst.

Einar Ingi Hrafnsson hefur verið ráðinn sem framkvæmdastjóri Ungmennafélagsins Aftureldingar frá og með 1. maí í stað Grétars Eggertssonar sem hefur sinnt því starfi s.l. tvö ár.
„Einar Ingi er okkur vel kunnur sem leiðtogi og fyrirliði bikarmeistaraliðs handboltans í fyrra. Það má segja að Einar sé þá búinn að loka hringnum í hringrás Aftureldingar þar sem hann hefur verið iðkandi, foreldri, þjálfari og sjálfboðaliði fyrir félagið okkar þannig að reynsla hans á öllum þessum vígstöðvum mun án efa nýtast honum vel.“
Einar er með BSc-próf í viðskiptafræði frá Háskólanum í Reykjavík og er masterinn handan við hornið, hann hefur starfað sem vörumerkjastjóri hjá heildversluninni Halldóri Jónssyni síðan hann kom heim úr atvinnumennsku frá Noregi.
Einar býr í Mosfellsbænum með Þóreyju Rósu Stefánsdóttur landsliðskonu í handbolta og leikmanni hjá Fram, þau eiga tvö börn.

Eitt það besta við íþróttirnar er að þær búa yfir þeim töframætti að geta sameinað fólk. Það er ólýsanlegt að vera hluti af stórum hópi fólks sem er samankominn til þess að styðja eitt og sama liðið til dáða. Lið sem allir í hópnum hafa tengingu við. Tengingarnar ná saman eins og ósýnilegir rafmagnsþræðir, tengja okkur sem erum á pöllunum hvert við annað. Og okkur sem heild við íþróttaliðið okkar úti á vellinum. Það gefur liðinu orku sem síðan endurvarpast á áhorfendapallana. Og þannig eykst þessi sameiginlega orka jafnt og þétt. Við finnum fyrir tengingunum, finnum að við erum í þessu saman.

Vorið er skemmtilegur íþróttatími í Mosfellsbæ. Vetraríþróttirnar eru að ná hámarki og sumaríþróttirnar að byrja. Móðurskip okkar Mosfellinga, Afturelding, heldur úti öflugum félagsliðum í bolta­íþróttunum og það eru heldur betur spennandi tímar fram undan hjá þeim. Karla- og kvennalið UMFA í blaki eru bæði komin í undanúrslit í Íslandsmótinu, en úrslitakeppnin er í fullum gangi þessa dagana. Kvennaliðið okkar í handbolta tekur næstu daga og vikur þátt í úrslitakeppni um að halda sæti sínu í efstu deild og karlaliðið, sem endaði deildarkeppnina í öðru sæti, spilar þessa dagana við Stjörnuna í 8-liða úrslitum Íslandsmótsins. Við eigum, ekki enn, meistaraflokka í körfubolta, en íþróttin er mjög vaxandi í Mosfellsbæ og strákarnir í 2009 árganginum eru á meðal bestu liða landsins í dag. Kvenna- og karlaliðin okkar í fótbolta eiga bæði bikarleiki í apríl og Íslandsmótið hefst í byrjun maí.

Ég hvet unga sem aldna Mosfellinga til að mæta sem oftast á völlinn til að styðja okkar lið og upplifa um leið öfluga mosfellska sameiningarorku. Saman getum við náð langt!

Það er líka margt að gerast á vormánuðum hjá hinum íþróttadeildum UMFA – badminton, fimleikar, frjálsar, hjól, karate, sund og taekwondo. Skoðum það og önnur íþróttafélög bæjarins í næsta pistli.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 11. apríl 2024

Hanna Björk Halldórsdóttir íþróttafulltrúi Aftureldingar ákvað að fara í tæknifrjóvgunarferli til Grikklands.

Ýmsar meðferðir flokkast undir tæknifrjóvgun og margvíslegar ástæður geta legið að baki þess að fólk fari í slíkar meðferðir. Þetta er t.d. kjörmeðferð fyrir einhleypar konur sem vilja eignast börn og hefur árangur af slíkum meðferðum verið góður.
Hanna Björk Halldórsdóttir er ein þeirra sem hefur kosið að fara slíka leið en hún eignaðist tvíbura í júlí sl. Hanna ákvað að leita sér aðstoðar erlendis og segist ánægð með þá þjónustu sem hún fékk í Grikklandi, þar var á hana hlustað og henni gefin ráð.

Hanna Björk fæddist í Reykjavík 9. mars 1985. Foreldrar hennar eru Valgerður Hermannsdóttir hjúkrunarfræðingur og Halldór Bárðarson smiður.
Hanna Björk á tvo bræður, Sverri Einar f. 1971 og Hall Þór f. 1981.

Þetta voru ævintýralöndin okkar
„Ég er alin upp í Mosfellsbæ og elskaði að alast upp hérna, myndi hvergi annars staðar vilja ala upp mín börn.
Það voru forréttindi að alast upp í næstu götu við ömmu og við vinkonurnar nýttum okkur það gjarnan að fara til hennar og fá heitt kakó og skúffuköku. Klettarnir í bakgarðinum hjá henni á Helgastöðum, Álafosskvosin og skógurinn í Brekkulandi voru helstu ævintýralöndin okkar.“

Við kunnum engar reglur
„Maður var alltaf úti að leika sér með krökkunum úr Holtunum. Við bjuggum til hafnaboltavöll á grasblettinum á horninu á Markholti og Skeiðholti. Við spiluðum en raunin var sú að við kunnum engar reglur nema kasta bolta, slá með kylfu og hlaupa,“ segir Hanna og hlær. „Pæjumótin voru líka stór hluti af sumartímanum og voru í raun það sem maður hlakkaði mest til.
Ég gekk í Varmárskóla og Gagnfræðaskóla Mosfellsbæjar, ég var mikil strákastelpa og var í fótbolta í öllum frímínútum. Árgangurinn minn var örugglega vel hress fyrir kennara og stjórnendur skólans. Ég held að ég hafi nú ekki verið sú sem hafi verið til vandræða endilega en átti það til að koma vinum mínum í vandræði, svona þegar prakkarinn kom upp í mér,“ segir Hanna Björk og brosir.
„Á sumrin starfaði ég á Reykjalundi og svo æfði ég fótbolta og frjálsar íþróttir, maður nýtti hverja lausa stund til að spila. Ég ferðaðist mikið um landið með fjölskyldu minni en ferðalögin voru oft farin vegna fótboltamóta hjá mér.“

Bauðst að fara til Miami
„Ég gekk í Menntaskólann í Reykjavík og við vorum tvær úr Mosó sem lentum saman í bekk. Okkur leist ekki vel á þetta frá fyrsta degi. Einn daginn fórum við saman í Menntaskólann við Sund til að sækja bók hjá vinkonu okkar en enduðum á að skrá okkur í skólann.
Ég átti fjögur frábær ár í MS og eignaðist þar mína bestu vini. Eftir útskrift prófaði ég alls konar, fór í HÍ en endaði svo á Flórída í einkaþjálfaranámi. Ég starfaði við þjálfun í Baðhúsi Lindu P í nokkur ár en bauðst svo að fara til Miami í Florida Memorial University og spila knattspyrnu fyrir nýtt háskólalið, þar var ég í tvö ár.“

Ein besta hugmynd sem ég hef fengið
„Eftir heimkomu frá Miami fór ég í Háskólann í Reykjavík í íþróttafræði. Það er án efa ein sú besta hugmynd sem ég hef fengið. Sumarið eftir útskrift þá gekk ég inn á ferðaskrifstofuna Kilroy og sagði ráðgjafa þar að mig langaði í meistaranám um haustið. Ég vildi fara þar sem væri hlýtt og töluð enska, ráðgjafinn benti mér á Hawaii Pacific University. Þangað fór ég og sótti nám í breytingastjórnun sem er ansi skemmtileg blanda með íþróttafræðinni.“

Menning hefur alltaf heillað
„Ég hef alla tíð haft mikinn áhuga á íþróttum en er að mestu leyti hætt að sprikla sjálf. Ég hef samt sett mér það markmið að fara á íþróttaviðburði í hverju landi sem ég fer til og það markmið hefur leitt mig á ýmsa skemmtilega viðburði.
Menning hefur alltaf heillað mig líka, að sjá hvernig fólk lifir. Lífið á Hawaii t.d. sýndi mér fjölbreytileika á allt öðrum stað en við þekkjum hérna heima, ég fann mig vel í því umhverfi og naut þess að læra.“

Ákvað að leita mér aðstoðar
Hanna Björk er sjálfstæð móðir tvíbura sem fæddust 6. júlí 2023 eftir mikið ævintýri í Grikklandi. Eftir 32 vikna meðgöngu fæddust Baltasar Bjarkan og Sunneva Kristín.
„Almennt séð hef ég gaman af að vera í góðum félagsskap en nú fer tíminn minn mest í börnin mín og það er bara yndislegt,“ segir Hanna Björk og brosir.
„Ég hóf mitt tæknifrjóvgunarferli 2019 og þetta ferðalag varði í fjögur ár. Ég fór í viðtal hjá Livio hér á Íslandi en var aldrei fyllilega ánægð þótt margir hafi fengið þar góða þjónustu, mér fannst viðtalið þurrt, stutt og ekki hlustað á mínar áhyggjur eða pælingar. Ég ákvað samt að gefa þeim tækifæri sem er kannski mín stærsta eftirsjá.
Fyrsta tæknisæðingin fór fram í júlí 2020, fór í fjögur skipti hér heima sem gengu ekki svo ég ákvað þá að leita mér aðstoðar erlendis. Ég hafði heyrt gott af Serum IVF Clinic í Grikklandi, fékk símaviðtal við kraftaverkakonuna Penny sem bauð mér að koma í rannsókn.
Eftir þær rannsóknir voru allar mínar áhyggjur, sem ég hafði rætt hér heima, staðfestar.“

Óendanlega þakklát
„Ég fór í fimm ferðir til Grikklands, þrjár meðferðir og allt gekk upp í þeirri þriðju sem jafnframt var fyrsta glasameðferðin og til urðu tveir fullkomnir einstaklingar.
Meðferð sem þessi er dýr og það voru margir sem höfðu á orði að þeir vildu styrkja mig í þessu ferli. Eftir miklar vangaveltur fór ég út í fjáröflun og seldi hinar ýmsu vörur. Ég náði að safna langleiðina upp í fulla meðferð, eina aðgerð, tvær flugferðir og hótelkostnað. Þetta var mikil vinna og oft á tíðum yfirþyrmandi, pabbi og vinkona mín tóku að sér að keyra út vörurnar í öllum veðrum.
Ég verð óendanlega þakklát öllum þeim sem létu fé af hendi rakna, það er ekki hægt að lýsa því með orðum hvernig það var að finna fyrir öllum þessum stuðningi.“

Starfið er margþætt
Hanna Björk hefur starfað við dagvistun, þjálfun og þjónustustörf í gegnum tíðina en árið 2017 var hún ráðin íþróttafulltrúi Aftureldingar. Hanna þekkir félagið og alla aðstöðu vel í gegnum sinn íþróttaferil frá unga aldri.
„Það eru mikil forréttindi að fá að starfa hjá uppeldisfélaginu og ég er ákaflega þakklát fyrir það tækifæri. Ég stýri íþróttamálunum og starfið er margþætt. Við viljum alltaf gera betur þegar kemur að þjálfun iðkenda og ekki síst í fræðslu fyrir þjálfara félagsins, starf mitt er liður í þeirri uppbyggingu,“ segir Hanna Björk og brosir er við kveðjumst.

Á Skálatúni hefur um árabil verið búsetusvæði fyrir fatlað fólk sem var rekið af IOGT á Íslandi. Vorið 2023 hætti IOGT á Íslandi þeirri starfsemi og þjónusta við íbúa á Skálatúni er nú á höndum Mosfellsbæjar en eignarhald fasteigna á svæðinu í eigu nýs aðila, Skálatúns, sjálfseignarstofnunar í þágu barna, ungmenna og fjölskyldna.
Til stendur að byggja upp þjónustusvæði fyrir börn og ungmenni og fjölskyldur þeirra á svæðinu og mun svæðið því taka vissum breytingum. Í ljósi þessara breytinga var ákveðið að halda nafnasamkeppni í þeim tilgangi að fá nýtt nafn á svæðið sem mun sinna breyttum verkefnum þegar svæðið hefur verið byggt upp.

Þrír sigurvegarar með sama nafnið
Niðurstaða dómnefndar í nafnasamkeppni fyrir uppbyggingu á svæðinu í landi Skálatúns í Mosfellsbæ er: Farsældartún.
Dómnefnd var skipuð þremur fulltrúum, Ásmundi Einari Daðasyni f.h. mennta- og barnamálaráðuneytisins, Önnu Sigríði Guðnadóttur bæjarfulltrúa, f.h. Mosfellsbæjar og Ragnari Jónssyni, f.h. auglýsingastofunnar TVIST.
Leitað var til almennings um tillögur að nafni. Samkeppnin var auglýst sérstaklega á heimasíðu Mosfellsbæjar og í bæjarblaðinu Mosfellingi. Enn fremur var þremur opinberum stofnunum gert sérstaklega viðvart um samkeppnina og þær hvattar til að fá sitt fólk til að taka þátt. Um það bil 150 tillögur bárust.
Niðurstaða dómnefndar var að velja heitið Farsældartún úr innsendum nafnatillögum.
Þrír aðilar stungu upp á nafninu, þær Guðrún Birna Einarsdóttir, Sigurveig Gunnarsdóttir og Gerður Pálsdóttir og var þeim veitt viðurkenning í vikunni.

Farsæld barna í forgrunni
Orðið farsæld merkir samkvæmt orðabók „það að farnast vel í lífinu“. Samkvæmt lögum um samþættingu þjónustu í þágu farsældar barna, farsældarlögunum, merkir farsæld barns þær „aðstæður sem skapa barni skilyrði til að ná líkamlegum, sálrænum, vitsmunalegum, siðferðilegum og félagslegum þroska og heilsu á eigin forsendum til framtíðar.“
Starfsemin sem mun fara fram í Farsældartúni mun einmitt miða að því að farsæld barna verði náð og því skýrt samhengi milli þess sem fara mun þar fram og heitis svæðisins.
Dómnefndin taldi að vísan þess heitis í tún væri m.a. vísan í gamla tíma þar sem fyrra heiti svæðisins var Skálatún. Einnig að þannig væri vísað í hefðir Mosfellsbæjar eins og bæjarhátíðina „Í túninu heima“. Þá eru tún tákn um ræktun, grósku og uppskeru, sem vísar til þess starfs sem fara mun fram á svæðinu þegar það hefur verið byggt.
Nafnið gefur einnig tækifæri til þess að skapa samverusvæði á reitnum sem gæti kallast Farsældartún, en þar mætti hafa leiktæki og annað sem hvetur til jákvæðrar og uppbyggjandi samveru barna, ungmenna og fjölskyldna.
Dómnefnd hvetur Mosfellsbæ einnig til þess að haga því þannig til að götuheiti á svæðinu beri nafnið Farsældartún og byggingar á svæðinu standi því við Farsældartún nr. 1, 2, 3, o.s.frv.
Fljótlega verður farið í deiliskipulagsvinnu á svæðinu en markmiðið er að þarna verði á einum stað helstu stofnanir og samtök sem koma að þjónustu við börn og ungmenni auk úrræða fyrir börn með fjölþættan vanda.

Ég hef nýhafið störf sem íþrótta- og lýðheilsufulltrúi Mosfellsbæjar. Starfið byggir á grunni sem ljúfmennið Sigurður Guðmundsson reisti, en starfslýsingin er á ýmsan hátt ólík hans. Ég er mjög spenntur fyrir þeim fjölmörgu verkefnum sem fram undan eru, er afar þakklátur fyrir traustið og ætla að gera mitt allra besta til að standa undir því.

Það er mikill áhugi á íþróttum og hreyfingu í bæjarfélaginu og margt í boði fyrir bæjarbúa á öllum aldri á því sviði. En við ætlum að gera enn betur. Mosfellsbær og Afturelding eru til dæmis að vinna þarfagreiningu fyrir nýja þjónustu- og aðkomubyggingu við íþróttamiðstöðina að Varmá. Fjölmargir kynningarfundir hafa verið haldnir og viðtöl tekin við á þriðja tug hagaðila. Að auki er nú opin rafræn könnun á vegum Mosfellsbæjar þannig að allir bæjarbúar geta komið skoðunum sínum og hugmyndum varðandi bygginguna á framfæri.

Ég hef undanfarna daga mikið hugsað um eitt af bláu svæðunum (Blue Zones) í heiminum og borið það saman við okkur í Mosfellsbæ. Loma Linda (fallega hæðin) er rúmlega 20 þúsund manna bæjarfélag í Kaliforníu. Við fjölskyldan dvöldum í þar í mánuð þegar við ferðuðumst um bláu svæðin fyrir akkúrat fimm árum að kynna okkur og læra um samspil langlífis og góðrar heilsu.

Það sem stuðlar fyrst og fremst, að mínu mati, að áberandi góðri heilsu íbúa Loma Linda er hugarfarið. Íbúar eru mjög meðvitaðir að búa í heilsubæ og nota það sem hvatningu til að stunda heilsusamlegt líferni. Ég sé Mosfellsbæ fyrir mér sem íþrótta– og heilsubæ Íslands. Við höfum allt sem til þarf – umhverfið, grunnaðstöðuna og það sem mikilvægast er, drífandi og jákvætt fólk sem vill vinna saman að sameiginlegum markmiðum. Hugarfarið er mikilvægast. Hugsum og tölum jákvætt, það hvetur okkur mest til dáða.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 7. mars 2024