Frelsið í æsku mótaði mig

Jóhannes Vandill Oddsson átti sér alltaf draum um að verða bóndi en áhugi hans á bústörfum, hestamennsku og fiskeldi kviknaði á æskuárum hans í Mosfellssveitinni. Hann naut þá leiðsagnar reynslumikilla manna og lagði þar með drög að lífsbók sinni enda hafa dýrin aldrei verið langt undan.
Í dag dvelur Jói löngum stundum ásamt fjölskyldu sinni að Grenjum við Langá í Borgarfirði en þar hafa þau gert upp eyðibýli og stunda nú frístundabúskap með hesta og kindur.

Jóhannes Vandill Oddsson er fæddur á Reykjalundi 12. júní 1956. Foreldrar hans eru þau Ragnheiður Jóhannesdóttir hárgreiðslumeistari og Oddur Ólafsson yfirlæknir á Reykjalundi og alþingismaður en þau eru bæði látin.
Jóhannes er yngstur sex systkina, Vífill f. 1937, Ketill f. 1941, Þengill f. 1944, Ólafur Hergill f. 1946 og Guðríður Steinunn f. 1948.

Alinn upp á Reykjalundi
„Ég var alinn upp á Reykjalundi þar sem faðir minn var yfirlæknir. Það var mjög líflegt og skemmtilegt að alast þar upp umkringdur sjúklingum og fjölskyldum starfsmanna. Í þá daga var engin leikskóli heldur léku börn sér saman á svæðinu alla daga.
Jólin á Reykjalundi eru mér eftirminnileg, þá borðuðu allir saman, sjúklingar, starfsmenn og fjölskyldur, svo var sungið, spilað og dansað í kringum jólatréð.
Tengslin og samskiptin við sjúklinga á Reykjalundi voru mikil og lærdómsrík.“

Alltaf nóg að gera í bústörfunum
„Ég var mjög fjörugur sem barn og unglingur og var oft óþolinmóður, átti það til að taka sprettinn heim úr skólanum í stað þess að bíða eftir skólabílnum.
Ég hafði snemma áhuga á dýrum og sótti mikið á Reyki til Jóns bónda. Það var alltaf gaman að koma þangað og nóg að gera í bústörfunum. Ég tók ungur þátt í að slátra ásamt Binna vinnumanni, sjálfur hafði ég ekki áhuga á slátruninni, vildi heldur flýta fyrir þannig að við kæmumst í hesthúsið og í útreiðartúr,“ segir Jói og brosir. „Þarna kviknaði áhuginn minn á bústörfum og hestamennsku.“

Hef alltaf verið framkvæmdaglaður
„Við félagarnir fórum oft hjólandi upp að Hafravatni og veiddum þar í vatninu. Eitt sinn veiddum við bleikjur og bárum í fötu yfir í Skammadal ofan Reykjalundar og slepptum þeim þar í litla á. Þarna kviknaði áhugi minn á ræktun á fiski.
Það má segja að uppvöxturinn og frelsið í barnæsku hafi mótað mig talsvert, ég hef alltaf verið framkvæmdaglaður og verið óhræddur við að fara mínar eigin leiðir í lífinu.
Foreldrar mínir ferðuðust mikið og á meðan bjó Eva föðursystir mín á heimili okkar og hugsaði afar vel um mig alla barnæskuna. Hún las mikið fyrir mig og sérstaklega er mér minnisstæð bókin um Óla Alexander.“

Hafði taugar til Hafna
„Sumrin á Vopnafirði voru líka skemmtileg en þar dvaldi ég með fjölskyldunni meðal annars þegar sprengt var fyrir laxastiga í Selá og seiði flutt milli landshluta á vörubíl. Þar með var lagður grunnur að einni bestu og fallegustu laxveiðiá landsins en á framkvæmdatímanum bjuggum við m.a. í sundlauginni í Selárdal.
Faðir minn hafði miklar taugar til Hafna þar sem hann var fæddur og uppalinn. Það voru ófáar ferðirnar sem við fórum þangað til að heimsækja fólk, taka á móti bátum á leið í land og njóta náttúrunnar.“

Stofnaði eigið fyrirtæki
Jóhannes gekk í Varmárskóla og Brúarlandsskóla sem barn og síðar í Lindargötuskóla og lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum við Hamrahlíð.
„Mér líkaði almennt vel á skólagöngu minni og eignaðist marga góða vini og félaga. Stundaði íþróttir af kappi, m.a. knattspyrnu, fimleika og hóf síðar hestamennsku.
Ég stofnaði snemma mitt eigið fyrirtæki, Hafnarsand s.f. sem ég hef starfrækt í áratugi. Sinnti þar verkefnum í sandsölu, vegagerð og við nýbyggingar. Ég sérhæfði mig í gerð keppnisvalla og vann við lagningu yfirborðsefnis í reiðhallir. Ég hef sinnt verkefnum um allt land en þó mestmegnis á höfuðborgarsvæðinu.“

Fluttu í Hamraborgina
Eiginkona Jóhannesar er Þóra Arnheiður Sigmundsdóttir fyrrv. bankastarfsmaður. Þau eiga tvær dætur, Ragnheiði f. 1975, maki hennar er Sigurjón Gunnlaugsson, þau eiga tvö börn, Þóru Maríu og Sindra. Hrafnhildur f. 1982, maki hennar er Jógvan Hansen, þau eiga tvö börn, Jóhannes Ara og Ásu Maríu.
„Við Þóra byggðum okkar fyrsta húsnæði í smáíbúðahverfinu í Reykjavík og svo hesthús í Mosfellssveit en byggðum síðan á kunnuglegum slóðum í Grenibyggð, nálægt Reykjalundi. Árið 1996 fluttum við svo í Hamraborgina, hús foreldra minna sem þau byggðu á sínum tíma og þar búum við enn. Í kringum Hamraborgina gróðursettum við pabbi fjölda trjáa sem standa enn í dag. Hér er alveg dásamlegt að vera,“ segir Jói um leið og hann sýnir mér allan gróðurinn í kringum húsið.

Farið víða á hestbaki
„Við fjölskyldan höfum verið dugleg að ferðast saman bæði hérlendis og erlendis, fara í hestaferðir og stunda laxveiðar. Við höfum ferðast mikið á hestbaki með góðu fólki vítt og breitt um Ísland ásamt því að fara í hestaferð á Ítalíu.
Ógleymanlegar eru trússferðir án vélknúinna ökutækja á hálendi Íslands, í kringum jökla og óbyggðir á Vestfjörðum. Á sumrin stundum við laxveiðar við Langá og Selá, þar sem fjölskyldan á íverustaði. Í gegnum tíðina hef ég haft áhuga á og prófað ýmis konar ræktun m.a. kálfa-, anda-, fjár- og hrossaræktun.“

Bústörfin veita mér ómælda gleði
„Í 20 ár hef ég starfað við veiðivörslu við Langá í Borgarfirði á sumrin en það hentaði vel með vinnu, frístundabúskap, hrossaræktun og áhugamálum okkar.
Okkar annað heimili er Grenjar við Langá í Borgarfirði, í dag er ég frístundabóndi með 20 hesta og um 100 kindur og líkar það vel, við dveljum þarna löngum stundum. Við gerðum upp gamlan bæ sem var kominn í eyði og höfum nýlega lokið við að byggja skemmu. Bústörfin taka mikinn tíma en þau veita mér ómælda gleði ásamt samveru með fjölskyldu og vinum.
Ég horfi bjartsýnn og jákvæður til ársins 2022, þrátt fyrir Covid-ástandið. Næg eru verkefnin í sveitinni og við Hamraborgina en mitt stærsta verkefni akkúrat núna er að ná betri heilsu en ég hef barist við krabbamein síðastliðin 5 ár með hléum. Við skulum vona að þetta sé allt á uppleið, við krossum fingur alla vega,“ segir Jói og brosir er við kveðjumst.