Fyrirtækið Þitt öryggi hefur verið starfandi frá árinu 2020. Eigandi þess og framkvæmdastjóri Magnús Ingi Ingvarsson og starfsfólk hans sérhæfa sig í uppsetningu á öryggisferlum, kennslu í líkamlegum inngripum og bjóða upp á sjálfsvarnarnámskeið fyrir fyrirtæki og stofnanir.
Markmiðið er að veita almenningi þekkingu og færni til að takast á við krefjandi aðstæður sem kunna að koma upp.

Magnús fæddist í Reykjavík 29. ágúst 1993. Foreldrar hans eru Bryndís Björk Karlsdóttir bókari og Ingvar Magnússon húsasmíðameistari og slökkviliðsmaður.
Magnús á fjóra bræður, Garðar Inga f. 1982, Bjarka Þór f. 1986, Arnór Inga f. 1990 og Karl Stefán f. 2000.

Með tóman poka fyrir aflann
„Ég ólst upp í Grafarvogi og það var gott að alast upp þar, ég líki því gjarnan við Mosfellsbæ. Mikið af ungu fólki með börn og nóg um að vera, maður var því sjaldnast heima við.
Mínar uppáhaldsæskuminningar eru þegar við fjölskyldan vorum að ferðast um landið, fara í útilegur og að veiða. Nú geri ég mitt allra besta til þess að gera það sama fyrir börnin mín. En sú minning sem situr kannski sem fastast eru ferðirnar okkar að Djúpavatni í Selvogi. Þar hélt föðurfjölskylda mín ættarmót árlega, alltaf um hvítasunnuhelgina. Þá lagði maður af stað upp að vatni vopnaður veiðistöng og með tóman poka fyrir aflann. Honum var svo skilað fullum þegar maður kom til baka, þá varð ég stoltur,“ segir Magnús Ingi og brosir.

Jaðaríþróttirnar komu sterkar inn
„Ég gekk í Foldaskóla og hafði gaman af því að vera í skólanum en hafði samt takmarkaðan áhuga á náminu. Ég átti alltaf erfitt með einbeitingu í þeim fögum sem fönguðu ekki áhugasvið mitt en skaraði fram úr þeim sem ég hafði áhuga á.
Fyrir mér þá snerist skólinn fyrst og fremst um félagslífið, mér fannst ég aldrei passa í þennan ramma sem allir áttu að vera í.
Ég átti auðvelt með að halda mér uppteknum á sumrin, var mestmegnis eitthvað utandyra að vesenast. Var í jarðvinnu hjá afa og handlangari hjá pabba í smíðinni. Ég lagði samt alltaf mikið kapp á íþróttir, aðallega knattspyrnu en jaðaríþróttirnar komu líka sterkar inn.
Unglingsárin snerust mestmegnis um að hitta misgóðan vinskap og eltast við stelpur.“

Uppskar sigur í öllum sínum bardögum
Eftir útskrift úr Foldaskóla lá leið Magnúsar Inga í íþróttafræði við Fjölbrautaskólann í Breiðholti. Hann hefur einnig komið víða við í módelstörfum, leiklist og áhættuleik og samhliða því ákvað hann að eltast við draum um atvinnumennsku í MMA, bardagaíþrótt sem sameinar tækni úr mismunandi bardagalistum. Magnús þekkti vel til enda búinn að æfa íþróttina í tvö ár en langaði að sjá hvert hann gæti farið með þetta ef hann gæfi sig allan í það.
Árið 2014 var árið sem hann uppskar sigur í öllum sínum bardögum, fjórum talsins og vann alla í fyrstu lotu. Tveimur árum síðar lenti hann í 3. sæti á Evrópumeistaramótinu og í kjölfar mótsins hóf hann feril í atvinnumennsku þar sem hann vann alla sína bardaga í fyrstu lotu. Hann varð Íslandsmeistari í brasílísku jiu jitsui og síðan heimsmeistari viðbragðsaðila í sömu íþrótt 2023 á heimsleikunum í Winnipeg en það var hans síðasta keppni.
Magnús lauk stúdentsprófi frá Keili 2020 og hóf síðan nám í félagsráðgjöf í Háskóla Íslands.

Ef veður og vindar leyfa
Magnús Ingi er trúlofaður Thelmu Rut Hermannsdóttur tannlækni. Þau eiga tvö börn, Hektor Frey f. 2019 og Heru Líf f. 2024.
„Okkur fjölskyldunni þykir fátt skemmtilegra en að fara um landið og skoða fallega staði, eins að fara í útilegur og veiðiferðir. Við förum líka mikið í sund og leggjum kapp á að prófa sem flestar sundlaugar landsins. Eins fer mikill tími í það að fylgja syninum eftir í íþróttum sem er einstaklega gaman. Já, það má eiginlega segja að ef veður og vindar leyfa þá erum við sem minnst heima við.“

Þeir þurftu útrás og utanumhald
Þegar Magnús Ingi var ungur að árum hóf hann störf á frístundaheimili, þar hófst ferill hans að starfa með börnum og ungmennum. Hann var fljótt fenginn til að vinna með drengjum sem þurftu auka útrás og utanumhald. Síðar bættist við þjálfun einstaklinga þannig að um tíma starfaði hann sem þjálfari, stuðningsfulltrúi á virkum dögum og sem dyravörður um helgar.
„Árið 2015 hóf ég störf í Vinakoti búsetukjarna, síðar Klettabæ. Þar starfaði ég sem ráðgjafi og deildarstjóri til ársins 2022. Var síðan fenginn til að stýra námskeiðum vegna hæfni minnar í bardagaíþróttum. Þetta voru gefandi ár en gátu verið erfið á köflum.
Ég ákvað síðan að breyta til og hóf þá störf sem slökkviliðs- og sjúkraflutningamaður og starfaði við það í tvö ár.“

Búa yfir áratuga þekkingu
„Árið 2020 stofnaði ég eigið fyrirtæki, Þitt öryggi. Ég fór í að stýra námskeiðum og gera fyrirbyggjandi áætlanir fyrir búsetukjarna í sjálfsvörn og inngripum en þar var vanþekkingin gríðarleg. Ég var heppinn að hafa aðgengi að frábærum sérfræðingum sem lögðu sitt af mörkum við að aðstoða mig. Þeirra þekking nýttist vel í uppsetningu fyrirbyggjandi áætlana.
Í dag er starfsemin fjölbreytt, við bjóðum upp á hin ýmsu námskeið og fyrirlestra. Við sérhæfum okkur meðal annars í uppsetningu á öryggisferlum, kennslu í líkamlegum inngripum og sjálfsvarnarnámskeið fyrir einstaklinga, fyrirtæki og stofnanir.
Öryggisferlarnir eru í fyrirlestraformi þar sem farið er yfir öryggisatriði, varúðarráðstafanir og notkun á tengslamyndandi nálgun.
Á sjálfsvarnarnámskeiðunum er farið yfir grip og fastatök sem starfsmenn gætu þurft að nýta sér í neyð eða ef til líkamlegra átaka kemur. Námskeiðin eru sérsniðin að hverjum og einum vinnustað fyrir sig. Eins sérhæfum við okkur í að útfæra öryggisferla og námskeið í sjálfsvörn á vinnustað. Umsjónarmenn námskeiðanna búa yfir áratuga þekkingu í félagsþjónustu og sjálfsvörnum.“

Virk í forvarnaverkefnum
„Ég er einnig einn eiganda hjá Reykjavík MMA og starfa þar sem formaður Glímufélags Reykjavíkur. Ég get stoltur sagt frá því að við rekum þar öflugt barna- og ungmennastarf og erum virk í að taka þátt í forvarnaverkefnum með sveitarfélögum og skólum.
Það er bara þannig í lífinu að það þurfa allir að kunna að bregðast við í erfiðum aðstæðum, sama á hvaða aldri maður er. Ef hætta steðjar að þá er betra að kunna réttu handtökin, ekki frjósa, heldur velja sér hlutverk og taka skjótar ákvarðanir,“ segir Magnús Ingi að lokum er við kveðjumst.

Um miðjan október lauk vinnu við að setja upp þau leiktæki sem krakkar í Mosfellsbæ völdu í lýðræðisverkefninu Krakka Mosó.
Nokkrir hressir krakkar tóku sig til í byrjun vikunnar og tóku tækin formlega í notkun en tækin ættu ekki að hafa farið fram hjá krökkum í bænum sem hafa nýtt sér hlýindin í október til að leika sér þar.

Þrjú verkefni kosin til framkvæmda
1) Stór aparóla með upphækkuðum byrjunarpalli sem er hugsuð fyrir eldri börn og unglinga og var sett upp í Ævintýragarðinum.
2) Þrautabraut á vatni við Stekkjarflötina en fyrirmynd hennar er vatnsþrautabrautin í Kjarnaskógi fyrir utan Akureyri og hentar brautin bæði börnum og unglingum.
3) Loks voru sett upp nokkur tæki á leikvelli við Rituhöfða sem eru snúningsróla, klifurgrind, minna snúningstæki og bekkur. Í því verkefni reyndist nauðsynlegt að gera breytingar frá þeirri tillögu sem kosið var um. Í ljós kom að ekki eru lengur fluttar inn til landsins fjögurra arma snúningsrólur en áður en sú breyting var gerð óskaði bæjarráð eftir umsögn ungmennaráðs um hana. Ungmennaráð samþykkti þá breytingu fyrir hönd krakka í Mosfellsbæ. Rólan er ætluð fyrir börn frá sex ára aldri og sameinar hreyfingu, jafnvægi og gleði á skemmtilegan hátt.

997 börn greiddu atkvæði
Krakka Mosó er þátttökulýðræðisverkefni þar sem nemendur á mið- og unglingastigi grunnskóla Mosfellsbæjar settu fram hugmyndir að verkefnum í opnu samráði.
Skólarnir voru með lýðræðisfræðslu og verkefninu lauk með kosningu þar sem 1.179 voru á kjörskrá. Grunnskólar með mið- og unglingastig í Mosfellsbæ eru Kvíslarskóli, Helgafellsskóli, Lágafellsskóli og Varmárskóli og höfðu nemendur þeirra allir færi á að kjósa.
Alls greiddu 997 börn atkvæði, sem er um 85% kjörsókn. Fulltrúar krakkanna stýrðu talningu atkvæða sem fór fram á kjördag þann 20. maí síðastliðinn og var sumarið notað til að framkvæma verkefnin undir styrkri stjórn garðyrkjudeildar Mosfellsbæjar.

Ég skrapp upp á Akranes á laugardaginn. Afturelding hefði getað bjargað sér frá falli úr Bestu deildinni þann dag en fótboltaguðirnir voru ekki með okkur í liði og fall í næstefstu deild er staðreynd. Það þarf yfirleitt nokkrar tilraunir til að komast á toppinn. Víkingur, Breiðablik og Stjarnan hafa ekki alltaf verið á toppnum. Staða þeirra í íslenskum fótbolta í dag byggir á margra ára þrautseigju, vilja, samvinnu og dugnaði. Ef við í Mosfellsbæ viljum komast í þennan góða félagsskap, kvenna– og karlamegin, þurfum við að gera það sama. Halda áfram, bæta við á öllum vígstöðvum, vinna saman og þora að hugsa hátt.

Aðstaða skiptir máli, ekki bara fyrir fótboltann, heldur allar íþróttir og hreyfingu. Góð aðstaða hvetur fólk til dáða, fjallahjólabrautirnar í Ævintýragarðinum eru lítið en mikilvægt dæmi um það. Brautirnar hafa verið mikið notaðar af börnum og unglingum frá opnun og iðkendum fjölgar stöðugt í hjóladeild Aftureldingar.

Hver króna sem sett er í íþróttastarf skilar sér margfalt til baka. Mosfellingurinn Hilmar Ásgeirsson komst að því í BS ritgerð sinni í hagfræði fyrr á árinu að hver króna sem hið opinbera setur í barna- og unglingastarf skilar sér að minnsta kosti tvöfalt til baka fyrir samfélagið vegna þess að það eru minni líkur á lífsstílstengdum sjúkdómum hjá þeim sem æfa reglulega. Ef félagslegi þátturinn er líka tekinn inn í myndina þá aukast margfeldisáhrifin. Sport England gaf út skýrslu árið 2024 sem metur áhrifin fjórföld. Samkvæmt skýrslunni skilar fjárfesting í aðstöðu og stuðningi við alla aldurshópa fjórfalt til baka í samfélagslegum ábata og stórminnkar álagið á heilbrigðis- og velferðarkerfið.

Skagamenn vígðu nýja íþróttahöll á laugardaginn. Glæsileg keppnishöll í fullri stærð með áhorfendaaðstöðu fyrir innanhúsíþróttir sem á daginn þjónar skólum bæjarins. Þessi fjárfesting á alveg örugglega eftir að skila sér margfalt til baka, fyrir samfélagið allt.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 30. október 2025

Eva Magnúsdóttir framkvæmdastjóri og stofnandi Podium veitir viðskiptavinum sínum ráðgjöf sem miðar að því að styrkja stjórnendur fyrirtækja í mótun, stefnu og innleiðingu með sérstakri áherslu á sjálfbærni, markaðs- og samskiptamál.
Eva hefur umfangsmikla reynslu úr íslensku atvinnulífi, hún sat í framkvæmdastjórn Mílu til fjölda ára og gegndi stöðu forstöðumanns samskipta hjá Símanum. Hún hefur auk þess sinnt blaða- og fréttamennsku um langt skeið.

Eva fæddist í Reykjavík 8. apríl 1964. Foreldrar hennar eru þau Anna Gréta Þorbergsdóttir fyrrv. matráður hjá Norðuráli og Íslenskum aðalverktökum og Magnús Ólafsson fyrrv. fjár-og bleikjubóndi og starfsmaður Járnblendiverksmiðjunnar á Grundartanga.
Systkini Evu eru þau Kristín f. 1962, Ólafur Hjörtur f. 1970 og Þórunn Elfa f. 1972.

Hljóp hvenær sem færi gafst
„Ég ólst upp til fimmtán ára aldurs upp undir hæsta tindi Skarðsheiðar, Heiðarhorni, á bæ sem heitir Efra-Skarð í Hvalfjarðarsveit. Það var dásamlegt að alast þar upp í nálægð við náttúruna. Á heimili mínu sem var tvíbýli voru ekki bara foreldrar mínir heldur líka amma og afi, það var því alltaf einhver heima til að aðstoða mann.
Æskuminningarnar eru margar og skemmtilegar, flestar tengjast þær hreyfingu að einhverju leyti. Ég hljóp nefnilega hvenær sem færi gafst því að ganga á jafnsléttu var alltaf svo seinlegt. Þess á milli settist maður niður og hlustaði á lækinn hjala, það var mitt jóga.
Það var gestkvæmt um helgar þegar föðursystur mínar komu að heimsækja afa og ömmu. Þær voru barnmargar og við krakkarnir lékum okkur öll saman, hlupum um fjöllin og veiddum silung í stöðuvötnum.“

Hugsa til skólans með hlýju
Eva gekk í Heiðarskóla í Hvalfjarðarsveit og Fjölbrautaskóla Vesturlands á Akranesi. „Ég var eitt af þessum jákvæðu börnum sem fannst allt gaman í skólanum. Ég varð strax mjög metnaðargjörn og átti auðvelt með að læra.
Heiðarskóli var íþróttamiðaður skóli sem mér líkaði vel og svo var maður duglegur við að spila fótbolta í frímínútum. Ég hugsa alltaf með hlýju til skólans, mér kom vel saman við kennarana þó svo að ég og Sigga besta vinkona mín þættum stundum hlæja heldur of mikið í tímum,“ segir Eva og brosir.

Afi mældi fyrir hlaupabrautinni
„Á sumrin var ég líkt og önnur börn í sveit að vinna við hefðbundin sveitastörf. Það var oft kapphlaup við veðrið þegar við þurftum að koma heyinu í hús, stundum fauk það út í veður og vind þegar Skarðsheiðin sýndi klærnar.
Ég keppti í frjálsum íþróttum á mínum yngri árum, hástökki, hlaupi og langstökki. Ég æfði spretthlaup á túninu heima á milli hefðbundinna æfinga í skólanum. Afi mældi fyrir hlaupabrautinni, var með skeiðklukkuna og fylgdist með framförum mínum af miklum áhuga. Ég var þokkaleg í styttri vegalengdum, náði meira að segja silfri í 60 metrunum. Ég var dálítil keppnismanneskja í mér og ekki alltaf sátt við annað sætið.“

Flutti til Svíþjóðar
Að loknu stúdentsprófi 1984 flutti Eva til Svíþjóðar, til Lundar, og bjó þar í sex ár. Þar fór hún í háskólanám í þjóðháttafræði og leikhús- og kvikmyndafræði með sænsku í vali. Eftir að Eva flutti heim til Íslands þá sótti hún nám í hagnýtri fjölmiðlun við Háskóla Íslands og útskrifast 1992.
Eiginmaður Evu er Finnur Sigurðsson hugbúnaðarráðgjafi hjá Tegra. Dætur þeirra eru Ísabella Ýr f. 1995 og Gréta Rós f. 1998. „Okkur fjölskyldunni finnst mjög gaman að ferðast. Við höfum farið í margar góðar ferðir sem hafa verið einstaklega eftirminnilegar og skemmtilegar. Við erum líka dugleg að fara í leikhús og á tónleika, þá sérstaklega fyrir jólin.“

Mikið rosalega var þetta gaman
„Ég hef átt mörg áhugamál í gegnum tíðina og verið töluvert félagsmálatröll,“ segir Eva aðspurð um áhugamálin. „Ég byggði upp, ásamt góðu fólki, fimleikadeild Aftureldingar þegar dætur mínar voru iðkendur og var í stjórninni í níu ár. Ég hef starfað lengi í pólitík, var formaður fræðslu- og skólanefndar og skólanefndar FMOS í nokkur ár. Hef einnig tekið að mér kosningastjórn fyrir vinkonur mínar sem hafa farið í prófkjör og kosningar. Þess á milli hef ég sinnt ýmsum ábyrgðarstörfum fyrir Félag kvenna í atvinnulífinu.
Ég stunda mikla útivist og nýt þess mjög, stærsta áskorun mín í þeim efnum var þegar ég skráði mig í heilan Landvætt, 50 km gönguskíðakeppni, 60 km á fjallahjóli, 24 km fjallahlaup og 2,5 km villisund í Urriðavatni, þetta tók vissulega á en mikið rosalega var þetta gaman.“

Blaðamennskan alltaf heillað
Eftir útskrift úr HÍ hóf Eva störf sem þáttastjórnandi á Aðalstöðinni og Stjörnunni. „Það var mjög skemmtilegt að starfa á báðum þessum stöðum en þetta var frekar ótrygg vinna þar sem útvarpsstöðvarnar skiptu oft um eigendur.
Vorið 1992 hóf ég störf sem blaðamaður á DV og starfaði þar í sex ár, í ferðamálum og fréttum en mitt síðasta verk var að ritstýra helgarblaðinu. Blaðamennskan hafði heillað mig alveg frá barnæsku enda ætlaði ég mér alltaf að verða blaðamaður þegar ég yrði stór,“ segir Eva og brosir.

Þessu fylgdi mikið álag
Eftir árin á DV lá leið Evu í almannatengslin hjá Kynningu og markaði, henni var síðan boðið starf hjá Símanum þar sem hún starfaði í sjö ár, fyrst sem kynningarfulltrúi og síðar sem forstöðumaður almannatengsla.
„Á þessum tíma gekk Síminn í gegnum alvarlegt fjársvikamál, dramatísk forstjóraskipti, misheppnaða sölutilraun og eina sölu. Það fylgdi því mikið álag að taka á móti öllum þessum fréttamiðlum en starfið var mjög fjölbreytt og skemmtilegt,“ segir Eva og brosir.
„Ég skellti mér í MBA nám við HÍ og árið 2006 var mér boðið starf sem forstöðumaður heildsölu Símans. Á þessum tíma var unnið að því að skipta Símanum upp, skilja grunnnetið frá en ég fékk það starf að fara með hinu nýja fyrirtæki, fjarskiptanetinu. Netið fékk síðan nafnið Míla, þar sat ég í framkvæmdastjórn, stýrði mörkunarvinnu, sölu og þjónustumálum.“

Bjartsýn á alþjóðlegt samstarf
Árið 2015 ákvað Eva að stofna sitt eigið fyrirtæki, Podium. Hún veitir ráðgjöf til fyrirtækja, stofnana og sveitarfélaga á sviði stefnumótunar, breytingastjórnunar og sjálfbærni auk þess að ritstýra sjálfbærni­skýrslum. Til þess notar hún hina ýmsu staðla sem fyrirtæki hafa verið að innleiða auk innleiðingar á heimsmarkmiðum Sameinuðu þjóðanna.
„Á þessum 10 árum sem liðin eru hefur áhugi á sjálfbærni aukist til muna og fyrirtækin komið auga á tækifærin. Áhersla á þessa þætti skilar samkeppnishæfara umhverfi, skilvirkari rekstri, auknum tekjum af nýsköpun og komið er til móts við kröfur fjárfesta.
Ég er bjartsýn á að með alþjóðlegu samstarfi, vísindum, tækni og pólitískri samstöðu verði hægt að nýta þau tækifæri sem gefast í nýsköpun í sjálfbærnimálum, svo við öll getum endað á góðum stað,“ segir Eva að lokum er við kveðjumst.

„Ég vil hvetja öll þau sem er annt um konurnar í lífi sínu til að grafa dýpra,“ segir Arnar Logi Ólafsson Hólm, framkvæmdastjóri Ljárdals, fyrirtækis sem sérhæfir sig í sölu á vinnuvélum, um uppboð á bleikri gröfu sem hann stendur fyrir nú í september til styrktar Bleiku slaufunni.
Bleika grafan er af gerðinni HT-10 en slík týpa kostar almennt án afsláttar 1,6 milljónir króna. Hæsta boð í vélina er nú milljón krónur, „sem er algjörlega frábært,“ segir Arnar Logi, „en ég hef trú á að í Mosfellsbæ leynist framkvæmdamanneskja með hjartað á réttum stað sem er tilbúin að bjóða enn betur.“ Hver einasta króna fer til Bleiku slaufunnar.
Hann minnir á að það eru fáir dagar til stefnu því sá sem á hæsta boð í lok dags 30. september eignast gröfuna. Hún verður svo afhent við upphaf árvekni- og fjáröflunarátaks Krabbameinsfélagsins, Bleiku slaufunnar, í byrjun október.

Viðtökurnar frábærar
„Mínar rætur liggja í Mosfellsdalnum og ég veit að Mosfellingar eru ekki aðeins með stærsta hjartað heldur drífandi og verkglaðir,“ segir Arnar Logi. Bleika grafan, sem er aðeins eitt tonn að þyngd og því lipur og snör í snúningum, er góður vinnufélagi í garðinn eða sumarbústaðalandið.
Fyrirtækið Ljárdalur var stofnað í september 2023 og fagnar nú tveggja ára afmæli. „Viðtökurnar hafa verið hreint út sagt frábærar og við höfum afhent tæplega 200 vinnuvélar af ýmsum stærðum og gerðum,“ segir Arnar Logi sem segist leggja sig fram við að bjóða bestu verðin og veita öllum framúrskarandi þjónustu.

Kílómarkaður á gröfum
„Til að gefa til baka og þakka fyrir okkur ákváðum við að flytja inn bleiku vélina og bjóða hana upp,“ segir Arnar Logi. En hann lætur ekki aðeins þar við sitja. „1.000 krónur kílóið er búið að blunda í okkur lengi,“ segir hann um nýjasta útspil Ljárdals og útskýrir frekar:
„Með styrkingu krónunnar og frábærum afmæliskjörum frá verksmiðjunni okkar getum við boðið viðskiptavinum að kaupa gröfur sem eru frá 1 upp í 2 tonn á 1.000 krónur kílóið!“
Verðið er án VSK. Á kílómarkaði þessum fæst 690.000 króna afsláttur af HT20 gröfunni. „Verðbólga hvað!“

Hér má bjóða í bleiku gröfuna.

Regína Ásvaldsdóttir bæjarstjóri, Ragnheiður Halldórsdóttir fyrrverandi leikskólastjóri, Þrúður Hjelm leiðtogi í leikskólamálum, Steinunn Bára Ægisdóttir leikskólastjóri og Ólöf Kristín Sívertsen sviðsstjóri fræðslu og frístundar.

Ungbarnaleikskólinn Hlíð fagnaði 40 ára afmæli mánudaginn 22. september. Leikskólinn hóf starfsemi sína árið 1985 en varð alfarið ungbarnaleikskóli fyrir börn á aldrinum 1–3 ára frá og með haustinu 2020.
Byggt var við skólann árið 2000 og fór leikskólinn þá úr 430 fermetrum upp í 800 fermetra eins og hann er í dag. Skólastjóri er Steinunn Bára Ægisdóttir og aðstoðarleikskólastjóri Kristín Ásta Jónsdóttir.

Mikilvægi umhyggju í leikskólastarfi
Hugmyndafræði leikskólastarfsins á Hlíð grundvallast á hugmyndum um mikilvægi umhyggju í leikskólastarfi. Umhyggja er leiðarstef Hlíðar og notuð sem regnhlífarhugtak sem nær utan um allt starf leikskólans, allt frá því að taka á móti barni að morgni og til þess að skapa þroskavænlegt námsumhverfi í skólanum.
Regína Ásvaldsdóttir bæjarstjóri færði leikskólanum segulkubba fyrir 18 mánaða og eldri og blómvönd að gjöf í tilefni afmælisins.

Það er rafíþróttakvöld í Framhaldsskólanum í Mosfellsbæ (FMOS) í kvöld, fimmtudaginn 25. september. Við, samfélagið, erum að koma á fót rafíþróttastarfi í bænum. FMOS mun bjóða upp á æfingaaðstöðu, Mosfellsbær fjármagnar kaup á búnaði og Rafíþróttadeild Mosfellsbæjar (RafMos) mun halda utan um starfið sjálft. RafMos tekur fagnandi á móti öllum sem vilja taka þátt í starfinu, sérstaklega foreldrum þeirra barna sem vilja æfa rafíþróttir í haust og vetur. Rafíþróttir eru hugaríþrótt eins og skák, en nýstofnað Skákfélag Mosfellsbæjar hefur einmitt hafið æfingar í bænum. Þær fara fram í Varmárskóla á fimmtudögum milli 16:30 og 18:00. Fram að áramótum er frítt á þessar æfingar og allir krakkar að sjálfsögðu velkomnir.

Það má líka segja að borðtennis sé ný íþrótt í Mosfellsbæ, en Borðtennisfélag Mosfellsbæjar stendur nú fyrir reglulegum æfingum í nýjasta íþróttahúsi bæjarins, íþróttahúsinu við Helgafellsskóla. Félagið var áður með æfingar í matsal Lágafellsskóla, en ný aðstaða býður upp á tækifæri til vaxtar. Parkour er sömuleiðis ný íþrótt í Mosfellsbæ, en Fimleikadeild Aftureldingar býður nú upp á æfingar fyrir bæði börn og fullorðna í parkour í fimleikasalnum að Varmá.

Fjallahjólasportið er mjög vaxandi í Mosfellsbæ, enda kraftmiklir frumkvöðlar sem leiða starfið og stuðla að framþróun og tækifærum fyrir unga sem aldna. Mosfellsbær vill vera leiðandi á sviði heilsueflingar fyrir íbúa á öllum aldri og næstu daga verður boðið upp á fallæfingar og fyrirlestra fyrir eldri borgara, göngufótbolta fyrir okkur sem erum miðaldra og megum ekki lengur rennitækla og leikskólaleika fyrir yngstu kynslóðina.

Pizzabær? Nah, ekki lengur, Dóri minn. Í dag erum við íþróttabær. Og við erum rétt að byrja. Við viljum meira. Það er alltaf svigrúm til bætinga. Og við þurfum að hugsa þannig. Horfa til framtíðar og finna leiðir til þess að geta boðið upp á enn fleiri íþróttir í Mosfellsbæ þannig að allir geti fundið eitthvað við sitt hæfi.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 25. september 2025