Mamma Mía

Kynjafræðin leiðir okkur hægt og bítandi inn í nýja tíma. Styðjandi kvenleikinn, þar sem einstaklingur með kyngerfið ,,kona” styðjur við ,,ráðandi karlmennsku“, er sagður andstæða hins ,,mengandi“ á marga vegu innan áru kynjajafnréttis.
Við vitum vel að kvenleikinn er félagslega mótaður og birtist með ólíkum hætti. Styðjandi kvenleikinn fer ; ,,[…] mjúkum, stundum silkiklæddum höndum um karlmennskuna”, sé vitnað í fræðigrein Gyðu Margrétar Pétursdóttur á þessu sviði. Þar vitnar Gyða m.a. í Katrínu Önnu Guðmundsdóttur, fyrrum talskonu Femínistafélags Íslands, sem segir í grein frá 2011: ,,Að væla og skæla er ekki tengt hugmyndum okkar um karlmennsku. (Sumir) karlar eiga þó til að væla þegar femínisma ber á góma. Og þá kalla þeir iðulega eftir snuði.“
Á víkingaöld mætti hugsanlega finna hápunkt hinnar „ríkjandi karlmennsku“. Eftir að Egill Skallagrímsson hafði vegið andstæðing sinn í ísknattleik barnungur, þ.e. Grím Heggsson, sagði Bera, móðir hans, hann vera víkingaefni. Orti þá Egill.
Þat mælti mín móðir, / at mér skyldi kaupa / fley ok fagrar árar, / fara á brott með víkingum, / standa upp í stafni, /stýra dýrum knerri, /halda svá til hafnar / höggva mann ok annan.
Frá þessum tíma og til dagsins í dag eigum við íslenskir karlmenn afar erfitt með að elska ekki mæður okkar meira en nokkurn annan.
Í texta hljómsveitarinnar ABBA segir í upphafsorðum: ,,I’ve been cheated by you since I don’t know when”. Þetta leggst út á okkar ástkæra ylhýra í þýðingu Þórarins Eldjárns, „Ég var svikin og særð. Já þú sveikst öll þín heit.“ Það er nokkuð ljóst að þegar slíkt gerist borgar sig að kalla á mömmu eins og sannur hágrátandi ítalskur karlmaður þegar eitthvað gengur ekki upp og framhjáhaldið er komið úr böndunum.
Fleiri tilbrigði má finna varðandi magnaðar mæður, m.a. úr vegagerð. Nýlega samdi Mosfellsbær við Vegagerðina með það að markmiði að fá langþráða tvöföldun á Vesturlandsveg sem var að ergja flesta nema helst Samfylkinguna, Viðreisn, Pírata og VG sem elska þrengingar.
Á 758. fundi bæjarstjórnar 1. apríl 2020, þ.e. í fyrstu bylgju COVID, lagði bæjarstjórinn fram erindi þess efnis að ganga eigi hið fyrsta frá samningi um tvöföldun Vesturlandsvegar, biðin væri orðin löng.
Einhver tók eftir því að þetta var ekki tvíhliða samningur heldur þríhliða í raun því í 5. grein samningsins var búið að troða þar inn hagsmunum móður bæjarstjórans. Þetta afbrigðilega ákvæði gekk út á bætur til lóðarleiguhafa á lóð í eigu Mosfellsbæjar sem er ekki skipulögð sem byggingarlóð heldur „leiksvæði“. Gæti þetta skýrt tafirnar á tvöfölduninni?
Það borgar sig að bíða eftir dýralækni, væntanlega með „mengandi kvenleika“, sem tæki við stjórn Vegagerðarinnar. Gætu þá slík ákvæði runnið þar leikandi í gegnum stjórnkerfið.
Eins og segir í orðum Dr. Collins, ástralskrar transkonu og helsta talsmanni kynjafræðinnar: „Styðjandi kvenleiki er ein af forsendum þess að hægt er að dvelja innan áru kynjajafnréttis á meðan mengandi kvenleiki getur stuðlað að raunverulegu jafnrétti með því að vekja máls á, færa út víglínur og „stækka smugurnar.“
Mosfellingar mega því greinilega vel við una með allt í senn stóraukin kvenréttindi og tvöföldun Vesturlandsvegar.

Sveinn Óskar Sigurðsson
Fulltrúi Miðflokksins í bæjarstjórn Mosfellsbæjar