Allir þurfa einhvern tilgang í lífið

Þríþraut er íþrótt sem reynir sérstaklega mikið á þol keppenda en keppt er í sundi, hjólreiðum og kapphlaupi. Þekktasta langþríþrautarkeppnin er Járnkarlinn sem hófst á Hawaii árið 1977.
Einar Sigurjónsson sjúkraþjálfari hefur tekið þátt í fimm járnkörlum víða um heim og er hvergi hættur. Hann segir að hver keppni gefi sér góðar minningar og hann vonast til að geta keppt svo lengi sem heilsan leyfir.

Einar er fæddur í Reykjavík 12. október 1980. Foreldrar hans eru Helga Einarsdóttir hjúkrunarfræðingur og Sigurjón Eiríksson rafvirki. Einar á tvö systkini, Arnar f. 1981 og Kristrúnu f. 1985.

Fóru á skíði í Kerlingarfjöll
„Ég er alinn upp í Mosfellsbæ og átti heima fyrstu árin mín í Grundartanga en svo fluttum við fjölskyldan í Leirutangann, í húsið sem foreldrar mínir byggðu. Það var barnmargt í götunni og ég var svo heppinn að minn besti vinur og frændi, Grétar Þór, bjó í parhúsi við hliðina á okkur.
Foreldrar mínir voru mjög natnir að fara með okkur systkinin í ferðalög um landið og frá þeim tíma á ég góðar minningar, sérstaklega þegar við fórum í Kerlingarfjöll á skíði í kringum 1990.“

Árið sem stendur upp úr
„Sú minning sem stendur upp úr frá æskuárunum er árið sem við bjuggum í Danmörku 1992-1993 en við fluttum þangað því foreldra mína langaði í tilbreytingu. Þetta var viðburðaríkt og skemmtilegt ár og þarna lærði ég dönsku.
Dag einn vorum við stödd á Bellavue-ströndinni í Danmörku þegar pabbi sendi okkur krakkana til að sækja íspinna á útvarpsstöð sem var að senda út á ströndinni. Íspinnarnir voru ekki íspinnar heldur bananasmokkar, þarna eignaðist ég mína fyrstu 30 smokka, 12 ára gamall,“ segir Einar og hlær.

Hún uppskar mikla virðingu
„Ég gekk í Varmárskóla og svo í Gagnfræðaskólann í Mosfellsbæ. Kynntist þar Ragnheiði Ríkharðsdóttur sem var kjarnorkukona, hún var skólastjóri árin mín í gaggó. Árið 1995 voru öll kennsluborð og sæti í kennslustofunum endurnýjuð. Tveir nemendur ákváðu að skera nöfn sín í nýju borðin og það var því ekki erfitt að finna út hverjir þessir nemendur voru. Ragnheiður tæklaði þetta mjög vel og uppskar mikla virðingu en drengirnir tveir sátu með sín gömlu borð út önnina.
Eftir útskrift úr gagnfræðaskólanum lá leiðin í Menntaskólann við Sund þaðan sem ég lauk stúdentsprófi árið 2000 af náttúrufræðibraut. Á sumrin vann ég við leikjanámskeið ÍTÓM, íþrótta- og tómstundaskóla Mosfellsbæjar með Hlyni Guðmundssyni og á veturna í Íþróttaskóla barnanna með Svövu Ýri og Höllu Karen.“

Spennandi tímar fram undan
„Eftir útskrift fór ég að starfa sem aðstoðarmaður sjúkraþjálfara á Landspítalanum við Hringbraut. Ég fór síðan í Háskóla Íslands til að læra sjúkraþjálfun og útskrifast þaðan árið 2005.
Ég hef starfað í 17 ár á MT-stofunni í Síðumúla sem sjúkraþjálfari en nú eru blikur á lofti því ég er að fara að opna stofu með tveimur öðrum sjúkraþjálfurum í Ártúni í sumar svo það eru virkilega spennandi tímar fram undan.“

Afslappandi að fara í sveitina
Einar giftist eiginkonu sinni, Birnu Maríu Karlsdóttur, 9. júní 2012 en hún er ættuð úr Öxarfirði í Þingeyjarsýslu. Þau kynntust í námi sínu í sjúkraþjálfun og tóku saman 2005. Birna starfar á Landspítalanum Hringbraut á hjartasviði. Þau eiga saman tvö börn, Helgu Laufeyju f. 2008 og Snorra Stein f. 2010.
„Við fjölskyldan njótum þess að fara í ferðalög innanlands og utan. Okkur finnst gaman að fara með fellihýsið okkar og taka frisbígolfið með. Oftast förum við í sveitina rétt hjá Ásbyrgi til tengdapabba en hann er sauðfjárbóndi þar ásamt mági mínum, Bjarka Fannari. Að komast í sveitina þar sem mikið er af kindum, hestum og hænum er gríðarlega afslappandi og skemmtilegt fyrir börnin. Þar er tekið í sveitastörfin ásamt því að njóta náttúrunnar.“

Gerðu það sem gleður þig
Einar fer hjólandi í vinnuna allt árið um kring en aðaláhugamál hans er hreyfing og þá sérstaklega þríþraut. Árið 2015 dró frændi hans Jens Ingvarsson hann með sér í WOW Cyclothon sem samanstóð af 10 manna liði sem hjólaði hringinn í kringum Ísland. Eftir þessa ferð var ekki aftur snúið, Einar fann þarna ástríðu sína.
„Mín lífsspeki er þessi, allir þurfa einhvern tilgang í lífið. Gera eitthvað sem er skemmtilegt og gleður mann. Best er ef það er hreyfing í einhverri mynd. Gott er að setja sér markmið og jafnvel fara út fyrir þægindarammann. Ef þú sinnir sjálfum þér aukast líkurnar á að þér líði betur og þú sinnir fjölskyldu, vinum og vinnu mun betur.
Það gefur mér tilgang á hverjum einasta degi að fá hreyfiskammtinn minn ásamt þeim gleðihormónum sem því fylgja.“

Með góðu skipulagi er allt hægt
Járnkarl eða Ironman samanstendur af 3,8 km sundi, 180 km hjólreiðum og 42,2 km maraþonhlaupi. Klára þarf keppnina á 16 klukkustundum en góður íþróttamaður er um 10 klukkustundir að klára.
„Ég fór í minn fyrsta járnkarl í Barcelona árið 2017 og síðan þá hef ég farið á hverju ári. Ég keppi núna í sjötta sinn í Svíþjóð í sumar og fjölskylda mín kemur með mér sem stuðningsmannalið. Ég æfi 12 klukkustundir á viku allar vikur ársins og með góðu skipulagi og frábærri eiginkonu er allt gerlegt,“ segir Einar og brosir.

Langþráðu markmiði náð
„Árið 2021 náði ég langþráðu markmiði þegar ég kláraði Ironman á Ítalíu á 9 klukkustundum og 39 mínútum. Það var búið að vera þráhyggja í nokkur ár að brjóta 10 klukkustunda múrinn sem er ákveðinn tímamótaárangur hvers íþróttamanns í þríþrautarheiminum, þá var grátið af gleði.
Líkaminn er gjörsamlega hamraður í nokkra daga eftir svona keppni og miklir strengir í fótleggjum. Ég man þegar ég kláraði Ironman í Austurríki 2019 þá þurfti ég að fara á klósettið. Þegar ég ætlaði að standa upp þá fékk ég svo mikinn krampa í fæturna að ég gat ekki staðið upp svo ég þurfti bara að sitja í dágóðan tíma á meðan ég jafnaði mig, ég gat ekki annað en hlegið að þessum aðstæðum.
En það eru ekki bara keppnirnar sem maður sækir í heldur líka ferðalögin, allar æfingarnar og félagsskapurinn. Það er líka lífsnauðsynlegt að eiga góðan maka sem styður mann og elskar.
Hver keppni gefur mér svo góðar minningar, ég vona að ég geti keppt eins lengi og heilsan leyfir. Langtímamarkmið mitt er að komast á heimsmeistaramótið sem haldið er ár hvert á Hawaii, nú er bara að krossa fingur,“ segir Einar og brosir er við kveðjumst.