Af hverju?
Að birta skoðanir mínar hefur verið mér fjarlægt til þessa, en lengur get ég ekki setið hjá. Ég hef starfað í bænum í rúmt ár og kynnst hluta fólksins í Aftureldingu, mannvirkjum og aðstöðunni að Varmá.
Að þjálfa meistaraflokk karla í knattspyrnu hefur fært mér mikla ánægju. Meistaraflokkurinn samanstendur að miklu leyti af uppöldum leikmönnum. Sumir krakkanna í bænum þekkja þá með nafni og krakkarnir hreinlega elska að geta heilsað strákunum í liðinu og vera heilsað til baka með nafni. Yngri flokkar og meistaraflokkar félagsins mynda órjúfanlega heild. Meistaraflokkurinn skapar mikilvægar fyrirmyndir í nærumhverfi barnanna og krakkarnir veita ómetanlega endurgjöf til leikmannanna. Íþróttalíf er sameiningartákn og er hluti menningar hverfa og bæjarfélaga hérlendis.
Nýlega gaf ég mér tíma í að lesa stefnu bæjarins í íþrótta- og tómstundamálum. Þar kemur m.a. fram að gildi bæjarins séu: Virðing, Jákvæðni, Framsækni, Umhyggja. Ennfremur er þar fullyrt að í Mosfellsbæ sé frábær aðstaða og framúrskarandi íþrótta- og tómstundastarfsemi. Starfsemin er vissulega blómleg á mörgum sviðum, á því leikur enginn vafi. Aðstaðan er hins vegar því miður allt annað en frábær.
Eins og sumir bæjarbúar vita þá lék meistaraflokkur karla í knattspyrnu í 2. deild á síðustu leiktíð og ferðaðist vítt og breitt um landið. Ég get því fullyrt kinnroðalaust að mun smærri bæjarfélög um allt land sinna íþróttastarfi af meiri virðingu, framsækni og umhyggju en gert er í Mosfellsbæ. Ef við horfum á aðstöðuna í bæjarfélögum í kringum okkur t.d. Kaplakrika í Hafnarfirði, Ásgarð í Garðabæ, Kórinn og Fífuna í Kópavogi þá kemur samanburðurinn illa út. Ef horft er til aðstöðunnar á Sauðárkróki, í Grindavík og á Húsavík, mun smærri bæjarfélög með mun færri iðkendur, er samanburðurinn pínlegur.
Íþróttamannvirki að Varmá í eigu Mosfellsbæjar eru í slíkri niðurníðslu að leit er að öðru eins. Keppnisvöllurinn er ónýtur, grasrótin er að mestu dauð og völlurinn ónothæfur. Frjálsíþróttabrautin er stórskemmd og í mikilli niðurníðslu. Tungubakkasvæðið er orðið að nothæfu beitilandi fyrir hross en vart nothæft til íþróttaiðkunar því það er svo óslétt að iðkendum beinlínis stafar hætta af. Búningsklefum hefur ekki verið haldið við í áraraðir og anna engan veginn þeirri fjölbreyttu og miklu íþróttastarfsemi sem er í gangi í bænum. Ungir knattspyrnuiðkendur mega mæta fullklæddir á æfingar og geta ekki farið í sturtu að þeim loknum. Búningsaðstaða meistaraflokks karla og kvenna í knattspyrnu er með því óþrifalegra og sorglegra sem finnst hérlendis. Búningsklefi meistaraflokks karla í handknattleik er sennilega gróðrarstía myglu því fúgunni í sturtuklefanum hefur fyrir löngu skolað burt. Rétt er að halda því til haga að nýlega var skipt um gervigras á æfingavelli félagsins og að sama skapi rétt að láta fylgja að það var þá eitt elsta og versta gervigras landsins.
Mikið er talað um uppbyggingu á fjölnota íþróttahúsi sem eigi að breyta öllu. Já, það mun breyta miklu til að börnin geti hreinlega stundað knattspyrnu en verði ekki vísað frá sökum skorts á plássi til æfinga. En að mínu viti er bygging hússins sennilega þremur árum á eftir þörfinni og snertir ekkert á því hroðalega búningsklefahallæri sem í gangi er né því að engin félagsaðstaða er til staðar að Varmá.
Sé stefna bæjarins svo skýr, gildi bæjarins svo háleit og sé vilji bæjarbúa til öflugs íþróttastarfs svo mikill þá hljóta áleitnar spurningar að vakna. Af hverju er ástandið svo slæmt? Af hverju er framsæknin engin? Af hverju er virðing bæjaryfirvalda fyrir starfinu svo lítil? Af hverju er nauðsynlegu viðhaldi mannvirkja vísað í nefndir? Og síðast en ekki síst hvernig getur íþrótta- og félagsstarfið blómstrað ef hvergi er hægt að setjast niður á félagssvæðinu og upplifa okkur í sama liðinu eða hreinlega þrífa sig eftir æfingar?
Af hverju skiptir þetta allt máli? Í mínum huga er orsakasamhengið einfalt. Umhverfið mótar sjálfsmynd okkar og sjálfsmyndin mótar sjálfstraust okkar og sjálfstraustið hefur afgerandi áhrif á árangurinn.
Þetta eru mínar skoðanir og má ekki túlka sem skoðanir þeirra sem í forsvari eru fyrir Aftureldingu.
Arnar Hallsson þjálfari
meistaraflokks karla í knattspyrnu.