Stjórnsýslu Lágafellssóknar stórlega ábótavant

Sr. Skírnir Garðarsson

Sr. Skírnir Garðarsson

Að gefnu tilefni vil ég undirritaður, Skírnir­ Garðarsson, fyrrum prestur Lágafellssóknar koma eftirfarandi á framfæri:
Ónóg stjórnsýsla Lágafellssóknar og mannauðsstjórnun hefur undanfarin misseri dregið dilk á eftir sér. Í fyrra hættu organisti, prestur og djákni og í framhaldinu var klúður varðandi ráðningu nýs starfsfólks, óánægja var með ráðningarferli organista og óánægja er nú meðal starfsfólks sóknarinnar.
Sóknarpresturinn og framkvæmdastjórinn voru sett undir rannsókn Úrskurðarnefndar þjóðkirkjunnar og var niðurstaðan birt 3. nóv. sl.
Þar kemur fram að ámælisverð vinnubrögð hafa verið viðhöfð gagnvart undirrituðum, gagnvart opinberum eftirlitsaðilum og stjórnsýsla framkvæmdastjórans virðist hafa einkennst af þekkingarskorti og vöntun­ á vandvirkni.
Þá eru meint brot sömu aðila á persónuverndarlögum og trúnaði gagnvart tölvupóstum starsfólks til skoðunar hjá Persónuvernd. Þar er ljóst að viðkvæmum upplýsingum var komið á óheiðarlegan hátt til yfirmanna kirkjunnar, meintir gerendur eru sóknarpresturinn og framkvæmdastjórinn.
Þessi meintu brot teygja sig yfir þriggja ára tímabil, 2014 –2016, fyrri hluta árs.
Um er að ræða meint brot á meðferð rafrænna skjala, ásamt því að farið hefur verið á svig við siðareglur kirkjunnar.
Úrskurður Úrskurðarnefndar þjóðkirkjunnar liggur frammi á biskupsstofu og hefur verið sendur sóknarnefnd Lágafellssóknar og kirkjuráði.
Úrvinnsla Persónuverndar er í gangi og niðurstöðu er að vænta í vetur.
Allt er þetta til tjóns fyrir sóknarbörnin í Lágafellssókn.

Sr. Skírnir Garðarsson

——-

Úrskurðarorð:
Aðfinnsluvert er að enginn gagnaðila skyldi láta málshefjanda tafarlaust vita af erindi Persónuverndar frá 12. ágúst 2013.
Aðfinnsluvert er með hvaða hætti gagnaðilar sóknarnefnd og framkvæmdastjóri Lágafellssóknar brugðust við fyrrgreindu erindi Persónuverndar.
Aðfinnsluvert er að gagnaðili sóknarprestur skyldi vísa erindi Persónuverndar til biskups Íslands án þess að tilkynna málshefjanda tafarlaust þá ákvörðun sína.
Gagnaðilum bar ekki að veita máls­hefjanda andmælarétt vegna erindis Persónuverndar.

Vertu breytingin sem þú vilt sjá

Signý Björg Laxdal

Signý Björg Laxdal

Verandi fædd og uppalin í Mosfellsbæ verður óumflýjanlegt að þykja ekki nokkuð vænt um þessa sveit.
Ég var svo heppin að fá að vera alla tíð í sama leik- og grunnskóla, fá að blómstra í lúðrasveitinni og uppgötva tilvistarleysi íþróttahæfileika minna í þeim fjölmörgu greinum sem Afturelding býður upp á. Við fjölskyldan erum afar gæfurík með vinalega nágranna og fallegt umhverfi hvert sem litið er. Þetta eru sannarleg forréttindi.
Ókeypis er allt það sem er best. Að vissu leyti. Staðreyndin er að manneskjur um allan heim búa við raunverulegan ójöfnuð og það er okkar hlutverk að taka virkan þátt í að útrýma honum. Við þurfum ekki að leita út fyrir bæjarmörkin til að sjá að manneskjan­ næst okkur gæti þurft aðstoð.
Rauði Kross Íslands er mannúðarhreyfing sem miðar að því að vernda líf og heilsu berskjaldaðra hópa. Sú hjálp er af ýmsum toga, allt frá félagslegum stuðningi og fataúthlutunum að beinni aðstoð á stríðssvæðum. Það er því eðlilegt að spyrja sig – hvað hef ég upp á að bjóða? Hvað get ég gert fyrir aðra?
Að gefa tíma er rausnarleg gjöf. Að taka þátt í opnu húsi, félagsstarfi með hælisleitendum, vera heimsóknavinur eða kenna íslensku sem annað tungumál. Fjölmörg og fjölbreytt verkefni standa til boða og ég vil hvetja þig, lesandi góður, til þess að kynna þér starfið og velta því fyrir þér hvert þitt framlag gæti orðið.

Signý Björg Laxdal, varaformaður
Mosfellsbæjardeildar Rauða Kross Ísland.

Vatnsvernd kemur okkur öllum við

Úrsúla Jünemann

Úrsúla Jünemann

Vandfundinn er sá staður þar sem er gnægð af góðu ferskvatni og meira en það eins og hér á landi.
Okkur Íslendingum þykir sjálfsagt að vatn – bæði kalt og heitt – er nær alls staðar að finna og við þurfum ekki að hafa áhyggjur af því að þar verði skortur á. Fréttir af því að nýlega hafi verið mengun í drykkjarvatni á Vestfjörðum hafa ekki snert landsmenn sérlega mikið en gefa samt smá aðvörunarmerki.

Í gegnum Mosfellsbæjarlandið renna nokkrar ár: Varmá, Kaldakvísl, Suðurá, Úlfarsá og Leirvogsá (sem er á landamærunum við Reykjavík). Varmá sem er á náttúruminjaskrá og Kaldakvísl renna í gegnum þéttbýli og eru því í mestri hættu að verða fyrir mengun. Reyndar hafa orðið nokkur mengunarslys í báðum þessum ám.
Hvað er það sem getur valdið mengun í ám, vötnum og sjó?
-Rangar tengingar frá húsum og bílskúrum þar sem skólp fer óhreinsað í árnar og sjóinn.
-Óhreinsað skólp frá ófullnægjandi rotþróm og siturlögnum.
-Málning, olía og annað sem hellt er í niðurföll utandyra eða í bílskúrum.
-Tjöruhreinsir og sápa frá bílaþvotti.
-Klór úr heitum pottum.

Búið er að hanna góðan bækling um vatnsvernd sem allir bæjarbúar ættu að fá heim. Því miður hefur ekki orðið af því vegna peningaleysis því ekki er veitt nægilegu fjármagni til umhverfismála. En vatnsvernd ætti að vera eitt af forgangsmálunum hér eins og annars staðar, ekki spurning.
Mosfellsbærinn er yndislegur bær þar sem gott er að búa. Hér á að vera heilsueflandi samfélag. Þannig að umhverfið okkar á að vera heilnæmt en ekki mengað. Vatnakerfin eru viðkvæm og ef þau verða fyrir raski og mengun eru þau lengi að ná sér – ef þau nái sér. Fyrirbyggjandi aðgerðir eru margfalt ódýrari en mótvægisaðgerðir seinna meir þegar skaðinn er skeður.

Ég skora á bæjaryfirvöld að leggja til fjármagn til fræðslu um vatnsvernd og til að vakta vatnakerfin í bænum reglulega. Umhverfismálin eiga ekki að lenda alltaf í aftasta sæti.

Úrsúla Junemann
Höfundur starfar í umhverfisnefnd fyrir M- listann

VG er treystandi fyrir verkefnum framtíðarinnar

Rósa Björk Brynjólfsdóttir

Rósa Björk Brynjólfsdóttir

Alþingiskosningar nálgast óðfluga og margir kjósendur gera nú upp hug sinn síðustu daga fyrir þær.
Það er persónulegt val hvers og eins að kjósa stjórnmálaflokk en líka mikilvæg ákvörðun sem skiptir máli fyrir okkur öll hin. Þegar við tökum ákvörðunina um hverjum við viljum gefa atkvæði okkar, þá skulum við því líka spyrja okkur um leið hvers konar samfélag við viljum byggja upp til framtíðar.

Eins og allir vita, kjósum við nú snemma í kjölfar hneyklismála ráðherra. Fjársterkir ráðamenn vildu forðast að borga sanngjarnan hlut til samfélagsins og reyndu að koma fjármunum sínum undan í aflandsfélög.
Þannig samfélag ójöfnuðar viljum við ekki. Við sýndum það í verki þegar við mótmæltum við Alþingishúsið 4. apríl síðastliðinn. Það voru ein fjölmennustu mótmæli Íslandssögunnar og gáfu mjög skýr skilaboð um að hér eigi ekki að búa tvær þjóðir í einu landi. Að fólk vill skila sínu til samfélagsins og að við eigum öll að gera það.

Við viljum ekki heldur fjársvelt heilbrigðiskerfi þar sem starfsfólk býr við tvöfalt álag samanborið við sjúkrahús í nágrannaríkjunum. Við viljum ekki að öryrkjar og aldraðir fái ekki mannsæmandi framfærslu eða að lægstu laun dugi ekki til. Við viljum ekki samfélag þar sem hinir ríku verða miklu ríkari á meðan hinir efnaminni og ungu hafa stöðugt minna á milli handanna. Þar sem ójöfnuður vex.

Við viljum réttlátara samfélag. Þar sem allir hafa jafnan rétt til lífsgæða óháð fjárhag, stétt eða stöðu. Að allir fái bestu heilbrigðisþjónustuna og geti stundað nám við hæfi. Samfélag með sanngjörnu og réttlátu skattkerfi. Þar sem strákar og stelpur hafa jöfn tækifæri, þar sem kynbundið ofbeldi á ekki að líðast eða að konur fái lægri laun en karlar. Við viljum mannúðlegt samfélag sem býður fjölskyldur og börn á flótta undan stríði velkomin. Samfélag sem ber hag náttúrunnar fyrir brjósti í hvívetna og þar sem stigin eru alvöru skref til að draga úr loftslagsbreytingum.
VG er treystandi fyrir þeim verkefnum.

Við stöndum frammi fyrir einstöku tækifæri kæru kjósendur, segjum skilið við afturhaldssama og gamaldags hagsmunapólitík fortíðarinnar. Stígum saman skref til framtíðar.

Rósa Björk Brynjólfsdóttir er oddviti Vinstri grænna í Suðvesturkjördæmi.

Öll erum við neytendur

Jón Steindór Valdimarsson

Jón Steindór Valdimarsson

Samkeppni, gott viðskiptasiðferði og frjáls markaður veita aðhald og stuðla að efnahagslegum framförum og hagsæld almennings. Þess vegna á að nýta markaðslausnir á öllum sviðum nema þar sem almannahagsmunir krefjast annars.
Frjáls samkeppni er best til þess fallin að tryggja neytendum fjölbreytt úrval vöru og þjónustu. Samtímis þarf að hafa skilvirkt samkeppniseftirlit og tryggja almenna neytendavernd.

Réttur neytenda
Settar hafa verið fram nokkrar grundvallareglur til þess að tryggja rétt neytenda. Þar má helst nefna að geta valið milli fjölbreytts varnings og þjónustu á samkeppnishæfu verði og af fullnægjandi gæðum. Svo er það rétturinn til að fá nauðsynlegar upplýsingar til að geta mótað skynsamlegt val og ákvarðanir.
Sem betur fer eru þessi réttindi í flestum tilvikum virt. Því miður eru á þessu undantekningar, stórar og smáar, sem brýnt er að lagfæra.

Fyrst skal nefna búvörusamninga, tolla og innflutningshöft sem leiða til skerts vöruúrvals og hærra verðs til neytenda en ella væri. Að auki er vandséð að bændur hagnist á þessu fyrirkomulagi.

Þá eru það reglur sem koma í veg fyrir að t.d. tannlæknar geti auglýst sína þjónustu og þar með gjaldskrár. Þannig er komið í veg fyrir að neytendur geti kynnt sér mismunandi verð og þjónustu. Kraftar samkeppninnar fá ekki að virka. Það er vont fyrir neytendur og þá tannlækna sem veita ódýra þjónustu.

Loks skulu nefnd uppgreiðslugjöld fjármálastofnana. Skuldurum er gert mjög erfitt um vik að færa viðskipti sín til lánastofnana sem bjóða betri vexti og þjónustu. Kostnaðurinn við að færa viðskiptin getur verið það hár að hann standi í vegi fyrir raunverulegu vali neytandans. Meginröksemd lánastofnana fyrir uppgreiðslugjaldi er að þær verði að geta varist áföllum vegna hugsanlegrar uppgreiðslu á lánum fyrir gjalddaga. Það stangast á við rétt neytandans og hindrar samkeppni. Þetta verður að lagfæra.

Jón Steindór Valdimarsson
Skipar 2. sæti á lista Viðreisnar
í Suðvesturkjördæmi

Við kjósum um framtíðina

Bryndís Haraldsdóttir

Bryndís Haraldsdóttir

Kæru Mosfellingar, senn líður að kosningum til Alþingis og miklu máli skiptir að á Alþingi veljist flokkar og fólk sem tryggir áframhaldandi velgengni íslensku þjóðarinnar.
Nauðsynlegt að tryggja hér áframhaldandi stöðugleika svo verðbólgan haldist lág. Það tryggir einnig lækkun stýrivaxta. Til framtíðar er mikilvægt að lánakjör hér séu í samræmi við það sem við þekkjum í nágrannalöndum okkar.

Á þessu kjörtímabili hefur orðið alger viðsnúningur í rekstri ríkissjóðs. Við höfum greitt upp mikið af skuldum, en staðan er sú að vaxtagreiðslur eru einn af stærstu útgjaldaliðum ríkissjóðs. Þess vegna er nauðsynlegt að halda áfram á þeirri vegferð að greiða niður skuldir. Því þannig skapast svigrúm til að setja aukna fjármuni í þau góðu mál sem við erum öll sammála um; öflugt heilbrigðiskerfi, enn betra menntakerfi, örugga vegi og síðast en ekki síst málefni eldri borgara.

Á síðustu árum hef ég unnið fyrir þig, Mosfellingur góður, að því að gera okkar góða bæjarfélag enn betra og ég hyggst gera það áfram. En nú býð ég jafnframt fram krafta mína til þingsetu og er tilbúin að takast á við þau verkefni sem bíða nýs Alþingis.

Ég vil hvetja þig til að mæta á kjörstað 29. október næstkomandi og setja X við D

Bryndís Haraldsdóttir
Formaður bæjarráðs Mosfellsbæjar og skipar 2. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í SV kjördæmi.

Einn maður – eitt atkvæði

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir

Það er grundvallarréttur fólks í lýðræðisríki að geta gengið til kosninga og að allir geti með atkvæði sínu haft jafnan rétt til að hafa áhrif á hverjir og hvers konar stjórnvöld komast til valda.

Allt frá því þéttbýli fór að myndast á Íslandi hefur því verið mismunað með hlutfallslega minna atkvæðavægi en í dreifbýli. Fjöldi þingmanna á hvern íbúa hefur því lengi verið mismikill milli kjördæma og þess vegna hafa áhrif kjósanda í kosningum verið mismikil eftir því hvar þeir búa. Nú má þessi munur því vera allt að tvöfaldur; íbúar í Norðvesturkjördæmi geta haft um tvöfalt fleiri þingmenn á hvern íbúa heldur en íbúar í Suðvesturkjördæmi og hefur hver íbúi því um tvöfalt meiri áhrif á úthlutun þingsæta á Alþingi.

Við í Viðreisn teljum það forgangsatriði að stjórnarskránni verði breytt til þess að tryggja að atkvæðisréttur allra landsmanna verði jafn, óháð búsetu þeirra.
Fötluð kona í Hafnarfirði á að hafa sama rétt og trillukarl fyrir austan, fyrirtækjaeigandi fyrir vestan á að hafa sama atkvæðisrétt og kennari í Kópavoginum. Jafnréttið er ósköp einfalt.
Andstæðingum þessa brýna lýðræðismáls hefur oft og tíðum tekist að gera þetta að baráttu höfuðborgarsvæðis gegn landsbyggðinni. Sú barátta á að vera óþörf.

Þingmenn Alþingis eiga að bera hag landsins alls fyrir brjósti og öllum ætti að vera ljóst að sterkt höfuðborgarsvæði þarf á sterkri landsbyggð að halda. Skipting og forgangsröðun verkefna ríkisins þarf að vera tekin á jafnræðisgrundvelli, með þarfir allra kjördæma að leiðarljósi og sífelldum áminningum um að ekkert þeirra megi sitja eftir við útdeilingu sameiginlegra gæða.

Við megum ekki vera hrædd við kerfisbreytingar. Íhaldssemin hefur ávallt og mun áfram passa upp á sig og sína. Því kerfisbreytingar eru ógnun við valdhafa er sækja völd sín til slíks ójafnræðis sem felst í misvægi atkvæðisréttar.
Viðreisn er ekki þannig flokkur og því munum við einhenda okkur í kerfisbreytingar sem auka réttlæti og jafnrétti á Íslandi, öllum til hagsbóta.

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir
Skipar 1. sæti á lista Viðreisnar
í Suðvesturkjördæmi

Framsókn fyrir framtíðina

Eygló Harðardóttir

Eygló Harðardóttir

Undirstaðan fyrir öflugt velferðarsamfélag hefur alltaf verið húsnæðisöryggi. Það hefur sjaldan verið augljósara en eftir efnahagshrunið, þegar fjölmargar fjölskyldur misstu húsnæði sitt og voru á vergangi.
Þegar ég tók við ráðherra­embætti vorið 2013 hét ég því að nýtt húsnæðiskerfi yrði forgangsmál á kjörtímabilinu. Árangur þeirrar miklu vinnu er nú að koma í ljós.

Lög um almennar íbúðir voru samþykkt síðasta vor og í tengslum við kjarasamninga var lofað að fjölga almennum íbúðum um 2300 á fjórum árum. Með lögunum er komið á nýju félagslegu húsnæðiskerfi þar sem ríki og sveitarfélög munu veita stofnframlög til fjölgunar leiguíbúða á viðráðanlegu verði fyrir þá sem þurfa, þ.m.t. námsmenn, ungt fólk, aldraða, fólk í félagslegum og fjárhagslegum vanda, fatlað fólk og öryrkja.

Þessi barátta er þegar farin að hafa mikil áhrif. Gengið hefur verið frá fjármögnun Íbúðalánasjóðs á 400 nýjum íbúðum og herbergjum fyrir námsmenn á vegum Félagsstofnunar stúdenta á grundvelli hinna nýju laga. Þá eru ASÍ og BSRB að hefja uppbyggingu á 1.100 íbúðum í Reykjavík og Hafnarfirði og fjölmörg sveitarfélög og félagasamtök eru í viðræðum við Íbúðalánasjóð um byggingu á leiguíbúðum um allt land, m.a. í Suðvesturkjördæmi.

Ný lög um Fyrstu fasteign munu einnig hjálpa fólki að leggja til hliðar svo fólk geti eignast sitt eigið húsnæði þegar það vill. Þetta nýja húsnæðiskerfi hefur þannig áhrif á fleiri en þá sem minnst hafa. Þrýstingur á allan markaðinn mun minnka með auknu framboði á húsnæði, sem er ástæða þess að sérstök áhersla er lögð á nýbyggingar.

Þá mun nýtt húsnæðisbótakerfi sem tekur gildi um áramótin styðja enn frekar við leigjendur. Þar munu húsnæðisbætur ekki skerðast við að barn verður 18 ára og börn einstæðra foreldra verða heimilismenn hjá báðum foreldrum að uppfylltum ákveðnum skilyrðum um umgengni.

Þannig sköpum við raunverulegt húsnæðisöryggi til framtíðar, fyrir alla. Þannig sækjum við fram fyrir heimilin.

Eygló Harðardóttir
1. sæti á lista Framsóknarmanna
í Suðvesturkjördæmi

Handan við hornið

Bjarki Bjarnason

Bjarki Bjarnason

Kosningar til alþingis eru handan hornsins en aðdragandi þeirra hefur verið óvenjulegur að þessu sinni: síðastliðið vor var ákveðið að stytta þinghald um einn vetur vegna spillingarmála, ríkisstjórnin dró það harla lengi að fastsetja kjördag og undir lokin starfaði þingið um hríð án þess allir sæju tilgang þess.
Þinghaldið reyndist það lengsta í sögunni en dagaði uppi án þess að 26 stjórnarfrumvörp og 100 þingmannafrumvörp yrðu leidd til lykta; segir það sitt um starfshætti alþingis Íslendinga.
Óvenju margir framboðslistar hafa komið fram að þessu sinni, 10-11 í sérhverju kjördæmi. VG býður fram sterka lista um allt land og kosningaáherslur flokksins byggja á grunnstoðum hans sem eru félagslegur jöfnuður, jafnréttismál og umhverfismál. Hér í Suðvesturkjördæmi leiðir Rósa Björk Brynjólfsdóttir lista VG, í öðru sæti er Ólafur Þór Gunnarsson og Mosfellingurinn Una Hildardóttir skipar þriðja sætið.
Um þessar mundir birtast stöðugt niðurstöður skoðanakannana um fylgi einsta

kra flokka. Þar hafa vinstri-græn notið vaxandi fylgis og gott brautargengi flokksins hér í Kraganum gæti skilað tveimur öflugum þingmönnum úr þeirra röðum. Nýleg Gallup-könnun hefur einnig leitt í ljós að kjósendur treysta Katrínu Jakobsdóttur formanni VG langbest til að leiða næstu ríkisstjórn; það gæti gerst ef kjósendur fylkja sér um VG í komandi kosningum.

Bjarki Bjarnason

Menningarsetur við Gljúfrastein

Vilhjálmur Bjarnason

Vilhjálmur Bjarnason

Á liðnum vetri fluttu nokkrir þingmenn þingsályktunartillögu um uppbyggingu Laxnessseturs við Gljúfrastein í Mosfellsdal.
Sá er þetta ritar var einn meðflutningsmanna að þessari þingsályktunartillögu og er mjög stoltur af. Ástæðan er sú að verk skáldsins á Gljúfrasteini hafa borið hróður Íslands um víða veröld. Skáldið spurði sig við tímamót í lífinu:
„Hvað má frægð og frami veita skáldi? Vissulega velsælu af því tagi sem fylgir hinum þétta leir. En ef íslenskt skáld gleymir upphafi sínu í þjóðdjúpinu þar sem sagan býr; ef hann missir samband sitt og skyldu við það líf sem er aðþreingt, það líf sem hún amma mín gamla kendi mér að búa öndvegi í huga mér – þá er frægð næsta lítils virði; og svo það hamíngjulán sem hlýst af fé.“

Menningarsetur af því tagi sem þings­ályktunartillagan kveður á um mun rísa,því þjóðin mun gera sér grein fyrir því, að þegar skáldið hlaut Nóbelsverðlaunin árið 1955 var það ekki aðeins viðurkenning þess að skáldið hafði ekki gleymt upphafi sínu í þjóðdjúpinu, heldur að Ísland var sjálfstæð þjóð meðal þjóða. Sú umfjöllun sem Ísland fékk í kjölfar Nóbelsverðlauna skáldsins er einn af hornsteinum í virðingu lands og þjóðar. Það kann að vera að skáldið hafi vænst meiri sigra á alþjóðavettvangi. Þeir sigrar munu koma.
Skáldið á Gljúfrasteini er meðal mestu rithöfunda í veröldinni á þeirri öld sem leið. Það er öldin sem hann lifði. Verk skáldsins munu verða tilefni til rannsókna og umfjöllunar í allri framtíð.

Auðvitað mun Laxnesssetur við Gljúfrastein verða hluti af menningartengdri ferðaþjónustu í Mosfellsbæ. Það er enginn Íslendingur sem hefur haft eins mikinn skilning á að selja menningu eins og skáldið.
Laxnesssetri er ætlað að verða alhliða menningarmiðstöð. Á Gljúfrasteini voru haldnir stofutónleikar. Verk skáldsins hafa verið kvikmynduð og hjónin á Gljúfrasteini höfðu mikinn áhuga á myndlist.
Auðvitað er heimili skáldsins og konu hans safngripur. En húsið er lítið og starfsemi þar er þröngur stakkur skorinn. Safnkosturinn samanstendur af innbúinu öllu, listaverkum, bókasafni, ljósmyndum og skjölum.

Möguleikar til rannsókna og miðlunar eru óþrjótandi en mikilvægt er að hægt sé að tryggja örugga varðveislu safnkostsins til framtíðar, bæði í húsinu sjálfu og í geymslu.
Það er vert að minna á að Mosfellsdalur er vettvangur í mörgum atburðum í Íslendingasögum. Að því skal stefnt að Laxnesssetur við Gljúfrastein verði alhliða menningarsetur. Það kann að kosta eitthvað en maðurinn lifir í fullkomnun sinni. Það er gjaldið fyrir að vera maður.

Vilhjálmur Bjarnason

Stofnleiðir

Una Hildardóttir

Una Hildardóttir

Almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu verða sífellt vinsælli kostur og kjósa fleiri og fleiri að ferðast um á umhverfisvænni máta. Margir hafa sagt skilið við einkabílinn og hjóla frekar í vinnuna og hefur strætó aldrei verið jafn vinsæll og nú.
Við í VG fögnum því en þrátt fyrir þessa þróun er litlum sem engum peningum veitt í samgöngubætur í sveitarfélögunum í kring um Reykjavík. Mikilvægar stofnæðar þurfa viðhald og jafnvel þar sem áhersla hefur verið lögð á að bæta almenningssamgöngur hefur vegakerfið setið eftir.

Það vita það allir sem kjósa að taka Strætó til eða frá miðbæ Reykjavíkur á háannatíma að það gengur ekki alltaf snurðulaust fyrir sig. Jafnvel þótt Strætó bjóði upp á ferðir á 10 mínútna fresti þá er hann oft of seinn og á til að sitja fastur í morgun­umferðinni þrátt fyrir nýjar sérreinar ætlaðar strætisvögnum.
Með því að byggja upp áreiðanlegar og skilvirkar almenningssamgöngur gerum við þær að ákjósanlegri kosti en einkabílinn á ákveðnum svæðum. Slíkt væri jafnframt stórt skref í átt að uppfylla markmið okkar sem samfélags um að draga úr losun gróðurhúsalofttegunda.
Við eigum að horfa til framtíðar. Í nýlegu útboði Strætó bs. á nýjum strætisvögnum kom í ljós að hagkvæmasti kosturinn væri að kaupa rafmagnsvagna. Sá kostur er bæði ódýrari en hefðbundnir díselvagnar og umhverfisvænni.
Síðustu ár hefur verið forgangsröðunin verið sú að efla almenningssamgöngur, en það þýðir ekki að vegakerfið eigi að sitja eftir. Það er mikilvægt að tryggja uppbyggingu og viðhald á mikilvægum stofnæðum og þarf að endurskoða samkomulag um samgöngumál á höfuðborgarsvæðinu með tilliti til stóraukins ferðamannafjölda.

Við í VG viljum marka sérstaklega tekjustofna sem renna óspart til samgöngumála. Nú þegar er mikið álag á vegum til og frá Keflavík vegna aukins straums ferðamanna er mikilvægt að huga vel að stofnæðum eins og Reykjanesbrautinni.
Við verðum að stunda markvissa uppbyggingu í vegamálum, leggja áherslu á bætt viðhald vega og koma sérstaklega til móts við aukinn umferðarþunga. Aðeins þannig getum við tryggt öryggi íbúa og ferðamanna.

Una Hildardóttir, viðskiptafræðinemi,
skipar 3. sæti á lista VG í Suðvesturkjördæmi.

Það er þörf fyrir jafnaðarflokk

Árni Páll Árnason

Árni Páll Árnason

Í aðdraganda þessara kosninga er að sjá miklar fylgissveiflur og umrót.
Flest bendir til að núverandi stjórnarflokkar missi meirihluta sinn í næstu kosningum og að líklega verði meira en helmingur þingmanna nýir. Það er mikilvægt hafa við þær aðstæður rótgróinn og reynslumikinn umbótaflokk sem byggir á 100 ára sögu samfélagsumbóta og vill breytingar, en hefur líka reynslu af því að koma breytingum í gegn – og líka stundum af því að ná þeim ekki í gegn. Samfylkingin er þannig flokkur.
Við vitum hvernig á að koma málum áfram og vitum líka á hverju góður umbótahugur getur strandað. Og það sem mestu skiptir er að við höfum alltaf sett almannahagsmuni framar sérhagsmunum í öllum okkar verkum. Við erum stolt af okkar arfleifð og erum alltaf jafnaðarmenn – ekki bara fyrir kosningar.

Til að sýna fram á þetta vil ég nefna eina dæmisögu: Þegar ég kom á minn fyrsta kosningafund í Mosfellsbæ fyrir kosningarnar 2007 var það mér áfall að heyra að aldraðir íbúar Mosfellsbæjar væru fluttir hreppaflutningum norður á Dalvík eða austur á Kirkjubæjarklaustur á öldrunarstofnanir, því ekkert hjúkrunarheimili væri í bænum. Þegar ég settist í stól félagsmálaráðherra vorið 2009 var það mér forgangsverkefni að koma framkvæmdum við byggingu hjúkrunarheimila af stað, en ekkert fé var til í ríkissjóði.
Til að leysa það mál stóð ég fyrir lagabreytingum sem tryggðu að Íbúðalánasjóður gæti fjármagnað 100% lán til slíkra bygginga. Það varð að veruleika og bæjaryfirvöld í Mosfellsbæ tóku þann bolta og fóru strax af stað í uppbyggingu á hjúkrunarheimilinu Hömrum. Það stendur í dag sem frábær minnisvarði um að það er hægt að gera góða hluti þótt illa ári og það er hægt að setja mannbótarverkefni í forgang á erfiðum tímum.
En þessi saga sýnir líka að það skiptir á endanum öllu máli að hafa stjórnmálaafl við landsstjórnina sem finnur færa leið. Þess vegna bið ég ykkur um að setja krossinn við S í kosningunum 29. október.

Árni Páll Árnason
Höfundur skipar 1. sæti á lista
Samfylkingarinnar í Suðvesturkjördæmi.

Tölum um ferðaþjónustuna

Grímur Sæmundsen

Grímur Sæmundsen

Vart hefur fjölgun innlendra sem erlendra ferðamanna farið fram hjá nokkrum íbúa Mosfellsbæjar frekar en í öðrum bæjarfélögum.
Verslun og viðskipti hafa aukist svo um munar, í matvöruverslunum og eldsneytisstöðvum svo eitthvað sé nefnt. Gististaðir og afþreying hvers konar dafna vel í sveitarfélaginu eins og svo mörgum öðrum um allt land. Enda fara ferðamennirnir víða og skila tekjum og lífga uppá bæjarbrag.

Stóraukinn fjöldi erlendra ferðamanna hefur svo sannarlega skilað miklu í þjóðarbúið. Gjaldeyristekjur eru áætlaðar á þessu ári um 440 milljarðar króna og er gert ráð fyrir að greinin skili um 70 milljörðum beint í ríkissjóð í formi skatta og gjalda á þessu ári. Atvinnuleysi er víðast hvar horfið vegna uppgangs ferðaþjónustunnar og meirihluti allra fjárfestinga í byggingastarfsemi tengjast atvinnugreininni.

Ríkið dregur lappirnar
Ferðaþjónustan hefur brugðist hratt við til að taka á móti sívaxandi straumi ferðamanna. Þannig hefur atvinnuvegauppbyggingin verið með mesta móti en fjárfestingar í gistirýmum, bílaleigubílum, flugvélum og öðru tengdu ferðaþjónustu vega nú um 20% af allri atvinnuvegafjárfestingu í landinu.

Helga Árnadóttir

Helga Árnadóttir

Það sama verður því miður ekki sagt um fjárfestingu eða uppbyggingu á vegum ríkisins. Óverulegum fjármunum er varið til að mæta auknu álagi vegna ferðamanna. Sem dæmi má nefna að 60 ár eru síðan jafn lágu hlutfalli af landsframleiðslu hefur verið varið til vegakerfisins. Úrbætur á vinsælum ferðamannastöðum tefjast árum saman. Þá sárvantar mörg sveitafélög tekjustofna til að mæta auknum umsvifum, bæði til fjárfestinga og rekstrar.

Úrlausnarefnin blasa við um allt land og það er ekki síst á valdi Alþingis – fjárveitingavaldsins – að taka til hendinni. Um er að ræða almannagæði sem heyra undir hið opinbera og nægar eru tekjurnar til að ráðast í brýnar úrbætur sem þola enga bið. Tækifærin mega ekki fara forgörðum.

Fundur í Mosfellsbæ 10. október
Í aðdraganda þingkosninga verða Samtök ferðaþjónustunnar með opna fundi í öllum kjördæmum með oddvitum stjórnmálaflokkanna til að fara yfir stöðuna.
Málefni Mosfellsbæjar og annarra sveitarfélaga í Suðvesturkjördæmi verða tekin fyrir á fyrsta fundinum í þessari fundaröð, en hann verður haldinn í Framhaldsskóla Mosfellsbæjar þann 10. október næstkomandi kl. 20.

Umræðuefnið er staða ferðaþjónustunnar almennt og sérstaklega í Suðvesturkjördæmi og hvaða hugmyndir oddvitar flokkanna hafa um að tryggja eðlilegan vöxt og viðgang atvinnugreinarinnar í sátt við land og þjóð. Ætla þeir að sitja hjá eða bretta upp ermar? Allir eru velkomnir og það verður heitt á könnunni.

Grímur Sæmundsen, formaður Samtaka ferðaþjónustunnar
Helga Árnadóttir, framkvæmdastjóri Samtaka ferðaþjónustunnar

Betra og réttlátara heilbrigðiskerfi – fyrir alla

Rósa Björk Brynjólfsdóttir

Rósa Björk Brynjólfsdóttir

Við göngum til þingkosninga 7 mánuðum fyrr en áætlað var í kjölfar uppljóstrana um þátt æðstu íslensku stjórnmálamanna í Panamaskjölunum. Þær afhjúpuðu að hinir ríku og áhrifamiklu komu sér undan því að greiða með sanngjörnum hætti til skattkerfisins, í sameiginlega sjóði okkar allra.

Það er góðs viti að almenningur hafi mótmælt því þegar efnamikið fólk veigrar sér við því að borga sanngjarnan hlut í samneyslu okkar allra. Að þess sé krafist að hér sé samfélag þar sem við borgum öll skattana okkar, líka hinir ríku. Skattana sem renna í uppbyggingu á innviðum samfélagsins.

Íslendingum hefur ofboðið fleira á þessu kjörtímabili sem tengist skiptingu opinberra fjármuna og skorti á uppbyggingu og framtíðarsýn. Fólki hefur ofboðið fjársveltið á heilbrigðiskerfinu; að hlutfall opinberra fjármuna í heilbrigðiskerfið hafi farið ört lækkandi síðustu ár þrátt fyrir batnandi afkomu ríkissjóðs eftir Hrunið. Og fólk gerir kröfu um að þetta breytist. Tæpar 87 þúsund undirskriftir vitna um það.

Það er ekki skrítið að fólk geri skýrar kröfur um róttækar breytingar þegar kemur að heilbrigðiskerfinu. Ný skýrsla McKinsley sýnir að á Íslandi er lægra hlutfalli þjóðartekna varið til heilbrigðismála en á Norðurlöndunum, að Finnlandi undanskilið, og hefur lækkað stöðugt frá árinu 2003. Húsakostur Landspítalans er löngu úr sér genginn, stenst ekki gæðakröfur og ekki hefur verið staðið við áform um uppbyggingu spítalans. Álag fer stöðugt vaxandi og mönnun af hálfu sérfræðilækna er ófullnægjandi.

Til að rétta þessa skekkju af vilja Vinstri græn að árið 2020 verði heildarútgjöld til heilbrigðismála 10,6% af vergri landsframleiðslu. Það viljum við gera með því að auka opinber framlög úr 7,17% af VLF árið 2015 í 9% árið 2020. Til samanburðar voru árið 2015 opinber framlög til heilbrigðismála 9,27% í Svíþjóð , 8,91% í Danmörku, 8,47% í Noregi og 7,28 í Finnlandi.

Við í Vinstri hreyfingunni – grænu framboði munum leggja það til að ný ríkisstjórn ráðist strax í að breyta þessu, að fyrsta verkefnið verði að móta aðgerðaráætlun um það hvernig þessum markmiðum verður náð og að sú áætlun liggi fyrir innan þriggja mánaða.
En það skiptir öllu máli hvernig við förum með opinbera fjármuni og við verðum að gæta þess að stýringu þeirra verði breytt. Undanfarin ár hafa fjárframlög til sérgreinalækninga vaxið ótæpilega meðan sjúkrahús og heilsugæsluþjónusta hafa setið eftir. VG mun beita sér fyrir því að snúa þeirri þróun við að á síðustu árum hafi fjölgun lækna fyrst og fremst orðið á einkastofum og æ fleiri aðgerðir og læknisverk hafi færst frá sjúkrahúsum á einkastofur sérgreinalækna. Sú þróun hefur m.a. verið gagnrýnd af Landlækni enda hefur þetta grafið undan mönnun á sjúkrahúsunum sem hafa mætt niðurskurði alltof lengi.
Látum heilsugæsluna fara að virka sem raunverulegan fyrsta valkost og eflum sérgreinalækningar inni á sjúkrahúsunum. Vindum svo okkur í að klára byggingu nýs Landspítala með viðunandi vinnuaðstæðum fyrir lækna, heilbrigðisstarfsfólk og sjúklinga.

Gerum þá sjálfsögðu kröfu að hér sé fjármunum varið til uppbyggingar á heilbrigðiskerfinu en ekki skotið undan. Byggjum upp réttlátt heilbrigðiskerfi, til aukinnar velferðar fyrir alla.

Rósa Björk Brynjólfsdóttir,
skipar efsta sæti lista VG í Suðvesturkjördæmi.

Þetta er einfalt

Vilhjálmur Bjarnason

Vilhjálmur Bjarnason

Einstaklingur í Osló tekur 40 ára íbúðalán að verðmæti 26 milljónir og skv. útreikningum bankans mun hann greiða 40 milljónir til baka.
Einstaklingur í Reykjavík tekur á sama tíma 40 ára íbúðalán að upphæð 26 milljónir og skv. útreikningum bankans getur hann búist við að greiða 454 milljónir tilbaka miðað við verðbólgu síðustu 10 ára á undan.
Þetta er raunveruleikinn sem Íslendingar hafa þurft að búa við alltof lengi. Einstaklingurinn í Osló velur hinsvegar að taka lánið til styttri tíma og eftir um 25 ár er lánið uppgreitt og þar að auki hefur hann eignast fjallakofa, tvo bíla skuldlaust, bát inn í firði og erfanlegan séreignarlífeyrissparnað. Einstaklingurinn í Reykjavík er hinsvegar ennþá að greiða af láninu eftir 25 ár, er með bíl á bílalánum og fer í sumarfrí með fjölskylduna á kreditkortinu.
Það er einfalt að breyta þessu, það þarf eingöngu að afnema verðtrygginguna af lánum heimilanna og þá leið þekki ég. Verðtrygging á milli fagfjárfesta og ríkisins þarf aftur á móti að vera – eins og er í öllum þeim löndum sem við miðum okkur við – til þess að þessir aðilar sjái hag sinn í að halda verðbólgunni í skefjum. Þess vegna býð ég mig fram í annað til þriðja sætið á framboðslista Sjálfstæðismanna í Suðvesturkjördæmi.
Ég veit að hinn venjulegi sjálfstæðismaður er ekki sáttur við hvernig komið er fyrir heimilum landsins og hvernig gæðum þess er skipt. Hann vill breytingar alveg eins og hinn venjulegi Íslendingur. Ég stíg því fram fyrir börnin mín og komandi kynslóðir og vill allt gera sem í mínu valdi stendur til að breyta þessu. Ég vel að vinna að þessum málum undir grunngildum og grunnstefnu Sjálfstæðisflokksins þannig að þörfum heimilanna sé mætt og tryggt að hægt sé að lifa góðu og mannsæmandi lífi í okkar auðuga og gjöfula landi.
Það er því einfalt val í prófkjörinu á laugardaginn. Ef fólk vill þessar breytingar og fá að lifa við sambærileg kjör og íbúar hinna Norðurlandanna þá mætir það í prófkjör okkar Sjálfstæðismanna og setur undirritaðan í annað til þriðja sætið.

Vilhjálmur Bjarnason, formaður Hagsmuna­samtaka heimilanna og ekki fjárfestir.