Vefurinn fotbolti.net var opnaður árið 2002 og er því 16 ára um þessar mundir. Vefurinn hefur í mörg ár verið leiðandi í umfjöllun um fótbolta á Íslandi og er vinsælasta íþróttatengda síða landsins.
Mosfellingurinn Magnús Már Einarsson var einungis 13 ára er hann hóf störf á vefnum og skrifaði þá um heimaleiki Aftureldingar. Hann er enn að, 29 ára, og segir að eitt það skemmtilegasta sem hann geri sé að fylgja íslenska landsliðinu á erlendri grundu og fjalla um leiki liðsins.

Magnús Már er fæddur í Reykjavík 13. febrúar 1989. Foreldrar hans eru þau Hanna Símonardóttir vallarstjóri á Tungubökkum og Einar Þór Magnússon stöðvarstjóri hjá Frumherja. Magnús á þrjú systkini, Agnesi Eir fædda 1992, Anton Ara fæddan 1994 og Patrik Elí fæddan 1996.

Draumurinn rættist á endanum
„Fyrstu fjögur árin mín bjó ég í Kópavogi en svo flutti fjölskyldan upp á Kjalarnes. Þar bjuggum við þangað til ég varð 15 ára gamall en þá fluttum við í Mosfellsbæinn.
Ég æfði fótbolta og handbolta með Aftureldingu frá unga aldri og leið vel í þeim félagsskap. Ég suðaði á hverjum degi í foreldrum mínum að flytja í Mosfellsbæ því ég vildi vera nær íþróttasvæðinu og draumurinn rættist á endanum.“

Gullaldarlið Aftureldingar
„Þar sem ég hef alltaf verið í boltanum þá tengjast flestar æskuminningarnar þróttasvæðinu á Varmá og Tungubökkum. Það sem er kannski eftirminnilegast er þegar maður var að mæta á handboltaleiki í gamla salnum að Varmá og sjá gullaldarlið Aftureldingar vinna titla. Ég missti ekki af leik og stemningin sem myndaðist í stúkunni var mögnuð. Það voru ekki mörg lið sem unnu leik í Mosó á þessum árum.
Ég sakna þess að mörgu leyti að sjá ekki handboltaleiki í gamla salnum þótt Rothöggið nái góðri stemningu í þeim nýja.“

Þrettán ára að taka viðtöl
„Ég gekk í Klébergsskóla á Kjalarnesi fram í miðjan níunda bekk. Þá flutti fjölskyldan í Mosó og síðasta eina og hálfa árið í Varmárskóla var það langskemmtilegasta á skólaferlinum. Ég var heppinn að detta í bekk hjá stuðboltanum og íþróttakennaranum Siggeiri Magnússyni og var mjög fljótur að falla inn í hópinn enda þekkti ég marga í Mosfellsbæ í gegnum íþróttirnar.“
Magnús Már var einungis 13 ára þegar hann byrjaði að skrifa á vefsíðuna fotbolti.net skömmu eftir að vefurinn var opnaður en það var Hafliði Breiðfjörð sem stofnaði hann og rekur hann enn í dag.
„Ég byrjaði að skrifa um heimaleiki Aftureldingar í fótboltanum og í kjölfarið fór ég að skrifa um fleiri leiki, skrifa fréttir og taka viðtöl. Landsliðsmenn og aðrir voru steinhissa þegar lítill 13 ára strákur var mættur til að taka viðtölin, þeir áttu alls ekki von á því.“

Vinsælasta íþróttatengda síða landsins
„Fjölmiðlaáhuginn var orðinn það mikill þegar ég útskrifaðist úr Varmárskóla að ég leitaði uppi skóla þar sem hægt væri að fara í fjölmiðlanám. Það voru fáir skólar sem buðu upp á það en einn af þeim var Borgarholtsskóli og það lá því beinast við að fara í hann.
Frá útskrift hef ég verið í fullri vinnu á fotbolti.net en fram að því var ég í hlutastarfi meðfram skóla. Vefurinn hefur í mörg ár verið leiðandi í umfjöllun um fótbolta á Íslandi og er vinsælasta íþróttatengda síða landsins. Í dag ritstýri ég vefnum ásamt Elvari Geir Magnússyni og að jafnaði starfa hjá okkur 5 manns en um 75 í hlutastörfum yfir sumartímann.
Ég hef kynnst skemmtilegu fólki út um allt land í tengslum við starf mitt. Eftirminnilegustu minningarnar eru án efa tengdar íslenska landsliðinu og stórkostlegu gengi þess undanfarin ár. Ég hef ferðast víðsvegar um Evrópu til að fjalla um leiki landsliðsins og toppurinn var án efa EM í Frakklandi sumarið 2016. Ég er síðan mjög spenntur að fara út til Rússlands í sumar og fjalla um HM. Það eru sko forréttindi að geta starfað við áhugamál sitt,“ segir Magnús Már og brosir.

Von á erfingja í júlí
„Ég hélt áfram að æfa fótbolta upp í meistaraflokk og spilaði eftirminnilegt tímabil með Hvíta Riddaranum í 3. deild áður en ég fékk tækifæri með Aftureldingu. Eftir að hafa oft verið nálægt því að komast upp úr 2. deildinni ákvað ég af ákveðnum ástæðum að róa á önnur mið fyrir tímabilið 2014. Ég fór til Leiknis í Breiðholti og var hluti af hóp sem fór upp í Pepsi-deildina í fyrsta skipti. Það var mjög skemmtilegt þó að hlutverk mitt í liðinu hafi verið minna en ég vildi.
Ég tók ekki bara góðar minningar með mér úr Breiðholti því kærastan mín, Anna Guðrún Ingadóttir, er þaðan og við kynntumst á þeim tíma sem ég lék þar. Anna er tölvunarfræðingur að mennt og starfar hjá Advania. Við eigum von á barni í júlí svo það er mikil eftirvænting og gleði á heimilinu.
Eftir að ég flutti að heiman kom ekkert annað til greina en að vera áfram í Mosfellsbæ og ég keypti mér íbúð árið 2013 í Þverholti. Tveimur árum seinna keyptum við Anna síðan íbúð í Hjallahlíð þar sem við kunnum afar vel við okkur.“

Reynir fyrir sér sem þjálfari
„Árið 2015 tók ég slaginn áfram með Leikni áður en ég ákvað að fara til Hugins á Seyðisfirði að láni til að fá að spila meira. Það var annað ævintýri því Huginn komst upp í 1. deild í fyrsta skipti í sögunni og gleðin var mikil á Seyðisfirði.
Eftir þetta ákvað ég að koma aftur heim í Aftureldingu og reyna að ljúka markmiðinu að komast upp um deild. Það tókst ekki í tveimur tilraunum undanfarin ár svo í haust breytti ég til og tók að mér stöðu ­aðstoðarþjálfara liðsins. Stefnan er sett hátt í sumar og vonandi náum við að koma liðinu upp í Inkasso-deildina í haust.“

Beint í mark
„Í fyrra ákváð ég í samstarfi við Daníel Rúnarsson hönnuð á fotbolti.net að gefa út fótboltaspil. Hörður Snævar Jónsson, Helgi Steinn Björnsson og landsliðsmaðurinn Jóhann Berg Guðmundsson voru í sömu hugleiðingum svo við sameinuðum hugmyndina.
Um jólin gáfum við síðan út fótboltaspilið Beint í mark. Salan gekk mjög vel og hefur spilið slegið í gegn hjá öllum aldurshópum enda styrkleikaskipt.
Það var virkilega skemmtilegt að sjá hlutina þróast, búa til sitt eigið spil og sjá draum sinn rætast.“

Mosfellingurinn 1. febrúar 2018
Myndir og texti: Ruth Örnólfs

Haustið 2017 hófst vinna við að undirbúa sókn í upplýsinga- og tæknimálum í leik- og grunnskólum Mosfellsbæjar. Sú vinna byggir á niðurstöðum vinnu með kennurum vorið 2017 sem kölluð hefur verið Vegvísirinn.
Vegvísirinn er eitt af leiðarljósum fræðslu- og frístundasviðs í þeirri umbreytingu á tækniumhverfi grunnskólanna sem nú stendur yfir. Í Vegvísinum koma skýrt fram óskir frá kennurum um endurskoðun fyrirkomulags á upplýsinga- og tæknimálum­ skólanna.

Fyrstu skrefin þegar verið tekin
Forsenda tækniframfara í skólunum er fartölvuvæðing kennara og fagfólks, fjölgun spjaldtölva fyrir nemendur og að bæta tækniumhverfi skólanna almennt.
Þann 23. janúar sl. voru stigin fyrstu skrefin í yfirstandandi sókn til eflingar upplýsinga- og tæknimálum í skólum bæjarins þegar grunnskólunum voru afhentar fyrstu persónulegu fartölvurnar fyrir kennara og fagfólk. Allir grunnskólar bæjarins munu fá nýjan tölvubúnað í ár auk þess sem spjaldtölvukostur fyrir nemendur verður aukinn í takt við stærð skólanna. Leikskólar bæjarins munu einnig taka þátt í fartölvuvæðingu skólanna.

40 milljónir lagðar til
„Við hlustum og tökum mark á því sem við okkur er sagt. Í fjárhagsáætlun ársins í ár eru lagðar til 40 milljónir til verkefnisins sem eru umtalsverðir fjármunir,“ segir Haraldur Sverrisson bæjarstjóri. „Í dag leggjum við formlega í hann og stígum fyrstu skrefin í sókn á sviði upplýsinga- og tæknimála í skólum bæjarins.
Meginforsenda þess að upplýsinga- og tæknimál séu ofarlega á baugi í skólastarfi er að starfsmenn skólanna hafi greiðan aðgang að vinnutölvum og að vinnuumhverfið sé þannig úr garði gert að tæknimál skólanna styðji við breytta kennsluhætti og kröfur nútímans,“ segir Haraldur. „Það er stefna bæjaryfirvalda að grunnskólar bæjarins séu í fremstu röð á sviði upplýsinga- og tæknimála.“

Þrjár stoðir verkefnisins
Verkefnið byggir á þrem stoðum. Í fyrsta lagi eflingu tæknibúnaðar skólabygginganna. Í öðru lagi að bæta aðbúnað kennara og nemenda á sviði upplýsinga- og tæknimála. Og í þriðja lagi að veita stuðning við innleiðingu á fjölbreyttari kennsluháttum.
Í samstarfi við skólana verður unnið að mótun stefnu og framtíðarsýnar á sviði upplýsinga- og tæknimála. Í stefnunni verður meðal annars fjallað um kostnað og útskiptingu á tæknibúnaði, þróunar- og nýbreytniverkefni á sviði upplýsinga- og tæknimála, samvinnu skóla og fræðslu og ráðgjöf til kennara og nemenda.

Tólf gefa kost á sér í próf­kjöri Sjálf­stæðis­flokks­ins í Mos­fells­bæ sem fram fer 10. fe­brú­ar. Kosið verður í félagsheimili flokksins í Kjarna, Þverholti 2 kl. 10-19. Fimmtudaginn 8. febrúar verður haldinn kynningarfundur með frambjóðendunum í Framhaldsskólanum í Mosfellsbæ kl. 20. Hver frambjóðandi heldur stutta framsögu og í framhaldi gefst fundarmönnum kostur á að ræða við frambjóðendur.

Eftirtaldir gefa kost á sér:

Arna Hagalíns­dótt­ir, at­vinnu­rek­andi og fjár­mála­stjóri
Ásgeir Sveins­son fram­kvæmda­stjóri
Davíð Ólafs­son söngv­ari
Haf­steinn Páls­son, bæj­ar­full­trúi og verk­fræðing­ur
Har­ald­ur Sverris­son bæj­ar­stjóri
Helga Jó­hann­es­dótt­ir fjár­mála­stjóri
Kol­brún G. Þor­steins­dótt­ir bæj­ar­full­trúi
Krist­ín Ýr Pálm­ars­dótt­ir, aðal­bók­ari og hársnyrti­meist­ari
Mika­el Rafn L. Stein­gríms­son há­skóla­nemi
Rún­ar Bragi Guðlaugs­son fram­kvæmda­stjóri
Sól­veig Frank­líns­dótt­ir, markþjálfi og klínka
Sturla Sær Er­lends­son, versl­un­ar­stjóri og vara­bæj­ar­full­trúi

Hér má sjá kynningu á frambjóðendum Sjálfstæðisflokksins
(Prófkjörsauglýsing úr Mosfellingi)

Mosfellingurinn Stefán Þór Jónsson kom heim til fjölskyldu sinnar á Þorláksmessukvöld eftir rúmlega tveggja mánaða dvöl á Suðurskautinu.
Stefán starfar hjá Arctic Trucks sem sérhæfir sig í smíði á stórum jeppum og sérhæfðum bílum. „Við höfum verið að smíða bíla fyrir erfiðustu skilyrði í heimi og erum einir í heiminum sem höfum náð því að vera með bíla á Suðurskautinu, sem hægt er að nota til langferða og leiðangra. Við erum búnir að smíða 24 bíla sem eru þarna á svæðinu.
Það á enginn Suðurskautið en það er stærsta óhreyfða náttúruauðlind jarðar. Menn eru búnir að planta sér þarna niður og ætla að gera tilkall til svæðis ef eitthvað breytist í framtíðinni. Þarna eru mörg lönd með vísindastöðvar.“

Útbjó flugvöll á 83. breiddargráðu
„Við vorum þrír Íslendingar sem fórum í þennan leiðangur. Við flugum frá Suður -Afríku til Novolazarevskaya sem er rússnesk­ rannsóknarstöð. Þar er flugvöllur sem kallaður er Novo og er stærsti flugvöllurinn á þessari strandlengju.
Okkar verkefni var að standsetja bílaflotann sem þarna er, moka bíla upp og gangsetja þá. Við erum með 6-8 bíla á okkar vegum en þeir eru í eigu Rússa og okkar. Stóra verkefnið okkar var svo að keyra upp á 83. breiddargráðu, útbúa þar flugvöll og taka á móti og þjónusta flugvélar og farþega. Aðalástæðan fyrir okkar túr var að þjónusta túristaflug. Það er ekki mikið um ferðamenn á Suðurskautinu en það er alltaf að aukast. Það er mikið til af ríku fólki sem vill komast inn á pól en er ekki að fara ganga neitt þarna.“

Frostið fór mest í 46 gráður
„Vegalengdinn frá Novo að 83. breiddargráðu er 1.700 kílómetrar. Við gerðum tvo bíla tilbúna fyrir þessa keyrslu en við vorum 90 klukkutíma á leiðinni. Við skiptumst á að keyra fjóra tíma í senn, mest keyrðum við 37 klukkutíma í einu. Við tjölduðum einu sinni á leiðinni, við Þórshamar. Einnig stoppuðum á 78. breiddargráðu en vildum ekki tjalda þar vegna kuldans og gistum því bílnum. Ég hugsa að kuldinn hafi mest farið í 45-46 gráður.
Þegar við komum upp á 83. breiddargráðu settum við upp tjaldbúðirnar okkar en þar áttum við eftir að vera næsta mánuðinn. Næsta verkefni var að útbúa flugbraut og við fengum sendar til okkar olíubirgðir með stórri flutningavél. Olíutunnunum var kastað úr vélinni með fallhlíf og svo var það okkar vinna að grafa tunnurnar upp og koma þeim fyrir. Við útbjuggum hálfgerða flugvélabensínstöð en við fengum alls 208 tunnur.“

Ferðamenn á Suðurpólnum
Á meðan Stefán dvaldist á 83. breiddargráðu komu fimm vélar með farþegum til þeirra. „Við settum upp aðstöðu fyrir farþegana, matartjald, klósetttjald og 6 gisti­tjöld. Það eru mest 12 viðskiptavinir í hverri ferð og yfirleitt 2-3 leiðsögumenn. Flugvélarnar fljúga frá Novo til okkar þar sem vélin stoppar í ca. tvo tíma á meðan við setjum á hana eldsneyti. Vélin heldur svo áfram á Suðurpólinn þar sem hún stoppar í tvo tíma. Vélin flýgur svo aftur til okkar á 83. breiddargráðu og fólkið gisti þá eina nótt í tjaldbúðunum. Við þjónustuðum bæði vélina og farþegana þ.e. komum fólkinu fyrir í tjöldunum og græjuðum vélina svo fyrir heimflugið til Novo.“

Ekki í neinu sambandi við umheiminn
„Þetta var mikil og óvenjuleg lífsreynsla. Við vorum á einum kaldasta stað á jörðinni. Einangrunin þarna er ekki fyrir alla. Maður var tiltölulega fljótur að venjast kuldanum en íslenska lopapeysan kom sér vel. Dvölin á 83. breiddargráðu var mögnuð, maður er náttúrlega ekki í neinu sambandi við umheiminn, það er hvorki net né símasamband. Eitt aðalverkefnið var að halda sjálfum sér í lagi og láta daginn líða. Það er sól þarna allan sólarhringinn þannig að maður þarf að búa sér til sína rútínu. Þetta reyndi ekki síður á andlegu hliðina en þá líkamlegu,“ segir Stefán að lokum og á alveg von á því að fara fleiri túra á Suðurskautið.

Einar Hreinn Ólafsson matartæknir á Leikskólanum Reykjakoti eflir heilsu barnanna með góðri næringu en hann eldar allan mat frá grunni.

Einar Hreinn hóf störf í eldhúsi Reykjakots í september 2014. Hann hefur breytt fæðuvali og aðgengi barna og starfsfólks að hollum næringarríkum mat svo eftir hefur verið tekið, enda eldar hann allt frá grunni.
Hann útskrifaðist um jólin sem matartæknir og stefnir á áframhaldandi nám. Einar Hreinn segir matreiðsluna spennandi viðfangsefni og ætlar sér alla leið í þeim efnum.

Einar Hreinn er fæddur í Reykjavík 5. júní 1978. Foreldrar hans eru þau Sólrún Maggý Jónsdóttir ræstitæknir á Reykjalundi og Ólafur H. Einarsson húsasmíðameistari. Einar á tvö systkini, Hugrúnu Ósk fædda 1975 og Daníel Óla fæddan 1991.

Lánsamur að eiga góða að
„Ég sleit barnsskónum í Mosfellssveit og átti hamingjuríka æsku fulla af leik í óbyggðum sveitarinnar. Amma mín, Unnur, og fimm systkini mömmu hafa alltaf verið stór hluti af mínu daglegu lífi og það er líf í tuskunum alla daga. Ég er lánsamur að eiga þessa fjölskyldu að.
Pabbi minn veiktist alvarlega af krabbameini þegar ég var sex ára og settu veikindi hans varanlegt mark á mig. Spítalaheimsóknir og ótti við að missa góða pabba minn sem og aðra ástvini var sífellt í bakgrunni. Mamma var kletturinn í lífi okkar og stóð sig eins og hetja í gegnum þetta allt saman. Hún gerði þessa lífsreynslu eins bærilega fyrir okkur systkinin eins og hægt var. Í dag er pabbi laus við meinið.“

Níuþúsundasti íbúi Mosfellsbæjar
„Ég gekk í Varmárskóla og eignaðist góða vini í skólanum og þá sérstaklega Benjamín­ Inga, sem er gæðablóð og minn besti vinur enn í dag. Eftir útskrift úr Gaggó prófaði ég nokkra skóla og vinnustaði og lærði að vinna erfiðisvinnu.“
Fljótlega upp úr tvítugu kynntist Einar Hreinn eiginkonu sinni, Ingunni Stefánsdóttur, leikskólakennara, sem ávallt er kölluð Inga, og með þeim tókust ástir. Þau eiga fjögur börn, Bryndísi Emblu fædda 1993, Davíð Ísar fæddan 2001, Ólaf Nóa fæddan 2007 og Edward Leví. Gaman er að segja frá því að Edward fæddist heima við 15. janúar 2013 og varð níuþúsundasti íbúi Mosfellsbæjar.

Fann sér nýtt áhugamál
„Þegar yngri drengirnir okkar tveir voru litlir starfaði konan mín á leikskóla á daginn og ég á Hlein á Reykjalundi á kvöldin. Ég fór í sjúkraliðanám og var þetta fyrirkomulag okkar hjóna mjög heppilegt fyrir börnin. Það var alltaf einhver heima til að taka á móti þeim eftir skóla og eins ef þau urðu veik.
Þegar Ólafur Nói fór í leikskóla þá myndaðist mikill frítími hjá mér svo ég ákvað að finna mér nýtt áhugamál. Bakstur varð fyrir valinu og ég æfði mig út í eitt. Ég fékk einnig leiðsögn hjá tengdamömmu þar til ég var orðinn fær um að baka góð brauð og eiginlega allt sem flokkast undir nytjabakstur.
Börnin vöndust því að fá brauðbollur og heit vínarbrauð þegar þau komu heim úr skólanum og þetta nýja áhugamál nýttist því heimilinu og buddunni vel.“

Leitaði sér að nýrri vinnu
„Það kom að því að ég þreyttist á vaktavinnunni og litlum samvistum við konuna mína svo ég fór að kíkja í kringum mig eftir nýju starfi. Inga hvatti mig til að sækja um matráðsstarf á leikskólanum Reykjakoti.
Ég hugsaði af hverju ekki, fyrst ég gat kennt sjálfum mér að baka, af hverju ætti ég þá ekki að geta kennt sjálfum mér að elda fyrir heilan leikskóla. Blanda saman áhugamálinu með vinnu og stíga óþægilega langt út fyrir þægindarammann.“

Mætti blautur bak við eyrun
„Gyða Vigfúsdóttir fyrrum leikskólastýra á Reykjakoti gaf mér tækifæri til að spreyta mig í eldhúsinu. Ég kom gjörsamlega blautur bak við eyrun í nýju vinnuna mína og hélt í fáfræði minni að allir í mötuneytum elduðu allt frá grunni. Ég og konan mín höfðum reynslu af hversu mikill peningasparnaður er fólginn í því.
Bakstursævintýrið mitt hafði fengið byr undir báða vængi og ég eignaðist ástríðufullt áhugamál, matreiðsluna. Ég aflaði mér eins mikillar þekkingar og ég gat upp á eigin spýtur. Lærði um matreiðsluaðferðir, hráefni og næringarþörf barna.
Sjúkraliðanámið reyndist góður grunnur að nákvæmni og hreinlæti svo í raun var ég að byggja ofan á það.“

Auknar líkur á hollum matarvenjum
„Ég kynnti mér skólaverkefni sem Jamie­ Oliver hefur unnið við, að bæta matarmenningu skólaeldhúsa og barna yfir höfuð. Ég setti mig í samband við fyrirtækið hans og í framhaldi fékk ég leiðsögn frá þeim til að hefja matreiðslukennslu fyrir börnin og tengja það við grænmetisræktun sem hafði þegar verið framkvæmd í skólanum í nokkur ár.
Grunnhugmyndin hjá Jamie Oliver er að ef börn læra að rækta, elda og borða hollan mat unninn frá grunni þá séu auknar líkur á hollum matarvenjum þegar þau eldast.“

Matreiðsla með börnunum næsta skref
„Við vorum nú þegar að rækta og elda svo matreiðslan með börnunum var eiginlega næsta skref. Við Inga konan mín höfum þróað þetta í sameiningu. Hún hefur séð um fræðilega þáttinn og ég um framkvæmd. Við erum með matreiðslukennslu fyrir elstu tvo árgangana í Reykjakoti og börnin koma sex sinnum á vetri til mín.
Í tímunum tölum við um mat, næringu og tannvernd ásamt því að matreiða einfalda rétti. Börnin fá svuntu og áhöld við hæfi og umfram allt höfum við gaman til að gleðin við að matreiða smitist yfir til barnanna. Þetta verkefni er ótrúlega skemmtilegt og hefur gefið mér meiri þekkingu á hugarheimi og vitneskju barna um mat en ég hefði annars fengið.“

Gerir kröfu um gæði hráefna
„Ég elda allan mat frá grunni og fel eins mikið grænmeti og ég get í réttunum svo börnin borða mikið af því án þess að vita það sjálf.
Ég leita bestu tilboða hverju sinni, geri kröfur um gæði hráefna og nýti þau vel. Ég kýs að næra dýrmætu leikskólabörnin mín eins vel og ég mögulega get. Þannig legg ég mitt af mörkum við að fara vel með fjármagn leikskólans og þar með bæjarbúa.
Ég hefði aldrei getað þetta allt nema með stuðningi og hvatningu frá Gyðu vinkonu minni leikskólastýru og ég verð ævinlega þakklátur fyrir að hafa kynnst þeirri einstöku konu.“

Naut þess að vera í skólanum
„Í haust ákvað ég að afla mér réttinda til að stýra mötuneyti og lauk nú um jólin námi í matartækni. Ég lærði margt nýtt og naut þess að vera í skólanum. Hluti af náminu var að reikna út næringargildi matseðla og því hef ég nú reiknað út næringargildi alls sem ég elda fyrir börnin og set viðmið um skammtastærðir. Í náminu var sérstaklega kennt um sérfæði sem er alltaf einhver hluti af mötuneytismatreiðslu og fékk ég alls kyns góð ráð um mat fyrir börn með óþol og ofnæmi.
Matreiðsla er mjög spennandi viðfangsefni og um þessar mundir er ég að hefja matreiðslunám. Ég get ómögulega látið staðar numið hér, ég ætla alla leið,“ segir Einar er við kveðjumst.

Mosfellingurinn 11. janúar 2018
Myndir og texti: Ruth Örnólfs

 

Þann 1. janúar kl. 15:37 fæddist fyrsti Mosfellingur ársins 2018 á Landspítalanum. Það var stúlka sem mældist 3.502 gr og 50 cm. Foreldrar hennar eru Arnannguaq Hammeken og Maciek Kaminski og búa þau í Skeljatanga 39.
Stúlkan er fyrsta barn foreldra sinna en þau fluttu nýverið í Mosfellsbæinn og líkar vel. „Hún átti að koma í heiminn 27. desember en kom mjög snögglega fyrsta daginn á nýju ári. Allt gekk mjög vel og hún er vær og góð, drekkur bara og sefur,“ segir Arnannguaq sem kemur frá Grænlandi en Maciek kemur frá Póllandi. Mosfellingur óskar fjölskyldunni til hamingju með stúlkuna.

Rithöfundurinn Jón Kalman Stefánsson er Mosfellingur ársins 2017. Hann gaf út skáldsöguna Saga Ástu fyrir jólin og fékk hún hvern fimm stjörnu dóminn á fætur öðrum.
Jón Kalmann er einn af fremstu rithöfundum þjóðarinnar og hefur margsinnis verið tilnefndur til Bókmenntaverðlauna Norðurlandaráðs auk þess að hljóta Íslensku bókmenntaverðlaunin. Á árinu var hann jafnframt orðaður við sjálf Nóbelsverðlaunin í bókmenntum.
Jón Kalman býr með eiginkonu sinni, börnum og hundi í Svöluhöfða og hefur fjölskyldan búið í Mosfellsbæ í rúm 20 ár.
„Maður er bara glaður að fólki finnst ástæða til þess að velja mig,“ segir Jón Kalman um útnefningu Mosfellings. „Þá kannski hefur maður gert eitthvað gott.“

Byrjaður að skrifa næstu bók
Fyrsta bók Jóns Kalmans kom út árið 1988 og á hann því 30 ára rithöfundaafmæli á árinu. Hann hefur gefið út 3 ljóðabækur og 12 skáldsögur.
Er reglan að gefa út bók annað hvert ár?
Það hefur verið rytminn síðustu árin en ekkert kappsmál. Ég tek mér svona rúmt ár í hverja bók en kannski á eftir að hægjast eitthvað á manni.
Ertu byrjaður á nýrri bók?
Já, ég byrjaði á nýrri bók undir lok síðasta sumars en ég kláraði Sögu Ástu um vorið. Annars tala ég aldrei um það sem ég er að vinna að.
Hvenær megum við eiga von á næstu bók?
Það verður bara að koma í ljós. Ef takturinn helst þá verður það í lok árs 2019 en svo gæti það líka alveg eins orðið 2029. Skáldskapurinn er þannig að þú getur ekki sagt honum fyrir verkum.
Og skrifarðu mest heima í Svöluhöfðanum?
Yfirleitt vinn ég heima en hef farið í sumarbústað eða til útlanda. Ég kláraði t.d. Sögu Ástu með því að vera tvo mánuði í París. Ætli ég geri ekki meira af því í framtíðinni. Það er mjög gott að geta einbeitt sér algjörlega að því sem maður er að gera.

Ekkert lát á hugmyndaflæðinu
Í kvöld verður Himnaríki og helvíti frumsýnt í Borgarleikhúsinu. Sýningin byggir á þríleik Jóns Kalmans, bókunum Himnaríki og helvíti, Harmur englanna og Hjarta mannsins – einu umtalaðasta stórvirki íslenskra bókmennta á síðari tímum.
„Þetta verður löng sýning í þremur hlutum. Ég hef svosem ekkert skipt mér af uppfærslunni en ég er mjög spenntur að sjá útkomuna. Vonandi sér maður eitthvert nýtt og sjálfstætt verk.
Fram undan hjá Jóni er einnig útgáfa nýjustu bókarinnar erlendis og eftirfylgni sem tengist því.
En fær maður endalausar hugmyndir að nýjum sögum?
„Ég er alltaf opinn og með alla anga úti, þó oftast án þess að velta því fyrir mér. Maður er alltaf að taka inn umhverfið. Hingað til hefur ekkert lát verið á hugmyndaflæðinu en verkin verða oft til á meðan maður er að skrifa þau. Skáldskapurinn er þannig að það er svo mikil óvissa í honum að þú getur ekki skipulagt hann. Það finnst mér mjög fallegt og mikilvægt.
Færðu einhvern innblástur í Mosó?
Maður er alltaf undir áhrifum frá umhverfi sínu og yfirleitt áhrif sem erfitt er að setja fingur á. Ég sæki mikið í náttúruna hér í kring og það andar einhvern veginn inn.
Nafn þitt kom upp í tengslum við Nóbelsverðlaun, hefur þú eitthvað pælt í því?
Ekki þannig, en auðvitað ákveðin truflun inn í hversdaginn manns. Ég lá samt ekkert andvaka. Ég átti ekkert von á því að hljóta titilinn, það eru svo margir góðir höfundar til í heiminum. En auðvitað mikill heiður og ánægja að vera nefndur.
Hvað myndir þú gera ef þú ynnir Nóbelinn?
Ef ég á að segja alveg eins og er þá hef ég ekkert velt því mikið fyrir mér. En ég myndi kaupa besta viskíið sem til er í ríkinu og njóta gleðinnar.