Valdimar Birgisson stofnaði Viðreisn í Mosfellsbæ, leiddi listann í síðastliðnum sveitarstjórnarkosningum, náði kjöri og situr nú í bæjarstjórn. Hann segir starfið vera lærdómsríkt en það sem er mest gefandi er ekki endilega þetta pólitíska vafstur heldur tengingin við bæjarbúa.
Hann lítur björtum augum til framtíðar þótt mörg verkefni séu krefjandi og vill sjá blómstrandi bæ sem tekur mið af þörfum allra íbúanna.

Valdimar er fæddur á Ísafirði 1. júní 1962. Foreldrar hans eru þau María Erla Eiríksdóttir fv. verslunarmaður frá Keflavík og Birgir Breiðfjörð Valdimarsson fv. útgerðarmaður frá Ísafirði. Valdimar á þrjár systur, Stefaníu f. 1957, Oddnýju Báru f. 1958 og Erlu Kristínu f. 1969.

Æskuminningar frá Ísafirði
„Ég er alinn upp á Ísafirði og það var að mörgu leyti gott að alast upp þar. Maður naut mikils frelsis en á sama tíma var vinnusemi mikil. Eftir á að hyggja þá var þetta of mikið fyrir börn og unglinga, þ.e.a.s. að vinna eins og fullorðið fólk, jafnvel erfiðisvinnu.
Æskuminningar mínar tengjast aðallega Ísafirði og þá helst fjölskyldu minni. Ein sterkasta minning mín er þegar foreldar mínir komu heim með yngri systur mína nýfædda af spítalanum. Við bjuggum í blokk á móti spítalanum og ég horfði á þau út um gluggann koma gangandi og beið spenntur eftir að fá þau inn.“

Naut þess að æfa skíði
„Ég gekk í Barnaskóla Ísafjarðar og síðar Gagnfræðaskólann. Skemmtilegust voru þau fög sem tengdust sögu og landafræði en íslenska og þá sérstaklega stafsetning voru ekki í uppáhaldi. Eftir útskrift úr gaggó fór ég að vinna fyrst í stað en var einnig sem mest á skíðum. Skíðaaðstaðan á Ísafirði var á þessum tíma ein sú besta á landinu og ég naut þess æfa skíði og vera í fjallinu.
Árið 1980 fór ég til Reykjavíkur og sótti nám við Fjölbrautarskólann í Ármúla en starfaði sem sjómaður á Ísafirði á sumrin. Ég flutti svo alfarið suður árið 1989 og fór að vinna við sölustörf, innflutning á snyrtivörum og við kvikmyndagerð.
Árið 1993 færði ég mig svo yfir til Miðlunar ehf. sem gaf út bækur með upplýsingum um fyrirtæki. Þar var reynt að nýta netið sem best sem þá var að yfirtaka heiminn.“

Kúrustundirnar í sófanum bestar
Valdimar giftist Sigríði Dögg Auðunsdóttur fréttamanni 24. júní 2005. Þau eiga samtals sex börn, Aldísi Maríu f.1984, Matthías Má f. 1994, Diljá Björt f. 1997, Þorbjörgu Eddu f. 2003, Bríeti Erlu f. 2006 og Birgi Marzilíus f. 2008. Barnabörnin eru tvö.
„Samverustundir með fjölskyldunni eru helst að kúra í sófanum og horfa saman á mynd. Við höfum líka gaman af því að spila og eigum gott safn af spilum. Við erum nokkuð dugleg að fara á skíði og höfum farið nokkrum sinnum til Frakklands og eins höfum við skíðað mikið á Ísafirði.
Sigga Dögg er ættuð frá Seljalandi undir Eyjafjöllum og þar eigum við samastað sem við notum talsvert.“

Hóf fjölmiðlaferilinn á Fréttablaðinu
„Ég hafði í langan tíma haft áhuga á að starfa við fjölmiðla og sótti um nokkur störf. Tækifærið kom svo þegar Fréttablaðið hóf göngu sína. Eftir ævintýralegan vöxt blaðsins hætti ég störfum þar og við hjónin stofnuðum okkar eigin fjölmiðil, vikublaðið Krónikuna. Það var metnaðarfullt verkefni sem því miður gekk ekki. Við vildum gefa út blað sem væri stjórnað af konum. Á þessum tíma var flestum fjölmiðlum ritstýrt af körlum og konur voru síður sýnilegar, þessu vildum við breyta.
Blaðið var selt til DV og við hjónin fylgdum með og hófum störf þar.“

Úr miðborginni í sveitina
„Árið 2008 ákvað Sigga Dögg að breyta um starfsvettvang og hóf vinnu hjá Mosfellsbæ sem kynningarstjóri. Það var ástæða þess að við fluttum í Mosfellsbæ og við sjáum ekki eftir því. Við vildum komast úr miðborginni í sveitina því hér áttum við fjölskyldu og vini.
Helgarblaðið Fréttatíminn var stofnað árið 2009 og kom ég að stofnun þess. Aftur var markmiðið að höfða til kvenna. Það verkefni gekk ágætlega en fjárhagslega var þetta mjög erfitt. Nú er ég kominn hringinn og starfa í dag sem markaðsfulltrúi á Fréttablaðinu og líkar vel.“

Ekki ætlun mín að fara í framboð
Valdimar stofnaði og leiddi lista Viðreisnar í Mosfellsbæ í sveitastjórnarkosningunum í vor, náði kjöri og starfar nú sem bæjarfulltrúi. En hvað var það sem leiddi hann út í pólitík? „Þannig var að ég hafði verið skráður í Viðreisn frá stofnun flokksins og hafði starfað þar með mörgum af flokksfélögum mínum sem stofnuðu hann. Það var ýtt á mig að stofna félag Viðreisnar í Mosfellsbæ og ég sló til.
Það náðist að safna saman frábærum hópi fólks og það varð úr að ég myndi leiða listann. Það var ekki ætlun mín að fara í framboð, bara alls ekki, en svona gerast hlutirnir stundum. Kosningabaráttan var skemmtileg en þetta var gríðarleg vinna. Við náðum kjöri og urðum næststærsti flokkurinn í Mosfellsbæ.
Okkur félögunum í Viðreisn hefur gengið mjög vel að vinna saman eftir kosningar enda ótrúlega samhentur hópur.“

Það hefur verið mikið að meðtaka
„Starfið í bæjarstjórn hefur verið lærdómsríkt frá upphafi og það hefur verið mikið að meðtaka. Það sem er kannski mest gefandi í þessu starfi er ekki endilega þetta pólitíska vafstur heldur tengingin við bæjarbúa. Ég hef nokkrum sinnum verið tekinn tali jafnvel þegar ég er úti að skokka með hundinn minn og þá eru það bæjarbúar sem vilja koma einhverju að. Mér þykir vænt um það því þannig á starfið að vera, vinna fyrir íbúana og hlusta á þá.
Það er svo sannarlega eitt af okkar markmiðum hjá Viðreisn,“ segir Valdimar að lokum er við kveðjumst.

Mosfellingurinn 18. október 2018
Myndir og texti: Ruth Örnólfs

Í vor var boðin út bygging fjölnota íþróttahúss að Varmá. Að loknum samningskaupaviðræðum við bjóðendur bárust Mosfellsbæ ný tilboð þann 12. september frá þremur fyrirtækjum. Að mati ráðgjafa Verkís og fulltrúa Mosfellsbæjar eftir yfirferð tilboðanna reyndist tilboð Alverks lægst en það nemur 621 m.kr.
Á fundi bæjarráðs þann 11. október var samþykkt að hafist verði handa við framkvæmdir við byggingu fjölnota íþróttahúss og að gengið verði til samninga við lægstbjóðanda.

Húsið tekið í notkun haustið 2019
Samningurinn mun ná yfir hönnun og byggingu hússins. Gert er ráð fyrir að húsið verði byggt úr tvöföldum PVC dúk á stálgrind en undirstöður og veggir verði steinsteyptir. Húsið mun standa að austanverðu við núverandi íþróttahús þar sem eldri gervigrasvöllurinn stendur í dag.
Húsið verður um 3.800 fermetrar að grunnfleti auk innfelldrar lágbyggingar, sérútbúið til knattspyrnuiðkunar auk göngubrautar umhverfis völlinn. Gert er ráð fyrir því að húsið verði tekið í notkun haustið 2019.

Bylting í aðstöðu til knattspyrnuiðkunar
„Við hjá Mosfellsbæ erum mjög ánægð með að samningagerð vegna þessa mikilvæga verkefnis er nú að ljúka. Ég er viss um að fjölnota íþróttahús að Varmá verði til þess að styrkja enn frekar öflugt íþróttastarf í Mosfellsbæ. Í húsinu verður aðstaða fyrir alla aldurshópa en húsið mun bylta allri aðstöðu til knattspyrnuiðkunar í Mosfellsbæ.
Þá verður unnt að nýta svæðið í kringum völlinn til gönguferða t.d. fyrir eldri borgara þegar hálkan leggst yfir og myrkrið er mest. Loks gerir húsið okkur kleift að taka á móti nýjum iðkendum vegna fjölgunar íbúa,“ segir Haraldur Sverrisson, bæjarstjóri Mosfellsbæjar.

Ég var umkringdur jákvæðu fólki um helgina. Fólki sem á það sameiginlegt að hafa áhuga á heilsuhreysti, hreyfingu, mis­alvarlegum keppnum og hressandi útiveru. Þegar svona hópur er saman myndast sterk og jákvæð orka. Orka sem maður hleður inn á kerfið og endist manni lengi. Við þurfum öll að passa upp á að fá svona orkuinnspýtingu reglulega, það gefur manni svo mikið.

Ég náði að vera í núinu nánast alla helgina, vissi lítið hvað var að gerast í heiminum. Var ekkert að skoða eða fylgjast með fréttum. Og það var líka orkugefandi. Fréttir eru í langflestum tilfellum neikvæðar og soga frekar frá manni orku en að bæta á tankinn. Örstutt rennsli yfir stærstu íslensku fréttamiðlana þegar þessi moli er skrifaður staðfestir það. Helst í fréttum er fjársvikamál, dreifing heróíns, 330 milljóna umframkostnaður, afsögn framvæmdastjóra, Hrunið og gíslataka á lestarstöð. Jákvæða frétt dagsins er að Megan og Harry eiga von á barni. Til hamingju með það, kæru hjón.

Helgin góða og sú jákvæða orka sem þar myndaðist fékk mig til að hugsa hvernig ég gæti búið til fleiri svona stundir og fækkað þeim dögum sem ég leyfi orkukrefjandi áreiti að ná til mín. Ég er með ýmsar hugmyndir í kollinum og stefni á að koma þeim í framkvæmd, fyrr en síðar. Lífið er of stutt fyrir neikvæðni og áhyggjur. Lykilatriði í svona ferli er að hafa eitthvað áhugavert fyrir stafni. Upplifa tilgang. Að það sem maður gerir skipti einhverju máli, fyrir sjálfan mann og aðra. Þá hefur maður ekki tíma í að lúslesa vefsíður og samfélagsmiðla og velta sér upp úr vandamálum sem maður hefur ekkert með að gera. Að lokum vil ég mæla með skriðsundsnámskeiði Dodda – þið finnið það á Facebook – ég nánast óskriðsyndur fyrir námskeiðið synti án erfiðleika mörg hundruð skriðsundmetra um helgina og blés varla úr nös.

Heilsumolar Gaua
Mosfellingur 18. október 2018

Kristín Lárusdóttir, sellókennari við Listaskóla Mosfellsbæjar, stendur fyrir skemmtilegum viðburði í safnaðarheimili Lágafellssóknar sunnudaginn 7. október kl. 17.
„Viðburðinn kalla ég Bábiljur og bögur í baðstofunni og er tilgangurinn að eiga notalega samverustund,“ segir Kristín.
Kristín hefur í gegnum tíðina otað rímnakveðskap að nemendum sínum. Rímur eru mjög merkilegt fyrirbæri og dýrmætur arfur sem við Íslendingar eigum. „Krökkunum finnst þetta hin besta skemmtun og eftir því sem vísurnar verða flóknari og fjölbreyttari í orðaforða, því skemmtilegra finnst þeim. Enda læra þau heilan helling af þessu, verða tunguliprari, fá dýpri skilning á tungumálið sitt og rætur.“

Kveðskapur, ljóð og tónlist
Á viðburðinum þann 7. október verður fjölbreytt dagskrá. Bára Grímsdóttir mun mæta og kveða úr vel völdum rímum. Agnes Wild verður með æsispennandi sögustund. Atli Freyr Hjaltason, ungur Mosfellingur, mun syngja og spila á langspil. Krakkar úr Listaskólanum í Mosfellsbæ munu kveða úr rímum og fara með annan kveðskap, t.d. um Kóngulóna sem á gula skó! Hver vill missa af því?
Hlynur Sævarsson, ungur Mosfellingur, mun lesa ljóð. Guðrún Laufey Guðmundsdóttir mun flytja örfyrirlestur um kvöldvökurnar á Íslandi. Boðið verður upp á molakaffi og kleinur, frítt inn og allir Mosfellingar hvattir til þess að mæta.

Hótel Laxnes var formlega opn­að í september 2008 að viðstöddu fjölmenni.
Á hótelinu eru 26 herbergi við allra hæfi, þrjár svítur, herbergi með sérinngangi og eldun­araðstöðu auk tveggja stúdíóíbúða fyrir fatlaða á fyrstu hæð.
„Fyrsta skóflustungan var tekin árið 2004 og tók fjögur ár að byggja hótelið, einn nagla í einu,“ segir Albert Rútsson hóteleigandi.
„Þegar ég keypti Áslák á sínum tíma sá ég mikil tækifæri í lóðinni hér í kring. Fólk hélt auðvitað að ég væri brjálaður.
Fyrst leigði ég skólakrökkum og öðrum stúdíóíbúðinar á neðri hæðinni en svo kom sprengingin í ferðamannaiðnaðnum. Frá þeim tíma höfum við vaxið ört frá ári til árs. Tíminn hefur verið fljótur að líða og hótelið fengið góða dóma. Markaðssetningin fer mikið fram á netinu og hefur gengið vel. Við erum með átta manns í vinnu og svo er Áslákur alltaf opinn til miðnættis.

Hótelið stækki í náinni framtíð
Búið er að teikna stækkun við hótelið og þá myndi herbergjum fjölga um 40. „Ég á von á því að það gerist í náinni framtíð. Um áramótin tekur við nýr hótelstjóri og fjölskyldan mín mun meira koma inn í reksturinn. Ég er auðvitað farinn að eldast en mun þó alltaf fylgist með á hliðarlínunni.
Aðspurður um hvort hótelið væri ekki til sölu svarar Alli að salan á sínum tíma hafi sem betur fer klikkað. Framtíðin sé björt og aldrei hafi fleiri gestir sótt hótelið.
„Við höfum auglýst bæjarfélagið mjög mikið og allt sem það hefur upp á að bjóða. Það er stutt að fara til og frá Reykjavík og margir okkar gesta vilja vera aðeins fyrir utan miðbæinn.
Við fáum t.d. mikið af gestum frá Þýskalandi, Englandi, Ameríku og nú eru Japanir að flykkjast hingað.“

Vegleg gjöf til björgunarsveitarinnar
Í tilefni af 10 ára afmælis hótelsins ákvað Alli að gefa björgunarsveitinni Kyndli 100.000 kr. og 300 eintök af ævisögu sinni sem kom út fyrir skömmu. Það má því segja að gjöfin til Kyndils geti orðið að andvirði einnar milljónar.

Verktakafyrirtækið Afltak í Mosfellsbæ er handhafi jafnréttisviðurkenningar Mosfellsbæjar.
Afltak hefur ráðið konur til starfa sem hefðbundið hefur verið litið á sem karlmannsstörf auk þess að hvetja kvenkyns starfsmenn til iðnnáms. Í dag starfa fjórar konur hjá Afltaki og þrjár þeirra eru faglærðir húsasmiðir. Þá leggur Afltak mikla áherslu á að veita konum og körlum jöfn tækifæri og sömu laun fyrir sömu störf.
Með viðurkenningunni vill fjölskyldunefnd Mosfellsbæjar hvetja fyrirtæki í Mosfellsbæ til að fylgja góðu fordæmi Afltaks og byggja undir vitundarvakningu og auka umræðu um jafnrétti kynjanna.
Eigendur Afltaks eru hjónin Kristín Ýr Pálmarsdóttir og Jónas Bjarni Árnason og er fyrirtækið staðsett að Völuteigi 1.
Viðurkenningin var veitt á Jafnréttisdegi Mosfellsbæjar þann 21. september. Landsfundur sveitarfélaga um jafnréttismál fór einnig fram á sama tíma í Hlégarði og Kletti.

Ungmennafélagið Afturelding var stofnað 11. apríl 1909. Afturelding hefur heilsu allra aldurshópa að leiðarljósi með því að hvetja til og standa fyrir heilbrigðri afþreyingu í formi íþrótta og hreyfingar en innan félagsins starfa ellefu deildir.
Á aðalfundi Aftureldingar sem fram fór í maí sl. var kosinn nýr formaður, Birna Kristín Jónsdóttir. Hún sér fram á mikla uppbyggingu hjá félaginu á næstunni í samstarfi við Mosfellsbæ og mun verða unnið að því að móta raunhæf framtíðar­áform.

Birna Kristín er fædd á Eskifirði 9. ágúst 1971. Foreldrar hennar eru Olga A. Björnsdóttir húsmóðir og Jón Ingi Einarsson fyrrum skólastjóri. Systkini Birnu eru þau Aðalheiður Björk, Dagný og Einar Guðberg.

Bæði í frjálsum og fótbolta
Birna var aðeins eins árs þegar hún flutti ásamt fjölskyldu sinni frá Eskifirði til Víkur í Mýrdal. Þar bjuggu þau í 10 ár þangað til þau fluttu aftur austur. „Mér fannst mjög gaman að búa á báðum þessum stöðum þótt ég líti nú alltaf á mig sem Eskfirðing. Ég var í íþróttum, bæði í frjálsum og fótbolta, fyrst með Drangi í Vík og síðan Austra.“

Skilin eftir á Skeiðarársandi
„Ég hafði yfirleitt gaman af öllum hlutum en hef heyrt það frá foreldrum mínum að ég hafi verið ansi baldin sem krakki. Alltaf vöknuð um leið og sólin kom upp og þau þurftu alveg að hafa fyrir mér. Sem dæmi má nefna að eitt skipti var ég skilin eftir á Skeiðarársandi því ég hlýddi ekki. Ég var beðin um að sitja í aftursætinu á bílnum en það vildi ég ekki, ég vildi standa á milli sætanna.
Ég var sett á leikskóla en það hentaði mér ekkert sérlega vel, ég náði að strjúka þaðan og það lýsir mér kannski vel því ég hef alltaf farið mínar eigin leiðir.“

Skutlaði öllum út af laglínunni
„Þegar ég var 13 ára var stofnaður kór á Eskifirði. Tónlistarkennarinn tók alla í prufur og þetta var mjög gaman. Einn daginn sagði mamma við mig við kvöldverðarboðið: „Birna mín, er ekki alveg nóg fyrir þig að vera bara í boltanum og frjálsum, svo er skólinn og blaðburðurinn og svona?“ Ég jánkaði því nú en þá hafði tónlistarkennarinn gefið mömmu „hint“ um það að ég hefði þann eiginleika að skutla öllum út af laglínunni með mínu einstaka lagi,“ segir Birna og brosir
„Ég gekk í Víkurskóla en kláraði svo skylduna í grunnskóla Eskifjarðar. Mér þótti skemmtilegast í íþróttum og stærðfræði. Uppáhaldskennarinn minn var líklega Helga Unnarsdóttir sem kenndi mér leikfimi en hún brann fyrir frjálsum íþróttum og smitaði okkur sannarlega með sér. Eftir grunnskóla flutti ég til Reykjavíkur í íbúð sem foreldrar mínir áttu og bjó þar með systur minni.“

Lentu í ýmsum ævintýrum
Ég fór í Verslunarskóla Íslands, kláraði verslunarprófið og tók svo frí í eina önn og vann í síldinni heima. Það var alveg hrikalega skemmtilegt tímbil.
Í janúar 1990 byrjaði ég í MH og kláraði stúdentinn þaðan. Þar kynntist ég einni af mínum bestu vinkonum, henni Huldu Þóreyju. Við fórum saman í Interrail eftir útskrift og lentum í ýmsum ævintýrum. Okkur fannst við mjög fullorðnar en við vorum í raun eins og tvær úr Tungunum, hún frá Kópaskeri og búin að fara einu sinni til útlanda og ég frá Eskifirði og var að fara í fyrsta skipti.
Eftir þessa dýru og frábæru ferð fékk ég vinnu í Seðlabankanum og þar starfa ég enn en hef líka tekið ýmis konar nám samhliða vinnunni. Þetta er frábær vinnustaður og ég hef alltaf verið mjög lánsöm með samstarfsfólk og yfirmenn.“

Leikurinn endaði með jafntefli
Birna Kristín kynntist eiginmanni sínum Herði Hafberg Gunnlaugssyni húsasmíðameistara árið 2005 en þau giftu sig tveimur árum síðar. „Það var sko þvílík lukka að kynnast Herði. Okkar fyrsta deit var að horfa saman á fótboltaleik Manchester United – Liverpool sem endaði með jafntefli sem lýsir okkar hjónabandi ansi vel,“ segir Birna og brosir.
Við eigum sameiginlega þrjár dætur, Hrafnhildur Olga dóttir mín er fædd 1994 og Ásta Jóhanna hans Harðar er fædd 1998 en Ingibjörg Ólína er fædd 2009.
Við fjölskyldan komum úr Grafarholtinu og þegar kom að því að stækka við okkur þá rákumst við á eign í Mosfellsbæ. Við skoðuðum hana og vorum fljót að sjá að þetta væri sú eina rétta. Við fluttum í maí 2014 og okkur hefur verið einstaklega vel tekið hérna og höfum eignast marga góða vini.“

Afturelding er einstakt félag
„Áhugamál mín eru held ég bara allar íþróttir, skíði og útivist. Ég hef æft margar íþróttir en knattspyrnan er þó alltaf í uppáhaldi.
Þegar ég var búin að starfa í þrjú ár sem gjaldkeri Aftureldingar tók ég við sem formaður. Frá þeim tíma sem ég tók við hefur starfið verið mjög fróðlegt, krefjandi og skemmtilegt. Formaður er ekkert nema hafa gott fólk með sér, aðalstjórnin er sérstaklega vel mönnuð og ekki skemmir fyrir allt það yndislega starfsfólk íþróttahússins sem við reiðum okkur á.
Afturelding er einstakt félag og framtíð iðkenda er björt. Fram undan er mikil uppbygging á aðstöðumálum, við erum að fara að skipta út gólfi í sölum og svo fer að rísa knattspyrnuhús hjá okkur. Meistaraflokkur karla er efstur í 2. deildinni í dag og ef þeir fara upp um deild eru meiri kröfur af hálfu KSÍ um vallaraðstæður og umgjörð en við mætum í dag. Það verður spennandi verkefni að fara í ef af verður.“

Mótum raunhæf framtíðaráform
„Við vinnum í góðu samstarfi við Mosfellsbæ en bærinn á og rekur öll þau mannvirki sem við notum. Auðvitað gerum við okkur grein fyrir því að ekki er hægt að gera allt í einu en saman vinnum við að því að móta raunhæf framtíðaráform. Það verður gaman að sjá hvert við verðum komin á 110 ára afmæli félagsins á næsta ári.
Maður finnur glöggt þegar vel gengur í íþróttunum hvað það sameinar Mosfellinga og því gríðarlega mikilvægt að við stöndum okkur vel. Það er á okkar ábyrgð að veita deildunum okkar toppaðstöðu.
Ég held að það sé alveg óhætt að segja að Aftureldingarhjartað slær í öllum Mosfellingum,” segir Birna brosandi að lokum.

Mosfellingurinn 6. september 2018
Myndir og texti: Ruth Örnólfs